Share

บทที่ 32

“องค์หญิง นี่มันหมายความว่าอย่างไร?”

ใบหน้าของลู่หยุนเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

ลู่ถิงเองก็ตกตะลึงเช่นกัน

หลิงเฟิงซั่วเริ่มนิ่งและเย็นชาลงพร้อมถามว่า "ซวงเอ๋อ เจ้าใส่ยาอะไรลงไป?"

"ข้าเปล่า!"

หลินหนิงซวงมองหลิงเฟิงซั่วด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

“ท่านพี่ซั่ว! แม้แต่ท่านก็ไม่เชื่อซวงเอ๋อหรือ..?.”

“ใช่ เจ้าหนะไม่กล้าใส่พิษหรอก”

เจียงหยุนลั่ววางชามยาลงบนโต๊ะอย่างหมดความอดทน เธอเบื่อที่จะต้องมองหลิวหนิงซวงแสดงละครอีกครั้ง จึงตะโกนออกมาว่า “เป่ยเฉิน!”

“ขอรับ!”

เป่ยเฉินที่รออยู่ข้างนอกเดินเข้ามาทันทีที่ได้ยินเสียง

เขาก็หยิบห่อกระดาษขึ้นมาและโยนมันลงไปกับพื้น

นั่นคือสิ่งที่เจียงหยุนลั่วฝากให้เขาทำเป็นอย่างที่สอง

“นี่คือ......”

ลู่หยุนมองอย่างตั้งใจแล้วกล่าวอย่างไม่แน่ใจว่า “นี่คือ....กากยาหรือ?”

เป่ยเฉินตอบว่า “ใช่ นี่คือกากของยาที่ต้มวันนี้”

“วันนี้?”

ลู่หยุนตกใจสุดขีด

แม้เธอจะไม่รู้เรื่องการแพทย์มากนัก แต่เธอก็มองออกว่า กากยาที่ต้มนี้เป็นยาที่กินได้หลายวัน

“ช่างเป็นของที่ดีจริงๆ โสม... เขากวาง... และเห็ดหลินจือ แต่ว่า...”

เจียงหยุนลั่วหยุดกล่าว พ
Bab Terkunci
Membaca bab selanjutnya di APP

Bab terkait

Bab terbaru

DMCA.com Protection Status