วนในหัว

เสือหาญเดินกลับมาที่พักเงียบ ๆ ไอ้สันขวานกับไอ้กระบานยังนั่งคุยกัน แต่เขาเลือกเดินอ้อมไปนั่งตรงมุมเงียบ ๆ ไม่ให้ทั้งสองสังเกตเห็น สีหน้าขรึมขึงต่างจากทุกวัน

เขาทอดสายตามองไปที่หลังบ้านในหัวกลับเต็มไปด้วยภาพไอ้จอมที่ริมลำธาร ภาพที่ทำให้เขาตกใจจนแทบตั้งตัวไม่ทัน เด็กหนุ่มที่เขารู้จักและร่วมเดินทางมาตลอด ที่แท้กลับเป็นผู้หญิงที่ปลอมตัวมา

เสือหาญขมวดคิ้วแน่น

"แล้วทำไมต้องปิดบังวะ… ผู้หญิงแท้ ๆ ทำไมต้องทำตัวแข็งกร้าวให้เหมือนผู้ชาย"

คำถามมากมายผุดขึ้นไม่หยุด แต่ไม่มีคำตอบใด ๆ

เขานั่งกอดอกเงียบ ๆ ความรู้สึกในใจสับสนไปหมด ทั้งโกรธที่ถูกหลอก ทั้งแปลกใจ ทั้งยังมีบางอย่างที่อธิบายไม่ได้ ความรู้สึกที่ทำให้หัวใจเต้นแรงทุกครั้งที่นึกถึงเรือนร่างนั้น

เสือหาญสูดลมหายใจลึก พยายามสลัดความคิดออกไป แต่ยิ่งพยายามก็ยิ่งกลับมา เขาไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อไป จะเก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียว หรือจะถามตรง ๆ กับไอ้จอมให้รู้เรื่องกันแน่

ไอ้จอมเดินกลับมาจากลำธาร เสื้อผ้าสะอาดกว่าเดิม ผมเปียกนิด ๆ ยิ่งทำให้ดูสดชื่นกว่าทุกที หลังได้อาบน้ำดับร้อนในยามกลางวัน เธอไม่ทันสังเกตเลยว่ามีใครบางคนกำลังนั่งมองอยู่

เสือหาญนั่งกอดอก