Kabanata 21MalayaTumingin ako sa picture frame namin na nasa side table. It was the most happiest picture we have. The memorable and unforgettable. I remember this day, it was happened in the Mags when we eat an ice cream. It was happened two months ago from now.Namuo ulit ang luhang tumakas sa mata ko. Namuo ulit ang sakit at pagdadalamhati para sa kanya. Isang buwan na simula ng umalis siya. Isang buwan na simula ng maiwan ako dito at naghintay sa kanya. Isang impyernong buwan na simula ng hindi na siya bumalik.Isang buwan na at hanggang ngayon bumabalik sa alaala ko ang mga mata niya, ang ilong at ang kabuohan ng mukha niya. Ano bang nangyari? Bakit hindi na siya bumalik? Bakit hanggang ngayon wala parin siya? Bakit hanggang ngayon...hindi parin siya nakakabalik? Anong nangyari?I touched the my tummy, I smile sadly when I felt it...when I felt his baby inside me. Yes, I am two weeks pregnant now. I am bearing his child now. I am the mother of his child now...pero bakit hindi p

Kabanata 23Panyo"Ma why are we riding in airplane? Where are we going?" Talitha curiosity said.Tumingin ako sa kanya at ngumiti. Kasalukuyan kaming naka aboard sa eroplano. Ngayong araw ang pag uwi namin at inaasahan kami ng magulang ko ngayon araw. My mother said that papa is safe and stable now. He just have a panic heart attack and now his safe. Nasa gitna namin si Talitha habang masagana namang natutulog si Chan sa gilid. I sighed deeply."Baby we are going home today. Your grandfather waiting for you there." Smiled at her.She smile back and touch my cheeks. My daughter in her sweet gesture. Sa tuwing pinagmamasdan ko siya, hindi mawala sa memorya ko ang mukha ng ama niya. She look like her father, carbon copy. Wala yatang nakuha sa akin e, pati ang galaw at pagsalita katulad ng hinayupak na iyon.Ganito talaga kapag mahal na mahal mo ang tao, ang kinalalabasan ay ang anak mo. Halos magkamukha sila at hindi ko maitatanggi ang pagkakatulad talaga nila. Kaya natatakot akong umu

Kabanata 25PaghaharapAfter the meet up with the Pokers, I delivered myself home early. Nagulat ako ng bumungad sa aking kwarto si Chan, he was in my bed, trying to narcotize my daughter. It was late four in the afternoon and my parents aren't home. Maybe they left my daughter to Chan since he's here. Kinabahan nga ako nung pumasok ako sa bahay na tahimik, kaya heto at umakyat ako agad sa taas para makita kung nandito ba ang anak ko. Mabuti nalang at nandito nga at kasama pa ni Chan.I looked at my daughter, her eyes tender as she sleep to Chancellor arms. Ngumiti ako nang bumaling sa akin si Chan, he was in his plain gray t-shirt and ripped jeans. He look so handsome and dashing. Pumasok na ako ng tuluyan at nilapag ang bag sa tukador ko. Nakita ko pa ang mapanuri niyang tingin sa akin, taas hanggang baba ko. I just smiled seductively."You dress like that? Tita told me you visit city hall?" He ask profoundly.I remain my smile. Lumibot pa ako sa harap niya at pinakita ang pinakam