ลู่เปียวผู้ที่ชะตาอาภัพ

โรงเตี้ยมยุทธภพ

สามบุรุษนั่งอยู่กำลังรอคน ไม่นานก็มีชายหญิงคู่นึงเดินขึ้นมาชั้นสอง บุรุษแต่ตัวคล้ายพ่อค้า ส่วนสตรีแต่งตัวเหมือนเด็กสาว ก่อนที่ทั้งคู่จะตรงมาที่โต๊ะของพวกเขานั่งอยู่ พูดคุยกัน

"เศรษฐีรุ่ย ข้ามีสินค้าอยากให้ท่านไปดูสักหน่อยขอรับ ได้ข่าวว่าท่านเดินทางมาหาหมอเทวดาด้วย คนที่บ้านท่านป่วยหนักหรือขอรับ"

"เป็นตัวข้าเองนี่แหละคุณชายหนิง แค่กๆๆเจ็บป่วยมานานหลายปีแล้ว นี่บุตรสาวข้า อืม ไห่เอ๋อร์คาราวะคุณชายหนิงสิ เขาจะพาเราไปหาหมอเทวดาน่ะ"

"ไห่เอ๋อร์คาราวะคุณชายหนิงเจ้าค่ะ ท่านพ่ออาหารพร้อมแล้วรีบทานเถอะเจ้าค่ะ อีกไม่นานก็ค่ำแล้วจะได้พักผ่อน"

เด็กสาวเอ่ยแก่บิดา ก่อนที่ทั้งห้าคนจะกินข้าวกันเงียบๆ ได้ยินชายอีกห้าคนที่นั่งถัดไปกระซิบกัน แม้จะเบาแต่คนบนโต๊ะได้ยินทั้งหมด

"เขาไม่ใช่รุ่ยอ๋องนี่ อีกอย่างสามคนนั้นไม่มีคนไหนเหมือนแม่ทัพใหญ่หนิงอ๋องเลย สองคนนั้นแต่งตัวคล้ายเสมียน ส่วนคนที่ชื่อคุณชายหนิงนั่นก็ดูเหมือนบัณฑิตมากกว่า หน้าตายังไม่ถึงยี่สิบเลยมั้ง"

"ข้าก็ว่าเช่นนั้นแหละ เอาเป็นว่าจะค้างคืนที่นี่หรือไม่จับตาดูคนที่จะมาอีกว่าใช่พวกเขาหรือเปล่า"

"ข้าอยากไปปลดปล่อยน้ำของข้าที่มันอัดอั