พิมพ์ลดาสะท้านเยือกไปทั้งกาย เมื่อดุ้นเนื้อขนาดเท่าๆ แขนของหล่อน เคลื่อนเข้ามาคับแน่นจนกลีบเนื้อระบมบวมปริแปลบ“มิดเลย... เมียจ๋า”อดัมส์สะใจ เขาใส่เข้ามาจนมิสุดโคน พวงไข่เหวี่ยงโยนฟาดรูก้นของหล่อนตามจังหวะกระเด้าดังพลั่บๆ “อืยย… อูย”พิมพ์ลดาสะบัดใบหน้าเสียวซ่าน อดัมส์รีบบดเน้นสะโพก หมุนควงแก่นกาย วนร่อนเนิบนาบอย่างมีชั้นเชิงลีลา ยาวนานจนพิมพ์ลดาเกือบจะถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง“ไม่ไหวแล้วคุณดำ”พิมพ์ลดาร้องคราง มือทั้งสองข้างจิกเกร็งขยำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น แอ่นก้นรับแรงกระเด้า เสียงหัวเตียงเคลื่อนไปกระแทกผนังดังกึกๆ“ขมิบแรงเหลือเกินเมียจ๋า”อดัมส์สังเกตเอาจากการตอบสนองของพิมพ์ลดา ก็รู้ว่าหล่อนกำลังเสียวจัด จวนเจียนจะออกัสซั่มอยู่รอมร่อ“อ๊ะ... แรงๆ ค่ะ”เสียงเร่งเร้าทำให้คนข้างหลังกระแทกไม่ยั้ง กล้ามท้องของเขากระแทกกับหนั่นสะโพกของหล่อนเสียงดังพลั่กๆ เนื้อกับเนื้อกระหน่ำเข้าใส่กันอย่างบ้าคลั่ง“ฮึ่ก... เสียว”พิมพ์ลดาสะบัดใบหน้า เปล่งเสียงร้องออกมาด้วยความลืมตัว ทั้งความเจ็บและเสียวกระสันระคนกันอยู่ในอารมณ์ความรู้สึกอันซับซ้อนอ่อนไหวเกินจะบรรยาย โพรงสวาทบีบรัดแก่นกายใหญ่โตที่
“อูย... เห็นแล้วอดใจไม่ไหวจริงๆ ขอเลียสักทีเถอะ”อดัมส์ตาวาว คนลีลาเยอะจ้องมองกลีบเนื้อสีชมพูผุดขึ้นมาเป็นร่องระหว่างพุ่มขนสีดำโอบล้อมพูงามเอาไว้“น่าเลียสุดๆ เมียจ๋า”สายเบิร์นอย่างเขาหรือจะทนไหว อดัมส์รีบก้มลงปาดปลายลิ้น เลียกินกลีบสวาทที่อูมทะลักออกมาระหว่างง่ามขาอ้ากว้างเสียงดังอั่กๆ น้ำหล่อลื่นของหล่อนทะลักไหลออกมาเหนอะเหนียวซอกขา“อร่อย... อืมมม... หอม”อดัมส์ก้มลงเลียอย่างใจเย็น ขณะมือข้างหนึ่งก็บีบรูดอาวุธประจำกายของตัวเองเบาๆจากนั้นก็หยัดร่างขึ้นเต็มความสูงใหญ่ จ้องเล็งพูเนื้อแบะอ้าหมายทะลวง อวบใหญ่จนอูมทะลักออกมาอวดสายตาของเขา “ใส่เถอะ... คุณดำ”หล่อนผลักศีรษะของพี่เขยออกจากง่ามขา“ได้เลยเมียจ๋า”เสียงเรียกร้องลืมอายของหล่อนทำให้อดัมส์ยิ้มพรายอยู่ในความสลัวของห้อง จากนั้นก็ดันเข่าทั้งสองข้างของน้องเมียจนแบะกว้างอีกครั้ง ค่อยๆ กดส่วนปลายถอกทู่เข้ากับร่องสวาทตรงหน้า“อ่า... ”อดัมส์คราง เขาค่อยๆ ไถถูเขี่ยคลึงหัวถอกกับปุ่มกระสันของหล่อนจนเมือกลื่นของตัวเองปริ่มเล็ดออกมาจากรอยแยกน้อยๆ ย้อยหยดลงคลุกเคล้ากับน้ำหล่อลื่นของหญิงสาวที่ทะลักหลั่งออกมาชโลมเลื่อมไปทั้งดุ้นเอ็น
อดัมส์ขับรถเข้ามาตามสัญญาณจากแสงไฟที่สว่างวาบขึ้นจากกระบอกไฟฉายของพนักงานโรงแรมม่านรูด ซึ่งคอยอำนวยความสะดวกให้กับลูกค้าอยู่ตรงปากประตูทางเข้าที่ค่อนข้างมืด“จะดีหรือคะคุณดำ”พิมพ์ลดาสองจิตสองใจ ทั้งที่ยอมรับว่าอยาก“ไม่งั้นเธอจะคั่นเนื้อคั่นตัวทรมาน... ขอให้ฉันช่วยนะ”รถแล่นเข้ามาจอดอยู่ในช่องว่างหน้าห้อง พลันนั้นผ้าม่านสีดำผืนใหญ่ก็ถูกรูดพรวด อำพรางทั้งรถและคนจากสายตาของผู้คนภายนอก อดัมส์รับร่างของหญิงสาวที่กำลังจะก้าวลงมาจากรถ อุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน พิมพ์ลดารู้สึกหัวใจเต้นแรง เขาพาหล่อนเข้ามาในห้องแล้วปิดประตูลงกลอน“ขึ้นเตียงกันนะ... หรือจะให้อุ้ม”เขาช้อนร่างน้อยๆ ขึ้นอุ้มเอาไว้ในอ้อมแขน พามาวางลงบนเตียง จัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองจนร่างกายเปลือยเปล่าล่อนจ้อน ท่อนเนื้อยาวใหญ่เหยียดขยายจนเต็มที่ ขนาดของมันช่างดูน่าครั่นคร้ามพิมพ์ลดารู้สึกขนลุกขนพอง ตอนที่ร่างกายกำยำโถมลงมาทาบทับเรือนร่างของหล่อน“เดี๋ยวจะช่วยให้หายทรมานนะจ๊ะ”อดัมส์ถอดเสื้อผ้าของหล่อน ไม่นานทั้งคู่ก็ตกอยู่ในสภาพล่อนจ้อนด้วยกันทั้งคู่“อื๊อ... ซี้ดดดด”พิมพ์ลดาหายใจแรง นอนนิ่งมองเพดาน ปลายจมูกโด่งเป็นสันของอ
พิมพ์ลดามองเสี่ยร่างท้วมด้วยสายตาตกใจสุดขีด โมนิก้าหายไปแล้ว“แกเข้ามาได้ยังไง... ออกไปนะ”พิมพ์ลดาหน้าซีด“ไม่ออก... เสี่ยมารอหนูพักใหญ่ๆ แล้วจ้ะ... โอ้ว ตัวจริงสวยกว่าภาพบนปกแมกกาซีนตั้งเยอะ”เสี่ยหื่นตาวาว กวาดสายตาสำรวจเรือนร่างเซ็กซี่ของหญิงสาวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า“อย่านะ... ”พิมพ์ลดาหนีเข้ามาในห้องน้ำ รีบล็อคประตูจากข้างใน จากนั้นก็ล้วงเอาโทรศัพท์มือถือออกมาโทรหาอดัมส์ เล่าเรื่องราวให้ฟังย่อๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหล่อน“โมนิก้าเลวบัดซบ... ฉันกำลังจะไปเดี๋ยวนี้แหละ ยังไงก็ถ่วงเวลาไว้ก่อน พยายามตั้งสติ ใช้สมองให้เยอะ... ฉันจะรีบไปช่วย รีบกดโทรเบอร์ฉุกเฉินที่ฉันตั้งไว้ให้ เดี๋ยวตำรวจจะมา” ตอนนั้นอดัมส์กำลังจะออกมาจากสนามบินอยู่พอดี “หนูจ๋า... อย่าดื้อสิจ๊ะ... ก็เราตกลงกันแล้ว เงินเสี่ยก็จ่ายให้แล้ว” เสี่ยธนามายืนเคาะประตูเรียก “เสี่ยขา... ขอพิมพ์อาบน้ำก่อนนะคะ” หญิงสาวนึกถึงคำว่า ‘ตั้งสติ’ แล้วถ่วงเวลาเอาไว้ เพราะอดัมส์บอกว่าไม่เกินสิบนาทีตำรวจจะมาถึง หรือไม่เขาก็อาจจะถึงก่อน “คนสวย... อาบน้ำยังไง ไม่ได้ยินเสียงน้ำเลยแม้แ
โมนิก้าตอบ ทำให้พิมพ์ลดารู้ว่าวันนี้แดเนียลไม่ได้มาร่วมงาน ทีแรกหล่อนนึกว่าเขาอยู่ในงาน “เค้กมาแล้วโม”เพื่อนหญิงคนหนึ่งสะกิดบอกโมนิก้า เมื่อเค้กก้อนใหญ่ที่สั่งมาโดยแดเนียลแฟนของหล่อน ถูกนำมาวางลงกลางโต๊ะอาหารที่ตั้งอยู่กลางห้อง“ว้าว... เค้กสวยหวานมากอ่ะ”โมนิก้าเห็นเค้กแล้วปลื้ม แดเนียลสั่งเค้กรูปหัวใจก้อนใหญ่ มีตัวหนังสือโรยอยู่บนเค้ก อ่านได้ว่า ‘หัวใจก้อนนี้... ผมให้คุณ’น่าเสียดายที่วันนี้แดเนียลติดงานอยู่ต่างประเทศ ทำให้มาร่วมงานไม่ได้ แต่เขาสัญญากับโมนิก้าเอาไว้ว่าวันมะรืนกลับมาจากบาหลี เขาจะจัดปาร์ตี้แบบสุดพิเศษฉลองวันเกิดให้หล่อนอีกรอบเพื่อนๆ จุดเทียนปักรอบเค้ก รอให้เจ้าของวันเกิดเป่า พอเสียงเพลงแฮปปี้เบิร์ดเดย์ที่ทุกคนร้องประสานเสียงอวยพรผ่านไมค์โครโฟนจบลง โมนิก้าก็ก้มลงเป่าเทียน ตัดเค้กจ่ายแจกจนครบทุกคนเหล้าและสุราถูกเปิดในเวลาต่อมา เสียงปากแก้วกระทบกันครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งเหล้าเบียร์และกับแกล้มมากมายทยอยเสริฟเข้ามาอย่างต่อเนื่องไม่อั้น“นิดนึงนะ... ”โมนิก้ารินเหล้ามาให้พิมพ์ลดา“พิมพ์ไม่ดื่มค่ะพี่โม”หญิงสาวส่ายหน้าปฏิเสธ“โธ่... วันเกิดพี่ทั้งที นานๆ จะมีโอกาสสนุกกั
อีกสองวันต่อมา“พิมพ์... ว่างไหม”โมนิก้ากรอกเสียงผ่านโทรศัพท์มายังหญิงสาวที่อยู่ต้นสาย “คะ... นั่นใครคะ”พิมพ์ลดายอมรับว่าจำเสียงไม่ได้ เพราะปกติก็ไม่เคยคุยกับโมนิก้าทางโทรศัพท์ มีโอกาสได้ทักทายกันบ้างก็ตอนเจอหล่อนมากับแดเนียล “โมนิก้าแฟนคุณแดนน์จ้ะ”หล่อนย้ำน้ำเสียง“อ๋อ... พี่โมนั่นเองนึกว่าใคร... มีอะไรหรือเปล่าคะ”พิมพ์ลดาเรียกโมนิก้าว่าพี่ ก็เพราะว่าหล่อนอายุมากกว่า รู้สึกแปลกใจที่โมนิก้าโทรมา “วันนี้วันเกิดพี่... ก็เลยโทรมาชวน”“สุขสันต์วันเกิดนะคะพี่โม” “ขอบใจจ้ะ... เราว่างมั้ย พี่อยากขอโทษเรื่องที่เคยเข้าใจผิด วันนี้พี่จัดปาร์ตี้เล็กๆ ที่ผับ... อยากให้มาเจอกัน” โมนิก้าชวน“เอ่อ... ”พิมพ์ลดาคิดไม่ถึงว่าโมนิก้าจะชวนหล่อนไปร่วมงานวันเกิด“น่า... มาทำความรู้จักกันไว้ มีแต่เพื่อนสนิทของพี่ทั้งนั้น”“กี่โมงคะพี่พิมพ์”“สองทุ่ม... มาเจอกันที่ผับนะพิมพ์”โมนิก้านัดแนะสถานที่แล้วก็กดวางสาย พิมพ์ลดารู้สึกหนักใจที่จะต้องไปร่วมงานในครั้งนี้ แต่ด้วยมารยาท ทำให้ไม่กล้าปฏิเสธโมนิก้า ยังไงเสียหล่อนก็เป็นแฟนของน้องชายอดัมส์วางสายจากโมนิก้าเพียงไม่กี่นาที อดัม