Lahat ng Kabanata ng PSYCHOTHERAPIST (TAGALOG): Kabanata 11 - Kabanata 20
26 Kabanata
Chapter 11
Chapter 11"Anong ginagawa mo rito?" aniko ko.Hindi ko siya kilala, dalawang beses lang kaming nagkita. 'yon ay ang sa banyo ng umiiyak ako sa ginawa ng mga kaibigan ko, at ng araw na sinagot ko ang lahat ng pag-aakusa na tinatapon nila sa'kin.Hindi niya pinansin ang tanong ko. Seryoso lang s'yang tumingin sa'kin at sa kamay ko kung saan ang benda na nakalagay ang sugat ko.Unti-unti ay lumapit siya sa pwesto ko, dala ang isang plastic na may laman na kung ano sa loob."Bakit mo ginawa 'yan?" tanong niya.Umiling nalang s'ya sa'kin. Wala pa rin nagbabago sa ekspresyon niya, wala pa rin kahit emosyon ang mukha niya kahit pa tignan ang mga mata niya ay wala kang mababasa."Sagutin mo muna ang tanong ko, anong ginagawa mo rito? At sino ka ba?" Mga tinuring ko ngang kaibigan hindi akong magawang
Magbasa pa
Chapter 12
Buong-buo kong sabi, habang ang daliri ko ay malakas na dumadaloy ang dugo. Hindi ko sila papatawarin sa ginawa nila sa'kin, ginawa nila akong bato.Ginawa nila akong masama, pwes ngayon. Tignan nila."Hindi sa gano'n ang gusto kong ipa-""Monica anong ginagawa mo!?" Hindi niya matapos ang gusto niyang sabihin, at sa sobrang gulat ko ay nabitawan ko ang hawak ko.Napatingin ako sa pinto. Si Tita."Bakit ngayon ka lang po, tita?" normal kong tanong sa kanya na parang walang nangyari.Mabilis siyang lumapit sa'kin at sumigaw para tawagin ang nurse na agad din pumunta sa kwarto ko. Tahimik lang ako, habang ginagamot ang daliri ko pati na rin sa babaeng nandito sa kwarto ko."Anong pangalan mo ija? Kaibigan ka ba ng pamangkin ko?" tanong niya sa kasama ko."Greza. Greza Sa
Magbasa pa
Chapter 13
  Masakit pala na i-hate mo ang tao na gusto mong i-keep. Pero mas mahirap palang maging tanga, may masabi lang kaibigan. Malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko. Mas mabuti nang kumain nalang muna ako, kesa ang i-stress ang sarili ko sa mga bagay-bagay na hindi nam
Magbasa pa
Chapter 14
Chapter 14Habang bitbit ko ang aso kong si Meowmeow sa mga kamay ko ay marahan akong pumunta sa malapit sa pinto.Sa tingin ko ay luto na ang tinola ni tita, at ako nalang ang hinihintay niya.Ang laki nang bahay niya, pero siya lang mag isa. Si tita ay nag ka-pcos dati, mga bukol sa ovary na naging dahilan para hindi na siya magka-baby at mas pinili nalang maging mag isa kahit mag asawa.Kung mag aasawa pa naman siya ay mas iniisip ni tita nab aka iwan din siya, dahil sa hindi niya kayang bigyan nang anak ang magiging asawa niya.“Aakyat palang sana ako para tawagin ka,” nakangiting sabi ni tita habang nilalapag sa hapag ang mga pagkain, “pero mas mabuti nang bumaba ka at dala mo si…”“Meowmeow po,” sabi ko habang nakangiti.“Si Meowmeow, para
Magbasa pa
Chapter 15
CHAPTER 15“Bukas po” sigaw ko mula sa kumakatok.
Magbasa pa
Chapter 16
Chapter 16 Tapos na ang lahat kumain. Gabi na at ako na ang nag prisinta na mag hugas ng pinagkainan. 
Magbasa pa
Chapter 17
Chapter 17 Mahaba ang traffic, habang ang mga busina ng mga sasakyan ay kanina pa tumutunog dahil sa pagka-inip s byahe. 
Magbasa pa
Chapter 18
Chapter 18“Hindi po ako baliw. Hindi ako baliw para kitilin ang sarili ko, kundi sa mga taong nakapaligid sakin. Palagi kong iniisip ang iniisip nang iba, palagi kong iniisip ang mga sasabihin nila. nang araw na ‘yon na puno ako ng takot, sakit at galit. Galit sa sarili kong bakit hindi nila ako magustuhan, galit sa mga tinuring kong kai
Magbasa pa
Chapter 19
Chapter 19“No, Monica. Hindi ko isasaalang-alang ang mental health mo para sa pagpasok. Hindi kita ipressure sa academics mo, ayos lang kahit bumagsak or mag drop ka ngayon pero please naman anak. Take a rest naman muna,” pagmamaka-awa ni mama sakin.
Magbasa pa
Chapter 20
 Ito na ang araw na pinakahihintay ko. Maaga akong bumangon mula sa higaan para mag handa nang mga gagamitin ko sa pagpasok.  Nag ayos ako nang sarili ko, bitbit ang bag papunta sa baba ay nakita kong na kahanda na ang mga pag kain sa hapag.Hab
Magbasa pa
PREV
123
DMCA.com Protection Status