บทที่ 16

ครั้งนี้ที่เผชิญหน้ากับเธอ และตำหนิเธอก็เพื่อหล่อนอีกแล้ว

เรื่องแบบนี้เคยเกิดขึ้นบ่อยครั้งมาก ไม่ว่าจะนิสัยดีหรืออดทนเก่งแค่ไหน เธอก็ยังรู้สึกเหนื่อยใจอยู่ดี และบางครั้งก็อยากจะยอมแพ้

ครั้งนี้เธอเขียนเช็คให้เย่ฉู่ เธอเตรียมตัวรับมือกับศึกครั้งใหญ่ และเตรียมรับมือกับการเจรจาครั้งใหญ่กับลู่เป่ยฉิงไว้แล้ว

ท่าทางที่ไม่แยแสของกู้หนานเยียน ทำให้ลู่เป่ยเฉิงที่กำลังมองเธออยู่หัวใจเต้นแรงขึ้นมาทันที

เขาจ้องกู้หนานเยียนอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็หันไปมองเย่ฉู่ “เยี่ยฉู่ เธอออกไปก่อน”

ลู่เป่ยเฉิงให้เธอออกไป เย่ฉู่จึงกำชับเสียงหนักแน่น “เป่ยเฉิง หนานเยียนไม่ได้ตั้งใจนะ เธอแค่เข้าใจผิดค่ะ คุณอย่าทะเลาะกับหนานเยียนเลย ค่อย ๆ คุยกันนะคะ”

พูดจบก็หันไปพูดโน้มน้าวกู้หนานเยียน ก่อนจะเดินออกไปจากห้องทำงานของลู่เป่ยเฉิง

เมื่อเย่ฉู่หันไปปิดประตูห้องทำงาน ระหว่างทางเดินเธอก็อดไม่ได้ที่จะหันกลับไปมองห้องทำงาน

เธอไม่เคยบอกใครว่าเธออิจฉากู้หนานเยียนมาก เพราะมีแค่กู้หนานเยียนเท่านั้น ที่สามารถกระตุ้นความรู้สึกของลู่เป่ยเฉิง เพื่อทำให้เขาสนใจได้

แม้จะเป็นแค่ความโกรธก็ตาม

ภายในห้องทำงาน

กู้หนานเยียนเห็นว่าประต