All Chapters of The kasambahay [BL] : Chapter 11 - Chapter 20

Antok na antok pa ako habang nagdidilig ng halaman dito sa labas ng bahay.Hindi kasi ako nakatulog ng maayos kagabi dahil sa pag iisip. Nakahiga na ako sa kama ko ng maalala ang bagay na nasa aking bulsa, habang pinagmamasdan ko ito ay bigla kong naisip ang napakalaki kong pagkakamali, kinuha ko lang naman ito ng walang paalam kay Dylan, ibigsabihin ay isa iyong pagnanakaw! Naisampal ko ang isang kamay ko sa noo ng maisip ko iyon. Gusto ko sana ibalik pero hindi naman ako pedeng pumasok sa opisina nya ng walang pahintulot, isa yun sa mga rules nya. Umabot na ng madaling araw ay gising na gising parin ako, hindi ko alam ang oras pero nakatulog din pala ako, Pakiramdam ko ay ilang minuto lang ang aking naitulog ng magising ako ngayong umaga."Kuya Rylan!!!" sigaw ng boses sa mula sa kabila ng bakod.Kilala ko ang boses na iyon kaya sumilip ako sa gate, tama ako si Gab nga, kasama ang

Chapter 14Rylan POV"Ry ko Im home!!!" si Dylan na nasa sala."Dylan welcome home," bati ko naman sa kanya habang nakasilip sa pinto ng kusina.Tapos na akong magluto ng hapunan namin, sinisimulan ko ng lutuin ngayon ang pangpulutan nila para mamaya.Habang nakangiti sakin si Dylan ay bigla kong napansin ang lalaking nasa likod nya, yun na ata yung kaibigang sinasabi nya."Halika Ry ko, may ipapakilala ako sayo," masayang sabi pa ni Dylan habang pinapalapit ako sa tayo nila.Mabilis naman akong lumapit sa kinaroroonan nila dahil sa kanyang sinabi."Ry ko, ito nga pala si Nico," saad ni Dylan sabay turo sa lalaking katabi. Tiningnan ko naman ito, matangkad din, maputi at medyo singkit ang mga mata, naka ngiti din sya sakin ng maganda, ang itsura nya ay pang Good boy look. Inilahad ko na lang ang kamay ko para makipa

Chapter 16Tahimik lang kami dito sa loob ng sasakyan nya pero yung pakiramdam ay hindi nakakailang para bang dinarama namin yung presensya ng bawat isa.May maliit na screen dito sa harapan ng sasakyan medyo katabi nung manebela, nahiwagaan ako kung ano yung mga buton na nandun kaya pinindut ko isa-isa nagulat pa ako ng biglang may tumunog."Radyo yan, Ry ko," natatawa pang sabi ni Dylan sa tabi ko.Napatango naman ako sa sinabi nya, Oo nga pala, marunong na akong mag seat belt! haha proud na proud naman ako sa sarili ko.Ang ganda nung kanya di ko mapigilang hindi damdamin ang bawat liriko nito."Akala'y di pa handang tumibok ang damdamin ngunit bigla kang dumating sa buhay ko."Sumasabay si Dylan sa pagkanta, parang feel na feel nya yung kanta, nakakatuwa sya pag masdan hindi sya ganun kagaling kumanta pero marunong sya. Minsan napapansin ko na sumusulyap sya sa dereksyon ko."O kay tagal kitang hinanap O kay tagal ko ring nangarap na makapiling ka o aking mahal"Bakit ba laging ga

Chapter 18"Dylan, pasensya kana talaga ha, ginabi ako sa labas." sabi ko dito habang naglalakad na papunta sa kusina."Ok lang Ry ko, mukhang nag enjoy ka naman sa paglalaro." nakangiti pa nyang sabi"Hindi ka ba galit?" tanong ko naman, nakasimangot kasi sya pagbukas ng pinto kanina."Hindi ako galit, nag alala lang ako sayo kasi gabi na," sabi naman nya sakin habang nakasunod sakin."Ok lang ako Dylan, may humarang kasing babae sakin diyan sa labas kanina kaya ako ginabi," sabi ko pa ng makarating na kami sa kusina.Nagulat ako ng bumukas kanina ang pintuan, nakasimangot si Dylan habang nakatingin sakin, wala naman syang ibang sinabi kundi lang ay unahin ko muna daw magbihis at magpahinga bago ako magluto. Napansin kasi nya na dederetso ako agad sa kusina ng makarating ako kanina. Nahihiya kasi ako sa kanya ginabi na ako sa labas tapos di pa ako nakakapagluto."H

RYLAN POVAno ba talaga problema nito ni Dylan nalabas na naman ang pagkawirdo nya pati ba naman mga kaibigan ko ay pinag-iisipan nya ng kung ano-ano.Hayss di ko talaga sya maintindihan.."Dylan, alam kong nag aalala ka para sakin pero kaya ko naman protektahan ang sarili ko lalaki ako no, babae ba tingin mo sakin?" sabi ko pa sa kanya, sabay ngiti para naman mawala yung tensyon na bumabalot samin ngayon, di kasi ako sanay na ganto sya."Oo alam ko yun, pero --- hindi ah, di babae ang tingin ko sayo, pero bat kasi ang ganda mo," hindi ko na narinig ang huli nyang sinabi dahil bigla nalang nyang ipatong ang ulo nya sa manubela ng sasakyan, napansin ko din na kanina pa pala kaming nakatigil dito sa tapat ng bahay namin. "Dylan? may problema ka ba?" tanong ko pa sa kanya, nag-aalala na kasi ako sa kanya, bukod sa iba ang ikinikilos nya ay parang ang lalim pa ng iniisip nya.