Grace Lopez-Silvano THE FEELING WAS euphoric. I can't stop my lips from smiling. Having him beside me feels like reaching heaven and playing in the clouds. I didn't know this will happen again. I didn't know i can be this happy again.  Pinagmamasdan ko ang guwapong mukha ni Blaze. Mahimbing ang tulog nya at sa kabila ng impis nyang pisngi, medyo dumaraming balbas at maitim na paligid ng mga mata ay hindi maitatago ang kaguwapuhan nya.   “Hmm…” umungol sya at tumagilid ng higa paharap sakin, saglit syang nagmulat ng mata saka pumikit din matapos ipatong ang braso nya sa baywang ko.  I bit my lower lip and smiled. Kinikilig

Chapter 41Grace Lopez-SilvanoTHE NEXT DAY seem so cold and lonely. Nagising ako na namamaga ang mga mata at masakit ang ulo. Halos madaling araw na ako nakatulog dahil sa pag-iyak. Ang sakit sakit pakawalan ang isang taong mahal mo. Akala ko, matatanggap ko kaagad katulad ng nangyari noon na madali ko syang naalis sa isipan ko pero nagkamali ako. Ang hirap nyang alisin sa sistema. Siguro ay dahil sa galit kaya madali ko syang naalis noon sa isip ko pero ngayong bumalik ang kinalimutan kong pagmamahal sa kanya, nahihirapan na akong mag-adjust at tanggapin na wala na talagang pag-asa.Nang lumabas ako ng kwarto ay naabutan ko sina nana Berta, Ales at Grae na nag-aalmusal. Kapuwa sila nakabihis ng maayos.Nilapitan ko sila, hinalikan ko sa pisngi si Grae at Ales. Natigilan ako nang hindi ako nginitian ng panganay ko.“Baet, hende ka pa ba magbebehes?”Nangunot ang noo ko, &

Chapter 43Grace Lopez-SilvanoHINDI AKO MAKAPANIWALA. Nakatulala lang ako at pilit na pinoproseso ang nangyari. Clint just woke up. He just woke up pero bakit may parte sa puso ko na hindi masaya? Nakatingin sya sakin ngayon habang chinecheck ng doktor ang kalagayan nya. He's staring at me with a smile on his lips. Mariin akong pumukit at nang muling nagmulat ng mata ay unti-unti akong ngumiti. I should be happy. My husband just woke up, hindi ko dapat iniisip si Blaze.“Good job, Mr. Silvano.” nakangiting bati ng doktor.Lumapit ako at naupo sa tabi ng kama ni Clint. Agad niyang hinawakan ang kamay ko at hinalikan ang likod ng palad ko. I smiled at him and kissed his forehead, “Thank you for coming back.”He kissed my hand again and caressed my cheeks, “I came back for you and our children.”Nanigas ako sa kinauupuan ko. Right. H-Hindi nya alam na wala na ang anak namin. My tears automatic

Chapter 45Grace Lopez-SilvanoILANG ARAW NA ba ang lumipas? Ilang araw na akong wala sa hulog? Hindi ko alam. Hindi ko na mabilang. Sa sobrang paglakalugmok ko sa sakit nitong mga nakaraang araw ay nawala ako pansamantala sa aking sarili ko. Hindi ko maintindihan. Parang namamanhid ako sa sakit. Wala akong ibang nararamdaman kundi kirot sa puso ko. Ang katotohanang nagtaksil ako sa asawa ko at ginawa kong kabit ang lalaking mahal na mahal ko, napakasakit niyon. Ngayon lang ako natauhan at halos gabi-gabi akong palihim na umiiyak sa labas ng bahay dahil sa realizations ko.Ano bang ginawa ko? Ano bang gagawin ko? Bakit kasi sa kabila ng katotohanang isa si Blaze sa dahilan ng aksidente ay hindi ko magawang magalit ng sobra sa kanya. Namanhid ang puso ko at nawalan ng pakialam sa paligid. Nagising nalang ako na hyper na kumakanta si Grae dahil birthday na pala ng ate nya.Wala si Clint nang lumabas ako ng kwarto namin. Nilapitan ko si nana Berta, Grae at Ales na nanunuod ng tv. Tumabi a

Chapter 47Blaze Raven VillacortaTAHIMIK AKONG nagjojogging habang nakasaklob ng hoodie. Alas singko palang ng umaga at nandito ako malapit sa may bahay nina Grace. Damn it! Hindi ko mapigilan ang sarili ko. Three days akong nagstay sa isla at kahapon lang ako bumalik. Ngayon, nababaliw nanaman ako dahil apat na araw kong hindi nakita si Gracs. Shit!Tumigil ako sa pagtakbo saka naghanap ng tindahan. Bumili ako ng bottled water saka uminom habang tumitingin sa paligid. Naningkit ang mga mata ko nang mahagip ng paningin ko ang grupo ng mga lalaking naglalakad. Napailing ako. Mga tambay na walang direksyon sa buhay. Mga salot sila ng lipunan tulad ng mga mang-aagaw ng mapapangasawa. Psh!Naglakad ako paalis pero napatigil din kaagad ako. Pasimple akong pumihit paharap sa direksyong papunta kina Grace saka ako tahimik na naglakad. Nagmamasid lang ako sa paligid hanggang sa makarating ako sa tapat ng malaking bahay. Bumuntong