Chapter 14XANIAUmagang-umaga, nandito ako ngayon sa harap ng entrance ng eskwelahan para hintayin siya. Kung sa mga dati nagagawa kong pumunta rito para maghintay sa kanya dahil oo na, nag-alala ako sa kanya, ngayon, nandito ako dahil inutusan niya ako kahapon. Parte raw ng dare niya eh.Naku naman. Kinakabahan ako bigla sa magiging dare ng badboy prince na iyon. Ano kayang iniisip nun? Anong klaseng pampahirap ang ipapagawa niya sa akin?Nang mahagilap ko agad ang itim niyang kotse na pumapasok sa gate ng eskwelahan, mas lalong lumakas ang kabog ng dibdib ko. Naku ayan na nga. Ayan na ang tsonggo!Pagka-park niya ng magara niyang kotse, agad siyang lumabas doon na may dala-dalang damit na nakasabit sa isang hanger at nakabalot ng plastic. Dahil sa ganun, automatic naman itong katawan ko na lapitan siya para tulungan. Nang mapansin niya ako, bigla niyang tinapon sa akin ang damit. Buti nga nasalo ko."Ano ito?" tanong ko naman."Dam

Chapter 15The next day happened, at pagpasok ni Vince sa eskwelahan, sa totoo lang... nag-expect siya na makita niya ang Cactus na iyon sa pinto na hinihintay siya, kahit wala siyang utos.Pero halata ang dismaya sa mukha niya nang wala nga siya roon. And with that, he is back to his reality, that today is indeed Xania's dare na hindi sila magpapansinan buong araw.Habang naglalakad siya sa hallway, hindi niya maiwasang tignan ang tabi niya baka sakaling may taong kasama siyang naglalakad... pero wala eh. Bakit nga ba kasi napatingin siya sa tabi niya? Pagkarating sa classroom, napatigil muna siya sa pintuan nang makita niya si Cactus na nakaupo na sa kanyang upuan at tulala sa harap niya.Gusto niya sana na kahit iglapan lang sana siya ng babae, pero umiwas pa ito at inikot ang kanyang ulo sa kabilang direksyon. Nagsimulang mairita si Vince dahil doon pero this time... siya naman ang magtitiis.Tiis? What are you talking abou

"Bago tayo magbunutan, magkano muna budget para sa gift?" tanong ni president.Nagsabi naman ang iba hanggang sa huli, humigit kumulang sa 300 pesos. Buti nga hindi ganun kamahal."So para sa bunutan, bring out ⅛ sheet of paper tapos isulat niyo mga pangalan niyo," utos ni president at ganun nga ginawa namin.Pagkasulat, may dala-dala siyang container at umikot siya at tumapat sa bawat isa sa amin para ilagay ang papel. Pagkalagay naming lahat, kinalog muna ng president ang nakatakip na container at isa-isang pumunta ang mga estudyante sa harap."Prince Vince Victorino," tawag ng president sa prinsipe. Iba talaga ang tsonggo. Kailangang may prince kung tawagin.Tumayo naman siya at naglakad papunta sa harap. Akala ko magrereklamo ang tsonggong ito na kailangan niya pang tumayo pero hindi ko alam kung bakit, parang biglang naging tensyonado ang lahat nang nasa harap na siya. Halos lahat ng babae ay nakatitig at pinagmasdan ang bawat galaw niya sa ha

Chapter 17XANIAYung hapon na iyon na umuwi ako galing sa eskwelahan pagkatapos ng Christmas Party namin, kaysa dumiretso ako sa trabaho, naghanap ako ng tagong lugar kung saan pwede maglabas ng sama ng loob, maging beast mode.Hindi ako umiyak sa sinabi ng mga tsonggo. Sanay na ako sa tabas ng dila niya sa tagal kong naging alalay este personal assistant ng tsonggong iyon. Kung balat sibuyas ako, matagal na dapat akong umalis sa trabahong iyon. Pero ngayon, sumosobra na talaga siya.Na-late akong nakarating sa café na ikinataka ni Ma'am Safira at Axton at pinaulan ng mga tanong nila kung anong nangyari sa akin. Syempre sinabi ko ang totoo na kinailangan ko lang maging beast mode. Nung tinanong nila kung bakit, hindi ko sinabi ang buong kwento. Naasar lang ako sa isang tao, sagot ko lang at hindi na sila nagtanong muli.Yung tungkol naman sa regalo niya, nung alas dyes ng gabi pagkatapos ng trabaho, umuwi muna ako para ilagay iyon sa kwarto

Nagulat ang lahat sa sinabi niya at nagsimulang mag-usap-usap ang mga kaklase namin. Promenade, ano yun? Naiinom ba yan?Nang magsalita ang guro tungkol sa event na iyon, doon ko lang naintindihan. Ah, sayawan. Party ba kung baga.Tinawag bigla ng guro ang president namin para pag-usapan ang group performance namin dahil sabi nila, bawat seksyon ng graduating students ay dapat may group performance sa araw na iyon.Hanggang sa huli, napagkasunduan ng lahat na sasayaw kami ng waltz. Naku naman. Kung may isa kayong dapat malaman tungkol sa akin, parehas na kaliwa ang mga paa ko sa mga ganito. Hindi ako marunong sumayaw.Dahil sa kailangang pares-pares ang sayaw na ito, at dahil sa mas marami ang babae sa mga lalaki, napagkasunduan nila na lahat ng lalaki ay dapat may partner at ang mga babae na walang partner ay may sariling sayaw at pwedeng makipalit sa partner ng isang lalaki. So kung baga, dalawang babae ang pwedeng maging partner ng isang lalaki. Pero b