Share
บทที่ 40
Related chapters
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 41
มูลค่าสุทธิของดอว์สันไม่เคยเกินสองพันล้านดอลลาร์แม้ว่าบริษัทชูเลอร์จะทำได้ดีที่สุด แต่นี่แจสเปอร์มีเงินสดถึงสามพันล้านดอลลาร์ พวกเขาเทียบกันไม่ได้เลยแจสเปอร์ไม่รู้ถึงความรู้สึกที่หลากหลายของดอว์สัน และพิมพ์รหัสของหุ้นตัวหนึ่งลงไป อสังหาริมทรัพย์มังกรสวรรค์ ในชีวิตที่แล้วนั้น แผนของเซย์เดนประสบความสำเร็จ ยังไงก็ตาม ในเวลาที่เหล่าผู้คนที่วุ่นวายทั้งหลายต้องการหาที่พึ่ง พวกเขาก็พบว่าเซย์เดนที่หลอกเงินไปได้ 600 ล้านจากตระกูลชูเลอร์ เขาได้นำมันมาซื้อหุ้นอสังหาริมทรัพย์มังกรสวรรค์ของตระกูลแฮงค์ อสังหาริมทรัพย์มังกรสวรรค์มีมูลค่าตลาดรวมอยู่ที่ 4.9 พันล้านดอลลาร์มากยิ่งกว่านั้น อสังหาริมทรัพย์มังกรสวรรค์ยังเป็นของตระกูลแฮงค์ และบริษัทอสังหาริมทรัพย์ก็ถือได้ว่าเป็นหนึ่งในทรัพย์สินหลักของตระกูลแฮงค์ เพราะการทำงานอย่างหนักของเซย์เดนทำให้หุ้นมังกรสวรรค์มีมูลค่าเพิ่มถึงสามเท่า เงิน 600 ล้านกลายเป็น 1.8 พันล้านดอลลาร์ เช่นเดียวกับเซย์เดนที่กลายเป็นตำนานในธุรกิจตลาดหุ้น อย่างไรก็ตาม แจสเปอร์ไม่มีทางปล่อยให้ความฝันของเขาเป็นจริง แจสเปอร์ลงทุนกองทุนมูลค่า 3 พันล้านดอลลาร์ในบัญชีหลักทร
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 42
“อะไรนะ? เราเสียไป 200 ล้าน?”เซย์เดนโกรธจัด ‘เราเสีย 200 ล้านไปโดยไม่ทันตั้งตัวได้ยังไง?’ครอบครัวแฮงค์รวย และเซย์เดนก็แทบไม่เคยเจอความยากจน แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าจะรอให้เงินหล่นลงมาจากฟ้า!เหตุการณ์กะทันหันเช่นนี้ทำให้เขารู้สึกเหมือนโดนกระแทกราวกับโดนค้อนทุบตีเขาไม่เข้าใจว่าทำไมแผนการที่ราบรื่นกลายเป็นแบบนี้ไปได้คนที่อยู่ปลายสายยังคงพูดไม่หยุด ทำให้เซย์เดนตะโกนใส่เขา “พอได้แล้ว! หุบปาก! พูดมากอยู่ได้เราจะไม่เป็นอะไรหรอกน่า!”“ฉันจะไปตรวจสอบก่อน มีอะไรเดี๋ยวจะบอก”เซย์เดนวางโทรศัพท์และเปิดคอมพิวเตอร์อย่างรวดเร็วแม้ว่าจะเตรียมใจไว้แล้ว แต่พอได้เห็นเค-ไลน์พุ่งสูงขึ้นตามมาด้วยดิ่งลงยังคงทำให้เขาตกตะลึงสีหน้าของเขานิ่ง นิ่งราวกับมีพายุกำลังก่อขึ้นระหว่างคิ้ว“แม่งเอ๊ย! เห็นได้ชัดเลยว่ามีคนมาจัดการฉัน!” เซย์เดนจ้องไปที่มูลค่าการขาดทุนแปดหลัก เขากัดฟันด้วยความโกรธ‘บริษัทชูเลอร์เหรอ?’‘ไม่มีทาง’เซย์เดนล้มเลิกความคิด เขาตัดกระแสเงินสดของบริษัทชูเลอร์ไปแล้ว ไม่มีทางที่พวกนั้นจะมีเงินทำแบบนี้ไม่ต้องพูดถึงเลยที่พวกนั้นไม่รู้ว่าเขาลงทุนไปแล้ว 600 ล้านในหุ้นมังกรสวรรค์มีไม
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 43
หุ้นที่นักลงทุนรายย่อยเป็นเจ้าของจะเป็นเครื่องเตือนใจว่า หากพวกเขาจบลงด้วยการทำให้เจ้ามือเสียเปรียบและเจ้ามือตัดสินใจที่จะตีตลาดอีกครั้ง ทุกอย่างก็จะจบลงสำหรับทุกคน ดังนั้น ผู้ค้าปลีกทั้งหมดจึงตัดสินใจขายหุ้นที่ตนมีอยู่ โดยปล่อยให้องค์กรขนาดใหญ่บางแห่งคอยสังเกตการณ์ พวกเขายังไม่รู้ว่าใครเป็นฝ่ายลงทุนที่เพิ่งเข้ามาด้วยเงินทุนกว่าสิบล้านเหรียญ ด้วยเหตุนี้ องค์กรจึงตัดสินใจที่จะระมัดระวังไม่ให้ทำอะไรบุ่มบ่าม “อีกฝ่ายก็ขึ้นราคาเช่นกัน คุณแฮงค์ แปลกนะ คิดว่าเขาจะทิ้งราคาหุ้นไปเสียอีก” คำพูดจากปลายสายทำให้เซย์เดนขมวดคิ้ว“ดูเหมือนว่าพวกมันกำลังพุ่งเป้ามาที่ฉัน” เซย์เดนขมวดคิ้ว “พวกนั้นกำลังสะสมหุ้น!” “80 ล้านจะหมดในเวลาไม่นานถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป คุณแฮงค์ เราต้องคิดแผนแล้ว” “แม่งเอ๊ย!” เซย์เดนระงับความโกรธ นอกจาก 600 ล้านแล้ว ยังมีอีก 80 ล้านที่เป็นเงินส่วนตัว มันเป็นปัญหาแน่ถ้าเสียเงินนี้ไป เซย์เดนกวาดสายตาไปที่ด้านล่างขวาของจอ ซึ่งเป็นนาฬิกา เขาขมวดคิ้ว “ฉันจะโอนไปอีก 14 ล้าน ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ ฉันอยากให้รออีก 27 นาทีจนกว่าตลาดจะปิด แล้วเราค่อยจัดการเรื่องนี้พรุ่งนี้ตอนเ
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 44
ผ่านไฟแดงไปในขณะที่เขารีบไปยังบ้านแฮงค์ เซย์เดนยังคงหายใจไม่สะดวกเมื่อซิลวาเรียกตัวเขา ผู้ซึ่งเป็นพ่อและหัวหน้าครอบครัว“ฉันได้ข่าวว่าหุ้นมังกรสวรรค์มีความผิดปกติ มีคนพยายามควบคุมราคาตลาด ฉันเชื่อว่าแกคงจะต่อสู้กลับไปแล้วนะ?” ซิลวาพูดขณะมองเซย์เดนอย่างเฉยเมยในฐานะพ่อ ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเขาเรื่องการกระทำของเซย์เดนบริษัทชูเลอร์ที่น่าเกรงขาม ถ้าเขาไม่อนุญาตก็ไม่มีทางที่เซย์เดนจะกล้าทำอย่างนั้น เช่นเดียวกับเรื่องเงิน 600 ล้านที่เซย์เดนไม่ได้ให้มาและนำไปลงทุนกับหุ้นมังกรสวรรค์แทน มันเป็นสิ่งที่ซิลวาอนุญาต เห็นได้ชัดว่าเหตุการณ์ในปัจจุบันนั้นเกินความคาดหมายของพ่อลูกเขาดื่มน้ำอึกใหญ่ จากนั้นก็เล่าสถานการณ์ทั้งหมดให้พ่อเขาฟังด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วน ซิลวายังคงเงียบในขณะที่ฟังและไม่แสดงความคิดเห็นใด ๆ เลย“หมายความว่าแผนแกแตก?” น้ำเสียงของซิลวาไม่แสดงอารมณ์เซย์เดนรู้ว่านี่เป็นท่าทีที่พ่อเขาโกรธ เขาตอบอย่างรวดเร็วว่า “แผนนี้ราบรื่นมาตลอด ทุกคนให้ความร่วมมือเกินกว่าจะหักหลัง ผมนึกไม่ออกเลยว่าไอ้ชูเลอร์จะรู้ได้ยังไง”“แกพร้อมจะล้มเหลวถ้ามองดอว์สันเป็นคนโง่ที่จะพังมันตอนไหนก็ได้!
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 45
“จะไม่ตีตลาดอีกแล้วเหรอ?” เวนดี้ถามอย่างประหลาดใจ“ถ้าคุณคิดว่าผมจะพังตลาด เซย์เดนก็คงคิดเช่นกัน เขาต้องช่วยอสังหาริมทรัพย์มังกรสวรรค์ในขณะที่ผมต้องการบดขยี้เขา”“ไม่ต้องพูดเลยถึงว่าผมไม่สนใจที่จะเล่นเกมเล็ก ๆ กับเขา อสังหาริมทรัพย์มังกรสวรรค์แทบจะไม่มีหุ้นคุณภาพสูงเลย อีกไม่นานราคาหุ้นที่สูงเกินจริงจะดิ่งลง เขาไม่มีทางรักษาตลาดนี้ได้”ดอว์สันเห็นด้วยกับคำพูดของแจสเปอร์แม้จะไม่เข้าใจว่าตลาดหุ้นทำงานอย่างไร แต่การทำธุรกิจก็สร้างขึ้นจากแนวคิดเดียวกัน เมื่อบริษัทมีมากเกินความต้องการ มันก็ไม่สำคัญว่าผู้คนจะตื่นเต้นแค่ไหน เพราะราคาตลาดของบริษัทจะไม่เกินประสิทธิภาพการทำงานมากเกินไปสุดท้ายแล้ว เหล่านักลงทุนนั้นก็ไม่ใช่คนโง่“พอแล้ว แค่นี้แหละสำหรับวันนี้ เราจะจัดการกับมันอีกครั้งในวันพรุ่งนี้ วันนี้กลับไปกับเราเถอะแจสเปอร์ นายอยู่บ้านเราได้นะ” คำพูดของดอว์สันทำให้ตกตะลึงเวนดี้ส่งเสียงเล็ก ๆ และเริ่มสับเปลี่ยนที่นั่งของเธอ เธอเหลือบมองแจสเปอร์แล้วกลับมามองที่ดอว์สันเวนดี้บอกกับตัวเองว่าเธอจะไม่ 'เป็นผู้หญิง' มากหากให้แจสเปอร์มาอยู่ที่บ้านของพวกเขาอย่างไรก็ตาม หัวใจของเวนดี้ไม่ได้
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 46
ข้อเสนอที่ดอว์สันกล่าวออกมาก็เป็นหลักฐานที่ชัดเจนเพื่อให้แจสเปอร์ได้รับประโยชน์เช่นเดียวกัน ส่วนที่สำคัญที่สุดของแผนคือการประสานงาน เนื่องจากมันเกี่ยวข้องกับธนาคาร ผู้รับเหมา และนายหน้า สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่แจสเปอร์ทำไม่ได้ ตอนนี้เขายังเป็นมือใหม่ในสนาม อย่างไรก็ตาม ดอว์สันแตกต่างออกไป บางทีที่ดอว์สันทำอาจมีอะไรมากกว่าการตอบแทนบุญคุณ มันอาจมีบางอย่างที่ลึกซึ้งกว่านั้น แจสเปอร์เหลือบมองเวนดี้ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอดูแอบปลื้มใจกับอะไรสักอย่างที่เขาเองก็ไม่รู้ เขาค่อย ๆ พบว่าตัวเองเข้าใจเจตนาของพ่อตาในอนาคตว่าคืออะไร เขาใช้เส้นสายของตัวเองปูทางให้กับแจสเปอร์ “ได้ครับ ไว้เราค่อยคุยกันเรื่องนี้ให้เป็นทางการวันหลังนะครับ” แจสเปอร์ตอบ ดอว์สันพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ไม่จำเป็นต้องอธิบายเกี่ยวกับตัวเขามากนักเมื่อเขาคุยกับคนเฉลียวฉลาด เพราะพวกเขาเข้าใจได้ค่อนข้างเร็ว รถแล่นออกจากใจกลางเมืองเข้าสู่เขตชานเมือง ในฐานะครอบครัวที่ร่ำรวยที่สุดในจังหวัด บ้านพักของชูเลอร์นั้นหรูหราและกว้างขวาง ดอว์สันซื้อที่ดินอันเขียวชอุ่มนี้ และสร้างบ้านพักตากอากาศท่ามกลางภูเขาและแหล่งน้
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 47
เมื่อมองดูเวนดี้ที่เดินหนีไป ดวงตาของแจสเปอร์ก็เต็มไปด้วยความสนุกสนาน ช่วงเวลาที่น่าอัศจรรย์ที่สุดระหว่างชายและหญิง คือช่วงเวลาที่ไม่ชัดเจนและคลุมเครือ แจสเปอร์ถือว่าเวนดี้เป็นคนรักของเขาอยู่แล้ว และเวนดี้ก็ไม่ได้ปฏิเสธ ไม่มีทางที่ความสัมพันธ์นี้จะพบกับชะตากรรมเหมือนกับในชีวิตก่อนหน้าของเขา เวนดี้ไม่ได้ปรากฏตัวอีกครั้งต่อหน้าแจสเปอร์ จนกระทั่งอาหารค่ำ แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังไม่กล้ามองหน้าเขา มันเป็นความเขินอายที่คล้ายกับดอกบัวที่พลิ้วไสวในสายลมเย็น ที่ทำให้เวนดี้ดูมีเสน่ห์เป็นพิเศษ ขณะที่ทั้งสองพูดคุยและหัวเราะกันที่โต๊ะอาหารค่ำ คนรับใช้ก็ขัดจังหวะพวกเขาด้วยแขกที่มาเยี่ยม ข้อความเพิ่งมาถึงในเวลาประตูวิลล่าก็ถูกผลักเปิดพอดี และคู่สามีภรรยาที่ส่งเสียงดังก็เดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นของวิลล่า “เธอกลับมาแล้วเหรอ เวนดี้?” ผู้หญิงที่แต่งตัวดีและสวมเครื่องประดับเยอะแยะไปหมดถามด้วยความประหลาดใจ เมื่อเห็นเวนดี้อยู่ในห้องอาหาร เวนดี้ตอบอย่างสุภาพว่า “ฉันเพิ่งกลับมาวันนี้เองค่ะ ลุงแซ็ค ป้าลูน่า คุณมาหาพ่อเหรอคะ?” เมื่อได้ยินดังนั้น ลูน่าและแซ็คก็มองหน้ากันก่อนจะถามในท
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 48
”ดะ ดอว์สัน คุณกลับมาแล้ว” ความไม่สบายใจผุดขึ้นในหัวใจของลูน่าและแซ็คเมื่อเห็นดอว์สัน ท้ายที่สุดแล้ว ที่ทั้งคู่สุขสบายดีมาถึงทุกวันนี้ ก็เป็นเพราะดอว์สันทั้งนั้น “ทำไมฉันถึงจะไม่กลับมาล่ะ เธอมาที่นี่เพื่อมาหาฉันไม่ใช่เหรอ” ดอว์สันพูดอย่างโกรธเคือง เขาเข้าใจดีว่าคนนอกต้องการสร้างปัญหาให้เขาเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวในตอนนี้ เพราะมีปัญหาเล็ก ๆ เกิดขึ้นกับกลุ่ม ยังคิดว่าเป็นครอบครัวของเขาเอง แซ็คและลูน่า จะเป็นคนแรกที่มาเคาะประตูบ้านเพื่อเงิน ไม่มีทางที่ดอว์สันจะไม่โกรธ การกระทำของพวกเขาทำให้หัวใจของเขาเย็นชา การแสดงออกของลูน่าเปลี่ยนไประหว่างความมืดมนและสดใสขณะที่เธอกัดกรามของเธอ “เราแค่ต้องการค้ำจุนครอบครัวของเรา ดอว์สัน คุณช่วยจ่ายเครดิตก่อนได้ไหม...” ดอว์สันโยนเช็คมาตรงหน้าของลูน่า ขัดจังหวะเธอ “นี่ 1,130,000! แล้วออกไปซะ!” ลูน่าหยิบเช็คขึ้นมากับเงินในมือ เธอพบว่าไม่จำเป็นต้องระงับสิ่งที่เธอต้องการจะพูด เธอขมวดคิ้วด้วยความโมโห “นี่คุณคิดผิดแล้ว ดอว์สัน ไม่ว่าจะคิดยังไง เราก็ยังเป็นพี่ชายและพี่สะใภ้ของคุณ สีหน้าสมเพชนั่นมันอะไรกัน? “เราขายสินค้าให้เธอและเ
Latest chapter
