/ โรแมนติก / เลขาบนเตียง / ใต้ร่างสหัสวรรษ ตอนที่ 24.

공유

ใต้ร่างสหัสวรรษ ตอนที่ 24.

last update 최신 업데이트: 2025-06-09 17:23:12

ใต้ร่างสหัสวรรษ ตอนที่ 24.

“ปรานต์... ฉันรู้ว่าฉันไม่ควร แต่มันก็สายไปแล้ว หัวใจฉันมันเลือกเขาไปตั้งแต่แรก ต่อให้เขาจะเป็นคนแบบไหน ต่อให้ฉันต้องเจ็บแค่ไหน ฉันก็ยังรักเขาอยู่ดี...”

น้ำเสียงนั้นสั่นเครือ ราวกับใกล้จะร้องไห้ แต่ก็เด็ดเดี่ยวในความรู้สึก

ปรานต์เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะค่อยๆ เอื้อมมือมาจับแขนของหล่อนไว้แน่น ดวงตาเขาเต็มไปด้วยความหวังครั้งสุดท้าย

“อย่าทำร้ายตัวเองแบบนี้เลย มาอยู่กับคนที่อยู่ในโลกเดียวกับเธอเถอะพราว ฉันสัญญา ฉันจะทำให้เธอมีความสุข...”

ก่อนที่ละอองพราวจะทันได้ตอบหรือพูดอไร ร่างของหล่อนก็สะดุ้งเฮือกเสียก่อน เมื่อเสียงทุ้มเย็นเฉียบแทรกขึ้นมา

“ปล่อยมือจากผู้หญิงของฉันซะ!”

เสียงนั้นไม่ได้ตะโกน แต่เฉียบคมและทรงอำนาจอย่างร้ายกาจ

ปรานต์ชะงัก หันขวับ ละอองพราวหันไปทางเดียวกัน หัวใจหล่นวูบทันที ที่เห็นสหัสวรรษยืนอยู่ไม่ไกล ใบหน้าเรียบนิ่ง แต่แววตาแดงจัด

“ฉันจะไม่พูดซ้ำสอง ปล่อย!”

ปรานต์ปล่อยมือแทบในทันที แต่ดวงตายังจ้องคู่แข่งไม่ลดละ

สหัสวรรษก้าวเข้ามาไม่รีรอ ดึงละอองพราวเข้ามากอดไว้แน่นกลางอก แขนแกร่งโอบกระชับจนหล่อนแทบหายใจไม่ทัน

แล้วเขาก็โน้มใบหน้าลง จูบแก้มเนียนของหล
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • เลขาบนเตียง   เมียตีทะเบียนที่เขาไม่รัก 29.อวสาน

    เมียตีทะเบียนที่เขาไม่รัก 29.อวสาน“ไม่นะคะ พราวต้องกลับบ้าน!”“ไม่ให้กลับ”เขาตอบทันควัน ไม่มีแม้แต่จังหวะลังเล เสียงนั้นหนักแน่นแบบที่หล่อนรู้เลยว่า... ไม่มีทางได้ลงจากอ้อมแขนง่ายๆ แน่“แต่พราวโทรบอกคนขับรถให้มารับแล้วนะคะ”“เดี๋ยวมาไม่เจอพราว เขาก็กลับไปเองแหละ”เขาพูดนิ่งๆ พร้อมยักคิ้วนิดๆ ท่าทางสบายใจเกินเบอร์ ขณะอุ้มหล่อนเดินตรงไปตามทางเดินยาวด้านหลังของตัวคฤหาสน์ ซึ่งมันมีทางเชื่อมขึ้นสู่ห้องนอนชั้นสองอีกทาง“แต่ว่า...”“ไม่มีแต่”หนุ่มหล่อก้มหน้าลงเล็กน้อย กระซิบชิดใบหูของหล่อน เสียงนั้นนุ่ม ลึก และเต็มไปด้วยแรงปรารถนา“ฉันอยากเป็นทาสสวาทของเธอใจจะขาดอยู่แล้ว พราว...”แก้มนวลของพราวพิลาศแดงดระเรื่อ ยิ่งสบตากับเขาในระยะใกล้แบบนี้ แถมใบหน้ายังคงอยู่ใกล้กันมากแบบนี้ หล่อนก็ยิ่งหวั่นไหวลมหายใจอุ่นๆ ของเขาแนบใกล้จนหล่อนรู้สึกได้ถึงแรงเต้นของหัวใจตนเอง“แต่... พราวอาย...”“ไม่มีอะไรต้องอายเลย”เขาพูดเบา แต่น้ำเสียงมั่นคง“เรารักกัน... และเราก็กำลังจะแสดงความรักกัน...”“แต่ว่า... เราเพิ่งทำไปเมื่อวานเองนะคะ...”“กับเธอ... กี่ครั้งก็ไม่พอหรอกนะ พราว...”เขาพูดเสียงแหบต่ำ และเต็มไปด้

  • เลขาบนเตียง   เมียตีทะเบียนที่เขาไม่รัก 28.

    เมียตีทะเบียนที่เขาไม่รัก 28.“ถ้าคุณจะบอกว่าเกลียดพราว... ไม่ต้องพูดแล้วค่ะ เพราะพราวรู้ดี”เสียงหล่อนสั่น ดวงตาแดงรื้น น้ำตาเริ่มเอ่อล้นโดยที่เจ้าตัวก็พยายามจะกลั้นไว้สุดแรง“ฉันไม่ได้เกลียดเธอ...”เขาก้าวเข้าหา ยื่นมือออกไปจะกอด แต่หล่อนถอยหนี“งั้นก็คงขยะแขยงมั้งคะ”“ไม่ใช่แบบนั้นหรอก ฉันน่ะ...”เขาเงยหน้าขึ้น สบตาหล่อนอย่างไม่หลบสายตาอีก“ฉัน... อยากให้เธอกลับมา... อยู่กับฉัน...”“พราว... ไม่กลับไปแล้วค่ะ”หล่อนเม้มปากแน่น หันหลังจะเดินหนี แต่เขาไวกว่า ก้าวเข้ามารวบตัวหล่อนเข้าไปกอดแน่น จนแทบหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน“กลับมาอยู่กับฉันนะ พราว... ฉันรักเธอ”เสียงกระซิบบอกที่ข้างหูหล่อน ทำให้ร่างบางนิ่งงัน เหมือนถูกตรึงไว้กับอ้อมแขนของเขาอย่างแน่นหนา“คุณช้างว่าอะไรนะคะ...”“ฉันรักเธอ พราวพิลาศ ฉันรักเธอจริงๆ”พราวพิลาศตัวแข็งทื่อ สมองขาวโพลนไปชั่วขณะ“รัก...? คุณช้างรักพราวเหรอคะ?”“ใช่ ฉันรักเธอ รักจนไม่อาจทนเห็นเธออยู่กับผู้ชายคนอื่นได้อีกแม้แต่วินาทีเดียว”เขาหวังว่าหล่อนจะเชื่อ หวังว่าหล่อนจะเข้าใจ แต่กลับตรงกันข้าม หล่อนยิ่งดิ้นรน และหัวเราะออกมาทั้งน้ำตา“คุณปู่ขอร้องให้คุณช้

  • เลขาบนเตียง   เมียตีทะเบียนที่เขาไม่รัก 27.

    เมียตีทะเบียนที่เขาไม่รัก 27.“ครับ คุณปู่”“แกมีอะไรอยากพูดกับหนูพราวไม่ใช่เหรอ”ชยางกูรขยับริมฝีปากเล็กน้อย ราวกับจะพูดอะไรบางอย่าง แต่กลับต้องกลืนคำเหล่านั้นลงคอไปพร้อมกับความกลัวที่บีบหัวใจเขาเลื่อนสายตาไปสบตากับหญิงสาวตรงหน้า... หญิงสาวที่เขาเคยผลักไสไล่ส่ง และกำลังจะเสียหล่อนไปตลอดกาล“ผม... ไม่มีครับ”เสียงเขาเบาจนแทบจะเป็นเสียงกระซิบ ทว่าในใจกลับตะโกนอยากพูดสิ่งที่ตรงกันข้ามออกไปจนแทบบ้า“เจ้าช้าง”เสียงของคุณปู่คราวนี้แข็งขึ้นเล็กน้อย คล้ายตำหนิ แต่ชยางกูรก็ยังคงนั่งก้มหน้านิ่ง กินข้าวนิ่งเฉย ไม่พูดไม่จาอะไรพราวพิลาศเห็นบรรยากาศค่อนข้างอึดอัด จึงคิดว่าเป็นเพราะตัวเอง ที่ทำให้ชยางกูรเงียบงันไม่เป็นตัวของตัวเองแบบนี้ดังนั้นหล่อนจึงเลือกที่จะปลีกตัว“หนูอิ่มแล้วค่ะคุณปู่”“อ้าว ทำไมอิ่มเร็วจังเลยหนูพราว หนูเพิ่งกินนิดเดียวเองนะ”“หนู... อิ่มจริงๆ ค่ะ”หล่อนยิ้มออกมา ทั้งที่รอยยิ้มนั้นช่างเจือจางและบิดเบี้ยว “ขอบคุณคุณปู่มากนะคะที่ชวนหนูมากินอาหารอร่อยๆ แบบนี้”หล่อนยังคงฝืนยิ้มต่อ แม้ว่าหัวใจจะเจ็บหนึบก็ตาม“ไว้วันหลัง หนูจะเชิญคุณปู่ไปทานข้าวบ้านหนูบ้างนะคะ หนูจะเข้าครัวเพื

  • เลขาบนเตียง   เมียตีทะเบียนที่เขาไม่รัก 26.

    เมียตีทะเบียนที่เขาไม่รัก 26.คุณปู่พูดพร้อมส่ายหน้า แต่ในน้ำเสียงนั้นมีความรัก และความเอ็นดูที่ซ่อนอยู่ลึกๆ“คุณปู่ครับ...”ชยางกูรเงยหน้าขึ้น ดวงตาแดงระเรื่อ“ผมยอมให้คุณปู่ด่าไปทั้งชาติเลยครับ ขอแค่เพียง... คุณปู่ช่วยทำยังไงก็ได้ ให้ผมได้เมียกลับมาทีนะครับ... นะครับคุณปู่...”คุณปู่เงียบไปครู่หนึ่ง มองหลานชายที่เมื่อก่อนเคยยืนผงาดเหมือนราชสีห์ แต่ตอนนี้ห่อเหี่ยวราวหมาน้อยหลงทาง“เอางี้ เจ้าช้าง...”ชยางกูรเงยหน้าขึ้นทันที ดวงตาเป็นประกายอย่างมีความหวัง“ครับ! คุณปู่จะช่วยเหรอครับ!?”คุณปู่ยิ้มมุมปากนิดๆ ก่อนจะพูดเสียงเรียบ“ใช่”ชยางกูรแทบจะกระโดดกอดขาคุณปู่ทันทีเมื่อได้ยินคำตอบนั้น ใบหน้าที่ดูเหมือนจะไม่มีความหวังเมื่อครู่ กลับเปล่งประกายสดใส จนเกือบเห็นสายรุ้งพุ่งออกจากหัว“เย็นนี้...”คุณปู่พูดช้าๆ พลางยกถ้วยชาขึ้นจิบด้วยท่าทางสุขุม“ปู่จะนัดหนูพราวมากินข้าวเย็นที่บ้าน”“จริงเหรอครับ! ปู่สุดยอดมากเลยครับ!”ชยางกูรแทบจะลุกขึ้นเต้นระบำเสียให้ได้ แต่ไม่นานก็ชะงักไป“แล้ว... ผมต้องทำยังไงครับ”“ยังจะมาถามอีก...”คุณปู่วางถ้วยชาอย่างแผ่วเบา แล้วจ้องตาหลานชายนิ่ง“แกก็ต้องทำยังไงก็ได้

  • เลขาบนเตียง   เมียตีทะเบียนที่เขาไม่รัก  25.

    เมียตีทะเบียนที่เขาไม่รัก 25.ชยางกูรจะก้าวตาม แต่กลับถูกปรัชญาขวางทางเอาไว้ “หลีกไป”น้ำเสียงของเขาเปลี่ยนเป็นเยือกเย็นจนน่าขนลุก ดวงตาเต็มไปด้วยแรงอารมณ์ที่เก็บไว้ไม่อยู่“คุณพราวรักคุณก็จริง...”ปรัชญาพูดอย่างใจเย็น“แต่เธอก็สามารถหยุดรักคุณได้เหมือนกันครับ” ดวงตาของชยางกูรแข็งกร้าวขึ้นทันที“นี่คุณจะแย่งเมียผมให้ได้เลยใช่ไหมวะ!”“ผมไม่ได้จะแย่ง...”ปรัชญาตอบเรียบๆ ก่อนจะพูดต่อ“แต่ถ้าคุณพราวเลือกผม... ผมก็พร้อมจะดูแลเธอ ในแบบที่คุณไม่เคยทำครับ”ชยางกูรหน้าตึง ความอดกลั้นพังทลายหมัดของเขาเหวี่ยงออกไปอย่างรวดเร็ว แต่... ปรัชญาหลบได้อย่างฉิวเฉียดดวงตาทั้งคู่สบกันอีกครั้ง คราวนี้...มันไม่ใช่แค่ความไม่พอใจ แต่มันคือศึกระหว่างชายสองคนที่มีใจให้ผู้หญิงคนเดียวกัน“หยุดเดี๋ยวนี้นะคะ!”พราวพิลาศวิ่งกลับเข้ามา และดันอกของชยางกูรออกแรงพอควร“คุณช้าง อย่าทำตัวเป็นนักเลงแบบนี้ได้ไหมคะ!”เขาจ้องหน้าหล่อน ดวงตาทั้งโกรธ ทั้งปวดร้าว ก่อนจะหันหลังกลับไปขึ้นรถโดยไม่พูดอะไรเสียงประตูปิดดัง ปัง! ก่อนที่รถหรูจะเคลื่อนตัวออกไปด้วยความเร็วและแรงเมื่ออยู่กันเพียงสองคน พราวพิลาศหันไปมองปรัช

  • เลขาบนเตียง   เมียตีทะเบียนที่เขาไม่รัก 24.

    เมียตีทะเบียนที่เขาไม่รัก 24.เขาหัวเราะอย่างพึงพอใจ ก่อนจะก้มลงดูดหัวนมของหล่อนอย่างเอาแต่ใจ“อู๊ยยยย คุณช้าง... อื้อ... อ๊า... อา...”“อยากให้ฉันหยุดเอาเธอไหม... อืมมม โอ้วววว หอยเธอนี่มันฟิตดีจัง... โอ้ววว...”“ไม่... อ๊า... อย่าหยุด... คุณช้าง... ซี๊ดดดด พราวเสียว อ๊า...”และสุดท้าย หล่อนก็ทำได้แค่เพียงปล่อยให้ไฟสวาทอันร้อนแรงของชยางกูรแผดเผาทั้งร่างกายและจิตวิญญาณอย่างเต็มใจ...แสงแดดยามบ่ายลอดผ่านผ้าม่านเข้ามาในห้องนอน ชยางกูรขยับตัวเล็กน้อย เปลือกตาหนักอึ้งค่อยๆ เปิดขึ้น ก่อนที่แขนแข็งแรงจะเหยียดออกไปราวกับจะโอบใครบางคนข้างกาย...ว่างเปล่า...ผ้าปูเตียงเย็นเฉียบ...พราวพิลาศ... ไม่อยู่แล้วเขาลืมตาขึ้นช้าๆ ก่อนจะพลิกกายขึ้นนั่ง ดวงตาคมหลุบลงมองผ้าปูเตียงยับยู่ที่ยังมีร่องรอยของการเคลื่อนไหวเมื่อชั่วโมงก่อนชยางกูรถอนหายใจเบาๆ ในความเงียบ พลางเอื้อมมือแตะที่นอนข้างตัวอย่างไม่รู้ตัวตรงที่ที่หล่อนเคยนอน...ตรงที่ที่หล่อนพูดคำว่า รักคุณ ออกมาในจังหวะที่หล่อนลืมตัว และคิดว่าเขาไม่ได้ยินแต่เขาได้ยิน...เขาได้ยินอย่างชัดเจน ได้ยินทุกลมหายใจที่สั่นไหว และแผ่วเบาของหล่อน... และเสียงน

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status