KRISTINE’S POV Naglalakad na lang akong mag-isa sa may hallway. After the dance, I asked Bryle if I can have my personal time na. There was something in his eyes that worried me. Pakiramdam ko, nasasaktan ko siya. Ayoko sanang pumunta sa school garden, yun na ata ang pinaka-ayaw kong lugar sa campus na ‘to, pero makulit ang mga paa ko at doon pa rin ako dinala. Tahimik yung lugar, walang mga tao, well, tao nga pala ako, so bale may isang tao. Lalapit na sana ako sa may bench pero may napansin akong kakaiba. Parang may nagalaw na something. Mukha siyang bubble na malaki at medyo nagalaw.