บทที่ 15

เมื่อกู้หนานเยียนได้เห็นเช็คธนาคารที่ฉินไห่อวิ๋นมอบให้ เธอไม่เข้าใจ และเอ่ยถามด้วยความสงสัย “นี่มันหมายความว่ายังไงคะแม่?”

ฉินไห่อวิ๋นเอ่ย “เย่ฉู่เกาะติดเป่ยเฉิงขนาดนี้ ก็เป็นเพราะอยากจะปอกลอกน่ะสิ ถ้ามันต้องการเงิน เราก็เอาเงินไปให้มันซะก็สิ้นเรื่อง”

“หนานเยียน เธอเอาเช็คธนาคารใบนี้ไปให้ยัยนั่นซะ ให้มันพาแม่และน้องชายมันออกไปจากเมือง A อย่าให้มันได้ฝันว่าจะได้เงินแม้แต่สตางค์เดียวจากเป่ยเฉิง”

เมื่อได้เห็นเช็คธนาคารจำนวน 100 ล้านของฉินไห่อวิ๋นแล้ว กู้หนานเยียนก็รู้สึกพูดไม่ออกบอกไม่ถูก

ปกติแล้วฉินไห่อวิ๋นเป็นคนที่ฉลาดมาก แต่ทำไมตอนนี้เธอถึงได้ทำอะไรไม่คิดหน้าคิดหลังแบบนี้ได้!

“แม่คะถ้าจะให้หนูไปหาเย่ฉู่แบบนี้ ก็เหมือนผลักตัวเองเข้าไปในกองไฟเลยนะคะ เธอจะไม่เอาเงินแน่นอน และก็คงจะไม่ออกไปจากเมือง A ด้วยค่ะ”

ถ้าเธอเอาเช็คธนาคารพวกนี้ไปหาเย่ฉู่ขึ้นมาจริง ๆ นี่มันรนหาที่ตายชัด ๆ เลย แถมยังจะทำให้ตัวเองได้หย่ากับลู่เป่ยเฉิงไวกว่ากำหนดอีก

เธอยังไม่ทันได้ท้องเลยด้วยซ้ำ!

ฉินไห่อวิ๋นกลับเอ่ย “หนานเยียน ถ้าเธอฟังฉันนะ เรื่องนี้เธอจะไม่พลาดแน่”

“เธอเอาเช็คธนาคารนี้ไปให้เย่ฉู่ก่อน แล้วเดี๋