Hinawakan ko na sa braso si Jen para awatin, Nilingon niya ako, Bakas sa mukha niya ang galit.     "Tama na Jen. Dapat hindi muna pinapatulan ang ganyang tao. Umayos na ka---"     "Bakit mo sila pinipigilan Zia? natatakot kabang matalo 'yang mga kaibigan mong cheap? At totoo naman ang sinasabi nila Joyce. Truth hurts ba?" Marahas akong lumingon kay Dia dahil sa sinabi nito. Nakangiti siya at halatang enjoy na enjoy sa nang-yayari.      Mukhang wala na din akong magagawa, Ayoko din namang na kinakawawa nila ang mga kaibigan ko.      "Hindi porket pinipigilan ko sila natatakot na akong matalo sila. Gusto ko lang sila pigilan dahil hindi naman ka-ubos ubos ng oras yang mga kaibigan mong pasikat at may inggit sa katawan."      "Burn."     "Nadali mo friend."  

Kezia Chloe       Naalimpungatan ako ng may mahinang kumakatok sa pintuan, Pupungas-pungas akong na-upo sa kama, Madilim na ang paligid napahaba pala ang tulog ko. Hindi ko din nabuksan ang ilaw kanina. Dahan-dahan akong nag-tungo sa pinto at kinapa ang switch ng ilaw binuksan ko ang dimlight para hindi mabigla ang mata ko sa liwanag, bago buksan ng konti ang pinto para silipin kung sino ang kumakatok. Naniningkit pa ang mga mata ko ng sumilip.    "Dinner is ready, pinapatawag kana ni Matthew." ang naniningkit kong mata ay namilog nang makilala ko kung sino ang nasa harap ng kwarto ko. Napaayos din ako ng tayo at mas niliitan pa ang bukas ng pinto. Geez! Baka may panis na laway pa ako o muta. Bakit sa dinamirami ng pwedeng tumawag sa’kin si Austin pa talaga ang pinili nila? Tsk.   “A-ah sige, susunod na ako.” Sinarado ko agad ang pinto. Hindi ko kase matagalan ang titig niya sa’kin. Tsk, bakit fe

  UWIAN     “Dismissed"     Finally, makaka-uwi na din, Gustong-gusto ko na mahiga sa kama ko at mag-kulong lang sa kwarto. Siguro kukuha na lang ako ng pag-kain sa kusina pag-dating ko sa bahay para hindi na ako lalabas. Ayoko muna makaharap ang mga pinsan ko at si kuya Matt.    Nilalagay ko na sa bag ang mga gamit ko ng mapalingon ako kela Jen ng sabay sabay silang tumayo. Nag-tataka ko naman silang tinignan.     “Girl, ok lang ba na mauna na muna kami? nag-text kase si mama na kailangan kami ngayon doon  sa canteen ni tita Leah ang dami daw kaseng order ng ulam para sa mga call center na malapit doon samin, Alam mo naman BFF din ang mga parents namin kaya tulong-tulong.” Paliwanag ni Jen, Ngumiti naman ako sa kanila.    “Oo naman, ok lang. kayo talaga.”     “E, alam mo naman hindi kami sanay na hind

 Habang papunta kami sa parkinglot masaya kaming nag-kwekwentuhan ni Nic, Mas naging panatag kami sa isa’t isa, Mas lalo kong nakilala si Nicolai. Tawa ako ng tawa dahil sa kinukwento niya na mga kalokohan noong nasa Canada pa siya,  “Hahahaha, Ginawa mo talaga ‘yun?”  “Yeah, for the sake of my grade ginawa ko ‘yun kahit labag sa loob k---“ Hindi na natuloy ni Nicolai ang sinasabi, tumigil siya sa pag-lalakad na kinataka ko.   Nang lingunin ko siya hindi siya nakatingin sa’kin, Nawala na rin ang masaya niyang awra, napalitan ito ng kaseryosohan. Sinundan ko ang tinitignan niya at gano’n na lang ang gulat ko ng makita sa di kalayuan si Austin, Nakasandal ito sa kotse niya habang seryosong nakatingin samin. Napalunok ako, Bigla akong kinabahan dahil sa dalawa. Titig na titig sila sa isa’t isa. Hindi ko napansin na nandito na kami sa buk

        Nakapangalumbaba ako sa desk ko habang hinihintay ‘yung tatlo na bumalik, pag-kalabas kase ng prof namin kanina, lumabas na rin sila Jen para mag-CR ako lang ang naiwan dito. Kagabi hindi kona namalayan na nag-text pala sa’kin ‘yung tatlo, tinadtad nila ako ng message dahil hindi daw ako nakapag-reply sa kanila, Nag-alala daw sila, Alam kase nilang hindi kami ok nila kuya. Na-replyan ko lang sila kaninang umaga pag-gising ko at pag-check ko ng phone. Na-ikwento ko na rin sa kanila kanina ‘yung nang-yari kagabi tapos ‘yung kanina, Masaya sila dahil ok na ulit kami nila kuya pati si Nicolai.    Ngayon iniisip ko ‘yung sinabi sa’kin ni Kuya Matt, Ano din kaya ang pinag-usapan nila ni Austin? Baka tungkol do’n sa Fiance niya,  Kanina ko pa nga rin napapansin na tahimik si Austin sa likod ko ng pasimple ko siyang lingunin kanina nakayuko siya sa desk niya. Himala nga na wala sila Dia sa likod, Sila nila Se