Lahat ng Kabanata ng Love is Sweeter the Second Time Around: Kabanata 11 - Kabanata 20

Being a nurse is not easy. Bagamat alam nya iyon ay iba pala pag nandun kana sa sitwasyon na iyon at ginagawa mo na ng actual ang trabaho. "tired?" Loo ask her. Its lunch time. Magkasabay sila nitong kumaen. Halos araw araw na nyang kasama ang binata. Mula sa bahay hanggang sa trabaho at sa pag uwi ay sabay sila. Its been a month since she started working, so meaning mag to two months na syang kasama ang lalaki sa iisang bubong. And that span of time she saw how kind Loo is. How gentleman he is as a man. How appreciative he is to her and how understanding to her sentiment everyday.Lagi ng pumapasok sa isip nya na sana nauna nya itong nakilala. Sana nauna itong dumating sa buhay nya. Sana ito na lang ang pinakasalan nya. Agad nyang sinaway ang isip. "Don't get affected too much, Chinggay." Bulong nya sa isip

"Zade .." usal nya sa pangalan nito. Ng maalala nyang hindi lang sila ang tao sa loob ng silid na iyon ay tarantang napatingin sya sa paligid. Ngunit ang mga taong naroon ay nanatiling nakayuko lang ang mga ulo na parang takot magtaas ng tingin, kasama na ang head nurse nila na sa loob ng tatlong buwan ay pinahirapan sya. Palagay nya ay kahit nakayuko ang mga ito ay bukas ang mga tainga ng mga ito ay naghihintay pa sa mga susunod na mangyayari. Mabuti na lang ay umatras na ito. Nakahinga sya ng maluwag. Ayaw nyang maging sentro ng chismis. Palagay nya at natauhan na ito na maraming tao sa paligid dahil nagsimula na ulit itong bumalik sa unahan. "May isa akong pinaka ayaw sa lahat. Ayaw ko ng nagkakamali lalo na sa oras ng trabaho. I want you all to be focus at all times. We are here to save lives, at konting pagkakamali lang ay maaring may masawi." Napaisip sya sa

"JINRY .." ulit ko sa pangalan nya.We're both looking at each other. I can see the sadness to her eyes. Napakadali talaga nitong basahin. Pero para saan ang lungkot na iyon?Kasi niloko sya nito?"Ciara .." once again, she call my name. I felt a pang in my chest when Jinry go near Zade and hold his hands. Sandali pa akong napatitig sa magkahugpong nilang mga kamay. Pain. Its still here in my heart, growing. Tumaas ang tingin ko sa dalawa, only to find out that Zade is looking at me intently. Pinatigas nya ang ekspresyon. "Let's go Chinggay." rinig nyang bulong sa kanya ni Loo. Hindi nya alam kung paano sya nakarating sa tabi nito samantalang si Zade ang katabi nya kanina. Nawala sya sa sarili ng ilang saglit. At hind

KINAKABAHAN, excited at takot ang nararamdaman nya ng tumapak ang kanyang mga paa sa Ospital na pag mamay ari pala ng kanyang dating asawa. “Ready?” tanong ni Loo sa kanya. Tumingin sya rito at tumango. Pero kabaligtaran iyon ng nararamdaman nya.“Hindi ka talaga magaling magtago nang nararamdaman Chinggay” he stated as if he was so sure about it. Then she asked herself. Is it true? Well, she is not really good into hiding her feelings dahil alam nyang hindi nya kaya iyon. Narinig nyang napabuntong hininga si Loo. “Don’t forget to hand your resignation to him personally okay? I’ll just check my patient and come with you. I already made you an appointment to Dra. Silvia,  the best ob gyn doctor here in the hospital. So, go.” Utos nito sa kanya Alam naman nya kung saan sya pupunta kaya nagmamadali syang pumunta roon. Hindi dahil nagmamadali sya. May iniiwasan syang makita

"I k-know you w-won't b-believe me even if I s-say na h-hindi ko s-sinasadya ang mga n-nangyari .." Umiiyak na pagpapatuloy nito. Halos na hindi na ito makapagsalita ng maayos dahil sa pag iyak. She wants to comfort her, tell her it's okay. But she stayed there looking at the view. Tiningnan lang nya ito and then she looked away. Kahit na malaki ang kasalanan nito sa kanya, she can't bear to see her crying. "Its just happened once, maniwala ka. And its an accident. I don't know that It's him, Chi." pinupunasan na nito ang mga luha nito kaya at naging klaro na rin ang pagsasalita. She arch her eyebrow. Accident?Happened once?Sinong niloloko nito?She smiled bitterly. "I know that you love him Jinry." i said in a very cold voice as possible. Jinry stilled for a second at nanlalaki ang mga matang t