EP7 - แพ้รัก(ดินแดน)
“เพลิน นั่นพี่แดนนิ!”
พาเพลินมองไปตามที่จอมขวัญพูดกำลังเจอคู่หมั้นหนุ่มนั่งนัวเนียสาวอยู่ที่โต๊ะอีกมุมของคลับ เขาทำแบบนี้ถ้าพ่อแม่เธอรู้เข้าต้องเป็นเรื่องแน่ๆ
“ปล่อยเขาเถอะ นั้นมันเรื่องส่วนตัวของเขาเพลินไม่เกี่ยว”
“แต่เขาเป็นคู่หมั้นแกนะ จะมามั่วสาวแบบนี้ได้ไง!” จอมขวัญเอ่ย
“ช่างเขาเถอะจอม”
“ไม่ได้หรอก!! อีนั่นก็หน้าด้าน!! จอมจะไปจัดการให้!”
“จอม ไม่ต้องหรอก จอม!”
พาเพลินพยายามจะดึงแขนจอมขวัญไม่ให้เดินไปหาดินแดนเพราะเธอไม่อยากมีเรื่องมีราวกับเขา
"สวัสดีค่ะพี่ดินแดน มาเที่ยวไม่คิดจะชวนเพื่อนจอมบ้างเหรอค่ะ"
จอมขวัญเดินไปหยุดตรงหน้าดินแดนที่กำลังนั่งนัวเนียอยู่กับอกอึ๋มคนนึงจนเขาถึงกับขมวดคิ้วเมื่อเห้นหน้าจอมขวัญแต่กลับมีสีหน้าที่หนักกว่าเมื่อเห็นพาเพลินเดินตามจอมขวัญมา
"จอม กลับโต๊ะเถอะ" พาเพลินเอ่ยพรางดึงแขนเพื่อนสาวให้ออกจากโต๊ะของดินแดน
"ทำไมฉันต้องชวนเพื่อนเธอ!" ดินแดนเอ่ย
"เพื่อนจอมก็คู่หมั้นพี่ไม่ใช่เหรอค่ะ จะมั่วใครหัดเกรงใจคู่หมั้นซะบ้าง" จอมขวัญเอ่ย
"หุบปากไป!!! มานี่เลย!!!"
"พี่แดน ปล่อยเพลินนะ โอ๊ย!!!"
จอมขวัญพยายามเดินตามแต่ไม่ทัน ดินแดนลากแขนของพาเพลินเดินออกมาขึ้นรถ ก่อนขับรถกลับมาที่คอนโด
ตุบ!!!! ดินแดนโยนพาเพลินลงบนเตียง แต่เธอก็รีบลุกขึ้นจากเตียงทันทีเช่นกัน ชุดที่เธอใส่วันนี้ไม่ได้โป๊เท่าผู้หยิงทุกคนที่เขาเคยควง แต่มันกลับโป๊มากสำหรับการแต่งตัวของเธอเอง ปกติพาเพลินจะแต่งตัวหวานๆน่ารัก แต่วันนี้กลับไม่เป้นแบบนั้น
"เพลินเจ็บนะคะ พี่แดนทำเพลินทำไม"
"เธอไปทำอะไรที่นั่น!! แล้วการที่เธอให้เพื่อนไปยืนด่าฉันปาวๆกลางผับ มันคืออะไร!!!"
"เพลินป่าวนะคะ เพลินไม่ได้ให้จอมไปว่าพี่ แต่จอมเขาแค่โกรธแทนเพลิน แทนพ่อของเพลินเท่านั้น" พาเพลินเอ่ย
"อย่ามายุ่งเรื่องของฉัน!!!"
"ผู้หญิงคนนั้นแฟนพี่เหรอค่ะ ทำไมถึงได้นั่งนัวเนียแบบนั้น" พาเพลินเอ่ย
“เธอไม่ใช่เมียฉัน เพราะฉะนั้นอย่าลำเส้นเรื่องส่วนตัวฉัน!!” ดินแดนเอ่ย
“แต่เพลินเป็น...”
“ทำไม!! อยากแสดงความเป็นเจ้าของฉันมากนักหรือไง!” ดินแดนเอ่ยด้วยเสียงที่ดังขึ้น
“ไม่ใช่ค่ะ เพลินแค่ไม่อยากให้คุณอากับคุณพ่อรู้เรื่องนี้”
“ดูเป็นคนดีจังนะ..ถ้าอยากยุ่งเรื่องของฉัน ก็ขึ้นเตียงให้ฉันเอาซิ!!!”
“พี่แดน!!!”
"ทำไม!!! เธอบอกเธอเป็นคู่หมั้นฉัน เธอก็ต้องให้ฉันเอาไม่ถูกหรือไง จะช้าจะเร็วเธอก็ต้องเป็นเมียฉันอยู่ดี!!" ดินแดนเอ่ย
"ถอยไปนะพี่แดน ยะ..อย่าเขามานะ!!!"
พาเพลินเอ่ยพรางเดินถอยหลังจนกระทั่งชนขอบเตียงล้มลงอย่างไม่ตั้งใจ
"กรี๊ดดดดดด"
ดินแดนขึ้นคร่อมบนร่างบางนั่นก่อนจะล็อคมือทั้งสองข้างของเธอไว้ ทำเอาพาเพลินถึงกับกรีดร้องลั่น
"ทำไม!!! อย่ามาทำเป็นสะดีดสะดิ้งกลัวไปหน่อยเลย อ้าขาให้ไอ้จักรเธอก็ทำมาแล้ว กับฉันจะกลัวทำไม ฉันกับไอ้จักรมันก็หน้าตาคล้ายๆกันนั่นแหละ!!!"
"อย่านะพี่แดน ฮึก!! ปล่อยเพลินนะ!"
พาเพลินเอ่ยทั้งน้ำตา เมื่อถูกดินแดนซุกไซ้ไปตามซอกคอทั้งที่เธอไม่ได้สมยอมสักนิด
"หึ!! เธอนี่มันแสดงชะมัดเลย!!!"
พูดจบดินแดนก็ลุกขึ้นจากร่างบางของหญิงสาวที่นอนห่มร้องไห้จนสะอื้น
"ถ้าฉันมีเธอเป็นเมียจริงๆ ชีวิตฉันคงจืดชืดน่าดู!!"
พูดจบดินแดนก็เดินออกจากห้องของพาเพลินไป ก่อนที่เธอจะรีบลุกขึ้นไปปิดประตุห้องและล้อคมันทันที
หญิวสาวค่อยๆทรุดลงนั่งกับพื้นตรงหน้าประตุห้องแล้วร้องไห้ออกมาอย่างหนัก เธอแค่ไม่คิดว่าดินแดนจะใจร้ายกับเธอได้มากถึงขนาดนี้
ตกดึก พาเพลินค่อยๆเดินออกจากห้องอย่างระมัดระวังเพราะหิวน้ำ ข้างนอกเงียบสนิทเพราะดินแดนคงจะยังไม่กลับ พาเพลินยืนดื่มน้ำสักพักกำลังจะเดินกลับเข้าห้อง แต่ประตูบานใหญ่กลับถูกเปิดออกจากด้านนอก พร้อมดินแดนที่เดินกอดคอหญิงสาวคนนึงมา
“แดนค่ะ นี่ใคร” หญิงสาวคนนั้นเอ่ย
“ช่างเถอะ ... ถ้าเธอได้ยินเสียงอะไรเข้า ก็ทำเป็นไม่ได้ยินไปแล้วกัน” ดินแดนเอ่ย
นาทีนั้นพาเพลินรู้สึกดวงตาร้อนผ่าว ถึงเขาจะไม่ได้รักเธอ แต่เขากลับไม่ให้เกียรติเธอสักนิด ทำไมเธอต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้ด้วย น้ำตาหยดเล็กๆค่อยๆรินไหลแต่เธอเองกลับไม่รู้ว่าทำไม
“เพลินจะทำเป็นไม่ได้ยินค่ะ เชิญพี่ตามสบาย”
“.......”
พาเพลินรีบวิ่งกลับเข้าห้องทันทีก่อนล็อคประตู เธอไม่ต้องการได้ยินเสียงอะไรทั้งนั้น เมื่อล้มตัวลงนอนเธอรีบใส่หูฟังแล้วเปิดเพลงกล่อมตัวเองให้หลับ เพื่อให้เสียงเพลงกลบเสียงที่ชายหนุ่มเอ่ยถึง
เช้า
พาเพลินลุกขึ้นแต่เช้าตรู่พร้อมชัดนักศึกษากำลังทำมื้อเช้าไว้ให้ดินแดนที่ยังไม่ตื่น ถึงเธอและเขาจะถูกจับให้หมั้นกัน แต่เธอไม่ต้องการให้ใครมาดูถูกว่าเธอทำหน้าที่ไม่ดีพอ ไม่นานหลังจากเสร็จเธอรีบถอดผ้ากันเปื้อนออกเพราะอยากรีบออกจากห้องไปก่อนที่ดินแดนและผู้หญิงคนนั้นจะตื่น
“จะรีบไปไหนแต่เช้า”
ดินแดนทั้งสภาพเปลือยท่อนบน มีเพียงกาเกงนอนขาสั้นสบายๆเท่านั้นค่อยๆเดินออกมา
“เพลินมีเรียนค่ะ”
“แต่เช้าขนาดนี้?”
“ค่ะ เพลินไม่อยากรบกวนพี่ อ๊ะ!! ปล่อยเพลินนะพี่แดน!”
ก่อนที่พาเพลินจะเกินพ้นตัวของดินแดน เขากลับคว้าเธอไว้ก่อนอุ้มเธอขึ้นนั่งบนโต๊ะกินข้าว
“ทำไม! เธอหลบหน้าฉันทำไม!”
“เพลินเปล่าค่ะ พี่แดน!!!!”
ดินแดนซุกไซ้ใบหน้าหล่อๆลงไปตามคอขาว มือข้างนึงรวบแขนของหญิงสาวไว้ก่อนผลักเธอนอนลง มืออีกข้างเคล้นคลึงเต้าอวบทั้งชุดนักศึกษา
“อย่านะ...พี่แดนปล่อยเพลิน!!! อย่า!!!”
“ขอเอาสักทีจะเป็นไร ไอ้จักรเธอยังปล่อยให้มันเอาได้เลย ไหนๆก็กินยาคุมแล้ว เอากับฉันอีกสักคนคงไม่เป็นอะไร!!”
“อ๊ะ!! พี่แดน ฮึก! ปล่อยเพลินนะ”
หญิงสาวพยายามดิ้นแต่กลับสู้แรงของคนตัวโตไม่ไหว เมื่อกระโปรงนักศึกษาของเธอถูกถบกขึ้นจนถึงเอว ก่อนชั้นในตัวน้อยจะถูกถอดทิ้งอย่างง่ายดายแบบนั้น
“อย่านะพี่แดน!!!! ไม่ๆๆ กรี๊ดดดด”
“อ๊า!! แน่นอะไรขนาดนี้ว่ะ!”
ท่อนเอ็นลำใหญ่สอดใส่รวดเดียวจนสุดความยาว จนทำให้เจ้าของท่อนนั่นแปลกใจไม่น้อย แต่กลับไม่ได้สนใจต่อ เขาสาวเอวสอบอย่างช้าๆเมื่อรู้สึกปวดหนึบที่ท่อนเอ็นเพราะแรงบีบเช่นกัน
“มันส์แบบนี้ไง ไอ้จักรมันถึงยอมนอกใจแฟนมัน!!!”
🔥🔥🔥🔥
โอ๊ยยยยอีแดน มึงมโนจิตเก่ง!!!”
EP42 - แพ้รัก (ดินแดน) ตอนจบเมื่อพี่เลี้ยงของเด็กแฝดเข้ามาดูแทน กินแดนเดินไปอาบน้ำ ก่อนลงไปกินมื้อค่ำกับเมียสาวที่นั่งรออยู่ก่อนหน้า“พี่แดน หมู่นี้พี่ดูซูบลงนะคะ ทำงานแล้วต้องมาเลี้ยงลูกอีก” พาเพลินเอ่ย“ไม่เป็นไร พี่เลี้ยงเจ้าสองแสบพี่รู้เลยว่าพี่ออกไปทำงานข้างนอกยังเหนื่อยน้อยกว่าเลี้ยงลูกอยู่บ้านซะอีก พี่อยากแบ่งหนูบ้าง พี่รู้ว่าหนูเหนื่อย” ดินแดนเอ่ย“มันหน้าที่หนูอยู่แล้วนี่ค่ะ อีกอย่าง เด็กๆก็ลูกหนู แค่นี้สบายมากค่ะ” พาเพลินเอ่ย“มีอีกสักคนมั้ยล่ะ” ดินแดนเอ่ย“ถ้ามีได้เพลินก็อยากมีค่ะ แต่เพลินมีไม่ได้แล้วน่ะซิค่ะ” พาเพลินเอ่ย“พี่คิดไว้ว่าจะให้ลูกเรียนหลักสูตรภาษาอังกฤษร้อยเปอร์เซ็นต์ เราจะพูดภาษาอังกฤษกับลูก ให้เขาโตพร้อมภาษาอังกฤษเลย เข้าโรงเรียนแล้วจะได้เริ่มภาษาที่สาม ลูกจะต้องเรียนแบบไม่เครียดมาก ต้องมีเวลาเล่น เรียนแบบเรียนรู้ด้วยตัวเองให้มากขึ้นแล้วก็@&฿)>##%$$€*^>”ดินแดนร่ายยาวเป็นหางว่าว เขาวางแผนชีวิตให้ลูกทั้งสองไว้จนกระทั่งโต พาเพลินนั่งฟังกว่าหนึ่งชั่วโมง เธออดยิ้มตามไม่ได้ ดินแดนคนที่ร้ายๆคนนั้นไปไหนแล้ว มีแต่ดินแดนพ่อผู้แสนดีของเด็กแฝดที่ทุกวันนี้ลมหายใจเข้าออกม
EP41 - แพ้รัก (ดินแดน)“ว่าไง แม่บอกมั้ยว่าพี่ทำได้มั้ย” ดินแดนเอ่ยในขณะที่นอนซุกไซ้ใบหน้าไปตามลำคอของพาเพลิน“แม่บอกว่าห้ามกระทบกระเทือนค่ะ ไม่งั้นเพลินอาจแท้งได้” พาเพลินเอ่ย“จริงเหรอ งั้นนอนก็ได้ ฝันดีครับ”สุดท้ายดินแดนก็ยอมนอนถึงแม้ว่ามังกรเขามันยังคงผงาดดันก้นของเธออยู่แบบนั้น แค่เธอพูดว่าลูกจะเป็นอะไรไป ดินแดนถึงกับยอมสงบลงไม่ทำอะไรเธอแม้แต่น้อย พาเพลินเองก็กลัวที่จะเสียลูกคนนี้ไปเช่นกันผ่านมาสู้การตั้งครรห์เดือนที่4 “ดินแดน!! พาเพลิน ลูกดูนี่ซิ”หมอสโนว์เอ่ยก่อนที่จะเรียกให้กินแดนมองจออีลตร้าซาวน์ที่หมอสูติกำลังตรวจโดยมีหมอสโนว์ผู้เป็นแม่ของชายหนุ่มยืนไม่ห่าง“หัวใจสองดวงกำลังเต้นพร้อมๆกัน ลูกได้ลูกฝาแฝด” หมอสโนว์เอ่ย“ห๊ะ!!!! แฝดเหรอครับแม่ แฝดจริงๆนะ!!”“แฝดเหรอค่ะ”ทั้งคู่ดูตกใจมากไม่น้อยเมื่อได้ยินว่าการท้องครั้งนี้ได้ลูกถึงสองคน“แดน!!!!” หมอสโนว์เอ่ย“พี่แดน ร้องไห้ทำไมค่ะ ไม่ดีใจเหรอค่ะลูกเราเป็นแฝดนะคะ”พาเพลินเอ่ยเมื่อเห็นดินแดนร้องไห้จนสะอท้น สรุปนี่เขาดีใจหรือเสียใจกันแน่นะ“ดีใจ ฮึก! บ้าชะมัด!! ฆ่าคนฆ่าได้ เสือกมาร้องไห้เพราะได้ลูกแฝด” ดินแดนบ่นกับตัวเอง“พี่นี่
EP40 - แพ้รัก (ดินแดน)“ถ้าคิดถึงลูก มึงก็พานานี่ไปนอนด้วยบ่อยๆก็ได้ นานี่เองก็รักมึง” อาณาจักรเอ่ย“อืม งั้นกูไปดูน้องก่อนนะ”ดินแดนลุกขึ้นก่อนเดินกลับไปที่ห้องรับแขก แต่ปรากฏว่าไม่เจอพาเพลินอย่างที่อาณาจักรบอก“แม่ครับ น้องไปไหนครับ” ดินแดนเอ่ย“เห็นเดินอยู่ที่สวนนะแดน ไปดูน้องหน่อย ตอนนี้น้องคงรู้สึกแย่มาก น้องบอกแม่ว่ายอมให้แดนมีอีกคนเพื่อมีลูกให้แดน แต่น้องบอกคงยอมไปจากแดนเลยไม่ได้ น้องเอาแต่ร้องไห้น่าสงสาร แม่ว่าแดนเป็นคนเดียวที่รู้ว่าต้องทำยังไงนะ” หมอสโนว์เอ่ย“ครับ”ดินแดนเดินออกมาที่สวนแต่ไม่เจอพาเพลิน ก่อนเข้าจะเอ่ยถามการ์ดที่ยืนเฝ้าตรงนั้น“เห็นเมียกูมั้ย” ดินแดนเอ่ย“คุณเพลินขึ้นแท็กซี่ไปเมื่อสักพักนี้เองครับ” การ์ดเอ่ยดินแดนคว้ากุญแจรถขับออกจากบ้านมา โทรหาพาเพลินเท่าไหร่ก็โทรไม่ติด จนกระทั่งเขานึกขึ้นได้ว่าพาเพลินอาจไปที่วัด จึงรีบขับรถไปดูเมื่อมาถึงปรากฏว่าเจอพาเพลินนั่งร้องไห้อยู่ที่หน้าป้ายชื่อลูกที่เสียไป ตัดพ้อตัวเองอย่างหนัก“แม่ขอโทษที่ทำให้ครอบครัวเราสมบูรณ์ไม่ได้ ฮึก! แม่ขอโทษ”“เพลิน..” ดินแดนเอ่ยก่อนเดินตรงเข้าไปคว้าพาเพลินมากอดไว้“พี่แดน...ฮึก! เพลินขอโทษ”
EP39 - แพ้รัก (ดินแดน)พาเพลินถึงกับจุกในคำพูดของอาณาจักร ลูกที่จากเธอและดินแดนไปหลายปี แต่เขายังไม่เคยลืม ยังคงวนเวียนไปที่วัดทุกวันที่ว่างและมีโอกาศ ไปถึงก็เอาแต่มองแบบนั้นนานแสนนานก่อนจะกลับออกมานมกล่องสำหรับเด็กที่ดินแดนมักจะถือติดมือไปวางที่หน้าป้ายชื่อลูกที่วัด เขาไม่เคยลืมทำมันสักครั้ง นั่นคงเป็นเครื่องชี้ว่าเขารักลูกแม้ว่าจะไม่เคยพบหน้ากันก็ตาม“งั้นพี่ฝากนานี่ด้วยนะเพลิน” อาณาจักรเอ่ย“ค่ะ พี่จักรไม่ต้องห่วงค่ะ”“นานี่ครับ อย่าดื้อกับอาเพลิน อาแดนรู้มั้ย พรุ่งนี้เดี๋ยวพ่อมารับนะครับ” อาณาจักรเอ่ย“ค่ะคุณพ่อ” เด็กน้อยเอ่ยตอบกลับผู้เป็นพ่อก่อนกอดคอหอมแก้มอย่างน่ารักน่าชังนานี่นั่งเล่นกับพาเพลินสักพักหลังอาณาจักรกลับไป ดิตแดนก็เข้ามาก่อนเวลาที่นัดเธอไว้ คงเพราะหลานนี่แหละที่เขามาไวขึ้น“อาแดนขาาาา” นานี่วิ่งไปกอดดินแดนผู้เป็นอาทันที“ว่าไงครับหลานรัก วันนี้พร้อมไปกับอาแดนมั้ย” ดินแดนเอ่ย“พร้อมค่ะ คิกๆๆ”นานี่และดินแดนหยอกล้อกันสักพีกก็เอ่ยกับพาเพลินขึ้น“วันนี้หนูเลิกงานเร็วหน่อยได้มั้ยเพลิน พี่อยากพาหนูกับหลานไปกินข้าวนอกบ้าน” ดินแดนเอ่ย“ได้ค่ะ งั้นเพลินขอเก็บของแปปนะพี่แดน
EP38 - แพ้รัก(ดินแดน)ผ่านมาหลายปี พาเพินเรียนจบแต่ก็ยังคงไม่ตั้งท้องอย่างที่ดินแดนหวังไว้ ซึ่งนั่นมันทำให้เขทเครียดอย่างมาก อาณาจักรพี่ชายแท้ๆได้รับข่าวดีว่าลูกเมียยังไม่ตายและทั้งคู่คืนดีกัน จนกระทั่งกำลังท้องลูกอีกคนได้2เดือนNCLUB“ไม่มีน้ำยานี่หว่าไอ้ห่าแดน!” อาณาจักรเอ่ย“เดี๋ยวกูก็ซัดปากซะหรอก!” ดินแดนเอ่ยอย่างหงุดหงิด“ไอ้เวร! กูพี่มึงนะเนี้ย” อาณาจักรเอ่ย“ทำไมเมียกูไม่ท้องว่ะ เอาหนักมาหลายปีแล้ว ปล่อยทุกดอก ไม่ท้องสักที งงว่ะ” ดินแดนเอ่ย“ไม่มีน้ำยาจะไปงงอะไรว่ะ” ไบรท์เอ่ย“โห!เฮีย น้ำยามี มีเยอะด้วย ล้นทะลักตลอด” ดินแดนเอ่ย“ล้นยังไงเมียไม่ท้องว่ะ พวกกูมีนำกันไปเป็นโหลแล้ว” อาณาจักรเอ่ย“เมียกูแอบดินยาคุมแน่เลย” ดินแดนเอ่ย“เมียมึงแพ้ยาคุมไม่ใช่เหรอ จะไปกินได้ยังไง” อาณาจักรเอ่ย“กูยิ่งงงใหญ่เลยเนี้ย!”ดินแดนนั่งล่นพรางดื่มเหล้าไป คืนนี้พาเพลินไม่ได้มากับเข้าเพราะเธอบอกมีงานเอากลับมาเครียที่คอนโดเลยไม่มาด้วย“มึงลองมีเมียน้อยดิว่าเมียน้อยมึงจะท้องมั้ย” อาณาจักรเอ่ย“ไอ้พี่ส้นตีน แนะดีจริงๆ มึงยังไม่กล้ามีเลยอย่ามายุกู!” ดินแดนเอ่ย“555555 กูละสงสารมึงจริงๆ”ตี1กว่า ดินแดนขั
EP37 - แพ้รัก (ดินแดน)“ไปข้างล่างกัน” ดินแดนเอ่ยดินแดนเกินจูงมือเมียสาวเดินลงจากชั้นบนของผับท่ามกลางสายตาของเพื่อนอีกสองคนที่มองอย่างรู้ทัน“สบายตัวเลยซิท่า” อ้ำเอ่ย“อืม” ดินแดนตอบสั้นๆ แต่พาเพลินถึงกับหน้าแดงเมื่อรู้ว่าเพื่อนทั้งสองของดินแดนรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น“กลับเลยได้มั้ยพี่แดน เพลินง่วง”“อยากกลับแล้วเหรอ”“ค่ะ กลับเลยได้มั้ย” พาเพลินเอ่ย“ง่วงหรือว่าเขินเพื่อนพี่” ดินแดนเอ่ย“😳😳😳งะ..ง่วงค่ะ”“ไอ้อ้ำ ไอ้ป๊อบ กูพาเมียกลับบ้านก่อนนะ ไว้เจอกัน” ดินแดนเอ่ย“อืม”ดินแดนขับรถพาเมียสาวของเขากลับคอนโด ทั้งคู่ใช้ชีวิตด้วยกันตัวคิดแบบนี้ทุกวัน“ไปไหนแต่เช้าของเขานะ”หลายเดือนต่อมา พาเพลินตื่นขึ้นในตอนเข้าไม่เจอดินแดน และไม่มีโน๊ตหรือข้อความอะไรบอกไว้ว่าเขาหายไปไหน เมื่อโทรหาเขากลับติดต่อไม่ได้เพราะผิดเครื่อง พาเพลินเริ่มรู้วสึกว่ามันแปลกจึงรีบอาบน้ำแต่งตัวไปหาดินแดนที่บ้านบ้านเจ้านาย-หมอสโนว์พาเพลินมาถึงก่อนเดินตรงไปสวัสดีพ่อแม่ของดินแดนก่อนเอ่ยถามขึ้น“อานายเห็นพี่แดนมานี่มั้ยค่ะ”“มาแต่ออกไปแล้ว หนูทะเลาะอะไรกันหรือเปล่า” เจ้านายเอ่ย“ทะเลาะหรอค่ะ?”“ยังไม่ทะเลาะ หนูยังไม่รู่เรื่