Gago talagang Diken yun! Di man lang ako sinuyo! Alam kong mugto na ang mata ko kakaiyak. Maya maya ay may narinig akong tunog mula sa taas. Its the helicopter! Agad kong inayos ang mga gamit ko. Hindi na ako mag papapigilLumabas ako. Diken is still nowhere to be found. Hmp! Nakakapagtampo talaga! Malapit na ako sa pinto ng may humatak sakin. "Where the fuck are you going!" Tanong ng isang galit na boses. Isang lalaking madilim ang muka ang nasilayan ko. Magkasaalubong ang mga kilay at matalim ang mga mata na ngayon ay nakatitig sa akin. And i smiled. "Why are you so cute?" Sabi ko na pinisil ang pisngi nya at tumawa. "W-what?" He ask. Gu

"Ano ba talagang problema naten ha Leigh? Kasi nakakainis na hindi mo ko pinapansin. Parang wala ako kung daan daanan mo!" Gigil na sabi nya ng makorner nya ako. I look at him, and sigh. "Give me the CCTV footages. Kasi hindi ako matahimik. I feel like you're cheating on me again! Na kaya lang ako nandito sa bahay mo kasi dinadala ko ang anak mo!" Mahabang lintanya ko. I saw him hurt on what i said. "I never cheated on you" - he said. "Yes you did. Bakit ayaw mong makita ko ang CCTV? Ano bang laman nun? If its really not important, then give it to me. Please, i want to know what's in there! Para manahimik na ako, manahimik na tayong lahat!" Halos sumisigaw ko ng sagot. Yes, this is what we really need. A confrontation! "Hon naman .. please, calm down. You're pregnant. No stress remember?" He said in a soft voice.&

 Hindi ko alam kung anong i rereact ko.  Pero isa lang ang alam ko. I am mad. Angry is an understatement to what i feel right now.  The scene in front is making me want to slap her face and and kick her ass!  How dare she kiss what's mine!  Nakakuyom na ang mga kamaoo ko.  I am trying to calm myself. I am pregnant.  Breath in. Breath out.  Breath in. Breath out.  "B-baby .. let's me explain okay?" Ani diken na hinarang na ang sarili sa may pintuan.  I just look at him.  Kailan ko na naramdaman to? Ah .. kay Lindy.  When i saw them together naked with one room.  "You better really explain it to me. Because i have two things in mind right now di

Magkaharap kami.Magka titigan. Walang bumibitaw. And I'm okay with it. I miss him. So much. Parang mas lalo syang gumwapo. "Are you hungry?" He ask. I nod. Why is he look so serious. Hindi pa rin nya ako binibitawan ng tingin. "What do you want?" He ask. "I want Strawberry Shake" sabi ko. I saw him smiled. "Di ka parin nagbabago. Wait here, I will make you one" he said and stand up. I look around. Nandito kami sa condo nya. Wala namang masyadong nagbago. Its still the same like years ago. Ano kayang sasabihin nya? Will I accept it and move on? Kaya ko na ba?

Enjoy reading! I added another twist kasi parang ang lame eh. HAHAHA --I'm in my wedding car right now. Nauna na sila mommy at daddy sa simbahan. Kinakabahan ako. Yes, I'm entitled to get nervous because its my wedding day but this is something. I am nervous about something that I can even name. Panay ang tingin ko sa mirror. Parang ang weird kasi nong driver. Ang alam ko si Manong Lando ang magiging driver ko pero bakit iba to?"Ah .. excuse me po, nasan po si Mang Lando, diba po sya po dapat ang driver ko?" I ask politely. He looked at me. And it brings me scruple feelings. Muka kasi syang goons. Yung parang mga napapanuod ko sa movies. "Nagkaron po kasi Ma'am ng Emergency si Lando, Kaya ako na po ang pumalit" mabait nyang sagot na ngumiti pa saken.