Revenge"Paano mo ba nakilala iyan si Evander?" tanong ni Hyacinth.This is our last day and seminar, sa buong linggo na andito kami ang ginawa lang namin ay gumala tsaka um-attend sa seminar. Marami kaming nababalitaan tungkol sa company pero kapag tinatawagan ko si Dad ang sagot niya lagi sakin ay "Don't worry, I'll take care of it." "Oo nga! Bili na, huwag na tayo makinig." Bulong ni Bri.Tiningnan ko ang dalawa na pinagigitnaan ako, napahilot ako sa aking sentido dahil sa hiya. Napaka-demonyo na talaga."Ayoko, makinig nga kayo!""Sige na kasi! Maraming nacu-curious sa inyong dalawa ni Evan eh," Bri."Fine! Basta huwag kayo magpapahalata na nagdadaldalan tayo, nakakahiya na!" Umupo naman silang dalawa na tuwid at tumingin sa harap kunwari ay nakikinig.Wala na akong nagawa, kung hindi i-kwento ang lahat sakani

Like"You still need a lot of rest, Claire. Hindi pa rin magbabago ang desisyon ko, may oras ka pa para pumayag. Magpapakasal ka kay Achilles sa ayaw at sa gusto mo," he coldly said and walked out.

Rest"Babalik na ako sa loob," I announced.Tumayo ako at napangiwi ng maalala ko na may sugat nga pala ako sa binti, inangat ko ang kaliwang binti ko. I heard him sighed and carried me again."Kaya ko na, ibaba mo na ako." I grunted.Tumingin siya sa akin bago umiwas. "You can't, pagtayo mo pa lang hindi mo na kaya eh. You should deal with the wheel chair, why did you choose crutches huh?" halata ang inis sakanyang tono ng boses."So what? Wala ka na do'n," matigas kong sabi nung binaba niya ako sa sofa dito sa salas.He didn't leave his eyes on me, nakahawak pa rin siya sa likod at binti ko. Mariin siyang nakatitig sa akin, at hindi ko alam kung bakit hinahayaan ko lang siya gawin iyon.He clenched his jaw and let go of my legs. Bigla nalang siya lumapit sa akin, hanggang sa maduling kami kakatingin sa is

Important"Claire andito na yung- PALAKA!"Humiwalay sa yakap kaagad sa akin si Evan nang marinig namin ang boses ni Ana. She wear a playful smile while looking at us."Asan yung palaka?" I playfully ask even if I am nervous.Hindi niya pinansin ang sinabi ko at nagpatuloy. "Nako, sabi na nga ba magkakabati din-""Hindi," I smile bitterly and walked out.Hapon na nung dumating ang asawa ni Ana, kaya agad na rin ako nagpaalam para umuwi. Sumunod naman agad si Evan sa akin."Bukas ulit Claire!" sigaw ni Ana. "Oo, ingat kayo!" I wave them good bye before I climbed in to Evan's car."Hindi ka na dapat pang pumunta doon," I started when he climbed in to the driver seat."What do you think? Hindi ka nagsabi kung saan ka pupunta, bigla-bigla ka nalang nawawala-""

This chapter contains Evander Achilles point of view. Happy reading! "Kuya, look at that girl!" I stopped my horse and look at the direction that Chris pointing out, there's a little girl who's walking with Mr. De Marquez. Tinaasan ko lang ito ng kilay nang bigla siyang lumapit sa isang babae at itinulak ito sa putikan, gusto ko sanang lumapit na dahil dinuro-duro pa ng batang iyon yung babae. Hinawakan ni Mr. De Marquez ang batang nanulak at hinila sa kung saan, maybe it's her daughter. "Ang sama naman ng ugali no'n," kumento ni Chris. "Let me help her," I said but we divert our attention when our Dad is running to us. "What are you doing here? Evan I said, no riding-" "I can ride a horse without Mang Robert's on my back, so I won't accept your advice. What do you want?" naiinis kong tugon sakanya. Umiling lang siya sa akin at tila naiinis sa naging tugon ko sakanya. "We need to