เซนล้วงกระเป๋าสองข้างขณะที่เยาะเย้ยไปที่แจสเปอร์และพูดว่า “อะไรเหรอ? ไม่เคยเห็นวิวตอนกลางคืนที่สวยเท่าของเมืองฮาร์เบอร์มาก่อนเหรอ? ก็เลยมาเดินเล่นอยู่ที่นี่ใช่ไหม? เพื่อจะเรียนเกี่ยวกับรู้โลกให้มากขึ้น”“อย่าพูดแบบนั้นสิ”มิทช์จ้องไปที่แจสเปอร์และพูดอย่างเล่นลิ้น “นั่นจะลบหลู่แมลงสาบเอานา คนอย่างมันควรต้องเรียกว่า ไอ้หมาขี้เรื้อน”“ก็นะ การปีนขึ้นต้นไม้ต้นใหญ่อย่างตระกูลลอว์ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย มันก็คงภูมิใจมากแหละ ก็คงเหมือนกับหมาที่สั่งตัวเองไม่ให้กระดิกหางเมือ่อยู่ต่อหน้าเจ้าของได้”เซนหลุดหัวเราะออกมาและเห็นด้วย “คุณพูดถูก นายน้อยแลงดอน มันก็แค่หมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งจริง ๆ ด้วย!”แจสเปอร์รู้สึกไม่พอใจนักที่มิทช์และเซนทำตัวเหมือนพวกโรคจิตติดตามชีวิตของเขาไม่ต้องบอกก็รู้ว่าปริมาณความเกลียดชังทั้งครั้งใหม่และเก่าของพวกเขาได้เกินกว่าจุดของการประนีประนอมแล้ว“วันนี้ผมน่าจะดูดวงก่อนออกจากบ้านแฮะ” แจสเปอร์ส่ายหัว“พวกเรามากกว่าที่ควรเป็นคนพูดแบบนี้?”เซนเย้ยหยัน “ซวยจริง ๆ ที่มาเห็นหมาอย่างแกในตอนที่ออกจากบ้าน”“คุณต้องเข้าใจด้วยเช่นกัน เมืองอย่างแผ่นดินใหญ่แทบจะไม่ได้เหมือนเมืองฮ
“ฮ่าฮ่า!”มิทช์ระเบิดหัวเราะออกมาและพูดพลางหัวเราะว่า “นี่ฉันเพิ่งได้ยินอะไรเนี่ย? 200 ล้านมันไม่ได้เยอะ แต่แกทำได้มากกว่านี้งั้นเหรอ? แกแค่โชคดีและพอทำเงินได้บางจากโกงกินคนอื่น แล้วแกจะมาเทียบกับฉันได้ยังไง? ฉันทำเงินได้ด้วยความสามารถของฉันเอง!”“ใช่แล้ว แค่มันก็แค่ไอ้บ้านนอกคนหนึ่ง แล้วแกกล้ามาเทียบกับนายน้อยแลงดอนงั้นเหรอ? แกคือความอัปยศอย่างหนึ่งสำหรับเราเหมือนกันเพราะนามสกุลที่ขึ้นต้นด้วย ล ลิง” เซนหัวเราะคิกคักอย่างเยือกเย็นและกล่าวอีกด้านหนึ่ง“ขอโทษนะ ฉันคิดว่าฉันคงทำให้พวกนายผิดหวังแล้วล่ะ ก็จริงที่ฉันใช่โชคเพื่อทำเงิน แต่โชคของฉันมันเยี่ยมเลยทีเดียว จากการเก็งกำไรหุ้นจนถึงสัญญาการซื้อขายล่วงหน้า ฉันแทบจะไม่พลาดเลย ฉันคิดว่าฉันทำเงินได้ไม่กี่พันล้านในแค่ไม่กี่เดือนได้นะ”แจสเปอร์ยักไหล่และมองไปที่เขาทั้งสองที่ตาค้างหลังจากได้ยินเขาพูดไปแบบนั้น เขาหัวเราะเบา ๆ “แล้ว พวกนายบอกว่าทำได้เท่าไหร่นะ? 200 ล้านงั้นเหรอ? พวกนายทำได้เพียงแค่เสี้ยวเดียวจากที่ฉันทำได้ เพราะงั้น ฉันเข้าใจว่านั่นเป็นแค่เงินค่าขนมของฉันเอง”มิทช์และเซนรู้สึกถึงเสียงฮึดฮัดในหัวและเกือบหมดสติไปเงินค่าข
เมื่อมิทช์เห็นว่าแอนนากำลังเข้าข้างแจสเปอร์ เขารู้สึกได้ถึงเปลวไฟของความโกรธและความอิจฉากำลังเผาไหม้จิตใจของเขา แววตาเต็มไปด้วยความเดือดดาล!“แอนนา ฉันรู้ว่าเธอบริสุทธิ์ใจ แต่อย่าโดนมันหลอกล่ะ! เธอคิดว่ามันใกล้ชิดตระกูลลอว์โดยไม่มีแรงจูงใจซ่อนเร้นงั้นเหรอ?”แอนนากัดฟัดด้วยความโกรธ เธออยากบอกพวกเขาว่าแจสเปอร์ทำเงินได้เป็นจำนวนมากแค่จากช๊อตเซลล์เนื่องด้วยแนวโน้มทั่วไป ตลาดหุ้นฮาร์เบอร์จึงดิ่งลง เขาไม่สามารถสู้กับแนวโน้มทั่วไปได้ และหุ้นก็ร่วงลงอยู่ดีไม่ว่าเขาจะสู้หรือไม่อย่างไรก็ตาม นี่คือความลับระหว่างตระกูลลอว์กับแจสเปอร์ ดังนั้น แอนนาคงบอกพวกเขาทุกอย่างไม่ได้เขามองที่มิทช์และเซนก่อนจะพูดอย่างเยือกเย็นว่า “มิทช์ นายรู้ไหมว่าแจสเปอร์พูดกับฉันว่ายังไง? เรากำลังพูดถึงว่าจะช่วยวิกฤตการณ์ของหุ้นฮาร์เบอร์ได้ยังไง และไม่ใช่การสูบเลือดเนื้อของประชาชนของเมืองฮาร์เบอร์ต่อไปจนหมดตัว! เหมือนบางคนจากตระกูลเศรษฐีตระกูลหนึ่ง นายคงไม่เคยคิดถึงเรื่องเศรษฐกิจของเมืองฮาร์เบอร์หรอกมั้ง?”“กู้ตลาดหุ้นคืนมางั้นเหรอ?”มิทช์แทบจะระเบิดหัวเราะออกมา “แจสเปอร์เนี่ยนะ?”มิทช์ชี้ไปที่จมูกของแจสเปอร์และท
หลังจากออกจากอ่าววิคตอเรีย บรรยากาศที่ดีพังทลายลงเพราะมิชท์และพรรคพวกของเขา ดังนั้น แจสเปอร์และแอนนาจึงตรงดิ่งกลับบ้านคืนนี้ คนจำนวนมากในเมืองฮาร์เบอร์คงนอนไม่หลับทั่วทั้งเมืองนี้ตกอยู่ภายใต้เมฆหนาทึบของความสลดใจอย่างไรก็ตาม แจสเปอร์นอนหลับฝันดีเขาไม่มีโอกาสได้พักผ่อนเลยหลายวันมานี้เพราะความต่างของเวลาและต้องคิดตามตลาดหุ้นในสหรัฐ เขาต้องเตรียมตัวสำหรับภาวะฟองสบู่ดอทคอมที่กำลังจะแตกออกอยู่ตลอดเวลาตอนนี้ ภาวะฟองสบู่ได้แตกออกแล้วและพายุได้มาถึงยังเมืองฮาร์เบอร์แจสเปอร์หลับสนิทในคืนนี้ และเขาตื่นขึ้นเพราะเสียงนาฬิกาปลุกดังในเช้าวันถัดมาหลังจากที่อาบน้ำและรับประทานอาหารเช้าบ้างแล้ว เขาเดินไปยังห้องนั่งเล่นในตอนนี้ แซคและทีมของเขาเตรียมพร้อมประจำตำแหน่งแล้วเมื่อเห็นแจสเปอร์เดินเข้ามา ทุกคนยืนขึ้นอย่างกระตือรือร้นและกล่าวคำทักทายเนื่องด้วยผลลัพธ์ที่แสนวิเศษจากเมื่อวาน แจสเปอร์ในตอนนี้เป็นเหมือนพระเจ้าของวงการหุ้นในดวงใจของพวกเขาอย่างแท้จริงเช่นนั้นแล้ว ต่อให้แจสเปอร์บอกพวกเขาว่าพระอาทิตย์เป็นทรงสี่เหลี่ยม พวกเขาก็คงแหงนหน้าขึ้นและมองมันอย่างจริงจัง “คุณพ่อพร้อมกับมิสเต
สำหรับแจสเปอร์แล้ว เขาต้องการปกต้องเศรษฐกิจของเมืองฮาร์เบอร์ไว้แม้ว่านั่นหมายถึงการทิ้งผลกำไรที่เขามีอยู่ในมือไปนี่มันแนวคิดอะไรกัน?แม้ว่าพวกเขาทำเงินได้จำนวนมากในสองวันมานี้ และแซคได้รับเงินก้อนโตก้อนหนึ่งไป เขาและทีมของเขาล้วนมาจากเมืองฮาร์เบอร์แซคยังคงรู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อยตอนที่ได้เห็นเศรษฐกิจของบ้านเกิดตนกำลังถูกปล้นและชิงไปโดยใครบางคน นอกเหนือจากนั้น คนพวกนั้นยังสูบเลือดของประชาชนและเอาผลลัพธ์ทางเศรษฐกิจที่เพิ่มสูงขึ้นหลังจากหลายปีมานี้ไปอย่างไรก็ตาม เขาเป็นแค่คนหนึ่งที่อดทนกับงาน เขาไม่ได้มีความสามารถ และคำพูดของเขาไม่มีผลกับอะไรเลย ดังนั้น มันคงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทำอะไรสักอย่างอย่างไรก็ตาม ในตอนนี้ คำสั่งของแจสเปอร์ให้ความรู้สึกเหมือนยาดีที่กระตุ้นหัวใจแก่เขา‘มิสเตอร์เลน...คือวีรบุรุษ!’ แซคพึมพำกับตัวเองในใจท่าทีของแจสเปอร์นั้นจริงจัง ประเด็นสำคัญของเขาคือ ใครบางคนคนกำลังขุดแปลงเงินแปลงทองที่เรียกว่าเมืองฮาร์เบอร์แห่งนี้ และไม่มีทางที่เขาจะยอมให้พวกนั้นทำเด็ดขาด!แปลงเงินแปลงทองแห่งนี้จะสามารถนำพาโอกาสมากมายที่จะทำเงินให้แก่เขาในอนาคตได้!กำไรขี้ปะติ๋วที่เขากำ
เมื่อ 15 คำสั่งมูลค่ารวม 1.5 พันล้านถูกจัดเรียงตามลำดับการซื้อขาย บ๊อบบอกได้ว่าบางอย่างผิดแปลกไป ใครบางคนต้องการปกป้องตลาด!นั่นก็เพราะเคนเนดี้อยู่ที่การประชุมภายในของสี่ตระกูลเศรษฐีเขาขาดจากการประชุมที่สำคัญนี้ไม่ได้เนื่องด้วยสถานะปัจจุบันของเขา ถ้าหากไม่ทำแบบนั้น แผนทั้งหมดของเขาคงถูกเปิดเผยและพวกเขาคงถูกจัดการไปแล้วเช่นนั้นแล้ว บ๊อบคือคนเดียวที่กำลังควบคุมสถานการณ์ อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่คาดคิดว่าใครบางคนจะทำบางอย่างในตอนนี้ เหล่าสี่ตระกูลเศรษฐ๊และรัฐบาลเมืองฮาร์เบอร์กำลังทำบางอย่างเพื่อช่วยเหลือเมืองงั้นเหรอ?เป็นไปไม่ได้! พวกเขาคงไม่เร็วขนาดนั้น!“มิสเตอร์แลนแคสเตอร์ ใครบางคนกวานซื้อคำสั่งที่เราขายไว้ก่อนหน้านี้จำนวนสองพันล้านในชั่วพริบตา ตอนนี้ พวกมันกำลังออกรายการ 15 คำสั่งนี้ และมันชัดเจนแล้วว่าพวกมันกำลังประกาศสงครามกับเรา”ผู้จัดการที่กำลังนำเหล่าเทรดเดอร์กล่าว“ไม่ว่ามันเป็นใคร พวกมันแค่ประเมินตัวเองสูงเกินไปและพยายามทำบางอย่างที่เป็นไปไม่ได้”บ๊อบคิดไปชั่วครู่ก่อนจะหัวเราะอย่างเยือกเย็น เขาสั่งว่า “จัดการพวกมันลงไป อย่าให้พวกมันมีหวัง”หลังจากที่บ๊อบออกคำสั่งนั้น
“ไอ้ขยะเอ๊ย! ถ้าเราไม่ถอนมันออก งั้นเรากำลังจะดูมันพุ่งขึ้นรึไง? เราทุกคนจะถูกกำจัดถ้าดัชนีฮันเซลมันเพิ่มขึ้น ใช่หรือไม่?”บ๊อบตะโกนอย่างเดือดดาล และหน้าของผ็จัดการแทบจะเปีกชุ่มไปด้วยน้ำลายของเขา“เราปล่อยให้ตลาดหุ้นขยับตัวขึ้นไม่ได้!”ดวงตาของบ๊อบกำลังเปล่งแสงด้วยแววตาอันชั่วร้าย“เมื่อตลาดอยู่ตัว หรือแม้แต่การรวมตัวแค่ครู่เดียว นักลงทุนพวกนั้นจะคิดว่าถึงเวลาของการเข้าทำกำไรตรงจุดนี้ เมื่อพวกเขาโต้กลับมาได้ เราจะเจอปัญหาอย่างใหญ่หลวงแน่!”เมื่อบ๊อบคิดถึงเรื่องนี้ เขาตะโกนอย่างดุเดือด “ทุบราคาต่อไป! ฉันไม่อยากเชื่อว่ามันมีเงินมากพอที่จะเล่นกับฉัน!”... เหล่าผู้นำของสี่ตระกูลเศรษฐีกำลังนั่งรวมตัวและหารือกันในบ้านของคลาร์ก“เราทนดูตลาดหุ้นฮาร์เบอร์พังไม่ได้ ฉันแนะนำว่าให้เราทุกคนถอนทุนมาสักเล็กน้อย เราต้องทำให้ตลาดมีเสถียรภาพ”ราชันแห่งน่านน้ำ ผู้ซึ่งเป็นหัวหน้าของตระกูลบอยออลส์ กล่าวด้วยท่าทีที่จริงจัง“คุณพูดถูก แต่เราไม่รู้เลยว่าอีกฝ่ายเป็นใครและพวกมันมีเงินทุนมากเท่าไหร่ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเราเข้าไปติดกับดัก โดยที่เราทำเรื่องนี้แบบสุ่มสี่สุ่มห้า?” เคนเนดี้กล่าวอย่างเฉยเมย
ทั่วทั้งวิลล่าเงียบสงัดในตอนนี้ เหล่าเทรดเดอร์แทบอยากจะหยุดหายใจในทันทีพวกเขากลัวว่าเมื่อรายงานออกไป บ๊อบที่กำลังโกรธอยู่จะปลดปล่อยความโมโหนั้นใส่พวกเขาไม่มีใครกล้าพูดแม้แต่คำเดียว แต่ทุกคนไม่พอใจกับเรื่องนี้อยู่ในใจ‘แกเป็นคนเดียวที่ออกคำสั่งนี้และก็เป็นคนเดียวตัดสินใจทุกอย่าง ตอนนี้ที่แกได้ติดกับดักของอีกฝ่ายเอง แกกำลังจะโทษคนที่กำลังทำงานให้แกงั้นเหรอ?’บ๊อบสูดอากาศเสียงดัง และกำลังจ้องไปที่ตลาดอย่างเดือดดาลและหงุดหงิด เขากำลังกัดฟันกรอด ไม่มีใครรู้ได้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ในตอนนี้ โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นเขาคอตกเมื่อเห็นว่ามันเป็นสายจากเคนเนดี้ อย่างไรก็ตาม เขายังคงตัดสินใจที่จะรับสาย“เกิดอะไรขึ้นกับนาย? ฉันมอบอำนาจในการออกคำสั่งพวกเขาให้กับนาย และนายก็ทำมันพัง! นายอยากจะให้ฉันอธิบายเรื่องนี้กับโรเจอร์ยังไง?” เสียงที่มืดมนของเคนเนดี้ดังมาจากปลายสายบ๊อบรู้สึกได้ถึงปีศาจไฟกำลังดิ้นพล่านในท้องของเขา แต่เนื่องจากเขาเกรงกลัวอำนาจและอิทธิพลของเคนเนดี้ เขาจึงข่มความไม่พอใจของเขาไว้อย่างหมดจด เขาพูดว่า “อีกฝ่ายมันเจ้าเล่ห์เกินไป ฉันไม่ได้คาดหวังให้เรื่องเกิดขึ้น”“พอแค่นั้นเ