All Chapters of ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: Chapter 2801 - Chapter 2810

โนอาห์ ยอร์กหยิบซิการ์ของเขาขึ้นมาสูบอีกครั้งก่อนที่จะลุกขึ้นยืน“ฉันไม่รู้ว่าจะเรียกนายว่าอะไรดีจริง ๆ“โง่เขลาไหม?“หรือนายแค่หัวแข็งไปหน่อยเพราะอายุยังน้อย?“ไม่ว่าจะยังไง วันนี้ฉันจะสั่งสอนนายเอง“ฉันจะทำให้นายได้รู้ว่าการได้เจอกับคนที่เหนือกว่านายจะเป็นยังไง!”ในขณะนี้โนอาห์ไม่ได้แสร้งเป็นนักธุรกิจอีกต่อไป เขาได้กลายเป็นชนชั้นสูงที่แท้จริงชนชั้นสูงที่เด็ดขาดและโหดเหี้ยมอีกด้วยฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ“คุณคิดว่าคนกระจอกพวกนี้จะแตะต้องผมได้เหรอนายท่าน?“พวกเขาไม่ได้มีกันเพียงแค่นี้ใช่ไหม?”“แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว พวกเขาจะสามารถทำให้นายยอมถ่อมตัวแน่นอน”โนอาห์เหลือบมองผู้หญิงที่อยู่ข้างเขาแล้วพูดอย่างใจเย็นว่า “สโนว์ ให้ชายคนนี้ได้ลิ้มรสสิว่าฝือมือของทหารชั้นสูงสุดเป็นอย่างไร“ให้เขาได้รู้ว่ากังฟูง่อย ๆ ของเขาไม่ได้มีความหมายอะไรกับตระกูลที่ร่ำรวยอย่างพวกเรา“ใช่ หักแขนขาของเขาทั้งหมดไปเลย แต่อย่าเพิ่งฆ่าเขาล่ะ ฉันยังรอให้เขาได้เป็นนายน้อยคนต่อไปของฮ่องกง“เมื่อเขายอมรับเงื่อนไขของฉันแล้วเท่านั้นเขาจึงจะกลับไปได้“เข้าใจไหม?”“รับทราบค่ะ!”สโนว์พยักหน้าเล็กน้อยก่อนที่จะก

”อะไรนะ?“พี่สามจับตัวฮาร์วีย์ ยอร์กไปหลังจากที่เขาออกมาจากวิลล่าในสวนเหรอ?“สโนว์ บอดี้การ์ดส่วนตัวของเขาพิการไปเลยเหรอ?“ไอ้สารเลวนั่นยังตบหน้าพี่สามด้วยเหรอ?!”ภายในห้องพักผู้ป่วยวีไอพีของโรงพยาบาลฮ่องกง เล็กซี่ ยอร์กหายใจรุนแรงขณะที่คุยโทรศัพท์พร้อมกับหั่นแอปเปิ้ลให้วินซ์ ยอร์กสีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเหลือเชื่ออย่างยิ่งหลังจากที่เธอวางสายจากนั้นเธอก็ถือจานแอปเปิ้ลไปวางลงบนโต๊ะตรงหน้าวินซ์และค่อย ๆ จิ้มไม้จิ้มฟันเข้าไปในแอปเปิ้ลหนึ่งชิ้นวินซ์วางแล็ปท็อปลงเพื่อพาตัวเองออกมาจากธุรกิจที่ยุ่งวุ่นวายของเขา เขามองเล็กซี่แล้วถามว่า “เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”เล็กซี่ถอนหายใจเฮือกใหญ่“ฉันไม่รู้ว่าพี่สามคิดอะไรของเขา เขาพยายามไปหยุดฮาร์วีย์...“และแน่นอนว่าผลที่ตามมาก็คือเขาทำให้ตัวเองเดือดร้อน“เขายังขายหน้าอีกด้วย”จากนั้นเล็กซี่ก็อธิบายทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับวินซ์หลังจากที่กัดแอปเปิ้ลไปคำหนึ่งเขาก็แสดงสีหน้าสับสน“น่าสนใจ จูเลียน ยอร์กถูกกองบังคับคดีของตระกูลยอร์กจับตัวไปและถูกปลดจากอำนาจของเขาเพราะฮาร์วีย์“แต่ลุงสามกลับยังชวนเขาไปคุยที่อาคารสำนักงานของเขาอีกเหรอ?“เขาพยายา

พระอาทิตย์ยามเย็นที่อ่าววิคตอเรียช่างงดงามฮาร์วีย์ ยอร์กนั่งบนหลังคาเรือสำราญขณะที่พลิกดูหนังสือพิมพ์หลายสิบฉบับที่ซื้อมาแต่หลังจากที่เขาเสร็จแล้วเขาก็ดูเสียใจเล็กน้อยเขาไม่คิดว่าเหล่านักข่าวจะขี้ขลาดขนาดนี้ เขาป้อนข่าวใหญ่ให้พวกเขา แต่พวกเขาไม่กล้าตีพิมพ์สิ่งที่น่าสนใจด้วยซ้ำเหล่านักข่าวจะไม่กล้าดูหมิ่นวินซ์ ยอร์ก หรือโนอาห์ ยอร์ก“ตามที่คาดไว้จากคนที่รวยและมีอำนาจ“แม้แต่สื่อก็ยังถูกพวกเขาควบคุม”ขณะที่ฮาร์วีย์กำลังคร่ำครวญเกี่ยวกับสถานการณ์นั้นก็มีคนหนึ่งเดินขึ้นมาและนั่งบนเก้าอี้เอนกายข้างฮาร์วีย์อย่างสบาย ๆเขาคือมาร์เซล ยอร์ก นายท่านลำดับที่สี่ของตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงเขาสวมเสื้อเชิ้ตลายดอกไม้สไตล์ฮาวายและแว่นกันแดดอันใหญ่ เขาไม่ได้พาใครมาด้วยในขณะนี้ถ้าฮาร์วีย์ไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร เขาคงเข้าใจผิดว่าเขาเป็นเพียงคนธรรมดาตามท้องถนนฮาร์วีย์ยื่นแก้วกาแฟให้มาร์เซลหลังจากที่เขาเอนกาย“วันนี้คุณมาทำอะไรที่นี่เหรอนายท่านยอร์ก?”โยอาน่า เมนโดซาจัดสถานที่นี้ให้ฮาร์วีย์ ท้ายที่สุด ณ จุดนี้ เขาก็รู้สึกเบื่อหน่ายกับโรงแรม ทรี ซีซั่น เต็มที และเขาไม่สามารถไปที่วิลล่าในสวนได้

โนอาห์ชะงัก เขาไม่สามารถบังคับตัวเองให้ส่งแก้วไปได้โนอาห์หรี่ตามองมาร์เซลชั่วครู่ จากนั้นเขาก็หัวเราะอย่างขมขื่น“ดูเหมือนว่าน้องสี่ของฉันจะไม่มีความรู้สึกใด ๆ อีกต่อไปหลังจากที่ได้เป็นนายท่านมาเป็นเวลานาน…“ฉันไม่เคยเข้าใจว่าตระกูลที่มีฐานะร่ำรวยจะสามารถห่างเหินกันได้ขนาดไหน แต่ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้ว”“มีอะไรก็พูดมา อย่าทำให้ผมต้องเสียเวลาเลย” มาร์เซลพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาโนอาห์ลังเลอยู่ครู่หนึ่งเมื่อเห็นท่าทางที่ไม่แยแสและไร้อารมณ์ของมาร์เซล“พี่สองน่าจะโทรหานายแล้ว” โนอาห์พูดเบา ๆ“ปล่อยลูกชายของฉันซะ”“ทำไม?” มาร์เซลถามอย่างเย็นชา“เขาเป็นลูกชายของฉัน เขาผิดพลาดไปบ้าง แต่เขาไม่สมควรต้องตาย“กองบังคับคดีของตระกูลยอร์กรับผิดชอบคดีของเขา แต่ฉันมั่นใจว่าพวกเขาจะเคารพการตัดสินใจของนายเช่นกัน“ตระกูลเราไม่ได้มีทายาทชายมากนัก จูเลียนก็ถือว่ามีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยมด้วย“ฉันไม่ต้องการให้อนาคตของลูกชายของฉันถูกทำลายเพียงเพราะเรื่องแบบนี้“ถ้านายต้องการ ฉันยกเขาให้เป็นลูกชายของนายก็ได้“ไม่ว่าจะยังไงเขาก็ยังคงเป็นหลานชายของนาย เราทุกคนเป็นตระกูลเดียวกัน พวกเราจะทะเลาะกันทำไม?“

ที่ท่าเรือสำราญของอ่าววิคตอเรีย เรือสำราญสีดำสนิทค่อย ๆ เกยฝั่งรถจี-แวเกิ้นสองสามคันจอดเป็นเส้นตรง หลังจากนั้นไม่นาน ผู้คนมากมายที่แต่งกายด้วยชุดพื้นเมืองก็ก้าวลงจากรถพวกเขาต่างมีรอยยิ้มอันอบอุ่นวินซ์อยู่ภายใต้พวกเขา เขายิ้มจาง ๆ ในขณะที่เขาหรี่ตามองบุคคลที่ออกมาจากคุกที่ไม่สามารถติดตามได้ของหน่วยมังกรลับชายผู้ต้องสงสัยสวมเสื้อผ้าเรียบ ๆ แต่มือของเขายังคงเต็มไปด้วยผ้าพันแผลและเฝือก เขาไม่ใช่ใครอื่นนอกจากจูเลียนไม่ว่าวินซ์ต้องการให้จูเลียนตายมากแค่ไหน เขาก็ยังคงแสดงรอยยิ้มอันอบอุ่นในขณะที่เขาทักทายคนหลังพร้อมกับควินตัน แมทธิว และคนอื่น ๆ เมื่อพวกเขาเห็นจูเลียน พวกเขาก็แสดงท่าทีกระตือรือร้นและเห็นอกเห็นใจ“โอ้ จูเลียน! พี่น้องของเรายอมสารภาพเพื่อให้คุณได้รับการปล่อยตัว!”“อย่าลืมเลี้ยงอาหารทุกคนเพื่อเป็นการขอบคุณด้วยนะ!”“นายน้อยยอร์ก”จูเลียนรีบเข้าหาวินซ์ก่อนที่จะโค้งคำนับด้วยความเคารพเขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นนอกเรือนจำ แต่เขารู้ว่าเขาโชคดีมากที่ได้รับการปล่อยตัวยิ่งไปกว่านั้น เขายังได้รับตำแหน่งผู้นำของกองทหารของตระกูลยอร์กคืนอีกด้วย นั่นหมายความว่าเขายังคงทำงานเป็นสม