Lahat ng Kabanata ng Two Wives: Kabanata 51 - Kabanata 60
85 Kabanata
Chapter 19.1
Hindi rin mawaglit sa isip ko kung nakapag pa check-up naba ito mula ng maaksidente siya. Does he know that he have an amnesia? Hindi kaya sinasadya nilang wag nang ipakilala kay Gabriel ang dating s'ya? Kung ganon nga, marahil ay ginusto rin nitong makalimot na siya ng tuluyan at hindi gusto pang balikan ang nakaraan.No, hindi pwedeng mangyare iyon. Babawiin ko ang para saakin. Hindi ako makapapayag na kunin nila saakin ang asawa ko, lalo na ang alaala na meron kami.Sumapit ang takdang oras ng tanghalian. Suot ang black short at plain white T-shirt ay bumaba na ako para tungohin ang public cottages kung saan tanaw ko na ang grupo nila Alessandra"Meredith, finally you're here, Ipapasundo na sana kita kay Gabriel, akala namin natutulog kapa.." ani Alessandra saakin.I took a quick glance at her. She wore a white bolero with a black swimsuit underneath. Her figure sat well with her wasp-waisted and wafer thin body.
Magbasa pa
Chapter 20
UnderneathThe night had finally befallen me, wrapping the day in its dark blanket. The salty wind whipping my hair wildly around my eyes.The temperature was fairly chilly and comfy. Niyakap ko ang sarili habang nakatingala sa na mumutiktik na bituin sa langit. Sumulyap ako sa paligid, gabi na pero alive na alive pa rin ang mga tao dito. They started to lit up the bonfire, kung saan magiliw na pinonood ng ilan. The Disco sounds blaring in my head from the distance. Binaling kong muli ang tanaw sa kalangitan. The pitch-black curtain draped over the sky. Napakatahimik nito, hindi gaya ng mga nasa paligid ko ngayon.Kanina matapos kong maka ilang shot ng whiskey ay pinasya kong itulog nalang ang pagka lasing. Hindi ko na piniling maki sabay sa kanila, kahit pa pinipilit nila akong maligo. Bumangon lang ako nang katokin ni Alessandra para mag dinner. Tanaw ko ang grupo
Magbasa pa
Chapter 20.1
He frowns hard looking down at me. I duck my head a little, breaking eye contact with him. I'm so embarrassed, ngayon ko napag tantong napaka tanga ng ginawa ko. Nagpa dala ako sa damdamin ko kaya hindi ko inisip na pwede akong mapahamak sa pag pupumilit kong lumangoy sa mas malalim na bahagi ng dagat. Wala rin akong nasabi Isa man dito kaya pinili kong mag yuko nalang. "Let's go, baka gabihin tayo masyado sa daan.." he said expressionlessly. Tumalikod na rin ito saamin at nauna ng naglakad palabas.Tumulak na kami pabalik ng Resort, bukas pa kasi ang plano namin pag uwe. Kaya kahit gusto ko nang umuwe para makapag paghinga ng maayos ay hindi ko magawa.Tahimik na ang paligid ngunit dilat pa rin ang mga mata ko. Hindi ako dalawin ng antok, iniisip ko pa rin kasi ang nangyare kanina. Kung hindi siguro ako nailigtas ni Gabriel kanina ay siguradong wala na ako ngayon. Agad na bumalik
Magbasa pa
Chapter 20.2
"Alam mo bang gustong gusto ko ang beach? Marami din kasing mga beaches sa Queensland, madalas kong inaaya doon si Hezekiah." I smiled painfully, tila bigla akong binalik nito sa nakaraan.He tilted his head a bit, "So, your husband named was Hezekiah?" "Yes.. Hezekiah Grant." I utter slowly. "Tell me more about him. Does he treat you right?" he asked softly. Napa ngiti ako, I slowly looked up at him, and I caught him staring back."Siya ang pinaka masipag at pinaka mabait na lalaking nakilala ko." Yumuko ako habang bakas pa rin ang mga ngiti sa labi. "Ako na siguro ang pinaka ma swerteng babae sa lahat nung pinakasalan niya ako.." I tried hard to talk with my usual intimate tone."Pero hindi pala sa lahat ng pagkakataon ay puma pabor saiyo ang tadhana. Minsan, sinusubok ka rin pala nito.." ngayon ay may bahid ng pait ang ngiting sumilay saak
Magbasa pa
Chapter 21
Tumayo ito at marahang ginagap ang pala pulsohan ko. Hindi ko alam kung saan ang tungo namin.Sa ilang pag hakbang ko kahit madilim ay tila kabisado niya. Alam niya kung saan parte ang mabato at kung saan ang hindi. Mas lalo kaming lumalayo ay mas lalong bumibilis ang kabog ng dibdib ko.Hanggang matanaw ko ang Isang bungalow style house sa di kalayuan.Palagay ko ay isa itong rest house, na hindi pa fully develop. Sa kabilang panig kasi nito ay may hindi pa tapos na istraktura. Pero kung titignan mo ay parang buo na ito dahil sa magandang pagkaka disenyo ng harapan."Kaninong rest house ito?" wala sa loob kong itinanong."I bought this rest house a months ago. Hindi ko lang ma asika
Magbasa pa
Chapter 22
Mabilis akong bumalik sa loob ng sariling cottage para kunin na ang ilang gamit ko para maka uwe na, para diretso na sana akong lalabas ng resort ng harangin ako ng ilang crew at security guards."Ma'am, sandali ho.." pigil ng isang crew saakin."Uh, yes?""Kayo ho ba si Mrs. Grant?" he asked timidly, halatang kinakabahan ito sa pagtatanong saakin."Ako nga, what can I do for you?" binigyan ko ito ng tipid na ngiti."Eh, ma'am pasensya na ho kayo. Pero hindi pa ho bayad ang bill nyo. Kayo po kasi ang naka pangalan dito.." turo nito sa notepad niyang hawak.Napalunok ako, hindi dahil sa wala akong pambayad kundi dahil hindi ako makap
Magbasa pa
Chapter 23
"You seem nervous.." he says, as he breaking the silenced between us.Blushed burn through my cheeks and my face felt like an early summer. Binaba ko ang mata ko sa pagkain. Ganoon nga ba kahalata sa muka ko ang nerbyos?"Nope," pagtanggi kong pilit."Are you that scared of me?" he asked straightly. He wore a very solemn expression on his face.I suddenly felt awkward as I attempted to hide my rosy cheek. Kung si Hezekiah ang nagsasalita sa harapan ko, maaring walang dahilan para matakot ako, ngunit ibang tao mismo ang nasa harapan ko ngayon.Gabriel could hardly be more different than Hezekiah. He looks cruel and ruthless, but nevertheless he is intense and indescribably hot. Ibang
Magbasa pa
Chapter 24
Dahil wala naman akong ibang dalang damit ay pinili ko nalang suotin ang dress na natitira sa dala ko.It was a skintight red dress that hugs me in all the right place. Hiindi rin ito lalampas sa aking tuhod, habang bumagay naman sa klima ang manipis na strap nito sa aking balikat.Ilang pahid ng blush on at lipstick ay nakontento na ako. Itinaas ko ang buhok ko in a high ponytail at hinayaan ang ilang detalyeng bumagsak sa gilid ng aking muka at batok.I might not look like my usual me, gaya ng paglalagay ng alahas, pagsusuot ng mamahaling damit at mga branded bags and shoes. But I love the way I look today, malayo sa kung sino ako noon.Matapos makontento ay lumabas ako ng silid para hanapin si Gabriel.
Magbasa pa
Chapter 25
Sa balkonahe ko nalang mas piniling palipasan ang oras. I sat upon the wooden chair as I overlooked the sea. Mataas pa rin ang sikat ng araw. Siguradong nakakapaso pa sa balat ang magbabad sa beach ngayong oras.Napa ngiti ako nang maalala ang mag kapatid na Zia at Kesha. Gustong gusto kasi ng mga ito ang beach. Palagi ko silang dinadala doon pag hindi ako busy at pag wala silang eskwela.I remembered the sweet smile on their face and how bubbly they are, kahit sa simpleng pag lalaro lamang sa buhangin ay kontento na sila. Nanghihinayang lang ako dahil hindi ako nakapag paalam sa mga ito nang umalis ako.Maging ang pag uusap namin ni Iseah ay wala pang kasigurohan lalo pa't nalaman nito ngayong buhay pa ang kaniyang kuya.I expelled t
Magbasa pa
Chapter 26
Sa ilang beses kong pag sisid ay hindi ko kayang magtagal sa ilalim. Lumakas na kasi ang alon dahil sa pag hihip ng malakas na hangin."Zeki!" malakas kong sigaw.I seemed to have lost my voice. Hindi ko alam kung ilang beses ko bang tinawag ang pangalan nito gamit ang na nginginig kong mga boses.Nagsimula naring pumatak ang mga luha ko habang naka kapit ako ng mahigpit sa nguso ng bangka, gustohin ko mang umahon na ay hindi ko magawa. My body went rigid and my legs were cramping so badly."No..." I shake my head, "You can't do this to me, Hezekiah!" I cried.."Hezekiah!" I shouted his name once again.Sa labis kong kabiglaan ay na
Magbasa pa
PREV
1
...
456789
DMCA.com Protection Status