Chapter 43
Grace Lopez-SilvanoHINDI AKO MAKAPANIWALA. Nakatulala lang ako at pilit na pinoproseso ang nangyari. Clint just woke up. He just woke up pero bakit may parte sa puso ko na hindi masaya? Nakatingin sya sakin ngayon habang chinecheck ng doktor ang kalagayan nya. He's staring at me with a smile on his lips. Mariin akong pumukit at nang muling nagmulat ng mata ay unti-unti akong ngumiti. I should be happy. My husband just woke up, hindi ko dapat iniisip si Blaze.
“Good job, Mr. Silvano.” nakangiting bati ng doktor.
Lumapit ako at naupo sa tabi ng kama ni Clint. Agad niyang hinawakan ang kamay ko at hinalikan ang likod ng palad ko. I smiled at him and kissed his forehead, “Thank you for coming back.”
He kissed my hand again and caressed my cheeks, “I came back for you and our children.”
Nanigas ako sa kinauupuan ko. Right. H-Hindi nya alam na wala na ang anak namin. My tears automatic
Chapter 44Blaze Raven VillacortaYUMUKO AKO at bumagsak ang balikat nang dali-dali syang umalis. Kitang-kita ko ang disappointment sa mga mata nya at sobrang sakit. Daig ko pa ang nilulunod ngayon dahil sa nararamdaman ko. Paano pa ako tatanggapin ulit ni Grace kung nadagdagan nanaman ang kasalanan ko? Bakit ba naging gago nanaman ako nung araw na 'yon? Bakit hindi ko napigilan ang galit at selos ko? Bakit nanakit ako ng inosenteng tao at ng bata?“Blaze...Hindi ko pinansin si Blast. Nanatili akong nakayuko at nakatitig sa sahig. Napakurap-kurap ako nang manlabo ang paningin ko kasabay ng sunod-sunod na pagpatak ng luha ko sa sahig. Hindi na ako matatanggap ni Grace!“Sinusundo lang ni dad ang tatay ni Kevin para ilabas ka dito—”“No!” putol ko sa sinasabi ni Blast. Ikinuyom ko ang kamao ko at mariing pumikit.“Anong no? Hindi ka pwedeng magtagal dito, Blaze.”Marahas akong bumuntong-hininga. “J-Just leave me alone. D-Deserve ko 'to, sa
Chapter 45Grace Lopez-SilvanoILANG ARAW NA ba ang lumipas? Ilang araw na akong wala sa hulog? Hindi ko alam. Hindi ko na mabilang. Sa sobrang paglakalugmok ko sa sakit nitong mga nakaraang araw ay nawala ako pansamantala sa aking sarili ko. Hindi ko maintindihan. Parang namamanhid ako sa sakit. Wala akong ibang nararamdaman kundi kirot sa puso ko. Ang katotohanang nagtaksil ako sa asawa ko at ginawa kong kabit ang lalaking mahal na mahal ko, napakasakit niyon. Ngayon lang ako natauhan at halos gabi-gabi akong palihim na umiiyak sa labas ng bahay dahil sa realizations ko.Ano bang ginawa ko? Ano bang gagawin ko? Bakit kasi sa kabila ng katotohanang isa si Blaze sa dahilan ng aksidente ay hindi ko magawang magalit ng sobra sa kanya. Namanhid ang puso ko at nawalan ng pakialam sa paligid. Nagising nalang ako na hyper na kumakanta si Grae dahil birthday na pala ng ate nya.Wala si Clint nang lumabas ako ng kwarto namin. Nilapitan ko si nana Berta, Grae at Ales na nanunuod ng tv. Tumabi a
Chapter 46Blaze Raven Villacorta“NIRANSACK MO ANG BAHAY KO!”Nagtakip ako ng tainga at tiningnan ng matalim si Hendery, “OA mo!”“Ako pa talaga ang OA? Sabihin mo nga, Blaze, ano bang ginagawa mo at nagkita kayo ni Grace?”Hindi ko sya pinansin. Pinagpatuloy ko ang paghahalungkat sa book shelf nya, humalakhak ako nang matagpuan ko ang tatlong libro ni Pierre Jeanty. “Got'cha—Hoy!”Inagaw ni Hendery sakin ang tatlong libro at pinandilatan ako ng mata. Natawa ako. Mukha syang tarsier.“Paborito ko 'to, Blaze! Ano ba kasing pumasok sa kokote mo at pinagprisintahan mo ang libro na hindi naman sayo!”“Hindi mo naman 'yan ginagamit ah!”“Ginagamit ko 'to! Collection ko nga e!”Umismid ako. “Akina kasi, babayaran ko.”Tumayo sya ng tuwid at nginisihan ako, “Kahit ibigay mo sakin ang lahat ng ya
Chapter 47Blaze Raven VillacortaTAHIMIK AKONG nagjojogging habang nakasaklob ng hoodie. Alas singko palang ng umaga at nandito ako malapit sa may bahay nina Grace. Damn it! Hindi ko mapigilan ang sarili ko. Three days akong nagstay sa isla at kahapon lang ako bumalik. Ngayon, nababaliw nanaman ako dahil apat na araw kong hindi nakita si Gracs. Shit!Tumigil ako sa pagtakbo saka naghanap ng tindahan. Bumili ako ng bottled water saka uminom habang tumitingin sa paligid. Naningkit ang mga mata ko nang mahagip ng paningin ko ang grupo ng mga lalaking naglalakad. Napailing ako. Mga tambay na walang direksyon sa buhay. Mga salot sila ng lipunan tulad ng mga mang-aagaw ng mapapangasawa. Psh!Naglakad ako paalis pero napatigil din kaagad ako. Pasimple akong pumihit paharap sa direksyong papunta kina Grace saka ako tahimik na naglakad. Nagmamasid lang ako sa paligid hanggang sa makarating ako sa tapat ng malaking bahay. Bumuntong
Chapter 48Grace Lopez-Silvano“THE BABY is just three weeks old, Mr. Silvano, kung almost two months na ang baby, dapat ay may kaonti na syang baby bump.”Gising ako pero nanatiling nakapikit ang mga mata ko. Naglalakbay sa kung saan ang isip ko at wala itong laman kundi ang kundi ang katotohanang nagbunga ang nakaw na sandali namin ni Blaze. Nakaramdam ako sa kirot sa dibdib ko. Nandito ba sya? Alam nya ba? O naghihinala ba sya?Nakalmot ko ang kamang kinahihigaan ko. Malamang alam nyang sya ang ama dahil sya lang ang nakakaalam na wala na ang baby namin ni Clint.“Alam kong gising ka na.”Napalunok ako saka nagmulat ng mata. “S-Si Ales?” tanong ko na hindi tumitingin sa kanya. Naguiguilty ako. Natatakot at nasasaktan para sa kanila ni Ales.“Mr. Silvano, hinahanap ka po ng anak nyo.” sabi ng nurse na biglang dumating.Bumangon ako pero
Chapter 49Blaze Raven VillacortaBUMAGAL ANG PAGLALAKAD ko nang makarating ako sa sala ng bahay ni dad. May batang lalaki na nakaupo sa mahabang couch, may hawak syang pamilyar na cellphone. It that Blast's phone?Tinitigan ko ang bata. Napakurap-kurap ako. He looked exactly like Blast when we were kids.“Blaze, you're here!”Pinangunutan ko si Blast na lumabas ng kusina habang malaki ang ngiti. Kasunod nya ang isang babaeng kayumanggi at balingkinitan. Her long jet black hair reached her waist and it fucking suit her. She has chinky eyes and heart shaped lips.“Blaze, akin 'to.” Blast possessively snaked his arms around the woman's waist.Ngumiwi ako. “I'm not interested, Blast.”Tumawa sya. “I know. Mabuti naman at dumating ka na, handa na ang dinner. Tatawagin ko lang si dad.”Tumango ako at pinagmasdan ang kapatid ko halikan ang ulo ng bab
Chapter 50Blaze Raven VillacortaHAWAK KO ANG invitation card na binigay sakin ni Silvano ilang araw na ang nakalilipas. It was Ales' birthday card. Ilang araw ko rin 'tong tinitingnan dahil hindi talaga ako mapakali. The fact that we have the same blood type and she's already seven years old is fucking bothering me.“Blaze, ayos ka lang?”Napatingin ako kay Blast. Dito kami umuuwi sa bahay ng parents namin. Sa totoo lang sina Blast, Alena at Blake lang talaga ang dapat na umuuwi dito pero ayokong mabaliw sa condo o kaya ay sundan-sundan si Grace kaya dito ako umuuwi para malibang manlang ako.“Ano 'yan?” kinuha nya ang invitation card na hawak ko.“Alesana Grace Silvano's 7th birthday. April 16 pa 'to ah? Balak mong umattend? Tapos na ang party, tol.”Sinamaan ko sya ng tingin. Tarantado 'to ah!Inilapag nya sa coffee table ang card kaya napatitig ako doon.
Chapter 51Blaze Raven Villacorta“PLEASE AVOID stress, Mr. Villacorta. You know how stress can trigger your anxiety that actually leads to migraine attack.”Bumuntong-hininga ako habang nananatiling nakapikit.“Eat in time. Sleep more often and avoid stressful events. I know it's impossible for the kind of business you have but please make it possible. I am a doctor, Mr. Villacorta and as my patient, take my advices.”Nagmulat ako ng mata. “Doc...”“What is it, Mr. Villacorta?”Nilingon ko sya. “Can you do me a favor? Please reset my brain so i can avoid thinking of her.”Narinig ko ang maingay nyang buntong-hininga. “I'm just helping to treat you, i'm not here to change you. You should talk to that person and clarify things with her.”Muli akong pumikit. That wo