สถานที่สำหรับการถ่ายแบบของวันนี้ คือสตูดิโอที่ทางบริษัท เจ้าของแบรนด์เช่าเอาไว้ เป็นการถ่ายแบบปิด คือไม่อนุญาตให้นักข่าว หรือแฟนคลับมาร่วมชมการถ่ายทำ ธัญญ่าพาอิงวรามาเตรียมตัว ก่อนเริ่มถ่ายหลังจากทักทายเจ้าของแบรนด์ ที่แวะมาเยี่ยมชมการถ่ายทำวันนี้แล้ว ธัญญ่าก็ได้พานางแบบสาว เข้าไปทำความรู้จักกับโจวเจา นายแบบชาวจีนที่ได้เดินทางมาถ่ายงานร่วมกับอิงวราทั้งสองฝ่ายกล่าวทักทาย และทำความรู้จักกันอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่จะแยกย้ายกันไปเตรียมตัว นายแบบหนุ่มไม่ถือว่าตนเป็นคนดัง ให้ความเป็นกันเองกับนางแบบสาวชาวไทย ที่เขาต้องร่วมงานตอนที่ผู้จัดการส่วนตัวของนางแบบสาว มาขอถ่ายรูปตนกับพวกเธอ เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธ จึงยิ่งสร้างความประทับใจ ให้แก่ทั้งสองสาวได้เป็นอย่างดี“โจวเจานี่ ตัวจริงเฟรนด์ลีกว่าที่คิดอีกนะ พี่โชคดีจริงๆ ที่เจ้าของแบรนด์ เลือกน้องสาวคนสวยของพี่ ให้มาถ่ายแบบร่วมกันกับเขา” ธัญญ่ากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นดีใจเธอมือสั่นไปหมด ตอนที่ได้จับมือกับอีกฝ่าย แม้จะรู้จากวงในมาว่า นายแบบหนุ่ม ไม่มองหญิง เธอก็มองผ่านเรื่องนี้ไป เพราะชื่นชอบเขาในฐานะคนดังเท่านั้นอิงวราไม่ได้เอ่ยอะไร เธอได้แต่นั่
“เจ้ลูซี่คะ...” ผู้จัดการใหญ่ยกมือขึ้นห้าม“เธอเคยสังเกตดูอาการของน้องอิงค์ ตั้งแต่กลับมาจากอเมริกาบ้างหรือเปล่า” ธัญญ่ามองหัวหน้า ก่อนที่จะพยักหน้า“ปล่อยให้พวกเขาเคลียร์กันเองเถอะ พี่คิดว่าคุณเอเบล คงจะไม่ได้คิดกับน้องอิงค์แค่เล่นๆ หรอก แม่ชีของพวกเรา ถึงเวลาต้องออกมาจากจุดเซฟโซนได้แล้ว”เจ้ลูซี่เอ่ยออกมายิ้มๆ ก่อนที่จะเข้าไปร่ำลาเจ้าของแบรนด์แทนนางแบบสาวในสังกัดของตน และด้วยวาทศิลป์ของอดีตผู้จัดการมือทองอย่างเจ้ลูซี่แล้ว ทุกคนย่อมเข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้น ไปในทิศทางเดียวกันภายในรถตู้คันหรูสีดำ อิงวรานั่งมองออกไปข้างนอกหน้าต่าง เธอถูกเขาดันเข้าไปนั่งเก้าอี้ตัวที่ติดกระจก มาเฟียหนุ่มมองนางแบบสาวที่ยังคงมีร่องรอยความโกรธอยู่บนใบหน้า“มีอะไรก็พูดมาเถอะค่ะ แล้วก็ช่วยพาฉันไปส่งที่คอนโดด้วย”อิงวราเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา เอเบลกลั้นยิ้ม ยื่นหน้าไปหอมแก้มเร็วหนึ่งที อิงวราตกใจอ้าปากกว้าง หันขวับกลับมาจ้องหน้าเขาตาเขม็ง“ที่รัก...นี่คุณกำลังโกรธผมอยู่เหรอ” เขากระซิบถามเธอ“ใครเป็นที่รักของคุณกัน”“ก็คุณไง อิงวรา หงส์สิริภา อิงค์....นี่คุณโกรธผมอยู่จริงๆ ด้วย”เอเบลตอบหน้าตาย ก่อนที่จะส
อิงวรานอนหายใจหอบอยู่บนเตียง เพราะความเหน็ดเหนื่อย หลังจากการที่ถูกชายหนุ่มข้างกาย รังแกเธอครั้งแล้วครั้งเล่า เริ่มตั้งแต่ตอนที่ประตูห้องนอนปิดลง จนตอนนี้ที่พระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้าแล้ว และทุกครั้งที่เขาบอกกล่าวถึงเหตุผล ที่เขาหายเงียบไปไม่ติดต่อมา ก็ทำให้เธอจุกท้องแทบทุกที“ทีนี้เข้าใจผมหรือยัง ว่าผมไม่ได้หายไปไหน แต่ผมแค่ออกไปทำหน้าที่ของตัวเอง” เอเบลค่อยๆ ถอดถอนตัวตนออกมาจากจุดกลางกายสาว “อ๊ะ!!! ฉะ...ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ ที่คุณตามมาเพราะต้องการแค่เรื่องพวกนี้น่ะเหรอ”อิงวราร้องครางออกมา ก่อนที่เอ่ยขึ้นราวกับไม่แยแส ทว่าภายในใจกลับรู้สึกดีแปลกๆ ที่เขาหายไป ไม่ใช่เพราะได้เธอจนเบื่อแล้วเลยทิ้ง แต่เป็นเพราะเขามีธุระให้ไปจัดการนางแบบสาวเผลอยิ้มออกมา และเป็นเพราะอิงวรานอนตะแคงหันหลังให้เขา ทำให้เขาไม่สามารถมองเห็นสีหน้าของเธอในตอนนี้ได้เลย“หึ...” เอเบลสบถออกมาเบาๆ ก่อนที่เขาจะลงจากเตียง แล้วอุ้มเธอเดินเข้าไปในห้องน้ำที่อยู่ภายในห้องนอนเสียงน้ำไหลลงมากระทบพื้นดังปะปนกับเสียงโวยวาย และแปรเปลี่ยนเป็นเสียงครางหวานดังออกมาจากข้างใน บทรักอันร้อนแรงยังคงดำเนินไปจวบจนมื้อดินเนอร์มาถึง
หลังจากมื้อดินเนอร์ผ่านพ้นไป มาเฟียหนุ่มก็พานางแบบสาว กลับไปยังบ้านพักส่วนตัวของน้องสะใภ้ เขารู้ดีว่านอกจากหิวแล้ว หญิงสาวก็ยังคงเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานและจากการร่วมรักกับเขาอย่างยาวนานก่อนหน้านี้อีกด้วย เขาจึงอยากให้เธอพักผ่อนตอนที่อยู่ในร้านอาหาร เขาสังเกตดวงตาของเธอ นั้นกำลังแสดงถึงความอ่อนล้าออกมา พอเห็นแบบนั้นแล้ว เขาก็รู้สึกปวดใจไม่น้อย เป็นเพราะเขาเอง ที่ไม่รู้จักพอ และเอาแต่ใจ อยากมอบความคิดถึงที่มี ให้กับเธอมากจนเกินไป“คุณนอนพักผ่อนได้เลยนะที่รัก ผมขอไปว่ายน้ำออกกำลังกายสักหน่อย”เพราะบ้านหลังนี้เป็นพูลวิลล่า จึงมีสระว่ายน้ำส่วนตัว เอเบลเลยอยากจะพาตนเองไปออกกำลังกายจริงๆ ดีกว่าการนอนอยู่กับหญิงสาวแล้วถูกความต้องการดึงดูด จนเผลอรังแกเธอเข้าอีก“คุณไม่เหนื่อยเหรอคะ” อิงวราถามออกมาอย่างไร้เดียงสา เธอไม่รู้ความคิดของเขา“ไม่เลยครับ อีกสิบรอบก็ยังไหว”เขาส่ายหน้าตอบออกมาอย่างหน้าซื่อตาใส อิงวราขึงตาใส่ก่อนที่จะรีบวิ่งกลับเข้าไปภายในบ้าน แต่ก็ไม่วายส่งเสียงหวานออกมาต่อว่าเขา“คนบ้า!!! รีบๆ ไปว่ายน้ำให้หมดแรงเดี๋ยวนี้เลยค่ะ”มาเฟียหนุ่มส่งเสียงหัวเราะออกมา ก่อนที่เขาจะเดินเข้าบ้าน
ค่ำคืนนี้ผ่านไปราวกับความฝัน อิงวรานอนอยู่ในอ้อมกอดของมาเฟียหนุ่ม เมื่อคืนหลังจากที่เขากิน (เธอ) อิ่มแล้ว ก็พากันผล็อยหลับไป นางแบบสาวได้แต่ทอดถอนใจออกมา ให้กับความหื่นของเขาอิงวรานอนตะแคงมองใบหน้าหล่อเหลาของคนที่กำลังกอดรัดเธออยู่ ก็ครุ่นคิดอยู่ในใจว่า ลีลาเขาดีแบบนี้ ผู้หญิงที่ผ่านเขามาแล้ว มีหรือที่จะลืมเขาได้ง่ายๆถ้าหากว่าเขาเป็นผู้ชายทั่วไป ไม่ใช่มาเฟียผู้มีอำนาจ เธอเชื่อว่าผู้หญิงพวกนั้น คงจะไม่มีใครยอมเชื่อฟัง ต้องหาทางตามติดเขาให้ได้อย่างแน่นอน“ตื่นทำไมแต่เช้าครับ” เสียงทุ้มดังขึ้น วงแขนแข็งแรงกระชับกอดคนตัวเล็กจนปลายจมูกของเธอชนเข้ากับปลายจมูกของเขา“ดะ...เดฟ ตื่นได้แล้วค่ะ วันนี้อิงค์ต้องกลับแล้วนะคะ” อิงวราเบือนหน้าหนีแล้วจึงเอ่ยออกมาเมื่อคืนเขาและเธอคุยกันจนเข้าใจแล้ว คุยกันแบบจริงจัง ตกลงกันว่า จากนี้ไปจะเรียกชื่อของเขา แทนคำว่าคุณ หลังจากนั้นระหว่างเธอกับเขา ก็จบลงด้วยเรื่องเหลวไหลบนเตียง“คุณต้องไปเดินแบบพรุ่งนี้ไม่ใช่เหรอ เรากลับตอนเย็นก็ได้ ที่นี่ไม่ไกลจากกรุงเทพฯ ใช้เวลาเดินทางแป๊บเดียวก็ถึงแล้ว” เอเบลเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงงัวเงียอิงวราพลิกกายหันหลังให้เขา ทำท่าจ
อิงวรายิ้มหวาน ก่อนที่จะพุ่งเข้าไปในห้องของตัวเองแล้วปิดประตูลงกลอนทันใด หากเธอเข้าไปก็ไม่เท่ากับการตกเป็นอาหารอันโอชะของเขาอีกครั้งหรือ หญิงสาวคิดดีแล้วแอบมองเขาผ่านภาพหน้าจอ ที่แสดงให้เห็นถึงผู้มาเยือน เขายิ้มพลางส่ายหน้าไปมา“วันเวลาของพวกเรายังอีกยาวไกล วันนี้ผมยอมให้คุณวันหนึ่ง แต่หลังจากนี้เตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้ให้ดี เพราะผมอยากจะใช้เวลาทั้งหนึ่งเดือนนี้ ทำความรู้จักคุณให้ครบทุกซอกทุกมุม” เขากล่าวจบก็เดินกลับไปยังห้องของตัวเองอิงวราถึงกับยืนพิงประตู แล้วถอนหายใจหนักๆ ออกมา ความจริงแล้ว เธอนั้นไม่ได้รู้สึกรังเกียจที่จะมีอะไรลึกซึ้งกับเขา แต่เพราะเขานั้น เป็นคนที่กินไม่รู้จักอิ่ม เธอกลัวว่าพรุ่งนี้จะไม่มีแรงไปทำงาน จึงได้ตัดสินใจไม่ตามเขาไปในห้อง แต่เลือกปิดประตูหนีหน้าเขาแทนนางแบบสาวคิดได้ดังนั้นจึงรีบเดินเข้าไปภายในห้องของตน แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มที่แสนคุ้นเคย วันนี้เธอรู้สึกอ่อนเพลียจากการถูกเขาก่อกวนในตอนเช้า และกลางวันก็ยังต้องนั่งอยู่บนรถนานเกือบสองชั่วโมง ร่างกายของเธอจึงอ่อนล้าเต็มที และไม่นานนักอิงวราก็ผล็อยหลับไปหลังจากค่ำคืนที่ไม่ถูกมาเฟียหนุ่มก่อกวนผ่านพ้นไป อิ
งานเดินแบบที่ถูกจัดขึ้น ภายในห้างสรรพสินค้าชื่อดังใจกลางกรุงฯ ได้เริ่มขึ้นเมื่อถึงเวลา มีนางแบบและนายแบบมากหน้าหลายตา ที่สวมใส่ชุดของแบรนด์เดินสวนกันอยู่บนเวที ก่อนที่จะถึงคิวของอิงวรา ตอนนี้เป็นคิวของซีน่า นางแบบสาวต่างโมเดลลิ่งครั้นนางแบบสาวก้าวเท้าเดินออกไป ด้านข้างเวที เธอกลับได้พบหน้าฝรั่งหนุ่ม ที่ครั้งหนึ่งเธอเคยมีความสัมพันธ์คืนเดียวกับเขา และอาจจะเป็นเพราะว่า เขาเป็นฝรั่งที่มีรูปร่างหน้าตาดี อายุไม่เยอะ และเรื่องบนเตียงดีมาก จึงทำให้เธอจดจำเขาได้ไม่ลืมเลือนทว่าเอเบลน่ะหรือ จะจดจำผู้หญิงที่เขาเคยผ่านมาเพียงแค่ครั้งเดียวได้ ในเมื่อยังไม่ถึงคิวของอิงวรา มาเฟียหนุ่มจึงนั่งก้มหน้า เช็กงานของตนเอง ผ่านสมาร์ทโฟนเครื่องหรูราคาแพงในมือนางแบบสาวบนเวทีรู้สึกใจเต้นแรง ตอนที่มองไปด้านข้างเวที แต่เมื่อเธอเห็นว่า เขาไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมา เธอจึงเก็บอาการตื่นเต้นนั้นเอาไว้ แล้วก้าวเดินต่อไปอย่างมืออาชีพ“พี่เดฟ...พี่รู้จักนางแบบคนนั้นไหม” เป็นเสียงของฮิวโก้ที่เอ่ยถามออกมาวันนี้ประธานบริษัทอเดลโมเดลลิ่ง ถูกมาเฟียหนุ่มลากออกจากบริษัท เพื่อมาดูนางแบบในสังกัด เดินแบบเป็นเพื่อนเขา โดยเขาอ้างว่า อ
เอเบลเก็บภาพตอนที่อิงวราเดินแบบเอาไว้ได้หลายท่าทาง จู่ ๆ เขาก็นึกตลกตัวเอง เพราะเขาไม่คิดมาก่อนเลยว่า จะมีวันหนึ่งที่คนอย่างเขาต้องมาเฝ้าผู้หญิงทำงาน ฮิวโก้กับแฟนสาวอย่างเมริสา ก็ลอบมองพี่ชายของเอเดนก่อนสบตากัน“ผมว่าเขาชอบน้องอิงค์จริงๆ นั่นแหละ” ฮิวโก้กระซิบกับเมริสาที่นั่งอยู่ข้างๆ กัน“จริงค่ะ...เพราะตั้งแต่งานเริ่ม เมย์ยังไม่เห็นว่าเขาจะมองผู้หญิงคนอื่นเลย พี่อิงค์นี่มีความสามารถ ทำให้มาเฟียผู้ยิ่งใหญ่อีกคนของตระกูลวินเทอร์มาสยบเธอได้”เมริสานึกไปถึงเพื่อนของเธอ อิงวราก็มีสามีเป็นมาเฟียเช่นกัน และดูเหมือนว่ารุ่นพี่นางแบบอย่างพี่อิงค์ คงจะเดินตามรอยอลินาไปอีกคนถ้าหากทายาทมาเฟียลำดับที่สองในตระกูลวินเทอร์ อย่างเอเบล วินเทอร์ คิดจริงจังกับนางแบบสาวรุ่นพี่ขึ้นมาจริงๆ อีกฝ่ายก็ยังจะกลายไปเป็นพี่สะใภ้ในอนาคต ของอลินาเพื่อนสนิทของเธออีกด้วย“ก็ผู้หญิงไทยสวยนี่ครับ เหมาะสมที่จะเป็นมาดามวินเทอร์” ฮิวโก้เอ่ยยิ้มๆส่วนอิงวราที่กำลังทำหน้าที่ของเธออยู่บนเวที ก็มองเห็นเขาแล้วเช่นกัน ในใจก็รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อเช้าเห็นว่าเขาทำตัวเงียบสงบ เธอก็นึกว่าเขาจะเลิกสนใจเธอแล้ว ที่ไหนได้ งานว
สองหนุ่มสาวใช้เวลาร่วมกัน อยู่ที่เกาะแห่งหนึ่งทางภาคใต้ของประเทศไทย จนรู้สึกว่าสนิทสนมกันมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับเรื่องบนเตียง ที่เอเบลปรนเปรอให้กับอิงวราโดยไม่หยุดพัก“มะ...มันไม่มากเกินไปหน่อยเหรอคะ”อิงวราเอ่ยถามออกมาเสียงดุ พลางใช้มือผลักใบหน้าหล่อเหลาออกจากหน้าอกอวบอิ่มของเธอนั่นก็เป็นเพราะเขานั้นเอาแต่หมกมุ่น อยู่กับการกลืนกินเธอมากจนเกินไปแล้ว ไม่ได้เหน็ดเหนื่อยจากการออกไปทำงานก็จริง แต่กลับต้องมาเหน็ดเหนื่อย อยู่กับการออกกำลังบนเตียงแทน แบบนี้อิงวราก็รับไม่ไหวจริงๆ“ไม่มากเลยที่รัก ผมว่าเราใช้เวลาอยู่ด้วยกันน้อยไปด้วยซ้ำ” เขาโต้แย้งจบก็ก้มลงไปขบเม้มยอดถันสีหวานของเธออีกครั้ง อิงวราไม่ยอมให้เขารังแกเธออีกต่อไป“หยุดค่ะ อิงค์หิวแล้ว”เพราะได้ยินว่าเธอหิว มาเฟียหนุ่มจึงหยุดการกระทำของตนทันที เขาจะเอาแต่รังแกเธอโดยไม่ให้เธอกินอะไรก็ไม่ได้ด้วยสิ เพราะอย่างนั้นแล้ว เขาต้องเลี้ยงดูแมวน้อยตัวนี้ให้ดี“คุณอยากกินอะไรครับ อยากกินที่บ้านหรือออกไปกินที่ร้านอาหาร” เขาพลิกกายนอนหงายลงบนเตียงแล้วจึงเอ่ยถามหญิงสาวข้างกายออกมา“กินข้างในนี้ดีกว่าค่ะ ถึงที่นี่จะเป็นเกาะเล็กๆ แต่อิงค์ก็กลัว
ภายในรถตู้ของบริษัทอเดลโมเดลลิ่ง มาเฟียหนุ่มนั่งมองหน้าหญิงสาวข้างกาย ด้วยแววตากรุ้มกริ่ม อิงวรารู้สึกหมั่นไส้ จึงไม่อยากมองหน้าเขา เธอเบือนหน้ามองออกไปผ่านกระจกรถด้านนอกมีรถสัญจรไปมาขวักไขว่ เป็นไปอย่างไม่ช้าไม่เร็ว เพราะเวลานี้ไม่ใช่เวลาเร่งด่วน จึงทำให้รถตู้ของบริษัท สามารถขับเคลื่อนไปข้างหน้าได้อย่างไม่ติดขัด“เรากำลังจะไปที่ไหนกันคะ” อิงวราเอ่ยถามชายหนุ่มข้างกายด้วยความประหลาดใจ เพราะทางนี้ไม่ใช่ทางกลับคอนโด“ไปเดตกัน” เอเบลตอบยิ้มๆ“ไปเดตที่ไหนกันคะ” อิงวราถามออกมาด้วยความตกใจเพราะตอนนี้เธอยังไม่พร้อมที่จะเปิดเผย เรื่องความสัมพันธ์กับมาเฟียหนุ่ม หนึ่งเพราะเธอยังไม่เชื่อใจเขา สองเป็นเพราะเรื่องในครอบครัวของเธอมันวุ่นวายเกินไป“เดฟ...ที่นี่ประเทศไทยนะคะ” อิงวราเตือนเขาออกมา“คุณกลัวว่านักข่าวจะถ่ายรูปคุณไปทำข่าวใช่ไหม” อิงวราพยักหน้าเป็นคำตอบ“เรื่องนั้นคุณไม่ต้องเป็นกังวล ผมสามารถจัดการให้คุณได้ จนกว่าคุณจะมั่นใจในตัวผม ผมยอมให้คนอื่นมองว่าคุณยังโสด”น้ำเสียงของมาเฟียหนุ่มนั้นแฝงไปด้วยความไม่พอใจปะปนความน้อยใจ อิงวราสัมผัสได้จึงยื่นมือไปจับมือหนาของเขา เอ่ยออกมาเสียงอ่อน“มะ...
เอเบลเก็บภาพตอนที่อิงวราเดินแบบเอาไว้ได้หลายท่าทาง จู่ ๆ เขาก็นึกตลกตัวเอง เพราะเขาไม่คิดมาก่อนเลยว่า จะมีวันหนึ่งที่คนอย่างเขาต้องมาเฝ้าผู้หญิงทำงาน ฮิวโก้กับแฟนสาวอย่างเมริสา ก็ลอบมองพี่ชายของเอเดนก่อนสบตากัน“ผมว่าเขาชอบน้องอิงค์จริงๆ นั่นแหละ” ฮิวโก้กระซิบกับเมริสาที่นั่งอยู่ข้างๆ กัน“จริงค่ะ...เพราะตั้งแต่งานเริ่ม เมย์ยังไม่เห็นว่าเขาจะมองผู้หญิงคนอื่นเลย พี่อิงค์นี่มีความสามารถ ทำให้มาเฟียผู้ยิ่งใหญ่อีกคนของตระกูลวินเทอร์มาสยบเธอได้”เมริสานึกไปถึงเพื่อนของเธอ อิงวราก็มีสามีเป็นมาเฟียเช่นกัน และดูเหมือนว่ารุ่นพี่นางแบบอย่างพี่อิงค์ คงจะเดินตามรอยอลินาไปอีกคนถ้าหากทายาทมาเฟียลำดับที่สองในตระกูลวินเทอร์ อย่างเอเบล วินเทอร์ คิดจริงจังกับนางแบบสาวรุ่นพี่ขึ้นมาจริงๆ อีกฝ่ายก็ยังจะกลายไปเป็นพี่สะใภ้ในอนาคต ของอลินาเพื่อนสนิทของเธออีกด้วย“ก็ผู้หญิงไทยสวยนี่ครับ เหมาะสมที่จะเป็นมาดามวินเทอร์” ฮิวโก้เอ่ยยิ้มๆส่วนอิงวราที่กำลังทำหน้าที่ของเธออยู่บนเวที ก็มองเห็นเขาแล้วเช่นกัน ในใจก็รู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก เมื่อเช้าเห็นว่าเขาทำตัวเงียบสงบ เธอก็นึกว่าเขาจะเลิกสนใจเธอแล้ว ที่ไหนได้ งานว
งานเดินแบบที่ถูกจัดขึ้น ภายในห้างสรรพสินค้าชื่อดังใจกลางกรุงฯ ได้เริ่มขึ้นเมื่อถึงเวลา มีนางแบบและนายแบบมากหน้าหลายตา ที่สวมใส่ชุดของแบรนด์เดินสวนกันอยู่บนเวที ก่อนที่จะถึงคิวของอิงวรา ตอนนี้เป็นคิวของซีน่า นางแบบสาวต่างโมเดลลิ่งครั้นนางแบบสาวก้าวเท้าเดินออกไป ด้านข้างเวที เธอกลับได้พบหน้าฝรั่งหนุ่ม ที่ครั้งหนึ่งเธอเคยมีความสัมพันธ์คืนเดียวกับเขา และอาจจะเป็นเพราะว่า เขาเป็นฝรั่งที่มีรูปร่างหน้าตาดี อายุไม่เยอะ และเรื่องบนเตียงดีมาก จึงทำให้เธอจดจำเขาได้ไม่ลืมเลือนทว่าเอเบลน่ะหรือ จะจดจำผู้หญิงที่เขาเคยผ่านมาเพียงแค่ครั้งเดียวได้ ในเมื่อยังไม่ถึงคิวของอิงวรา มาเฟียหนุ่มจึงนั่งก้มหน้า เช็กงานของตนเอง ผ่านสมาร์ทโฟนเครื่องหรูราคาแพงในมือนางแบบสาวบนเวทีรู้สึกใจเต้นแรง ตอนที่มองไปด้านข้างเวที แต่เมื่อเธอเห็นว่า เขาไม่ยอมเงยหน้าขึ้นมา เธอจึงเก็บอาการตื่นเต้นนั้นเอาไว้ แล้วก้าวเดินต่อไปอย่างมืออาชีพ“พี่เดฟ...พี่รู้จักนางแบบคนนั้นไหม” เป็นเสียงของฮิวโก้ที่เอ่ยถามออกมาวันนี้ประธานบริษัทอเดลโมเดลลิ่ง ถูกมาเฟียหนุ่มลากออกจากบริษัท เพื่อมาดูนางแบบในสังกัด เดินแบบเป็นเพื่อนเขา โดยเขาอ้างว่า อ
อิงวรายิ้มหวาน ก่อนที่จะพุ่งเข้าไปในห้องของตัวเองแล้วปิดประตูลงกลอนทันใด หากเธอเข้าไปก็ไม่เท่ากับการตกเป็นอาหารอันโอชะของเขาอีกครั้งหรือ หญิงสาวคิดดีแล้วแอบมองเขาผ่านภาพหน้าจอ ที่แสดงให้เห็นถึงผู้มาเยือน เขายิ้มพลางส่ายหน้าไปมา“วันเวลาของพวกเรายังอีกยาวไกล วันนี้ผมยอมให้คุณวันหนึ่ง แต่หลังจากนี้เตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้ให้ดี เพราะผมอยากจะใช้เวลาทั้งหนึ่งเดือนนี้ ทำความรู้จักคุณให้ครบทุกซอกทุกมุม” เขากล่าวจบก็เดินกลับไปยังห้องของตัวเองอิงวราถึงกับยืนพิงประตู แล้วถอนหายใจหนักๆ ออกมา ความจริงแล้ว เธอนั้นไม่ได้รู้สึกรังเกียจที่จะมีอะไรลึกซึ้งกับเขา แต่เพราะเขานั้น เป็นคนที่กินไม่รู้จักอิ่ม เธอกลัวว่าพรุ่งนี้จะไม่มีแรงไปทำงาน จึงได้ตัดสินใจไม่ตามเขาไปในห้อง แต่เลือกปิดประตูหนีหน้าเขาแทนนางแบบสาวคิดได้ดังนั้นจึงรีบเดินเข้าไปภายในห้องของตน แล้วล้มตัวลงนอนบนเตียงนุ่มที่แสนคุ้นเคย วันนี้เธอรู้สึกอ่อนเพลียจากการถูกเขาก่อกวนในตอนเช้า และกลางวันก็ยังต้องนั่งอยู่บนรถนานเกือบสองชั่วโมง ร่างกายของเธอจึงอ่อนล้าเต็มที และไม่นานนักอิงวราก็ผล็อยหลับไปหลังจากค่ำคืนที่ไม่ถูกมาเฟียหนุ่มก่อกวนผ่านพ้นไป อิ
ค่ำคืนนี้ผ่านไปราวกับความฝัน อิงวรานอนอยู่ในอ้อมกอดของมาเฟียหนุ่ม เมื่อคืนหลังจากที่เขากิน (เธอ) อิ่มแล้ว ก็พากันผล็อยหลับไป นางแบบสาวได้แต่ทอดถอนใจออกมา ให้กับความหื่นของเขาอิงวรานอนตะแคงมองใบหน้าหล่อเหลาของคนที่กำลังกอดรัดเธออยู่ ก็ครุ่นคิดอยู่ในใจว่า ลีลาเขาดีแบบนี้ ผู้หญิงที่ผ่านเขามาแล้ว มีหรือที่จะลืมเขาได้ง่ายๆถ้าหากว่าเขาเป็นผู้ชายทั่วไป ไม่ใช่มาเฟียผู้มีอำนาจ เธอเชื่อว่าผู้หญิงพวกนั้น คงจะไม่มีใครยอมเชื่อฟัง ต้องหาทางตามติดเขาให้ได้อย่างแน่นอน“ตื่นทำไมแต่เช้าครับ” เสียงทุ้มดังขึ้น วงแขนแข็งแรงกระชับกอดคนตัวเล็กจนปลายจมูกของเธอชนเข้ากับปลายจมูกของเขา“ดะ...เดฟ ตื่นได้แล้วค่ะ วันนี้อิงค์ต้องกลับแล้วนะคะ” อิงวราเบือนหน้าหนีแล้วจึงเอ่ยออกมาเมื่อคืนเขาและเธอคุยกันจนเข้าใจแล้ว คุยกันแบบจริงจัง ตกลงกันว่า จากนี้ไปจะเรียกชื่อของเขา แทนคำว่าคุณ หลังจากนั้นระหว่างเธอกับเขา ก็จบลงด้วยเรื่องเหลวไหลบนเตียง“คุณต้องไปเดินแบบพรุ่งนี้ไม่ใช่เหรอ เรากลับตอนเย็นก็ได้ ที่นี่ไม่ไกลจากกรุงเทพฯ ใช้เวลาเดินทางแป๊บเดียวก็ถึงแล้ว” เอเบลเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงงัวเงียอิงวราพลิกกายหันหลังให้เขา ทำท่าจ
หลังจากมื้อดินเนอร์ผ่านพ้นไป มาเฟียหนุ่มก็พานางแบบสาว กลับไปยังบ้านพักส่วนตัวของน้องสะใภ้ เขารู้ดีว่านอกจากหิวแล้ว หญิงสาวก็ยังคงเหน็ดเหนื่อยจากการทำงานและจากการร่วมรักกับเขาอย่างยาวนานก่อนหน้านี้อีกด้วย เขาจึงอยากให้เธอพักผ่อนตอนที่อยู่ในร้านอาหาร เขาสังเกตดวงตาของเธอ นั้นกำลังแสดงถึงความอ่อนล้าออกมา พอเห็นแบบนั้นแล้ว เขาก็รู้สึกปวดใจไม่น้อย เป็นเพราะเขาเอง ที่ไม่รู้จักพอ และเอาแต่ใจ อยากมอบความคิดถึงที่มี ให้กับเธอมากจนเกินไป“คุณนอนพักผ่อนได้เลยนะที่รัก ผมขอไปว่ายน้ำออกกำลังกายสักหน่อย”เพราะบ้านหลังนี้เป็นพูลวิลล่า จึงมีสระว่ายน้ำส่วนตัว เอเบลเลยอยากจะพาตนเองไปออกกำลังกายจริงๆ ดีกว่าการนอนอยู่กับหญิงสาวแล้วถูกความต้องการดึงดูด จนเผลอรังแกเธอเข้าอีก“คุณไม่เหนื่อยเหรอคะ” อิงวราถามออกมาอย่างไร้เดียงสา เธอไม่รู้ความคิดของเขา“ไม่เลยครับ อีกสิบรอบก็ยังไหว”เขาส่ายหน้าตอบออกมาอย่างหน้าซื่อตาใส อิงวราขึงตาใส่ก่อนที่จะรีบวิ่งกลับเข้าไปภายในบ้าน แต่ก็ไม่วายส่งเสียงหวานออกมาต่อว่าเขา“คนบ้า!!! รีบๆ ไปว่ายน้ำให้หมดแรงเดี๋ยวนี้เลยค่ะ”มาเฟียหนุ่มส่งเสียงหัวเราะออกมา ก่อนที่เขาจะเดินเข้าบ้าน
อิงวรานอนหายใจหอบอยู่บนเตียง เพราะความเหน็ดเหนื่อย หลังจากการที่ถูกชายหนุ่มข้างกาย รังแกเธอครั้งแล้วครั้งเล่า เริ่มตั้งแต่ตอนที่ประตูห้องนอนปิดลง จนตอนนี้ที่พระอาทิตย์กำลังจะลาลับขอบฟ้าแล้ว และทุกครั้งที่เขาบอกกล่าวถึงเหตุผล ที่เขาหายเงียบไปไม่ติดต่อมา ก็ทำให้เธอจุกท้องแทบทุกที“ทีนี้เข้าใจผมหรือยัง ว่าผมไม่ได้หายไปไหน แต่ผมแค่ออกไปทำหน้าที่ของตัวเอง” เอเบลค่อยๆ ถอดถอนตัวตนออกมาจากจุดกลางกายสาว “อ๊ะ!!! ฉะ...ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ ที่คุณตามมาเพราะต้องการแค่เรื่องพวกนี้น่ะเหรอ”อิงวราร้องครางออกมา ก่อนที่เอ่ยขึ้นราวกับไม่แยแส ทว่าภายในใจกลับรู้สึกดีแปลกๆ ที่เขาหายไป ไม่ใช่เพราะได้เธอจนเบื่อแล้วเลยทิ้ง แต่เป็นเพราะเขามีธุระให้ไปจัดการนางแบบสาวเผลอยิ้มออกมา และเป็นเพราะอิงวรานอนตะแคงหันหลังให้เขา ทำให้เขาไม่สามารถมองเห็นสีหน้าของเธอในตอนนี้ได้เลย“หึ...” เอเบลสบถออกมาเบาๆ ก่อนที่เขาจะลงจากเตียง แล้วอุ้มเธอเดินเข้าไปในห้องน้ำที่อยู่ภายในห้องนอนเสียงน้ำไหลลงมากระทบพื้นดังปะปนกับเสียงโวยวาย และแปรเปลี่ยนเป็นเสียงครางหวานดังออกมาจากข้างใน บทรักอันร้อนแรงยังคงดำเนินไปจวบจนมื้อดินเนอร์มาถึง
“เจ้ลูซี่คะ...” ผู้จัดการใหญ่ยกมือขึ้นห้าม“เธอเคยสังเกตดูอาการของน้องอิงค์ ตั้งแต่กลับมาจากอเมริกาบ้างหรือเปล่า” ธัญญ่ามองหัวหน้า ก่อนที่จะพยักหน้า“ปล่อยให้พวกเขาเคลียร์กันเองเถอะ พี่คิดว่าคุณเอเบล คงจะไม่ได้คิดกับน้องอิงค์แค่เล่นๆ หรอก แม่ชีของพวกเรา ถึงเวลาต้องออกมาจากจุดเซฟโซนได้แล้ว”เจ้ลูซี่เอ่ยออกมายิ้มๆ ก่อนที่จะเข้าไปร่ำลาเจ้าของแบรนด์แทนนางแบบสาวในสังกัดของตน และด้วยวาทศิลป์ของอดีตผู้จัดการมือทองอย่างเจ้ลูซี่แล้ว ทุกคนย่อมเข้าใจเรื่องราวที่เกิดขึ้น ไปในทิศทางเดียวกันภายในรถตู้คันหรูสีดำ อิงวรานั่งมองออกไปข้างนอกหน้าต่าง เธอถูกเขาดันเข้าไปนั่งเก้าอี้ตัวที่ติดกระจก มาเฟียหนุ่มมองนางแบบสาวที่ยังคงมีร่องรอยความโกรธอยู่บนใบหน้า“มีอะไรก็พูดมาเถอะค่ะ แล้วก็ช่วยพาฉันไปส่งที่คอนโดด้วย”อิงวราเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชา เอเบลกลั้นยิ้ม ยื่นหน้าไปหอมแก้มเร็วหนึ่งที อิงวราตกใจอ้าปากกว้าง หันขวับกลับมาจ้องหน้าเขาตาเขม็ง“ที่รัก...นี่คุณกำลังโกรธผมอยู่เหรอ” เขากระซิบถามเธอ“ใครเป็นที่รักของคุณกัน”“ก็คุณไง อิงวรา หงส์สิริภา อิงค์....นี่คุณโกรธผมอยู่จริงๆ ด้วย”เอเบลตอบหน้าตาย ก่อนที่จะส