Maaga ulit na umalis si Kendrick, pero tulad ng nakasanayan na...May naabutan nanaman akong dalawang bouquet ng roses at card katabi ng almusal. Ano pa bang aasan ko sa hari ng mga boquet. Nakangiti kong kinuha ang dalawang card at binuksan habang papaupo"Anger won't make any good. It will just weigh you down and burden you forever."Binasa ko iyon ng malakas saka bumuntong hininga at binalingan naman ang isa. "Revenge is not a good thing. Revenge is like politics, one thing always leads to another, until bad has become worse and worse has become worst."He really have his own way how to educate me. I breathed out before I started to eat my breakfast. Pagkatapos ay sinalay ko sa b

"Hindi ka papasok ngayon?" Tanong ko kay Kd na abala sa pagluluto. Ang sarap niyang panoorin ngayon, he's wearing my pink apron...tapos wala siyang damit at naka j-pants lang habang naka top bun ang buhok."Nope! Gusto kita makasama." He winked at me, ayon nanaman ang kiliting dulot sa akin ng simpleng ginagawa niya. Kaya lihim akong napangiti, I am starting to love this moment...mga simpleng bagay sa t'wing magkasama kami.We just ate breakfast together after niya magluto, ako nalang ang naghugas para magkaroon naman ako ng pakinabang."Oh I forgot! May binili nga pala ako for you kahapon, u-umalis kasi ako...para magshopping. Kunin mo nalang sa drawer ko." Kumislap ang mga mata niya at ngumiti, mabilis pa sa alas kwatro na nawala siya sa paningin ko. I love the idea of being being excited over things I am giving him. Napapasaya ako ng isiping Napapasaya ko siya sa simpleng bagay.Nakangiti kong pinagpatuloy

Regrets, are really so powerful to burden us. Yung pagsisisihan mo ang isang bagay na nangyari na, na hindi na maitatama o maibabalik pa. At kahit gawin mo lahat, ibigay mo lahat hindi iyon magiging sapat para ayusin ang minsan mong sinira.Bilang isang taong hindi makayanang mabuhay ng hindi nakukuha ang gusto, isang taong walang ibang ginawa kundi manakit ng iba, siguro nararapat lamang sa akin ang makarma. I deserved to suffer, and I deserved the pain. I deserved to lose everything... my everything.Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko, at habang iminumulat iyon....May isang bagay lamang akong hinihiling. Kahit iyon lang sana magkatotoo, sana...sana makita ko.Isang butil ng luha ang kumawala sa mga mata ko, bago unti-unting lumiwanag at luminaw ang paningin ko. I felt something on my hand kaya roon unang dumako ang mga mata ko. Ang pag-asa ko'y unti-unting naglaho ng makilala ko kung sino ang natutulog sa gilid ng

"Dj Gab, meron po kasi akong ex at mahal na mahal ko parin po siya, pero ngayon po may mahal na siyang iba. Kahit na minsan nararamdaman ko po may konti pa siyang nararamdaman para sa akin, ano po bang dapat kong gawin? Hindi ko po kasi kayang wala siya sa buhay ko." Napangiti ako at humawak sa suot suot kong head phone."Alam mo, kaya mo namang mabuhay ng wala siya eh... kung alam mong wala na talagang pag-asa wag mo ng ipilit, kasi hangga't ipinipilit mo ang mga bagay na hindi na tama, mas lalo kang masasaktan sa huli...at makakasakit karin ng iba... kung mahal mo talaga siya be happy for her, although feeling mo may nararamdaman pa siya sayo..come to think of it...Hindi naman siya magmamahal ulit kong ikaw parin ang mahal niya hindi ba? Learn acceptance and let go, that's how you can overcome and heal...that's how you can move on and then fall for someone else again. Kasi 'yon naman talaga dapat. We can never force love...cause love shouldn't be selfish. Let her to be happy

Hindi ko alam kung paanong nagawa ko parin umakto ng normal kasama ang mga kapwa guro ko, habang nasa paligid lang si Kendrick. "Mam Gab, sa office na raw tayo, naakak-excite!" Kinabahan ako bigla ng sabihin iyon ni Mam Annie. Parang gusto ko nalang umurong at umalis. Kakatapos lang ng program, kakatapos lang din magpasalamat sa kaniya ng mga bata na nagbigay pa ng tig-iisang sulat na gawa nila para magpasalamat kay Kendrick at magiliw naman nitong tinanggap."Pwede bang hindi na ako sumama?" Wala sa sariling sabi ko kaya alam kong nagtaka siya."Bakit naman?! magagalitan ka ni Mam Merciales, masama ba pakiramdam mo mam?""Ah kasi---""Hala mam! naroroon na yata sila, halika na bilis!" hindi na ako nakaangal ng mahila na niya ako patungo sa office of the principal. Halos muntik na akong ma-off balance ng makapasok kami, dahil sa pagkakahila sakin ni Mam Annie."Sorry late po ba kami?"  umiling si Mam Merciales na natigil sa pakikipagusa