Kabanata 31 Heartbreak "I don't wanna see you jealous for a non reason. You are such a innocent woman, Czarina. And I can't bear to hurt you," he almost whispered to me. Patuloy na naglalaro ang daliri nito sa aking balikat. Sigurado din akong tanggal na sa buhol ang suot kong bathrobe nang bumaba ang isa niyang kamay doon.  Nakapagat ako sa labi nang taluntunin nito ang aking braso pababa. I could feel the heat and the anticipation there, lalo pa ng hawakan nito ang isang strap ng suot kong nighties.  I gasped and bit my lips.  "But what more important to me is for you to see things and have better life without me..."  Kumunot ang noo ko. Hindi maintindahan ang kaniyang sinabi.  Tumigil ito sa ginagawa at ilang buntong hininga ang pinakawalan bago ako bitiwan at iniwanang nakahiga sa kama.  "Itʼs getting late... Maaga pa ako sa opisina bukas," anito sa'kin.  I gritted

Kabanata 33 Pleasure "Hey, give me that!" Inagapan ko ang tangka nitong pag agaw sa bote kong hawak. "Youʼre loaded and that's enough," may diin nitong sinabi. I'm started to laugh. Ipinaubaya sa kanya ang bote. "Now you're acting like you cared alot? But the truth is you are nothing but hypocrite mother fucker!"  I said bluntly. I heard some murmurs at the my side. Tiyak ito yung grupo kaninang tumulong sa'kin. "Baka boyfriend n'ya. Ang gwapo e!" "Halata naman maganda rin si ate girl?" "Love quarrel" And they laughed. "I'll take you home," aniya bago muling gagapin ang braso ko at ang likod ko. "No! I said no!" Pagpupumiglas ko. Pero bigla n'ya akong hinila mula sa kamay niya na nasa aking likuran. Dahilan para mapasubsob ako s

Kabanata 35 Love Medyo tinangahali ako ng gising kinabukasan. Wala na si Mauricio sa tabi ko.  Marahan kong hinaplos ang unan na ginamit n'ya kagabi at sa huli niyakap iyon at inamoy.  God, I could still smell his scent on the pillow. Kung ganon ay hindi ako nananaginip? Totoo lahat ng nangyari kagabi?  Kinapa ko ang katawan. Suot ko ang polo nito? Isang ngiti ang sumilay sa aking mga labi.  Nagpagulong-gulong ako sa kama na tila kinikilig na teen-ager. Ngunit agad akong napabalikwas ng bangon ng maramdamang ang pagbukas ng pinto.  "Goodmorning! How's your sleep?" Ang baritonong boses nito ang bumati sa'kin.  Napalunok muna ako at inayos ng bahagya ang buhok na nagulo bago sumagot.  "F-Fine! Totally fine..." Fuck I'm stuttering.  Narinig ko ang mga yabag nitong palapit kaya mabilis kong iniyakap sa akin ang unan nito. Naupo ito mismo sa harapan ko. 

Kabanata 37HurtNanginig ang mga labi ko at unti-unting umatras. Kulang na lang ay lumuhod ako sa labis na kabiglaan.Ang puso kong malakas ang kabog ay tila mas dumoble ngayon.Hindi ko na napigilang bumagsak ang mga luha dahil sa narinig. Hindi ko akalain na sa ganitong sitwasyon ko pa malalaman ang katotohanan.Kaya ba hindi masabi sa'kin ni Jackson ang bagay na iyon ay dahil masyado iyong mabigat kung sa kanya manggagaling?Ito naba ang ibig niyang sabihin na sa'kin noong nakaraan?Walang lakas akong naglakad pabalik sa kusina. Doon ay naghilamos ako saglit at uminom ng tubig. Pinasya ko rin na umakyat sandali sa akin silid para doon ituloy ang pag-iyak.How could this happened? Bakit sa dinamirami pa ng tao na pwedeng maka aksidente sa'kin ay bakit si Mauricio pa?Paano nangyaring pinagkatiwalaan siya ni daddy? Plano lang ba niya ito para makatakas sa kasalanan na ginawa n'ya sa'kin?Ilang taon akong nagtiis

Kabanata 39Still his"Good morning, senorita!"Nagmamadali akong bumaba ng hagdanan habang bitbit ang ilang folder sa aking kamay."I'm late, I have to go!" sabi ko dito. "Hindi ka muna ba mag aalmusal?" pahabol nitong tanong sa'kin."Sa opisina na. Bye, see you later!" Paalam ko dito at diretso na sa garahe para sumakay sa aking SUV. Pinaiinit ko palang ang makina nang makatanggap ng tawag mula kay Jackson. Mabilis kong isinuksok sa taenga ang aking earphone bago sagotin ang tawag. "Hey!" I answered."Morning, where are you? Everyone is waiting for you!" he asked over the phone. "I'm on my way na..."  sagot ko. Tinapakan ko na ang selinyador at matulin iyon pinaandar habang kausap ito sa phone. "Just take it slow, we are patiently waiting for you here!" aniya na bakas ang pag-alala sa tinig. "Yeah, see you later!" Pinatay ko na tawag maging ang aking cell ph