Semua Bab The Devilish Billionaire [Tagalog]: Bab 441 - Bab 450

(Janine POV)Ginagawa ko ito dahil sa kabila ng mundong ipinakita mo sa akin, di natin namalayan na nagbabago na pala ito ng tuluyan. Heto ang mundo na sana man lang hindi kasangkutang ng gaano ni Aaron. Kailangan ko harangan ang ano mang dagok na darating sa buhay mo Samuel, lalo na para kay Aaron.Biglang tumawa ang kaharap ko. Ang taong gustong sumira ng pamilya ko.“Ano? Pinunit ng aking pamangkin ang documento? Hahaha. See. He can sense it. Simula pa lang ng ipagbuntis siya ng kanyang ina, protektado na niya ang kanyang sarili. Di nailaglag. Di namatay sa trahedya at ngayon ayaw niyang sirain ang kinagisnang pamilya. Parang malayo ang mararating niya kapag lagi siyang ganito. Levi, prepare it again.” Utos niya sa kanyang secretarya.“Janine, sa inaakala mong makakatakas ka sa akin.” Umiling ito. Saka inilabas ang ngiting demonyo.“Ang gusto ko ay mapunta ka sa akin.” Inilayo ko ang paningin

(Janine POV) Isang pag-asa ng batang makita ang kanyang ina na ngumingiti. Sana man lang yung tunay na anak namin. Nasilayan ang ngiti ng kanyang magulang.“Maari bang hayaan mo akong tulungan siya?”Nawala ang ngisi ng babae at niluwagan ang pagkahawak sa bata. Agad na napabitaw yung bata at napapunta sa aking likuran. Parang di alam ang gagawin ng babae.Sinamahan ko ang bata kung saan man ako nito gusto dalhin. Nakasunod sila sa amin. Umakyat kami ng mga hagdan at sa huling hagdan tahimik at madaming pinto. Nang…“Miss Janine, hindi po kayo maaring pumunta dito.”“Bakit hindi?” Sagot ko kay Mayet. Tila hospital ang desenyo ng loob. Nang harangin na kami ng mga nagbabantay dito. Sa loob maraming nakaputi na parang mga doctor at kamay nilang duguan na parang nangaling pa lamang sa operasyon. Hinila ng bata ang laylayan ng damit ko. Hindi ko siya maintindihan d

((( Janine  POV’s )))Kinabukasan maagang nagising ang aking mag-ama. Napapasipol pa si Limuel habang tinitimpla yung pagkain. Si Aaron naman abala na mamalansya ng kanyang uniporme.“Aaron, ako na niyan.”“No thanks.” nang mahinang binatukan ito ni Limuel. Lumalayo na ang loob ni Aaron ng dahil sa nakita kahapon.“Agang-aga badtrip ka. Papasahin mo pa sa nanay mo.”“Wag na. Kaya ko naman.” Saka nga agad niyang tinapos at umakyat sa silid niya.“May ginawa ka ba sa anak natin?” naitanong na lamang niya. Binuksan ko ang lalagyan ng gamot ko at uminom ng dalawang tabletas dahi nanakit na naman ang mga buto ko.“Janine.” Seryoso na niyang kuha sa attention ko. Huminga ako ng malalim ng maibaba ko ang baso. Tumitig ako sa kanya. Dahil dalawang araw na lang ang natitira kailangan ko na atang sabihin ito sa kanya. Pag-usapan ang b

(Janine POV)“Asawa niya ako. Ah! Ikaw ba ang tumutulong sa asawa ko? Naku naman. Maraming salamat talaga, Sir. Napakabuti niyong tao.” Saka lumapit ang asawa ko para makipagkamay dito. Di ito tinangap ng elder at halatang sa mukha nito nais insultuhin ang asawa ko. Kita na nandidiri siya.“Maraming salamat talaga.”“It's fine.” mata ng Elder  na sa akin napako. Di niya gusto ang nakikita. Alam ko.“Samuel, tara na.” nahila ko na nga ang asawa ko. Napalingon si Limuel sa kanila ulit at napakaway. Hangang sa makalayo na nga kami.“Bakit parang ang arte ng Boss mo?” napagkamalan ni Limuel na boss ko ang demonyong lalaki.“Parang akala niya di malinis kamay ko. Hay naku. Bakit ano ba kapalit ng tulong na binibigay niya sayo?”“…” Di ako makapagsalita.  Sa susunod na araw Samuel di mo na ako makikita. Pat

((( Janine  POV’s )))Kinabukasan.Walang pasok ngayong umaga dahil sabado at bukas huling araw ko na silang makakasama.  Bumaba si Aron na ang labi laging nakasimangot.“Aaron.” Malumanay siyang bumaba ng hagdan. Di makatitig sa akin. Dadaanan lang sana niya ako ng pigilan ko ang kamay niya.“Bakit ka nagkakaganito?” nag-aalala kong tanong sa kanya. Maingat nga niyang ginamot ang sugat mag-isa.“Balak mo talagang sirain ang pamilyang to. Anong wala sa amin na meron sa kanila? Mahal ka ng aking ama. Bakit ka ganito?” malumanay niyang sabi na di man lamang ako nilingon. Saka hinila niya ang kamay.“Aaron, making ka.”Ngunit nagulat na lamang ako ng, “May kailangan ba akong malaman sa pinag-uusapan ninyo?”Halos di ako makakilos.  Ang asawa ko. Si Samuel.“Yes. I think you must know somethin