로그인공유
ตอนที่ 2 ขอเตือน
최신 업데이트:
2024-12-28 17:11:45หลังจากวันนั้นที่ฉันไปส่งผู้ชายคนนั้นที่โรงพยาบาลแล้วฉันก็ไม่ได้กลับไปเยี่ยมผู้ชายคนนั้นอีกเลย อาการตอนนั้นเขาแย่มาก เลือดคลั่งในสมอง เขาไปโดนอะไรมานะทำไมถึงเป็นหนักขนาดนั้น
ปังง !
" ว้ายย ! แทนแกตบโต๊ะทำไมฉันตกใจหมดเลย ? "
" แล้วมึงคิดอะไรอยู่กูเรียกตั้งนานไม่ได้ยิน "
" เปล่าไม่ได้คิดอะไรหรอก แล้วหวานล่ะไม่มาด้วยกัน หรอ ? "
" กูกับมันไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน จะมาด้วยกันได้ยังไงวะ ! อีเด็กน้อยเอ้ย! "
" แกตอบฉันดี ๆ ก็ได้ไม่เห็นต้องประชดกันเลย " ฉันเบะปากคว่ำทันทีที่แทนมันไม่ยอมตอบฉันดี ๆ
" มึงไม่ต้องทำหน้าร้องไห้เลยนะ อีเด็กน้อยทำตัวเป็นเด็กขี้แงไปได้ "
" แล้วทำไมต้องประชดลินด้วยล่ะ "
" เออ กูขอโทษครับหนูมิลิน " แทนพูดอย่างขอไปทีก่อนจะรั้งหัวมิลินเข้ามาซบไหล่พร้อมกับลูบผมปลอบขวัญ
" ไอ้แทนแกทำอะไรหนูมิลินของฉันหะ! ? " หวานเดินเข้ามาโวยวายใส่แทน
" มึงจะโวยวายทำไมอีหวาน "
" ไม่ต้องทะเลาะกันแล้วหวานแทน " เมื่อฉันเห็นเพื่อนทั้งสองของฉันกำลังจะทะเลาะกัน ฉันจึงพูดห้ามปราบเพื่อนทั้งสองทันที
" มันทำอะไรแกมิลิน ? "
" กูก็แค่ตอบประชดมันเฉย ๆ "
" ฉันไม่ได้ถามแกไอ้แทนอย่าเสือก ! "
" อีหวาน!! "
" ชั่งเถอะนะเราขึ้นห้องเรียนกันดีกว่า " ฉันเอ่ยชวนเพื่อนทั้งสองของฉันที่ยืนทะเลาะกันอยู่ให้ไปเข้าเรียนเมื่อถึงเวลาเรียนแล้วแต่ยังไม่วายที่ แทนกับหวานจะยังยื่นไม้ยื่นมือไปตีกันอยู่ แถมยังทำปากขมุบขมิบใส่กันตลอดจนเข้าห้องเรียน ถึงแทนกับหวานจะชอบทะเลาะกันแต่ก็ไม่มีอะไรหรอกเพราะเราสามคนเป็นเพื่อนที่สนิทกันที่สุดตั้งแต่เรียนมาตลอดสามปี
" วันนี้ไปช็อปปิ้งกันไหม ? " หลังจากเรียนเสร็จหวานจึงเอ่ยชวนขณะเดินออกมาจากตึกนิเทศศาสตร์
" ก็ดีนะ ลินอยากได้เสื้อผ้าใหม่อยู่พอดี "
" แกล่ะไปไหมไอ้แทน ? "
" มีหรอกูจะไม่ไปกูขี้เกียจกลับบ้านพอดี "
" แกกลัวป๊าแกใช้ให้ไปทำงานน่ะสิไม่ว่า "
" รู้แล้วจะพูดทำไมอีเตี้ย ! "
" ตบปากสักทีดีไหมไอ้หมาบ้า!! " หวานเหวใส่เพื่อนรักอย่างโมโหพร้อมกับยกฝ่ามือเล็กขึ้นหวังจะตบปากเพื่อนจริง ๆ
" พอได้แล้วทั้งสองคนเราไปช็อปปิ้งกันดีกว่า " เมื่อเห็นว่า แทน กับ หวานเริ่มทะเลอะกันอีกครั้งฉันก็รีบห้ามปราบทั้งสองขึ้นพร้อมกับคล้องแขนของแทนกับหวานเดินไปที่รถทันที
ห้าง yp
" ลินหิวแล้วเราไปกินข้าวกันไหม ? " หลังจากที่เราสามคนช็อปปิ้งกันเสร็จเรียบร้อยฉันก็เริ่มหิวขึ้นมาเลยชวน แทนกับหวาน
" เออกูก็หิว "
" หวานก็หิวเหมือนกัน "
เราสามคนเดินเข้ามาในร้านอาหารเกาหลีร้านดังในห้าง yp พร้อมกับลงมือสั่งอาหารต่าง ๆ
" ยิ้มน้อย ยิ้มใหญ่อะไรอีเตี้ย ? "
" เสือกอีกแล้วไอ้แทน แกดูนี่ลิน " หวานเงยหน้า จิกตาตอบแทนอย่างรำคาญ แล้วจึงหันมายื่นโทรศัพท์มาให้มิลินดู
" หล่อไหม ? "
" ก็หล่อนะแต่เขาดูเย็นชาเนอะดูหน้ากลัวยังไงก็ไม่รู้ " หวานยื่นโทรศัพท์มาให้ฉันดูเป็นผู้ชายสูง ขาว หน้าตาหล่อมาก ๆแต่แววตาของเขาดูน่ากลัวยังไงไม่รู้
" อย่างเนี่ยแหละแก สเปคเลยพ่อของลูกชัด ๆ "
" อีเตี้ยเขาจะเอามึงหรือเปล่าก็ไม่รู้ หยุดฝันกลางวันซะ "
" ไอ้แทน! " หวานหันไปเหวใส่แทนพร้อมกับถลึงตาให้อย่างไม่สบอารมณ์ แต่แทนกับเล่นหูเล่นตาอย่างไม่สะสกสะท้าน
" กูขอเตือน พวกมึงอย่าไปยุ่งเกี่ยวกับมันเด็ดขาด "
" เขาน่ากลัวขนาดนั้นเลยหรอแทน " ฉันถามขึ้นอย่างสงสัย เขาก็ดูเหมือนคนธรรมดาทั่วไปถึงแววตาจะดูหน้ากลัวแต่เขาก็หล่อเอามาก ๆ เลย
" เออนั้นดิทำไม ? "
" มันเป็นมาเฟียหนะสิ ถึงจะเปิดผับถูกกฎหมายแต่มันก็แค่เอาไว้บังหน้าเท่านั้นแหละเบื้องหลังมันทำธุระกิจผิดกฎหมายไม่เท่านั้นนะมันยังเป็นผู้มีอิทธิพลมาก ๆ ด้วยแถมยังโหดเหี้ยมอีกแค่กูพูดก็เสียวสันหลังแล้วว่ะ "
" คุณเทวิน เนี่ยนะไอ้แทนทำธุระกิจผิดกฎหมายแกรู้ได้ไง ? " หวานเอ่ยถามแทนอย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
" ก็กู ไปสนามแข่งรถกับพวกไอ้ไม้หนะสิ มันเล่าให้กูฟัง กูยังเห็นไอ้เทวินไปที่นั้นบ่อย ๆ กับแก้งเพื่อนมาเฟียของมัน "
" ฉันเชื่อแกนะแทน เขาน่ากลัวเนอะ " เมื่อฉันได้ยินในสิ่งที่แทนเล่าถึงผู้ชายคนนั้น เขาดูหน้ากลัวจริง ๆ ถึงหน้าตาของเขาจะดูหล่อแค่ไหนแต่ขึ้นชื่อว่าเป็นมาเฟียก็หน้ากลัวอยู่ดี
" แต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะดูเท่ห์ดี หล่อด้วยกูชอบ ฮ่า ๆๆ "
" ตามใจมึงอี้เตี้ย ถึงยังไงมันก็ไม่ปรายตามองมึงหรอก ฮ่า ๆๆๆ "
" อีแทนอีกแล้วนะ !! "
" สองคนนี้ทะเลาะกันเป็นเด็ก ๆ ไปได้ แอบชอบกันหรือเปล่าเนี่ย ฮ่า ๆๆ " พอฉันเอ่ยแซวเพื่อนทั้งสองของฉันเสร็จฉันก็หัวเราะอย่างชอบใจ
" ไม่มีทางลิน "
" กูก็ด้วย " ทั้งคู่หันหน้าไปทางอื่นโดยไม่มองหน้ากันแม้แต่น้อย
" เอาล่ะๆ อาหารมาแล้วเรากินข้าวกันเถอะ " หลังจากที่กินข้าวกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว เราต่างก็แยกย้ายกันกลับคอนโดของตัวเอง โดยแทนขอตัวกลับไปก่อนเพราะมีนัดต่อกับเพื่อน ส่วนฉันกับหวานก็มาด้วยกัน ฉันขับรถไปส่งหวานที่คอนโดก่อนจากนั้นก็รีบกลับคอนโดทันที
최신 챕터
แค้นนี้ของนายมาเฟีย บทส่งท้าย
หนึ่งปีต่อมา ---เวลาผ่านไปเกือบสองปีที่ชีวิตคู่ของเทวินและมิลินได้ใช้ร่วมกันมา มันมีทั้งความสุขและอุปสรรคต่าง ๆ มากมาย สุดท้ายพวกเขาก็ผ่านเรื่องราวเลวร้ายเหล่านั้นมาได้ซึ่งวันนี้เป็นวันสำคัญของทั้งคู่" ว้าววว ลินแกสวยมากเลย " หวานเอ่ยชมเพื่อนรักด้วยท่าทางตื่นเต้น เมื่อเธอสวมด้วยชุดเจ้าสาวสายเดี่ยวเกาะอกสีขาวลายลูกไม้ยาวถึงเข่าพร้อมกับปล่อยผมลอนยาวเสวยแผ่เต็มหลังเธอแต่งหน้าอ่อน ๆ ใส่รองเท้าส้นสูงห้านิ้วสีขาว ใบหน้าเรียวเล็กของเธอที่แต่งเติมเครื่องสำอางไม่เข้มมากโทนสีชมพู ทำให้เธอสวยดุจดั่งเจ้าหญิง" จริงหรอ หวาน ? "" จริงสิ ลินแกเหมือนเจ้าหญิงเลย "" บ้าไปขนาดนั้นหรอก แต่ก็ขอบคุณนะรู้สึกตื่นเต้นจัง "" ฮ่า ๆๆๆ ในที่สุดแกก็มีวันนี้นะเพื่อนรัก "" อือ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะคุณนักเขียนชื่อดัง "" เว่อร์ฉันไม่ได้ดังอะไรมากหรอก "แกร๊ก ---ระหว่างนั้นเสียงประตูก็ถูกผลักเข้ามาพร้อมกับร่างสูงและเด็กสาววัยหนึ่งขวบเกือบสองขวบเดินจูงมือเข้ามาด้วยกัน" มะหมี่ ( หม่ามี๊ ) " เนนิลปล่อยมือจากแทนวิ่งเข้ามาหาผู้เป็นแม่ด้วยรอยยิ้มอันสดใส มิลินย่อตัวลงพร้อมกับสวมกอดกอดลูกสาวทันที" ว่าไงคะ ? คนสวยของ
แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 66 THE END
แสงแดดยามไม่สายมากสอดส่องผ่านผ้าม่านเข้ามาตกกระทบกับใบหน้าคมคายของชายหนุ่ม เทวินเริ่มรู้สึกตัวเขาขยับร่างกายพร้อมกับควานหาคนที่นอนข้าง ๆ ตลอดทั้งคืน แต่กับพบแต่ความว่างเปล่า เขาจึงรีบเด้งตัวลุกขึ้นมา ก่อนจะชำเรียงมองนาฬิกาแขวนซึ่งเข็มยาวชี้เลขแปดเข็มสั้นชี้เลขสาม บ่งบอกว่าตอนนี้แปดโมงเกือบครึ่งแล้ว" ทำไมตื่นสายขนาดนี้วะ !! " เทวินสบถคำออกมาอย่างอารมณ์เสีย ก่อนจะรีบก้าวขายาวลงจากเตียงแล้วเดินเข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำทันที" คุณมิลินให้ป้าขึ้นไปตามคุณเทวินเลยไหมคะ ? " นิดป้าแม่บ้านเอ่ยถามนายหญิงของบ้าน ในขณะที่เธอกำลังถักหมวกเตรียมไว้ให้ลูกน้อยของเธออยู่ที่ริมสระว่ายน้ำ" แล้วแต่ป้าเลยค่ะ "" โกรธอะไรกันหรือเปล่าคะ ? "" เรื่องซื้อของแหละค่ะป้า "" อย่าโกรธกันนานนะคะ " นิดป้าแม่บ้านเอ่ยเตือนด้วยความหวังดีไม่อยากให้เจ้านายสองคนมีปัญหากันนาน" ค่ะป้า ป้าคะถ้าหวานมาให้มาหาลินที่นี่เลยนะคะ "" ค่ะ " เธอตอบรับนายหญิงของบ้าน ก่อนจะเดินออกมาก็เจอกับหวานที่กำลังเดินเข้ามาในบ้านพอดี" สวัสดีค่ะ คุณหวาน "" สวัสดีค่ะป้านิดมิลินล่ะคะ ? "" คุณมิลินอยู่ที่ริมสระน้ำค่ะเธอบอกให้คุณเข้าไปหาได้เลยค
แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 65 ทวงสัญญา
หลายวันต่อมา ---ชีวิตคู่ของเทวินกับมิลินเป็นไปด้วยความราบรื่นเทวินตั้งแต่ได้มิลินกลับมาเขาก็ดูแลเธออย่างใกล้ชิดตลอดเวลา ไปไหนมาไหนก็จะเอามิลินไปด้วยตลอด เขาคอยเอาใจใส่ราวกับไม่ใช่ เทวินคนเดิมเพื่อน ๆ ต่างพากันแปลกใจกันใหญ่ กับนิสัยของ เพื่อรักที่เปลี่ยนไปราวฟ้ากับเหว พวกเขาไม่เคยเห็นมุมอ่อนโยนของเขาเลยสักครั้งตั้งแต่เป็นเพื่อนกันมา เขายิ้มง่ายขึ้นและใจเย็นลงอย่างเห็นได้ชัดแกร๊ก ----ขณะที่มิลินกำลังนั่งอ่านนิตยสารอยู่บนยาวโซฟาตัวยาวในห้องทำงานที่ผับของเทวิน เสียงประตูก็เปิดเข้ามาอย่างถือวิสาสะ" คุณพรีน " มิลินเอ่ยเรียกพรีนด้วยน้ำเสียงทุ้ม ก่อนจะคลี่ยิ้มให้บาง ๆ" แปลกใจหรือไงที่เจอฉัน ? " พรีนถามเสียงเรียบก่อนจะลากเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานของเทวินมานั่งตรงหน้ามิลิน" เปล่าค่ะ มีอะไรกับพี่วินหรือเปล่าคะ ? "" ฉันต้องมีอะไรกับมันด้วยไงถึงจะมาหามันได้ "" ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ พอดีพี่วินออกไปตรวจงานกับพี่คิวค่ะ " มิลินรีบปฏิเสธทันควันเมื่อพรีนเอาแต่จ้องมองด้วยสายตาเย็นชา" ท้องเธอมันเหมือนขยับ " พรีนกล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบพร้อมกับจ้องมองไปที่ท้องนูนของมิลิน ก่อนจะดันกระพุ้งแก้มอย่างแป
แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 64 กลับบ้านเรา Nc++
ไม่นานรถเก๋งมินิก็ขับเคลื่อนเข้ามาจอดหน้าบ้านพักของมิลิน ทั้งคู่เปิดประตูเดินลงมาพร้อมกันกับพ่อและแม่ของเธอตามด้วยรถหรูของเทวินที่คิวเป็นคนขับ เทวินประคองมิลินเดินเข้ามาในบ้านอย่างถะนุถนอม" เดี๋ยวแม่จะโชว์ฝีมือการทำอาหารให้พ่อหนุ่มและเพื่อนพ่อหนุ่มชิมนะ " เมื่อเข้ามาในบ้านรีลาจึงเสนอตัวทำอาหารให้ว่าที่ลูกเขยทันที" ขอบคุณครับ " เทวินเอ่ยขอบคุณด้วยน้ำเสียงสุภาพ" คุณพาลูกไปนั่งที่ห้องนั่งเล่นรอก่อนค่ะ " รีลาบอกกับสามี" ครับคุณภรรยา "" แม่คะ ลินช่วยทำนะคะ ? "" ไม่เป็นไรลูกพาพ่อหนุ่มคนนี้ไปนั่งพักเถอะ "" งั้นก็ได้ค่ะ " มิลินตอบแค่นั้น ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งห้องนั่งเล่นโดยมีเทวินคอยประคองพร้อมกับพ่อของเธอและคิว" เหนื่อยไหม ? " เทวินเอ่ยถามมิลินด้วยน้ำเสียงอ่อนพร้อมกับกุมมือเธอไว้หลวม ๆ" ไม่ค่ะลินไม่เหนื่อย "" พ่อหนุ่มมาที่นี่ถูกได้ยังไง ? " คินเอ่ยถามว่าที่ลูกเขยด้วยน้ำเสียงเรียบ" ไอ้พรีนบอกครับ "" คุณกับคุณพรีนดีกันแล้วหรอคะ ? " มิลินเอ่ยถามคนรักด้วยน้ำเสียงแปลกใจ" นายเค้นเอาคำตอบจากคุณพรีนเองครับนายหญิงนายยอมแม้กระทั่งรับข้อเสนอจากคุณพรีนด้วยนะครับ " เทวินไม่ทันได้ตอบอะไรคิวที่
แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่ 63 แต่งงานกันนะ
วันต่อมา ---แสงแดดอ่อน ๆ สอดส่องผ่านผ้าม่านสีขาวเข้ามาตกกระทบกับใบหน้าเกลี้ยงเกลาของหญิงสาวให้ตื่นขึ้นมารับเช้าวันใหม่มิลินค่อย ๆ ปรือตาขึ้นมาเธอขยี้ตาเบา ๆ เพื่อให้การมองเห็นชัดขึ้น เธอพยายามประครองท้องโตของตัวเองลุกขึ้นนั่งพิงกับหัวเตียงขนาดคิงไซส์ ก่อนจะก้มมองลูกน้อยที่อยู่ในท้อง เธอลูบไปมาอย่างอ่อนโยนพร้อมกับพูดคุยกับเด็กน้อยที่ตอนนี้เขากำลังดิ้นดุกดิกอยู่ในท้องผู้เป็นแม่" ตื่นพร้อมแม่เลยนะลูก ทำไมดิ้นแรงจังคะหื้ม ? "ดุกดิก ----เด็กน้อยในท้องดิ้นแรงขึ้นราวกับกำลังพลิกตัวไปมาทำให้มิลินถึงกับยิ้มแป้นอย่างมีความสุขทันทีก๊อก ก๊อก ก๊อกขณะเดียวกันเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นทำให้มิลินละความสนใจจากลูกน้อยในท้องแล้วจึงบอกกับคนข้างนอก" ลินไม่ได้ล็อกประตูค่ะ "แกร๊ก ---" เสร็จหรือยังลูก ? " รีลาเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับเอ่ยถามลูกสาว" ยังค่ะแม่ลินพึ่งตื่นค่ะ "" จ๊ะ เดียวลงไปทานข้าวนะลูกเดี๋ยวพ่อกับแม่จะไปส่งหาคุณหมอ "" ค่ะคุณแม่ " มิลินตอบรับด้วยรอยยิ้ม จากนั้นรีลาก็เดินออกไปไม่นานมิลินก็ค่อย ๆ เดินเข้าไปทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำ เมื่อเสร็จแล้วเธอจึงเดินลงมา" ค่อย ๆ เดินลูก " คินเมื่อเห็นม
แค้นนี้ของนายมาเฟีย ตอนที่่ 62 ขอบใจ
วันต่อมา--- " อรุณสวัสดิ์ครับนาย " ขณะที่เทวินเดินลงมาจากบันไดมาคิวลูกน้องคนสนิทจึงเอ่ยทักทายทันที" อือ มึงมาทานข้าวกับกูดิ "" นายชวนผมหรือสั่งผมครับ ? " คิวแกล้งย้อนถามหวังให้เจ้านายหนุ่มอารมณ์ดีขึ้นเมื่อเห็นว่าวันนี้เขามาแปลกที่เอ่ยชวนปกติไม่เห็นชวน" อย่ามากวนตีนกู ! "" ครับบบ " คิวตอบลากเสียงยาวพร้อมกับอมยิ้มอย่างไม่เกรงกลัวสีหน้าดุดันที่เทวินมองมา ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งร่วมโต๊ะกับเจ้านายหนุ่ม" ไอ้พรีนมันจะกลับมาถึงกี่โมง ? "" ตอนเย็นเลยครับ "" อือ กูจะไปทักทายมันซะหน่อยวันนี้เลื่อนประชุมมาตอนสิบโมง "" ครับ " หลังจากจบการสนทนาทั้งสองก็ทานอาหารเช้ากันเสร็จจากนั้นเทวินจึงมุ่งหน้าไปที่บริษัทโฆษณาของเขาทันทีบริษัท AD" สวัสดีค่ะบอส / สวัสดีครับบอส " ทันทีที่เทวินเดินเข้ามาในบริษัทพนักงานชายหญิงต่างเอ่ยสวัสดีเจ้านายหนุ่มที่พึ่งเดินเข้ามาด้วยท่าทางน่าเกรงขาม เทวินเพียงแค่พยักหน้าตอบรับเท่านั้น ก่อนจะเดินไประหว่างรอลิฟต์เขาเผลอได้ยินเหล่าพนักงานบางส่วนที่นินทาเรื่องของเขาอยู่ แต่เขาก็ไม่ได้สนใจอะไร“ เสียงนินทา “( ได้ข่าวว่าบอสยังตามหาคุณมิลินไม่เจอเลยแก )( ใช่แต่ก็สงสารคุณมิลิ
