Chapter 12 |Caden's POV| "Hindi pa ba sapat 'to? Benteng babae na ang napatay natin." sabi ko.  "Hindi ko rin alam." tugon ni Mommy.  Napaupo ako sa sahig habang pinagmamasdan ang aking ina na isinasalin ang mga dugo sa isang lagay para sa gagawing ritwal upang muling mabuhay ang Lolo't Lola ko. Pero matapos ang ritwal na ginawa ni Mommy, wala namang nangyari. Nanatili silang nakahimlay at hindi nabuhay. Walang gana akong lumbas ng kwarto at nagtungo sa sala.  "Yaya, paki-linis ang kwarto nila Lola." utos ko kay Yaya Neri.  Naupo ako sa sofa. Akala ko epektibo ang ideya ni Mommy. Gusto kong maiyak, gusto kong magalit, pero wala pa rin naman akong magagawa kung nakatadhana na talaga silang mamatay. Teka— Nakalimutan kong balikan si Brielle s

Chapter 14 |Caden's POV| Hindi ko ginusto ang mga nangyari, hindi ko rin kontrolado na nakita ni Brielle ang ulo ng kaniyang Papa. Wala akong magagawa, dahil hindi ko hawak ang buhay ng bawat isa. Kaya minabuti kong dalhin si Brielle sa pinagtataguan ng kaniyang mga magulang. At hindi ko inaasahan na mangyayari na pala ang oras ng kamatayan ng kaniyang Papa. Habang nag-uusap ang mag-ina ay sinundan ko kung saan naganap ang insidente. Umuulan ng malakas, madulas ang daan. Walang kontrol sa pagmamaneho ang driver kung kaya't bumangga sila sa isang poste dahilan upang humampas ang ulo ni Mr.Mendoza, duguan ang dalawang biktima. Gustuhin ko mang buhayin siya, pero hindi ko naman 'yon kayang gawin. Nagkakagulo sa lugar na pinangyarihan ng aksidente, may mga pulis, imbestigador at ambulansiya. Nakatitig lang ako sa kaawa-awang lalaking naliligo sa sarili niyang dugo habang hawak ang litrato ni Brielle noon

Chapter 16 |Caden's POV| Pumatak na ang alas syete, naisip kong puntahan si Charlene sa basement. Kahit galit ako sa kaniya, obligasyon ko pa rin ang alagaan siya. She's still my sister after all. Naabutan ko siyang nakayuko, lumapit ako sa kaniya upang tanggalin ang lock ng kadena.  "Kumain ka muna." sabi ko.  Naupo siya sa lumang sofa. Salubong ang kilay niya at parang gusto niya akong labanan.  "Naisip mo pa palang gawin 'yan." saad ni Charlene sa galit niyang tono.  Hiniwa ko ang paborito niyang atay sa maliliit na piraso.  "Kahit papaano naman ay may awa pa akong natitira para sayo. Magpasalamat ka na lang." sabi ko.  She smirked. Aish! Masyadong mataas ang pride niya. She has no right to be angry because it's her fault that I'm punishi

Chapter 18 "Grace?" hindi ako makapaniwala sa aking nakita.  Nakagapos ang kaibigan ko habang nakaupo sa bathtub na puno ng dugo. Gustuhin ko man siyang alisin sa kaniyang kinalalagyan ay pinipigilan naman ako ni Caden. Kung nandito si Grace sa loob, e sino yung nalaglag sa baba? Ano ba'ng gulo 'to?! Sumilip ako sa balkonahe, wala na roon ang bangkay. Malinis na rin. Muli akong bumalik sa cr upang tingnan ang bangkay ni Grace.  "Sino ba talaga sa kanila ng kaibigan ko?" tanong ko kay Caden.  Naka-pamulsa lang siya at nakatitig sa katawan ni Grace. Sinilip ko sila Tito at Tita, umalis na sila. Kaming dalawa na lang ni Caden ang tao dito sa unit.  "Sabi ko sa 'yo, makapangyarihan si Leo kung kaya't pati ako

Chapter 20 "Ano na naman ba 'to?" umiiyak kong tanong sa kaniya.  Dahan-dahan siyang naglakad papalapit sa akin. Tinulungan niya rin akong tumayo.  "Nasaan na naman tayo?" muli kong tanong.  Makalat sa paligid, puro dugo ang sahig. May mga nakakalat na gunting, kutsilyo at kung anu-ano pa. Hindi ko rin maipaliwanag ang masangsang na amoy na bumabalot sa lugar na ito. Kanina lamang ay nakita ko ang kabaong ni Grace, nasaan na 'yon ngayon?