อีกด้านของดีเทลหนุ่มหล่อที่สาวๆ ในโรงอาหารกำลังให้ความสนใจและพูดถึงอยู่นั้น ดีเทลขณะที่ผมกำลังนั่งทานข้าวกับพระพายอยู่นั่น แต่จู่ๆ สายตาของผมกับสะดุดเข้ากับกระเป๋าเป้สีฟ้าอ่อนๆ ที่มีพวงกุญแจเป็นตุ๊กตาหมีตัวเล็ก ให้ตายเถอะในที่สุดผมก็เจอยัยตัวต้นเหตุที่ทำสมาร์ตโฟนผมพัง เธอนั่งถัดจากโต๊ะของผมไปประมาณสี่โต๊ะ แต่น่าเสียดายที่ยัยนั้นเธอนั่งหันหลังให้กับผม
สายตาคมของดีเทลจับจ้องไปยังร่างบางผมจุก สะพายกระเป๋าเป้สีฟ้าอ่อนๆ อย่างคาดโทษ เขาอยากจะบอกยัยหมาบ้านั้นนักเธอจะรู้หรือเปล่าว่าเมื่อวานเธอทำโทรศัพท์ผมพัง
ด้านพระพายที่สังเกตเห็นสีหน้าและแววตาของดีเทลที่จับจ้องไปยังใครอีกคนนั้น
"เทลมองอะไรอยู่คะ" พระพายเอ่ยพร้อมกับขมวดคิ้วมาด้วยท่าทีสงสัย ปกติทุกครั้งที่อยู่กับเธอดีเทลนั้นแทบจะไม่สนใจใคร
"ปะ...ป่าวครับ เรามองไปเรื่อยหนะ" ดีเทลละสายตาออกจากโรราและหันมาสนใจคนตรงหน้า เขาอยากจะเห็นหน้ายัยหมาบ้านั้นนัก แต่ก็ไม่ทันเสียแล้วเมื่อเธอดันเดินออกไปประตูอีกฝั่งของโรงอาหารเขาพลาดเจอหน้ายัยนั้นจนได้ แต่ถึงวันนี้พลาดแต่นั้นใช่ว่าวันหน้าผมจะไม่เจอยัยนั้น ถือเสียว่าวันนี้ผมปล่อยยัยหมาบ้านั้นไปก่อนละกัน ดีเทลได้แต่มองตามร่างบาง กระโปรงพลีทสั้น ผมจุกที่เดินออกไปกับเพื่อนๆ ของเธอ ถึงจะไม่เห็นหน้ายัยนั้น แต่ผมจำหน้าเพื่อนของเธอได้ครับ
ด้านโรราร่างบางในชุดนักศึกษาที่ไม่รู้ตัว ว่าตนกำลังถูกหนุ่มรุ่นพี่คาดโทษนั้น ขณะที่ทั้งสามสาวขึ้นลิฟต์ไปยังชั้นแปดเพื่อจะไปห้องเรียน
"มะปราง ข้าวตัง คืนนี้ฉันควรแต่งตัวแบบไหนดี ถึงจะมัดใจพี่แทคิณของฉันได้" โรราละสายตาออกจากสมาร์ตโฟนและถามความเห็นทั้งสองสาว
"แกเป็นแฟนคลับเขาจริงปะเนี้ย ไหนบอกว่าพี่แทคิณของแกชอบผู้หญิงหน้าหวาน ยิ้มเก่ง สวยและเซ็กซี่ไง" ข้าวตังเอ่ยขณะที่ทั้งสามสาวยังคงอยู่ในลิฟต์
"แกหรือว่าฉันต้องใส่ชุดประมาณนี้ดี" โรราเอ่ยพร้อมกับชูสมาร์ตโฟนที่มีภาพชุดแฟชั่นสวยหลายสิบชุด ส่วนชุดที่โรราเลือกเป็นชุดเกาะอกสีแดงที่สั้นเพียงไม่กี่คืบ
"หึ...แกแน่ใจนะว่า ถ้าแกใส่ชุดนี้จริง พี่ชายแกยอมให้แกไปด้วย" มะปรางที่พอจะทราบว่าสองหนุ่มโรมและรามนั้นค่อนข้างหวงน้องสาวถึงกับเอ่ยดับฝันโรรา
"นั้นนะสิ ถ้าใส่ชุดนี้พี่รามไม่ยอมให้ฉันขึ้นรถไปด้วยแน่นอน งั้นมะปราง คืนนี้แกไปแต่งตัวที่คอนโดฉันนะ"
"แล้ววันนี้แกไม่ไปซ้อมร้องเพลงไง" ที่มะปรางเอ่ยมาเช่นนั้นเพราะฉันและยัยมะปรางเดือนหน้าเรามีแข่งขัน Cover แดนซ์กัน ซึ่งช่วงนี้เรามีซ้อมร้องเพลงกันหนักแทบจะทุกวัน โรรามีสีหน้าคิดหนักเพราะเรื่องซ้อมร้องเพลงของเธอสำคัญไม่แพ้กัน
"แต่ไหนๆ ก็ไหนๆแล้วคืนนี้ฉันขอวันนึงละกันแก พรุ่งนี้ชดเชยให้" โรราเอ่ยพร้อมกับยิ้มแห้งๆ ให้กับเพื่อนสนิทอย่างมะปราง
"อืม งั้นฉันจะได้บอกเพื่อนๆ ในทีม ว่าคืนนี้เราไม่ว่างซ้อม พวกเขาจะได้ไม่ต้องรอ"
"นี้ไงแกเป็นเพื่อนที่น่ารักของฉันที่สู๊ด...เลย" โรราไม่พูดเปล่าแต่ร่างบางกับเดินเข้าไปกอดคอและจุ๊บที่แก้มของมะปรางอย่างหยอกล้อ
"อร้าย...นี้ยัยโรรา ยัยบ้าแกอย่าแกล้งฉันดิ เดี๋ยวคนอื่นเข้าใจผิดคิดว่าแกเป็นดี้กับฉันหรอก" มะปรางเอ่ยออกมาเสียงดัง จนกระทั่งลิฟต์เปิด ที่ตอนนี้ไม่ได้มีแค่พวกเธอสามคน แต่กับมีแทคิณและโรมที่เข้ามาในลิฟต์ ทำให้โรราถึงกับยอมผละออกจากมะปรางอย่างรวดเร็ว
ด้านโรราที่บังเอิญเจอแทคิณอยู่ในลิฟต์ด้วยนั้น โรราแทบจะกรี๊ดร้องออกมาด้วยความตื่นเต้นดีใจ แต่ติดที่ว่าตรงนี้มีสายตาคมคู่ดุของพี่โรมที่มองฉันมา โรราได้แต่ฉีกยิ้มบางๆ และโบกมือให้กับโรมมาเบาๆ
ด้านมะปรางและข้าวตังที่เห็นท่าทีสงบเสงี่ยมของโรราทั้งสองสาวถึงกับกลั้นขำ เชื่อเถอะถ้าไม่มีพี่โรมอยู่ที่นี่ด้วยยัยโรรา คงกรี๊ดลิฟต์แทบพังอะ ที่เห็นนิ่งๆ แบบนี้เพราะพี่โรมถลึงตาให้น้องสาวอยู่ไงละ ข้าวตังได้แต่คิด ที่นับวันอาการบ้าคลั่งไคล้แทคิณของโรรานั้นหนักมากขึ้นเรื่อยๆ
แต่ขณะที่ประตูลิฟต์กำลังจะเปิดนั้น ด้วยความใจกล้าจะอยากจะคุยกับไอดอลหนุ่มในดวงใจนั้น
"พี่แทคิณ Happy Birthday นะคะ" โรรากลั้นหายใจเอ่ยกับหนุ่มไอดอลรุ่นพี่
"ขอบคุณน้องโรรามากนะครับ ยังไงคืนนี้ ถ้าโรราว่างพี่เรียนเชิญเรามาร่วมปาร์ตี้ด้วยกันนะครับ" แทคิณเอ่ยพร้อมกับเผยยิ้มให้กับโรรา จากนั้นก็เดินออกจากลิฟต์ไป ด้านคนที่ถูกไอดอลหนุ่มเอ่ยชวนอย่างไม่ทันตั้งตัวนั้น
"พะ...พวกแก พี่แทคิณชวนฉันไปปาร์ตี้ ฉะ...ฉันไม่ได้หูฝาดไปใช่ไหม อร้าย...แต้มบุญของฉัน" โรราที่ตื่นเต้นและดีใจสุดๆ ถึงกับกัดฟันกรี๊ดออกมา
"เมื่อกี้พี่แทคิณชวนฉัน และเขายังยิ้มให้ฉันด้วย...แก" โรราเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักและตื่นเต้นสุดๆ
"ใช่เขาชวนแก" มะปรางเอ่ยยืนยันอีกเสียง
"ให้ตายเถอะ แกฉันนี้ตัวสั่นหมดแล้ว ฮือๆ ฉันรอไม่ไหวแล้ว อยากให้ถึงคืนนี้เร็วๆ จัง ถ้าฟ้าดินมีตาให้พี่แทคิณได้ตกเป็นของฉันด้วยเถอะ แผ่นอกหนาขาวๆ ซิกแพคและกล้ามท้องเป็นมัดๆ หัวนมอมชมพู อร้าย...อยากจะบ้าตาย" โรรายังคงทำสีหน้าฟินๆ ทำเอาทั้งสองสาวอย่างมะปรางและข้าวตังถึงกับส่ายหน้า
"หึ...ฉันเข้าใจพี่โรมพี่รามเลย ทำไมทุกครั้งที่อยู่ มหาลัยพวกเขาถึงทำตัวไม่รู้จักกับแก มีน้องสาวบ้าคลั่งผู้ชายเข้าสมองนี้ไง" ข้าวตังว่าให้กับโรรามา
"ถึงฉันจะบ้าผู้ชายแต่ไม่ใช่กับทุกคนนะยะ ฉันเป็นแบบนี้แค่กับพี่แทคิณของฉันคนเดียว ยะ" โรราเอ่ยจบร่างบางก็เดินเข้าห้องเรียนด้วยสีหน้าและท่าทีอารมณ์ดีสุดๆ
@คอนโด Rora
หลายชั่วโมงต่อมา
ด้านโรราหลังจากที่พี่รามพี่ชายสุดที่รักของฉันไลน์มาใกล้จะถึงคอนโดของฉัน เมื่อเป็นเช่นนั้น ฉันและยัยมะปรางก็มารอพี่รามพี่หน้าล็อบบี้ของคอนโด ไม่ถึงห้านาทีรถสปอร์ตคันหรูอันคุ้นตาก็วิ่งเข้ามาจอด พอพี่รามมาถึงฉันก็เปิดประตูเข้าไปนั่งข้างคนขับทันที
"ฮาย มายบอส" โรราเอ่ยทักทายพี่ชายด้วยสีหน้าและรอยยิ้มสดใส
ด้านรามเมื่อเห็นชุดเดรสเกาะอกสีครีมโอรสที่โรราสวมใส่นั้น ที่มันทั้งรัดและสั้น โชว์หน้าอกและเอวเล็กๆผิวขาวๆ ของโรรานั้น
"ให้ตายเถอะ นี้อย่าบอกนะว่าเราจะไปชุดนี้จริง" สายตาคมเหลือบมองน้องสาว และมะปรางด้วยสีหน้าไม่พอใจ ถ้าเป็นสาวๆ คนอื่นก็บอกว่าสวย และเซ็กซี่ดีอยู่หรอกนะ แต่นี้น้องสาวผมครับ ถึงจะไม่เคยเอ่ยปากชมโรราแต่ก็ไม่ชอบให้น้องแต่งตัวล่อเสือแบบนี้ยิ่งคนที่ไปร่วมปาร์ตี้คืนนี้มีแต่พวกเพื่อนๆ ที่นิสัยพอๆ กับพวกผม ยิ่งไม่อยากให้โรรานั้นเป็นจุดเด่น ส่วนนั้นก็อีกคนที่ชุดไม่ต่างกันเลย
"ใครสั่งใครสอนให้แต่งตัวแบบนี้ ยัยเด็กแก่แดด" รามเอ่ยออกมาอย่างหัวเสียสุดๆ นี้อย่าบอกใครนะว่ายัยโรราเป็นน้องสาวผม
"ทำไมชุดฉันออกจะสวย ใครๆ ก็ใส่แบบนี้กันทั้งนั้นแหละ พี่รามอย่าโบไปหน่อยเลย" โรรายังเอ่ยกับรามด้วยท่าทีเอาแต่ใจและไม่ยอม โบที่ว่าหมายถึงโบราณไงละ
"ถ้าจะไปกับพี่ก็ไปเปลี่ยน ทั้งสองคน" รามเอ่ยเสียงดุ สายตาคมของรามเหลือบมองชุดเดรสเกาะอกสีฟ้าอ่อนที่ผ่านกระจกหลัง
"ไม่เปลี่ยน" โรรายังคงดื้อรั้นและเสียงแข็งกับรามอย่างเช่นเคย
"งั้นก็ไม่ต้องไป"
"เห็นทีจะไม่ได้หรอกค่ะ พี่รามขา เพราะพี่แทคิณเอ่ยปากชวนฉันเอง ไม่เชื่อพี่รามก็โทรถามพี่โรมดู คืนนี้พี่โรมทราบแล้วว่าฉันจะไปร่วมปาร์ตี้กับพวกพี่ด้วย" โรราเอ่ยกับรามด้วยท่าทีที่เหนือกว่าเขา
"ยัย...ยัยเด็กแก่แดด" รามว่าให้กับน้องสาวหัวรั้นมา
"น้องใครละคะ ที่ฉันเป็นแบบนี้เพราะได้นิสัยพี่รามมาไงละ" รามได้แต่มองหน้าโรราที่ยิ้มเย้ยหยันให้กับเขา ถ้าไม่ติดว่าชอบน้องมะปราง ผมไม่มีทางยอมให้ยัยเด็กแรดไปชุดแบบนี้แน่นอน อยากจะบ้าตาย ไอ้โรมมารับน้องสาวมึงทีเหอะ กูแม่งปวดกบาลกับยัยเด็กแรดชิบหาย รามได้แต่คิด แต่นั้นก็ห้ามไม่ได้ เรื่องชุดได้แต่ปล่อยโรราเลยตามเลย
หลายวันต่อมา@มหาลัย B ด้านดีเทลร่างสูงในชุดนักศึกษา ยืนดูดบุหรี่ที่ชั้นบนดาดฟ้าของคณะวิศวะ ด้วยสีหน้าอันหงุดหงิด ให้ตายเถอะนี้ผ่านมาหลายวันแล้ว ที่ใบหน้าสวยหวานของยัยนั้นเอาแต่ตามหลอกหลอนผม นี้ผมคงไม่ได้ติดใจหรือหลงเสน่ห์ยัยนั้นหรอกใช่ไหม ไม่ว่าจะมองไปส่วนนั้น จู่ๆ ภาพใบหน้าสวยๆ สดใสของยัยนั้นก็ลอยขึ้นมา"หึ...ยัยแม่มด" แค่ครั้งเดียวยัยนั้นยังเข้ามาวุ่นวายในจิตใจของผมมากขนาดนี้ หรือที่เป็นแบบนี้เพียงเพราะผมติดใจความเวอร์จิ้นของเธอกัน ถ้าเป็นแบบนั้นจริงก็คงไม่แปลกหรอกครับ เพราะผมไม่เคยเจอของสดของใหม่เอี่ยมแบบยัยนั้นมาก่อน เลยทำให้ผมอยากเจอ"แล้วฉันจะไปตามหาเธอที่ไหน วะ" เสียงเข้มของดีเทลเอ่ยออกมาขณะที่ปากหยักหนาพ้นควันบุหรี่ สายตาคมจับจ้องไปยังตึกคณะนิเทศ ถ้าเธอเรียนที่นี่อย่างที่ผมสงสัยจริง ผมก็ต้องเจอเธอบ้างแหละ แต่นี่ที่ผ่านมาไม่มีวี่แววของเธอเลย จะไลน์ถามไอ้รามผมลืมไปว่าไม่มีไลน์มัน ส่วนจะขอไลน์ไอ้รามกับไอ้โรมตั้งแต่วันที่ผมเจอมันที่คลับเฮียภูมิก็ยังไม่เจอไอ้โรมมันเลย ด้านดีเทลที่อยากเจอคนเคยร่วมเตียงนอนกับตนอย่างโรรา ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับมีสีหน้าคิดหนัก เขารู้สึกจนปัญญาไม่รู้จ
ขณะที่ร่างสูงกำลังสาวเท้าเดินขึ้นตึกตามหญิงสาวที่ตนคุ้นหน้านั้น แต่จู่ๆ กับมีเสียงของใครบางคนที่ดังขึ้นมา"ดีเทลคะ เทลมาทำอะไรที่นี่" ด้านพระพายที่กำลังเดินลงบันไดจากตึกกับเพื่อนๆ ของเธอ เจอดีเทลที่นี่ถึงกับเอ่ยถาม"เออ พอดีเรามาหาไอ้แทคิณหนะ" ดีเทลแกล้งโกหกพระพายไปเช่นนั้น เขาจะกล้าบอกเธอได้ยังไงว่ามาตามหาคู่นอนของเขา ดีเทลจะตามโรราไปก็ไม่ทันเสียแล้ว เพราะไม่รู้ที่เห็นแว่บๆ นั้นจะใช่คนที่เขาอยากจะเจอจริงป่าว เมื่อเป็นเช่นนั้นดีเทลถึงกับเดินลงจากตึก!! ฟู่ ให้ตายเถอะ เขาเป็นคนที่ไม่เคยสนใจคู่นอนคนไหนเลยสักคน แต่กับเธอคนนี้ทำไมเขาถึงอยากเจอเธอชิบหาย ดีเทลเดินกลับมายังตึกคณะวิศวะ พร้อมกับอัดบุหรี่เข้าปอด"เพียงแค่ฉันเปิดเวอร์จิ้นเธอ นี้เธอทำเอาฉันเสียหลักมากขนาดนี้เลยเหรอ" ร่างสูงในชุดนักศึกษาเสื้อเชิ้ตแขนยาวพับแขนเอ่ยออกมาขณะที่ยืนดูดบุหรี่เพียงลำพัง"เวอร์จิ้น นี้อย่าบอกนะ ที่มึงวิ่งตามยัยนั้นเมื่อกี้ เพียงเพราะว่ามึง..." ดีเอ็มที่เดินตามหลังดีเทลมา ขณะที่เพื่อนยังไม่รู้ตัวและได้ยินอะไรบางอย่างนั้น ดีเอ็มถึงกับยิ้มออกมาด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์ ที่ดีเทลติดใจเด็กร้านและเป็นเอาหนักขนาดนี้เพีย
ด้านดีเทลหลังจากที่โรราออกไปจากโรงแรมแล้ว ดีเทลตื่นขึ้นมาด้วยท่าทีหงุดหงิดและหัวเสียสุด ที่ตื่นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงเพียงลำพัง ตั้งแต่ร่วมเตียงกับสาวๆมา นับว่าเธอเป็นคนแรกที่กล้าออกจากห้องก่อนเขา ปกติจะเป็นเขาเสียมากกว่าที่ออกจากห้องก่อนคู่นอนให้ตายเถอะเพียงแค่ตื่นมาไม่เจอร่างบางนุ่มนิ่ม ใบหน้าสวยที่ตนนอนกอดมาทั้งคืน ทำไมจู่ๆ ความรู้สึกเหมือนกับโดนหญิงเท ยังไงยังงั้น ร่างสูงได้แต่คิดแต่ขณะที่ดีเทลลุกออกจากเตียงนอนนั้น จู่ๆ สายตากับสะดุดเข้ากับรอยคราบเลือดที่เปื้อนอยู่บนที่นอนสีขาว"เกิดมาไม่คิดว่าจะได้เปิดเวอร์จิ้นสาว ให้ตายเถอะเมื่อคืนยัยนั้นทำเอาผมรู้สึกดีมักมาก อย่างที่คู่นอนคนไหนก็ให้ผมไม่ได้แบบที่เธอให้" ดีเทลเอ่ยขณะที่สายตายังคงจับจ้องไปที่คราบเปื้อนเลือดที่ติดอยู่บนที่นอนจะว่าไปยัยนี้ก็ไม่เด็กแล้วนะ และอีกอย่างเธอก็ทำอาชีพแบบนี้ด้วย ถึงจะเป็นอะไรที่เชื่อยาก แต่เมื่อคืนผมเองก็ได้พิสูจน์แล้ว ว่าเธอนั้นยังบริสุทธิ์จริง ฟินชิบหาย ดีเทลเอ่ยจบ ร่างสูงก็หยิบกางเกงยีนส์ขึ้นมาสวมใส่ สายตาคมมองไปบริเวณภายในห้องแต่ก็ไม่เจอเสื้อเชิ้ตตัวโปรดของตน"ให้ตายเถอะนี้อย่าบอกนะ ว่ายัยเด็
อีกฝั่งของโรงแรม ด้านมะปรางให้ตายเถอะ ใครจะคิดว่าพี่รามเขาจะกินดุดันได้มากขนาดนี้ ฉันไม่คิดว่าตัวเองจะพลาดมามีอะไรกับพี่ชายของเพื่อนสนิท แบบนี้ฉันจะกล้าสู้หน้ายัยโรราได้ยังไง"พี่รามนี้ฉันจะไม่ไหวแล้วนะ" มะปรางเอ่ยกับหนุ่มรุ่นพี่ต่างคณะ ขณะที่พี่รามยังคงดันทอนเอ็นขนาดใหญ่กับมาที่ร่องแคบของฉันไม่มีท่าทีจะหยุด!! ผับ ผับ !!"อ่า ซี๊ด มะปรางแน่นมากครับเด็กดีของพี่" เสียงพี่รามยังคงคำรามเข้ามาที่หูของฉัน"อีกแป๊บเดียวจะเสร็จแล้วครับ" รามเอ่ยขณะที่จมูกโด่งคมสันซุกเข้าที่หน้าอกอันใหญ่เกินตัวของสาวรุ่นน้อง"อะ...พี่ราม ฉันเสียว" เสียงหวานหลุดตอบหนุ่มรุ่นพี่ ที่ฉันโดนพี่รามจับมาทำเช่นนี้เพราะพี่รามโดนวางยาปลุกเซ็กมาไงละ แต่ฉันไม่ได้เป็นคนทำหรอกนะ ไม่รู้ว่าเขาไปโดนมาจากที่ไหน ฉันบังเอิญเจอเขาที่หน้าคลับและพี่รามก็ฉุดมาทำอย่างที่เห็นนี้แหละ นี่เป็นครั้งแรกของฉัน ที่ฉันมีอะไรกับเขาอย่างมีสติ ฉันเจ็บจนน้ำตาเล็ดอีกด้านของดีเทลและโรราหลังจากที่คนตัวโต เคลือนจังหวะเข้าๆ ออกไม่มีท่าทีจะหยุดนั้น"ผับ ผับ"ด้านโรราที่ถูกลำท่อนเอ็นขนาดไซต์มหึมาถาโถมกระแทกเข้ามาไม่ยั้ง ร่างบางถึงกับสั่นจะสะท้านไปทั้งตั
@ภายในห้องของโรงแรม ด้านดีเทลขณะที่ร่างสูงอุ้มของคนตัวเล็กที่กระสับกระส่ายตัวด้วยฤทธิ์ยาปลุกเซ็กมาวางบนเตียงแล้วนั้น สายตาคมสบตาเข้ากับร่างบางใบหน้าสวยตรงหน้าที่จ้องเขาอย่างไม่ละสายตา"ฉะ...ฉันไม่ไหว แล้ว ฉันต้องการคุณ" โรราเอ่ยจบร่างบางที่ถูกฤทธิ์ยานรกเข้าครอบงำถึงกับเป็นฝ่ายเปิดทางและเริ่มก่อน ฝ่ามือเรียวของโรรากระชาก ร่างสูงตรงหน้าเข้ามาประกบจูบลงอย่่างรวดเร็ว เพราะตอนนี้ฉันร้อนมากถึงกับทนฤทธิ์ยาไม่ไหวด้านดีเทลที่มีอารมณ์ความต้องการในตัวมีมากเช่นกันนั่น ร่างสูงไม่รอช้า ปากหยักหนาประกบจูบคนใต้ร่างลงอย่างรวดเร็ว ทั้งจูบและขบปากอวบอิ่มอมชมพู ไม่ว่าจะสัมผัสส่วนไหน คนใต้ร่างน่านั้นตัวหอมหวานจับใจ น่ากระแทกไปเสียทุกส่วน!! จ๊วบ จ๊าบ !!จูบที่แสนหวานและดูดดื่มของโรราทำเอาคนมากประสบการณ์อย่างดีเทลถึงกับเสียศูนย์ไปชั่วขณะ ฝ่ามือหนาไล่ปลดชุดเดรสออกจากตัวของคนตัวเล็กอย่างรวดเร็ว ไม่นานคนใต้ร่างก็เปลือเปล่าต่อหน้าของเขา หน้าอกอวบอึ๋มเด้งๆ ใหญ่เกินขนาดเด้งชี้หน้าคนตัวโต ทำเอาดีเทลทีเห็นเช่นนั้นถึงกับกลื่นน้ำลายลงคอ"สวยมาก สวยเหลือเกิน" เสียงทุ่มหลุดครางออกมาอย่างคนไม่ได้สติ ตั้งแต่ร่วมเตียงก
ด้านดีเทลก่อนหน้านี้นั้น หลังจากที่ผมจงใจหยิบแก้วไวน์ที่ยัยหน้าสวยให้ไอ้แทคิณขึ้นมาดื่มนั่น ใบหน้าสวยที่เผยยิ้มก่อนหน้าถึงกับชะงักด้วยกันท่าทีตกใจ จากนั้นยัยนั้นก็มีท่าทีรุกรี้รุกรนเดินออกไปด้วยท่าทีเริ่งรีบ แต่ขณะที่ผมดื่มไว้แก้วนั้นไปได้ซักพัก จู่ๆ กับรู้สึกมีอาการแปลกๆ มีเม็ดเหงือไหลผุดขึ้นมาตามบริเวรใบหน้าและลำคอ ทั้งที่ภายในห้องวีไอพีเครื่องปรับอากาศก็ยังคงทำงานอยู่ ผมรู้สึกว่าร่างกายของผมนั้นดูร้อนผิดปกติ อาการแบบนี้จากคนที่เคยมีประสบการณ์อย่างผม"ชิบหายโดนยัยนั้นเล่นเข้าแล้วไหม..." เมื่อถูกฤทธิ์ของยานรกนั้นเริ่มรุนแรงหนักมากขึ้น ให้ตายเถอะผมจะทนนั่งทรมานแบบนี้ได้ยังไงกัน ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับมีเม็ดเหงือผุดขึ้นมาเป็นเม็ดๆ เมื่อเริ่มจะทนความทรมานนี้ไม่ไหว ดีเทลถึงกับลุกพรวดออกจากโต๊ะด้านดีเอ็มที่นั่งดื่มกับกลุ่มเพื่อนๆ นั้นที่เห็นดีเทลแปลกๆ ของดีเทล ถึงกับขมวดคิ้วขึ้นมาด้วยท่าทีสงสัย"เชี่ยเทลนั้นมึงจะไปไหน""กูร้อนจะไปห้องน้ำ" เสียงเข้มของดีเทลเอ่ยตอบ จากนั้นคนที่ถูกฤทธิ์ยานรกเข้าครอบงำถึงกับสาวเท้าเดินออกไปทางห้องน้ำทันที แต่ขณะที่จะเดินเลี่ยงไปทางห้องน้ำชายนั้น จู่ๆ สายตาขอ