Tous les chapitres de : Chapitre 831 - Chapitre 840

จากนั้น ดูเหมือนว่าจะมีใครเปิดประตูด้วยกุญแจ ทิฟฟานี่ได้ยินเสียงของธัญญ่าและแจ็คสันก่อนที่เธอจะถูกดึงเข้าไปในอ้อมแขนของใครบางคน เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นต่อจากนั้นเมื่อเธอตื่นขึ้นอีกครั้ง เธอก็อยู่ในโรงพยาบาลแล้ว ซึ่งเป็นโรงพยาบาลเดียวกับแอเรียน อย่างไรก็ตาม แอเรียนอยู่ในแผนกนรีเวชวิทยาในขณะที่เธอถูกส่งตัวมาที่โรงพยาบาลเนื่องจากมีไข้แจ็คสันและธัญญ่าคอยดูแลเธออยู่ในวอร์ด แจ็คสันเริ่มจู้จี้เธอเมื่อเห็นว่าเธอตื่นแล้ว “เช้านี้คุณยังสบายดีอยู่เลย คุณมีไข้ได้อย่างไร? คุณไม่ฉลาดพออยู่แล้ว คุณจะกลายเป็นคนโง่เขลาอย่างสมบูรณ์ถ้าผมได้สังเกตเร็วกว่านี้”“ฉันไม่ได้อยากจะให้มันเป็นอย่างนี้ซะหน่อย” เธอแย้งอย่างอ่อนแรง “เช้านี้ฉันยังสบายดีอยู่เลย ฉันไม่รู้ว่าฉันลงเอยแบบนี้ได้ยังไง… แย่ชะมัด”ธัญญ่าก้าวมาพูดว่า “หนูดีใจที่คุณไม่ได้เป็นอะไร งั้นหนูจะกลับก่อนนะ” เธออาจไม่แสดงออก แต่ลึก ๆ แล้วเธอรู้สึกรำคาญเล็กน้อย เธอวางแผนว่าจะรับประทานอาหารกลางวันที่บ้านของเอริก จากนั้นเธอจะชักชวนให้เขาไปซื้อของกับเธอในตอนบ่าย โชคไม่ดีที่แจ็คสันโทรมาขอให้เธอกลับมาบ้านและเปิดประตูให้เขาโดยทำลายแผนของเธออย่างสิ้นเ

"ใช่แล้ว" แจ็คสันพูดจากอีกฝั่งของสาย "ดึกขนาดนี้แล้ว แถมคุณยังไม่ได้ทานอะไร กว่าผมจะทำอาหารให้คุณเสร็จมันก็จะไม่ทันเอา ผมก็เลยสั่งอาหารมาให้ตอนผมกลับมาถึงบ้าน ได้รับอาหารแล้วหรือยัง? ทานให้เสร็จแล้วก็ไปนอนนะ”เธอรู้สึกอบอุ่นและนุ่มนิ่มขึ้นมา เธอแปลกใจมากในความเป็นห่วงเป็นใยของเขา "ขอบคุณนะ... งั้นฉันจะไปทานอาหารก่อนนะ"เธอจำได้ว่าธัญญ่ากำลังทำราเมนให้เธอหลังจากที่เธอวางสายไปแล้ว เธอรีบตะโกนบอกว่า "ธัญ ไม่ต้องทำอาหารแล้วนะ แจ็คสันสั่งอาหารมาให้แล้ว แถมดูจะเยอะซะด้วย เธอทานข้าวรึยัง? มาทานด้วยกันไหม?"ธัญญ่าจึงปิดไฟที่เตา บะหมี่ที่กำลังจะสุกจากน้ำที่เดือดปุด ๆ ค่อย ๆ แผ่วลง "หนูกินแล้ว คุณทานให้อร่อยเลย"เมื่อเธอเดินผ่านห้องนั่งเล่น เธอไม่แม้แต่จะมองทิฟฟานี่ด้วยซ้ำ ทิฟฟานี่จึงรู้สึกผิดมาก "ธัญ มากินด้วยกันสิ ฉันไม่รู้ว่าแจ็คสันจะสั่งอาหารมาให้ ขอโทษนะ..."ธัญญ่าหันกลับมาพร้อมกับการฝืนยิ้มเล็ก ๆ บนหน้าเธอ "หนูไม่หิวน่ะ คุณทานเถอะ"เช้าวันต่อมา ทิฟฟานี่เห็นบะหมี่ที่เกือบสุกแช่อยู่ในหม้อจากเมื่อวานเมื่อเธอตื่นขึ้นมาเพื่อทำอาหารเช้า ตอนนี้บะหมี่เละแทบเป็นโจ๊ก ถึงแม้ปกติแล้วเธอจะเป็นคนท

ทิฟฟานี่เริ่มจะปวดหัว เธอมีความอดทนทางด้านอรามณ์ที่ต่ำอย่างเหลือเชื่ออยู่แล้ว เธอจึงไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรดี เมื่อเธอไม่เหลือทาง เธอจึงหันไปขอความเชื่อเหลือจากเอริก “เอ่อ… เอริก แฟนคุณเพิ่งจะกลับมาที่ประเทศ คุณควรใช้เวลาอยู่กับเธอมากขึ้นนะ เลิกเป็นผู้ชายไร้ความรู้สึกขนาดนั้นได้แล้ว” วิกกี้กลับไปหาเอริกอย่างมีความสุขก่อนที่เขาจะทันได้พูดอะไรก่อนที่เธอจะกอดแขนเขาข้างหนึ่งและซบไหล่เขาด้วยท่าทางที่ควรจะน่ารัก “ริคกี้ของฉันเป็น “ผู้ชายที่ไร้ความรู้สึก” เฉพาะกับผู้หญิงคนอื่น แต่เขาเอาใจใส่ฉันมาก! คุณจะซื้อของขวัญให้ลูกของเพื่อนไม่ใช่เหรอ? ไปกันเถอะ รสนิยมของริคกี้ไม่ดีเท่าฉันหรอก ฉันจะเลือกให้เขาเอง!” เมื่อพวกเขาไปถึงที่ชั้นสองของห้างสรรพสินค้า ธัญญ่าก็อดไม่ได้ที่จะขอตัวไปเข้าห้องน้ำ ทิฟฟานี่จึงวิ่งตามธัญญ่าไปด้วยความเร่งรีบ ธัญญ่าเพียงแต่ยืนอยู่หน้าอ่างล้างมือด้วยใบหน้าที่โศกเศร้า ทิฟฟานี่จึงขอโทษอย่างระมัดระวัง “ฉันไม่เคยรู้เลยว่าเอริกมีแฟนแล้ว ถึงว่าทำไมไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเธอสองคนทั้ง ๆ ที่อาศัยอยู่ด้วยกันมาตั้งนาน การที่เขามีแฟนแล้วทำให้ทุกอย่างกระจ่างมาก… ไม่เป็นไรนะ ยัง

นี่เป็นครั้งแรกที่ซัมเมอร์เข้ามาแทรกแซงในเรื่องส่วนตัวของแจ็คสัน เขาไม่ได้รู้สึกรำคาญแต่อย่างใด เขากลับพยายามกอบกู้ภาพลักษณ์ของทิฟฟานี่ในมุมมองของซัมเมอร์โดยสัญชาตญาณ “เธอไม่ได้กลับบ้านมาหลายคืนเพราะเธอนอนอยู่ที่บ้านผม แม่คิดอะไรของแม่ครับเนี่ย? ผมรู้เรื่องที่แม่เพิ่งพูดมาเมื่อกี่หมดแล้ว ไม่ต้องห่วงครับ แต่แม่ยังไม่ได้ตอบคำถามผมเลยว่าใครบอกแม่? แม่ไม่ได้ส่งคนไปตามดูทิฟฟ์ใช่ไหม? แม่ว่างขนาดนั้นเลยเหรอ?” “โอ้ เธอไปนอนบ้านลูกจริง ๆ เหรอ?” ซัมเมอร์ถาม “ถ้าอย่างนั้นเรื่องลูกสองคนก็ยังมีหวังอยู่สินะ? เพื่อนบ้านทิฟฟ์บอกแม่น่ะ… ลูกก็รู้จักเธอ ผู้หญิงที่ชื่อธัญญ่าไง เธอดูเป็นคนที่ซื่อสัตย์นะ แม่ก็เลยไม่คิดว่าเธอจะโกหกแม่ อีกอย่าง เธอเป็นเพื่อนทิฟฟ์ด้วย แม่ไม่ได้ส่งนักสืบไปตามดูเธอแน่นอน แม่ไม่ได้ว่างขนาดนั้น!” ธัญญ่าบอกซัมเมอร์อย่างนั้นเหรอ? แจ็คสันรู้สึกว่ามีบางอย่างไม่ปกติ ธัญญ่ารู้ดีว่าทิฟฟานี่ไปนอนบ้านเขาไม่ใช่เหรอ? หรือบางที… ทิฟฟานี่อาจจะไปนอนบ้านคนอื่นนอกเหนือจากบ้านเขาด้วย? ยิ่งเขาคิดเท่าไหร่เขาก็ยิ่งไม่พอใจ “ถ้าไม่มีเรื่องอะไรอีก ผมจะต้องไปก่อนนะครับแม่ มันไม่ใช่อย่างที่แม่คิด

แอเรียนชะงักไปชั่วครู่ก่อนจะพูดว่า “ฟังนะทิฟฟ์ เธอและฉันแตกต่างจากธัญ เรารู้จักกันมายาวนานและผ่านอะไรด้วยกันมามากมาย เราจึงคุยกันได้ทุกเรื่อง แต่หล่อนไม่ได้ผ่านมันมาทั้งหมดกับเธอนะ เพราะฉะนั้น เธอจะต้องคำนึงถึงความรู้สึกของหล่อนด้วย เข้าใจไหม? โดยเฉพาะเพราะตอนนี้เธอสองคนอาศัยอยู่ด้วยกัน เธอจะต้องกรองคำพูดตัวเองบ้างนะทิฟฟ์” ทิฟฟานี่รู้สึกว่ามันไม่ยุติธรรมไปหน่อย “แต่หล่อนก็เป็นเพื่อนสนิทฉันเหมือนเธอเลย เราเคยอยู่ด้วยกันอย่างราบรื่นเพราะเราเป็นเพื่อนกันไม่ใช่เหรอ? ไม่เห็นจะต้องมีกำแพงระหว่างกันขนาดนั้นเลย ถูกไหม? หรือฉันพูดเกินจริงเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของเรา?” แอเรียนไม่ได้พูดอะไร เธอรู้ว่านั่นคือความจริง แต่เห็นได้ชัดจากปฏิสัมพันธ์ของพวกเธอเมื่อกี้ว่าธัญญ่าไม่มีวันตอบสนองได้เหมือนกับที่แอเรียนจะทำหากเธอเป็นธัญญ่า ตอนนั้นเองที่ประตูห้องของเธอก็ถูกเปิดออกและเผยให้เห็นโครงตรงที่สูงตระหง่านของมาร์ค “พวกคุณคุยเรื่งอะไรกัน?”เขาสวมสูทธุรกิจเช่นเคย แต่เขาก็ยังดูสดใสทุกครั้งที่เขามาปรากฏตัวทิฟฟานี่หัวเราะคิกคัก “แหม ๆ นี่คุณสนใจเรื่องที่ผู้หญิงเขาคุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่ หืม?” เธอเหน็บ