All Chapters of ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!: Chapter 961 - Chapter 970

เจย์ลังเล แต่ทอมมี่อ้อนวอนเขา “เบน นายจะต้องตกลงกับคำขอของท่านประธานเซเวียร์นะ ทั้งหมู่บ้านจะขอบคุณนาย”เจย์วอกแวก “ฉันมีงานอยู่แล้ว”ทอมตอบกลับอย่างผิดหวัง “อ่อ นายมีงานแล้ว เพราะงั้นนายจะไม่ช่วยเราอีกแล้ว”แองเจลีนรู้ว่าเจย์คือชายรักษาคำพูด เนื่องจากเขาสัญญาว่าจะเป็นครูสอนเปียโนให้กับเซ็ตตี้น้อย เขาจะไม่รับงานอื่นอีกเพื่อที่จะคลายความกังวลของเขา แองเจลีนก็ตอบกลับว่า “นายไม่ต้องอยู่หน้างานเพื่อทำงาน ที่ต้องทำคือดูแลพวกชาวประมงอย่างใกล้ชิดและทำให้แน่ใจว่าพวกเขาทำตามกฏของที่นี่”จากนั้นเจย์ก็ตกลง “เอางั้นก็ได้”เกรย์สันโทรหาตำรวจและหลังจากที่หยอกล้อเล็กน้อย เขาก็หันไปหาแองเจลีนเพื่อพูดว่า “พวกเขาต้องการผู้ประกันตัว”เจย์พูดว่า “ฉันเอง”แองเจลีนรำพึงถึงความจริงที่ว่าชาวประมงเหล่านั้นยังคงโหดเหี้ยมและป่าเถื่อน ถ้ามีปัญหาใด ๆ อีก ผู้ประกันคงจะเสียใจกับการเป็นผู้ประกันตั้งแต่แรกเธอกลอกตาใส่เจย์ “นายงั้นเหรอ? ทุกอย่างบนตัวนายมีมูลค่าน้อยกว่าเล็บของฉันนิ้วหนึ่ง นายจะเป็นคนประกันตัวได้ยังไง?”เจย์ตอบกลับว่า “เธอนี่มันหยาบคายมาก!”แองเจลีน “...”เกรย์สันเข้าใจสถานการณ์ ดังนั้น เขา

โจเซฟินมึนงง “ฉันคิดว่าพวกพี่จะมีความสุขหลังจากที่ได้กลับมาเจอกันซะอีก ใครจะรู้ว่าจะมีปัญหามากมายใช่ไหม? พี่ชายของฉันไม่มีความรู้สึกต่อพี่จริง ๆ”แองเจลีนท้อแท้ “ฉันรู้ว่าฉันไม่ได้อ่อนโยน ไม่สวย และไม่เป็นผู้หญิงพอ แต่ฉันก็ดูแลเขาดีมาก มันทดแทนสิ่งที่ฉันขาดไม่ได้รึไง?โจเซฟินมองเธอด้วยความไม่อยากเชื่อจากนั้นเธอก็พูดอย่างเกรี้ยวกราดว่า “มันต้องเป็นเจ้าบ้าเซย์นแน่ ๆ เขาจะเรียกพี่ว่ายัยเสือโคร่งทุกวันใช่ไหม? เขาล้างสมองพี่รึเปล่า? พี่แองเจลีน พี่เป็นผู้หญิงที่สวยที่สุด อ่อนโยนที่สุดและมีเสน่ห์ที่สุดสำหรับฉัน”แองเจลีนแค่เชื่อเธอไม่ได้โจเซฟินไม่สบายใจ “นับตั้งแต่พี่กลายเป็นประธานของแกรนด์ เอเซีย เธอก็เริ่มใช้น้ำมันน้ำผึ้งมาส์กความสวยอันเป็นธรรมชาติของพี่ ทั้งหมดก็เพื่อป้องกันบรรดาผู้ชายพวกนั้นจากการจ้องเธอมากเกินไป ถ้าเธอไม่หยาบคาบมากพอ ผู้ชายพวกนั้นก็จะเล่นหน้าเล่นตาเธอ ที่เธอทำและเสียสละไปก็เพื่อปกป้องกองทุนของพี่ชายฉัน ยังไงก็ตาม ลึก ๆ แล้ว ฉันก็รู้ว่าเธอคือที่แองเจลีนที่อ่อนหวาน สวย และซื่อสัตย์”ในตอนนั้น น้ำตาของแองเจลีนก็ไหลอย่างอิสระ “เวลาล่วงเลยไป ฉันคิดว่าฉันจะลืมว่าฉันดู

แองเจลีนรีบปิดไมค์ของโทรศัพท์และมองเจย์อย่างรู้สึกผิดสายตาของเจย์มีร่องรอยของการเยาะเย้ยแองเจลีนรู้ว่าเรื่องโกหกของเธอถูกเปิดโปง ดังนั้นเธอจึงไม่ปิดมันต่อไป“ฉันจะไปที่นั่นเดี๋ยวนี้” เธอพูดใส่โทรศัพท์เจย์โบกมือให้กับเธออย่างสง่างามและทั้งหมดที่เขาพูดกับเธอก็คือ “คุณออกไปจากนี้ตอนนี้ก็ได้นะ”แองเจลีนมองเขาอย่างเกรี้ยวกราด “เฮ้ ฉันช่วยนายเมื่อคืนนี้ นายไม่มีอะไรจะพูดกับฉันหน่อยเหรอ?”เจย์เงยหน้าและแววตาสีดำและทรงเสน่ห์เบิกกว้างยิ่งกว่าท้องฟ้ายามราตรี ไม่มีใครรู้ได้ถึงความรู้สึกของเขา“ถ้าคุณอยู่ให้ห่างจากผม ที่จริงแล้ว ผมจะขอบคุณยิ่งกว่า” เขาบ่นแองเจลีนโกรธ “สารเลวเอ๊ย! ไม่มีสำนึกเลยรึไง? ถ้าฉันไม่ช่วยนายไว้ ศพของนายน่าจะนอนตากแดดให้ทุกคนได้เห็นไปแล้ว”เจย์ย้อนว่า “มันก็ดีกว่าที่ปล่อยให้คนคิดว่าผมกำลังถูกคุณกักตัวไว้”ในความเป็นจริง เธอทำให้เขาวุ่นวายมากโดยการเข้าไปใกล้เขาเขาเป็นชายที่ภูมิใจที่ให้ความสำคัญของชื่อเสียงตัวเองมากกว่าสิ่งอื่นใด เขาจะยอมให้ตัวเองถูกผู้หญิงร่ำรวยขังเอาไว้ได้อย่างไร?เจย์สังเกตเห็นว่าแองเจลีนเงียบไป เขาคิดว่าเธอกำลังคิดเรื่องการกระทำและไตร่ตรอง

“ตระกูลเบลล์แห่งแกรนด์ เอเซีย รายได้ของคุณลดลง 13.74 เปอร์เซ็นเมื่อเทียบกับปีก่อน ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป พวกคุณทั้งหมดก็ลงนรกไปได้เลย” คำพูดของแองเจลีนทิ่มแทงคนเหล่านั้นที่ไม่เป็นไปตามเป้าหมายของบริษัททุกคนในที่นี้ดึงผ้าเช็ดหน้าออกมา เช็ดเหงื่อที่หน้าผากของพวกเขาแองเจลีนยืนอยู่บนโพเดียม สวมชุดสีแดงสดใส เสื้อเชิ๊ตสีขาวลายลูกไม้ของเธอซุกอยู่ในกางเกงทรงหลวม สูทของเธอคลุมไหล่อย่างสะเปะสะปะ แขนของเธอเท้าสะเอวในขณะที่ผมของเธอพริ้วไสวในอากาศ ผิวสีแทน ตาดำสนิทและลิปสติกสีม่วงเน้นย้ำความโดดเดืนของเธอในห้องประชุมใบหน้าของเจย์บูดบึ้งเมื่อเห็นเธอบนหน้าจอสำหรับเขาแล้ว พวกผู้หญิงควรจะอ่อนแอและถ่อมตัว ความงามของพวกเขามีเพื่อให้ความบอบบางถูกเก็บไว้ในตัวของพวกเธอ เหมือนกับมาริลินแองเจลีนคือตัวประหลาดโดยธรรมชาติ เปล่งออร่าออกมาอย่างนั้นขณะที่เจย์ครุ่นคิดหนัก โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น มันคือข้อความเขาดูที่หน้าจอ เมื่อเห็นว่ามาริลินได้ส่งข้อความให้เขา มันเป็นคำสามคำ ‘กลับมาเร็ว’เจย์โทรหาเธอในทันที เมื่อมาริลินรับสาย เธอกำลังสะอึกสะอื้น “เทมเพส...เทมเพสทนต่อไปไม่ไหวแล้ว”เจย์เสียงเข้มและเคร่งขรึ

เจย์พูดว่า “ผมไม่มีเงินในตอนนี้ แต่ผมจะหาวิธีชำระค่ารักษา”แองเจลีนแทบจะหัวเราะใส่เขาชายคนนี้จะไม่มีเงินได้อย่างไรในเมื่อทั้งแกรนด์ เอเซียเป็นของเขา?“ถ้านายไม่มีเงิน บางทีนายจ่ายด้วตัวของนายก็ได้นะ” เธอหัวเราะอย่างบ้าคลั่งมันยากที่เจย์จะเริ่มพูดให้ถูกใจเธอ และในตอนนี้ทั้งหมดมันได้หลอมละลายไปในทันทีเขาจ้องเธอด้วยความแค้น…แองเจลีนรีบข่มตัวเองไว้เธอคิดว่าเธอควรจะเอ่ยเรื่องนั้นกับตัวเองดีกว่า จะเกิดอะไรขึ้นถ้าวันหนึ่งเจย์ได้ความทรงจำกลับมา? แน่นอนว่า เขาจะมีความแค้น พิเคราะห์จากนิสัยของเขาในตอนเย็น เสียงไซเรนของรถพยาบาลก็เสียงดังผ่านอากาศ ไซเรนยังคงดังต่อเนื่องในขณะที่จอดอยู่หน้าทางเข้าของโรงพยาบาลแกรนด์ เอเซียเจย์ลุกขึ้นนั่งบนเตียงด้วยความวิตกกังวลมาริลินบอกกับเขาว่าอาการของเทมเพสแย่มากเทมเพสคือสำคัญสำหรับเขามากคนที่เต็มใจที่จะเสียสละตัวเองเพื่อเขาถือว่าเป็นครอบครัวสำหรับเจย์แองเจลีนเดินเข้าไปหาเจย์ วางมือบนไหล่ของเขาในขณะที่ปลอบและพูดว่า “ไม่ต้องห่วงนะ ตราบใดที่ฉันอยู่ที่นี่ ฉันจะไม่ยอมให้มีอะไรเกิดขึ้นกับเขา”เจย์ทำได้แค่จ้องเธออย่างเหม่อลอย เมื่อเธอพูดเช่นนั้น