All Chapters of The kasambahay [BL] : Chapter 51 - Chapter 60

Napalingon naman kaming dalawa sa lalaking nagsalita. Matangkad din ito, may itim na buhok at maputi ang kulay ng balat, matangos ang ilong , may makapal at maganda ang kilay at mapupulang labi. Hmm, gwapo din.Nagulat ako ng bigla nitong tinanggal ang kamay ni Dylan na nakahawak sa braso ko, hinigit ako nito sa tabi nya at sinanggahan ako na parang pinoprotektahan. Dahil sa bilis ng pangyayari ay di agad rumehistro sa utak ko ang nangyari, si Dylan ay ganun din, hindi agad ito nakagalaw at halatang nagulat din."Okay ka lang? pinipilit ka ba ng lalaking yan?" sabi pa sakin ng lalaking ito."Ah Oo okay lang ako, pero hindi, ano..." di ako makasagot ng deretso dahil sa pagkabigla parin. "Tinatakot ka ba nya? Okay lang yan, ako bahala sayo," nakangiti pang sabi nito sabay hila sakin palayo.Gusto kong sabihin sa kanya na wala kaming problema ni Dylan, at hindi ako sasa

Dec. 8 ako nagsimula sa aking mini online shop at isang linggo na rin ang nakalipas.Ang totoo nyan ay di pa rin ako makapaniwala dahil mukhang pumatok ang mga dessert ko, dahil siguro papalapit na ang kapaskuhan. Ang una kong buyer ay si lily, umorder sya sakin ng tatlong black forest graham at brownies tapos nagpost sya sa page ko ng patunay na nagustuhan nya ang produkto ko. Tapos nagsunod sunod na sila, si Mitch, Cris at pati sina Jeff, benny at Rico. Sobrang supportive talaga ng mga kaibigan ko pati yung mga kapit bahay namin dito sa subdivision ay umoorder na din. Gusto din daw nilang subukan.Lahat sila ay nagpost din sa Page ko kung gaano nila nagustuhan ang mga gawa ko, kaya naman may mga ibang tao na rin na nagsisimulang umorder din.Kahit sobrang busy ay napakasaya ko parin ngayon dahil pakiramdam ko ay nagkakatotoo na ang pangarap ko, kumikita na ako ng sarili kong pera, maliban pa sa pagtatrab

3rd person POV"Bye, Ry ko Please mag iingat ka." Paalam ni Dylan sabay halik at yakap kay Rylan.Nandito sila ngayon sa terminal ng Bus papuntang Bulacan.FLASHBACKDEC. 20Nagising si Rylan na mabigat ang pakiramdam at kalooban, ngayon kasi ay magpapaalam sya kay Dylan na Uuwi sya sa probinsya para makasama ang kanyang pamilya.Katulad ng araw-araw nyang ginagawa ay nagtungo sya sa kusina para magluto at pagkatapos naman ay pupuntahan nya si Dylan sa kwarto nito para Gisingin at ihanda ang susuotin, sa buong oras na iyon ay di nya mapigilang di mapakali.Di nya alam kung paano sasabihin kay Dylan ang lahat, ang di nya alam ay naghihintay lang naman si Dylan na kausapin sya ni Rylan tungkol sa bagay na gumugulo dito.Habang kumakain sila ay ramdam nyang panaka-nakang sumusulyap ng tingin si Dylan sa kanya, siguro ay napapansin na ni

RYLAN POV   [Still Dec. 22.]   NAGPAALAM ako kayna tatay na titingnan ko kung sino ang nasa pinto, tumango naman sila bilang sagot.   Paglabas ko ay nakita ko ang pagmumukha ng mga kababata kong mahilig mang indian. Sabi pupuntahan ako kahapon ngunit hindi naman sumipot, kaya nakakunot ang kilay ko habang nakatingin sa kanila.   "Haha, sorry na Rylan, may ginawa lang kami kahapon kaya di kami nakapunta dito," rason ni Marco habang napapakamot sa batok dahil sa hiya.   "Oo nga pre, sorry na, miss ka na namin," saad naman ni Glenn.   "Tayo na pre, marami-rami pa tayong pagkukwentuhan," pag aanyaya pa ni kiko sabay akbay na naman sa akin.   Naglakad kami papunta sa tambayan namin mula noon, ang tindahan ni aling Rosa. Bumili muna kami ng softdrinks para di kami palayisin ni aling Rosa dahil sa pagtambay dito. Umupo kami sa isang tabi dala an

Para akong mabangis na hayop habang iniikutan ang aking kama, Kung sino man ito at paano sya nakapasok sa aking bahay at kwarto?Magnanakaw kaya ito? Ang lakas naman ng loob nito, magnanakaw na eh, makikitulog pa.I frown my eyebrow while walking straight to it. Ha!! I'm done making fun of this. Maganda ang araw ko at hindi ito ang sisira dito.Nang makalapit ako dito ay mabilis kong tinanggal ang kumot na nakatakip dito. WHOOOSSS!!Napalaki ang mata ko at halos mahulog sa sahig ang aking panga dahil sa gulat ng makita kung sino ang taong nasa ilalim ng kumot ko."R-Ry ko!?" gulat na tanong ko pa sa sarili habang nakatitig dito, gustong gusto kong lumapit at hawakan sya pero di parin ako makagalaw dahil sa pagkabigla.Kahit napakaraming katanungan sa aking isipan ay wala akong pakialam, ang mahalaga ay nandito na ulit ang mahal ko. Bago lumapit