ตอนที่ 7 เตียงนุ่มนะนอนด้วยกันไหม

ตอนที่ 7 เตียงนุ่มนะ นอนด้วยกันไหม

เวลา 23.00 น.

“ คุณกะเพราจะกลับบ้านแล้วหรอครับ “ 

เป็นเสียงของโดมบอดี้การ์ดของซันเดย์เอ่ยถามเด็กสาว เพราะเห็นว่าคนตัวเล็กกำลังเก็บข้าวเก็บของจัดแจงเสื้อผ้าและกำลังที่จะออกไปจากผับแห่งนี้ หลังจากที่เธอทำงานมาตั้งแต่หัวค่ำจนถึงปัจจุบันก็เป็นระยะเวลาของการเลิกงานพอดี

มันจึงทำให้เธอเตรียมเก็บข้าวเก็บของเพื่อหวังที่จะกลับบ้านเพราะวันนี้เพื่อนสาวของเธออย่างเพลงขวัญไม่ได้มาด้วย เนื่องจากรายนั้นป่วยไม่สบาย ไม่สามารถที่จะมาทำงานได้เธอจึงฉายเดี่ยวมาทำงานคนเดียวลำพัง

“ อ๋อ ใช่ค่ะได้เวลาที่เพาเลิกงานแล้ว ไม่ทราบว่าคุณโดมมีอะไรหรือเปล่าคะ “

“ พอดีว่าเฮียให้ผมมาตามคุณกระเพราขึ้นไปพบข้างบนห้องนะครับ “

ห๊ะ นี่อีเฮียมันกลับมาจากธุระตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำไมไม่เห็นมีใครรู้เลย แล้วคืออะไรนี่มันเวลาเลิกงานของฉันนะไม่ใช่เวลาทำงานสักหน่อย ทำไมต้องให้ไปพบตอนนี้ด้วยหนำซ้ำนี่มันก็ดึกมากพอสมควรแล้ว

“ พบ หมายถึงพบเพาหรอคะ อะ เอ่อ แต่นี่มันเวลาเลิกงานของเพาแล้วนะคะ และมันก็ดึกมากด้วย “

ประโยคที่ได้ฟังมันทำให้คนตัวเล็กรู้สึกประหม่า เพราะเธอไม่รู้ว่าเฮียเจ้าของร้านกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ หนำซ้ำตอนนี้ก็เป็นเวลาที่เธอเลิกงานแล้วเธอไม่จำเป็นที่จะต้องขึ้นไปพบเขาเลย ที่สำคัญตอนนี้ก็เป็นเวลามากกว่า 23:00 น ซึ่งเธอคิดว่ามันควรที่จะกลับบ้านไปพักผ่อนได้แล้ว

“ ผมว่าคุณเพาลองขึ้นไปก่อนดีกว่าครับ เห็นเฮียบอกว่ามีธุระจะคุยด้วย “

คุย คุยบ้าคุยบออะไรตอนนี้กันนักหนาเนี่ย ไม่รู้เวล่ำเวลาเลยหรือยังไงพรุ่งนี้ก็คุยได้ทำไมจะต้องเป็นตอนนี้ด้วย แต่ก็เอาเถอะไหนๆก็ไหนๆละคงจะไม่นานอะไรหรอก รีบๆคุยจะได้รีบๆกลับตอนนี้หนังตาจะปิดอยู่แล้ว

“ เอ่อออ ก็ได้ค่ะงั้นเดี๋ยวเพาตามไปนะคะ ขอเพาเก็บของอีกแป๊บนึงก่อน “

“ ครับ “

สุดท้ายคนตัวเล็กก็ทำอะไรไม่ได้ต้องไปทำตามที่ผู้เป็นเจ้านายสั่งอย่างไม่สามารถหลีกเลี่ยง ถึงแม้ลึกๆในใจเธอจะไม่อยากไปก็ตามเพราะตอนนี้เธอรู้สึกอยากจะกลับบ้านไปนอนจะแย่ แค่ทำงานมาตลอดเกือบทั้งวันก็เหนื่อยมากพออยู่แล้ว

ยังต้องเอาเวลาอันมีค่าไปนั่งพบคนที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าหนี้อีก มันยิ่งทำให้เธอรู้สึกเบื่อมากเหลือเกิน ตอนเวลาทำงานดันไม่เรียก มาเรียกกันตอนที่เธอกำลังจะกลับบ้านแล้ว

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

เสียงเคาะประตูหน้าห้องพักหรูแห่งหนึ่งบ่งบอกว่ามีใครอีกคนกำลังยืนอยู่ หลังจากที่คนตัวเล็กจัดการเก็บข้าวเก็บของเธอก็ย่างก้าวเข้ามาที่หน้าห้องพักสุดหรูของผู้เป็นเจ้านายทันที ก่อนที่มือเรียวจะยกขึ้นมาส่งสัญญาณเพื่อเป็นมารยาทที่ดีงาม

“ เฮีย เพามาแล้วค่ะ “

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“.....”

“ เฮีย เฮียซัน อยู่ไหมคะ “

เอ้า นี่ตกลงมีคนอยู่ไหมเนี้ย เคาะประตูก็แล้วเรียกก็แล้วไม่มีเสียงตอบรับใดๆกลับมา หรือเป็นเพราะว่าฉันเก็บของนานไปบางทีเขาอาจจะกลับบ้านไปแล้วก็ได้ แล้วฉันจะต้องทำยังไงควรที่จะกลับบ้านไปเหมือนกันไหมหรือจะลองเดินเข้าไปดูก่อนดี

ร่างบางยืนถกเถียงกับตัวเองในใจเพราะเธอยืนเคาะประตูตั้งนานแต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับใดๆกลับมา มันจึงทำให้เธอคิดว่าควรที่จะกลับบ้านดีหรือเสียมารยาทผลักประตูเข้าไปดี ไม่รู้ว่าเจ้าของห้องไปไหนแล้วเธอควรที่จะกลับบ้านไปพักผ่อนดีหรือเปล่า

เอาวะลองเข้าไปดูสักหน่อยก็แล้วกัน ถือซะว่าฉันก็ทำตามที่เขาบอกแล้วนะ อุตส่าห์มาหาจนถึงที่ถ้าไม่อยู่ก็จะได้กลับแค่นั้นเอง

และแล้วคนตัวเล็กก็จัดการบิดลูกบิดประตูและสาวเท้าเข้าไปข้างในห้องทันที เพราะตอนนี้ประตูหน้าห้องมันไม่ได้ล็อคเอาไว้ สองขาเรียวทำการก้าวเข้าไปข้างในสายตาสาดส่องไปยังบริเวณโดยรอบ แต่แล้วก็ไม่ปรากฏสิ่งมีชีวิตใดๆอยู่เลยมันจึงทำให้เธอคิดว่าเจ้าของห้องได้กลับไปแล้วเป็นที่เรียบร้อย

สุดท้ายก็ไม่อยู่จริงๆสินะ แล้วแบบนี้จะให้ฉันขึ้นมาทำไมเนี่ยดูสิเสียเวลาไปต้องเกือบครึ่งชั่วโมง รู้อย่างนี้กลับบ้านไปนอนตีพุงดีกว่าง่วงจะตายอยู่แล้ว  เฮ้อๆๆๆ

พูดไปก็ทำการก้าวเดินถอยหลังไปเพราะเธอคิดว่าในนี้ไม่มีใครอยู่ แต่จู่ๆขาเรียวก็ไปสะดุดเข้ากับกองหนังสือที่มันร่วงหล่นลงมาจากโต๊ะ ส่งผลให้ตัวเธอนั้นเซถลาเข้าไปชิดข้างกำแพง ก่อนที่ฝ่ามือจะทำการจับเข้าที่โต๊ะทำงานเพื่อเป็นที่ยึดเหนี่ยว

แต่มันก็ไม่สำเร็จ เพราะเธอดันไปคว้าเข้ากับปุ่มอะไรไม่รู้สักอย่างที่อยู่บนโต๊ะพอดี ก่อนที่มันจะแปรเปลี่ยนจากกำแพงเป็นประตูลับที่สามารถเดินเข้าไปได้อย่างทะลุปรุโปร่ง

นี่มันอะไรกันเนี่ยไม่ยักรู้แฮะว่าห้องทำงานเฮียซันจะมีห้องลับซ่อนอยู่ในนี้ด้วย ว่าแต่มันคือห้องอะไรกันนะแล้วทำไมถึงดูลึกลับชอบกล สมกับเป็นห้องลับจริงๆ

ด้วยความอยากรู้ว่าห้องนี้มันคืออะไรและมีอะไรซ่อนอยู่ คนตัวเล็กก็จัดการค่อยๆย่องเข้าไปดูแต่แล้วดวงตาคู่สวยก็ต้องเบิกกว้างด้วยความตกใจ เพราะในนี้มันก็คือห้องพักที่สามารถใช้นอนได้นั่นเองมีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันที่สำคัญหรูหราหมาเห่าอีกด้วย

" โอ้โหไม่ยักรู้เลยว่าในห้องทำงานของเฮียมีห้องนอนลับซ่อนอยู่ด้วย แล้วดูสิสิ่งอำนวยความสะดวกครบครันเตียงก็กว้างบรรยากาศก็ดีโคตรจะน่านอนเลย อิจฉาจริงๆคนรวยเนี่ยได้นอนแต่ที่นอนดีๆดูท่าแล้วเตียงคงนุ่มน่าดู

“ ถ้าอยากรู้ว่านุ่มไหมก็ลองนอนดูสิ นอนกับฉันก็ได้นะ เดี๋ยวคืนนี้ฉันแบ่งที่ไว้ให้ “

" อ๊ะ เฮีย "

🌹คุย🌹

กรี๊ดดดดด อารายย อยู่ๆก็มาชวนน้องนอนด้วย ยังไงคะอีเฮีย เริ่มแล้ว เฮียซันมันเริ่มแล้วทุกคน

ว่าแต่เรียกน้องมาดึกดื่นแบบนี้เรียกมาทำอารายยย

ฝากรี๊ดทุกคนกดใจ♥️กดเข้าชั้น📚

เพื่อที่จะได้ไม่พลาดเวลาที่ไร้อัพเดทตอนใหม่นะคะ ขอบคุณค่ะ