Share
บทที่ 42
Related chapters
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 43
หุ้นที่นักลงทุนรายย่อยเป็นเจ้าของจะเป็นเครื่องเตือนใจว่า หากพวกเขาจบลงด้วยการทำให้เจ้ามือเสียเปรียบและเจ้ามือตัดสินใจที่จะตีตลาดอีกครั้ง ทุกอย่างก็จะจบลงสำหรับทุกคน ดังนั้น ผู้ค้าปลีกทั้งหมดจึงตัดสินใจขายหุ้นที่ตนมีอยู่ โดยปล่อยให้องค์กรขนาดใหญ่บางแห่งคอยสังเกตการณ์ พวกเขายังไม่รู้ว่าใครเป็นฝ่ายลงทุนที่เพิ่งเข้ามาด้วยเงินทุนกว่าสิบล้านเหรียญ ด้วยเหตุนี้ องค์กรจึงตัดสินใจที่จะระมัดระวังไม่ให้ทำอะไรบุ่มบ่าม “อีกฝ่ายก็ขึ้นราคาเช่นกัน คุณแฮงค์ แปลกนะ คิดว่าเขาจะทิ้งราคาหุ้นไปเสียอีก” คำพูดจากปลายสายทำให้เซย์เดนขมวดคิ้ว“ดูเหมือนว่าพวกมันกำลังพุ่งเป้ามาที่ฉัน” เซย์เดนขมวดคิ้ว “พวกนั้นกำลังสะสมหุ้น!” “80 ล้านจะหมดในเวลาไม่นานถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป คุณแฮงค์ เราต้องคิดแผนแล้ว” “แม่งเอ๊ย!” เซย์เดนระงับความโกรธ นอกจาก 600 ล้านแล้ว ยังมีอีก 80 ล้านที่เป็นเงินส่วนตัว มันเป็นปัญหาแน่ถ้าเสียเงินนี้ไป เซย์เดนกวาดสายตาไปที่ด้านล่างขวาของจอ ซึ่งเป็นนาฬิกา เขาขมวดคิ้ว “ฉันจะโอนไปอีก 14 ล้าน ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ ฉันอยากให้รออีก 27 นาทีจนกว่าตลาดจะปิด แล้วเราค่อยจัดการเรื่องนี้พรุ่งนี้ตอนเ
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 44
ผ่านไฟแดงไปในขณะที่เขารีบไปยังบ้านแฮงค์ เซย์เดนยังคงหายใจไม่สะดวกเมื่อซิลวาเรียกตัวเขา ผู้ซึ่งเป็นพ่อและหัวหน้าครอบครัว“ฉันได้ข่าวว่าหุ้นมังกรสวรรค์มีความผิดปกติ มีคนพยายามควบคุมราคาตลาด ฉันเชื่อว่าแกคงจะต่อสู้กลับไปแล้วนะ?” ซิลวาพูดขณะมองเซย์เดนอย่างเฉยเมยในฐานะพ่อ ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าเขาเรื่องการกระทำของเซย์เดนบริษัทชูเลอร์ที่น่าเกรงขาม ถ้าเขาไม่อนุญาตก็ไม่มีทางที่เซย์เดนจะกล้าทำอย่างนั้น เช่นเดียวกับเรื่องเงิน 600 ล้านที่เซย์เดนไม่ได้ให้มาและนำไปลงทุนกับหุ้นมังกรสวรรค์แทน มันเป็นสิ่งที่ซิลวาอนุญาต เห็นได้ชัดว่าเหตุการณ์ในปัจจุบันนั้นเกินความคาดหมายของพ่อลูกเขาดื่มน้ำอึกใหญ่ จากนั้นก็เล่าสถานการณ์ทั้งหมดให้พ่อเขาฟังด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วน ซิลวายังคงเงียบในขณะที่ฟังและไม่แสดงความคิดเห็นใด ๆ เลย“หมายความว่าแผนแกแตก?” น้ำเสียงของซิลวาไม่แสดงอารมณ์เซย์เดนรู้ว่านี่เป็นท่าทีที่พ่อเขาโกรธ เขาตอบอย่างรวดเร็วว่า “แผนนี้ราบรื่นมาตลอด ทุกคนให้ความร่วมมือเกินกว่าจะหักหลัง ผมนึกไม่ออกเลยว่าไอ้ชูเลอร์จะรู้ได้ยังไง”“แกพร้อมจะล้มเหลวถ้ามองดอว์สันเป็นคนโง่ที่จะพังมันตอนไหนก็ได้!
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 45
“จะไม่ตีตลาดอีกแล้วเหรอ?” เวนดี้ถามอย่างประหลาดใจ“ถ้าคุณคิดว่าผมจะพังตลาด เซย์เดนก็คงคิดเช่นกัน เขาต้องช่วยอสังหาริมทรัพย์มังกรสวรรค์ในขณะที่ผมต้องการบดขยี้เขา”“ไม่ต้องพูดเลยถึงว่าผมไม่สนใจที่จะเล่นเกมเล็ก ๆ กับเขา อสังหาริมทรัพย์มังกรสวรรค์แทบจะไม่มีหุ้นคุณภาพสูงเลย อีกไม่นานราคาหุ้นที่สูงเกินจริงจะดิ่งลง เขาไม่มีทางรักษาตลาดนี้ได้”ดอว์สันเห็นด้วยกับคำพูดของแจสเปอร์แม้จะไม่เข้าใจว่าตลาดหุ้นทำงานอย่างไร แต่การทำธุรกิจก็สร้างขึ้นจากแนวคิดเดียวกัน เมื่อบริษัทมีมากเกินความต้องการ มันก็ไม่สำคัญว่าผู้คนจะตื่นเต้นแค่ไหน เพราะราคาตลาดของบริษัทจะไม่เกินประสิทธิภาพการทำงานมากเกินไปสุดท้ายแล้ว เหล่านักลงทุนนั้นก็ไม่ใช่คนโง่“พอแล้ว แค่นี้แหละสำหรับวันนี้ เราจะจัดการกับมันอีกครั้งในวันพรุ่งนี้ วันนี้กลับไปกับเราเถอะแจสเปอร์ นายอยู่บ้านเราได้นะ” คำพูดของดอว์สันทำให้ตกตะลึงเวนดี้ส่งเสียงเล็ก ๆ และเริ่มสับเปลี่ยนที่นั่งของเธอ เธอเหลือบมองแจสเปอร์แล้วกลับมามองที่ดอว์สันเวนดี้บอกกับตัวเองว่าเธอจะไม่ 'เป็นผู้หญิง' มากหากให้แจสเปอร์มาอยู่ที่บ้านของพวกเขาอย่างไรก็ตาม หัวใจของเวนดี้ไม่ได้
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 46
ข้อเสนอที่ดอว์สันกล่าวออกมาก็เป็นหลักฐานที่ชัดเจนเพื่อให้แจสเปอร์ได้รับประโยชน์เช่นเดียวกัน ส่วนที่สำคัญที่สุดของแผนคือการประสานงาน เนื่องจากมันเกี่ยวข้องกับธนาคาร ผู้รับเหมา และนายหน้า สิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่แจสเปอร์ทำไม่ได้ ตอนนี้เขายังเป็นมือใหม่ในสนาม อย่างไรก็ตาม ดอว์สันแตกต่างออกไป บางทีที่ดอว์สันทำอาจมีอะไรมากกว่าการตอบแทนบุญคุณ มันอาจมีบางอย่างที่ลึกซึ้งกว่านั้น แจสเปอร์เหลือบมองเวนดี้ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอดูแอบปลื้มใจกับอะไรสักอย่างที่เขาเองก็ไม่รู้ เขาค่อย ๆ พบว่าตัวเองเข้าใจเจตนาของพ่อตาในอนาคตว่าคืออะไร เขาใช้เส้นสายของตัวเองปูทางให้กับแจสเปอร์ “ได้ครับ ไว้เราค่อยคุยกันเรื่องนี้ให้เป็นทางการวันหลังนะครับ” แจสเปอร์ตอบ ดอว์สันพยักหน้าอย่างพึงพอใจ ไม่จำเป็นต้องอธิบายเกี่ยวกับตัวเขามากนักเมื่อเขาคุยกับคนเฉลียวฉลาด เพราะพวกเขาเข้าใจได้ค่อนข้างเร็ว รถแล่นออกจากใจกลางเมืองเข้าสู่เขตชานเมือง ในฐานะครอบครัวที่ร่ำรวยที่สุดในจังหวัด บ้านพักของชูเลอร์นั้นหรูหราและกว้างขวาง ดอว์สันซื้อที่ดินอันเขียวชอุ่มนี้ และสร้างบ้านพักตากอากาศท่ามกลางภูเขาและแหล่งน้
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 47
เมื่อมองดูเวนดี้ที่เดินหนีไป ดวงตาของแจสเปอร์ก็เต็มไปด้วยความสนุกสนาน ช่วงเวลาที่น่าอัศจรรย์ที่สุดระหว่างชายและหญิง คือช่วงเวลาที่ไม่ชัดเจนและคลุมเครือ แจสเปอร์ถือว่าเวนดี้เป็นคนรักของเขาอยู่แล้ว และเวนดี้ก็ไม่ได้ปฏิเสธ ไม่มีทางที่ความสัมพันธ์นี้จะพบกับชะตากรรมเหมือนกับในชีวิตก่อนหน้าของเขา เวนดี้ไม่ได้ปรากฏตัวอีกครั้งต่อหน้าแจสเปอร์ จนกระทั่งอาหารค่ำ แต่ถึงอย่างนั้น เธอก็ยังไม่กล้ามองหน้าเขา มันเป็นความเขินอายที่คล้ายกับดอกบัวที่พลิ้วไสวในสายลมเย็น ที่ทำให้เวนดี้ดูมีเสน่ห์เป็นพิเศษ ขณะที่ทั้งสองพูดคุยและหัวเราะกันที่โต๊ะอาหารค่ำ คนรับใช้ก็ขัดจังหวะพวกเขาด้วยแขกที่มาเยี่ยม ข้อความเพิ่งมาถึงในเวลาประตูวิลล่าก็ถูกผลักเปิดพอดี และคู่สามีภรรยาที่ส่งเสียงดังก็เดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นของวิลล่า “เธอกลับมาแล้วเหรอ เวนดี้?” ผู้หญิงที่แต่งตัวดีและสวมเครื่องประดับเยอะแยะไปหมดถามด้วยความประหลาดใจ เมื่อเห็นเวนดี้อยู่ในห้องอาหาร เวนดี้ตอบอย่างสุภาพว่า “ฉันเพิ่งกลับมาวันนี้เองค่ะ ลุงแซ็ค ป้าลูน่า คุณมาหาพ่อเหรอคะ?” เมื่อได้ยินดังนั้น ลูน่าและแซ็คก็มองหน้ากันก่อนจะถามในท
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 48
”ดะ ดอว์สัน คุณกลับมาแล้ว” ความไม่สบายใจผุดขึ้นในหัวใจของลูน่าและแซ็คเมื่อเห็นดอว์สัน ท้ายที่สุดแล้ว ที่ทั้งคู่สุขสบายดีมาถึงทุกวันนี้ ก็เป็นเพราะดอว์สันทั้งนั้น “ทำไมฉันถึงจะไม่กลับมาล่ะ เธอมาที่นี่เพื่อมาหาฉันไม่ใช่เหรอ” ดอว์สันพูดอย่างโกรธเคือง เขาเข้าใจดีว่าคนนอกต้องการสร้างปัญหาให้เขาเพื่อผลประโยชน์ส่วนตัวในตอนนี้ เพราะมีปัญหาเล็ก ๆ เกิดขึ้นกับกลุ่ม ยังคิดว่าเป็นครอบครัวของเขาเอง แซ็คและลูน่า จะเป็นคนแรกที่มาเคาะประตูบ้านเพื่อเงิน ไม่มีทางที่ดอว์สันจะไม่โกรธ การกระทำของพวกเขาทำให้หัวใจของเขาเย็นชา การแสดงออกของลูน่าเปลี่ยนไประหว่างความมืดมนและสดใสขณะที่เธอกัดกรามของเธอ “เราแค่ต้องการค้ำจุนครอบครัวของเรา ดอว์สัน คุณช่วยจ่ายเครดิตก่อนได้ไหม...” ดอว์สันโยนเช็คมาตรงหน้าของลูน่า ขัดจังหวะเธอ “นี่ 1,130,000! แล้วออกไปซะ!” ลูน่าหยิบเช็คขึ้นมากับเงินในมือ เธอพบว่าไม่จำเป็นต้องระงับสิ่งที่เธอต้องการจะพูด เธอขมวดคิ้วด้วยความโมโห “นี่คุณคิดผิดแล้ว ดอว์สัน ไม่ว่าจะคิดยังไง เราก็ยังเป็นพี่ชายและพี่สะใภ้ของคุณ สีหน้าสมเพชนั่นมันอะไรกัน? “เราขายสินค้าให้เธอและเ
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 49
“ความรักของพ่อมันเป็นแบบนั้น มีความหนักแน่นและยิ่งใหญ่!” แจสเปอร์ปลอบเวนดี้โดยพูดว่า “ทุกอย่างจะดีขึ้นหลังจากนี้” “พรุ่งนี้เป็นการต่อสู้ครั้งสุดท้าย...ใช่ไหม?” เวนดี้จ้องแจสเปอร์ด้วยสายตาที่ร้อนผ่าว แจสเปอร์พยักหน้า “พรุ่งนี้จะกำหนดว่าเราจะชนะหรือแพ้ ไม่ว่าชีวิตหรือความตายรอเราอยู่” “อย่างไรก็ตาม เราจะชนะ ใช่ไหม?” เวนดี้ถามอย่างจริงจัง แจสเปอร์ยิ้ม “ใช่” เวนดี้โล่งใจอย่างมากกับคำตอบนั้นและยิ้มออกมา “มาเถอะ ฉันจะพาคุณไปที่ห้องของคุณ” เช้าวันรุ่งขึ้นหลังอาหารเช้า ดอว์สันเคลียร์ตารางงานสำหรับวันนั้นและนั่งข้างเวนดี้ข้างหลังแจสเปอร์ “การโอนทรัพย์สินของพวกเขาหยุดชะงัก เนื่องจากเราหาข้อมูลได้ตั้งแต่เนิ่น ๆ ดังนั้นสิ่งที่สำคัญที่สุดคือการต่อสู้แย่งชิงหุ้นมา หากเราแพ้ที่นี่ มันก็จะจบลงสำหรับชูเลอร์กรุ๊ป แต่ถ้าเราจัดการเพื่อเอาชนะได้ จากนี้ไปก็จะราบรื่น” ดอว์สันตบไหล่แจสเปอร์และทำให้เขามั่นใจ “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น อย่ากดดันตัวเองมากเกินไป” เมื่อเห็นว่ายังมีเวลาอีกสิบนาทีก่อนที่ตลาดจะเปิด แจสเปอร์ก็พยักหน้า สายตาของเขานิ่งสงบ ในเวลาเดียวกันในคฤหาสน์ เซย์เดนกำลังค
เกิดใหม่ ไปให้สุด บทที่ 50
“ปลางับเหยื่อแล้ว ตอนนี้ได้เวลากระตุกเบ็ด เซย์เดนจะได้เจอความสูญเสียครั้งใหญ่ในครั้งนี้” แจสเปอร์พูดอย่างเฉยเมยขณะจ้องไปที่หน้าจอ ข้าง ๆ เขา เวนดี้จ้องไปที่ลักษณะท่าทางด้านข้างของแจสเปอร์อย่างหลงใหล ว่ากันว่าชายคนหนึ่งดูดีที่สุดเมื่อจดจ่อในการทำงาน ในขณะนั้นในสายตาของเวนดี้ แจสเปอร์ช่างเปล่งประกาย... ในเวลาเพียงสองวัน หุ้นในบัญชีของแจสเปอร์เอง รวมทั้งบัญชีย่อยของดอว์สันและเวนดี้ก็มีจำนวนมากมายมหาศาล ควบคู่ไปกับวิธีที่เขาทำให้เซย์เดนติดกับดักเมื่อวานนี้และดึงราคาหุ้นถึงขีดจำกัดอีกครั้งในตอนนี้ กับดักของแจสเปอร์ก็ถูกวางเอาไว้แล้ว ทั้งหมดที่เขาเหลือให้ทำคือ สร้างภาพลวงตาให้เซย์เดนว่าเขามาที่นี่เพื่อต่อสู้จนตาย เขาต้องการหุ้นทั้งหมดของอสังหาริมทรัพย์มังกรสวรรค์ หากเป็นกรณีนี้ เขาจะกลายเป็นตัวแทนจำหน่ายหุ้นของอสังหาริมทรัพย์มังกรสวรรค์และเซย์เดนจะสูญเสียอำนาจเด็ดขาดทั้งหมด นั่นคือเหตุผลที่เซย์เดนไม่สามารถยอมแพ้ได้ มันกลับกลายเป็นเหมือนที่แจสเปอร์คาดไว้ เซย์เดนทุ่มสุดตัวเพียงเพื่อจะหมุนเวียนหุ้นก่อนที่แจสเปอร์จะทำได้ แจสเปอร์ก็เปิดเผยเขี้ยวที่ร้ายกาจของเขา ใ
Latest chapter
