Zeilyn. I sigh and look down after staring at myself in front of the mirror for a quiet long time. Hanggang ngayon ay naninibago parin ako sa itsura ko. Hindi kasi ako sanay na ganito ang ayos ko. It's because of Jhea's doing. I don't know what was she's thinking last night but she volunteered to cut my long hair. Kaya kung dati ay hanggang beywang ang buhok ko, ngayon ay hanggang dibdib ko nalang, and my bangs, it is now leveled with my eyebrows, covering my forehead.Naghugas ako ng kamay at lumabas na ng banyo. Pagkatapos ay sinuot ko na ang aking P.E uniform na pinaresan ko ng puting rubber shoes. Dahil kakatapos ko lang maligo ay tinuyo ko muna ang aking buhok gamit ng blower na nasa drawer tsaka sinuklay.Mabilis na lumipas ang araw at isang linggo na rin ang lumipas nang i-train ako ni Ailes. True to Ma

Zeilyn. Pagkatapos ng training namin kanina ni Blood ay agad akong lumabas ng training room at dumeretso sa classroom. We parted ways without saying anything. Sa hindi malamang dahilan ay nakaramdam ako ng pagtatampo sa kanya. Dahil sa sinabi niya. I mean, alam ko naman na kung ano ang pinanggagawa ko pero hindi naman niya kailangan pang sabihin 'yon. Para kasing pinamumukha niya sa akin na wala ng pag-asa pang magiging maayos at matahimik ang buhay ko.Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin pero makalipas ng ilang minuto matapos naming mag-usap ay parang may malakas na enerhiyang dumaloy mula ulo hanggang sa paa ko. After that, a familiar white light exploded with so much force making me gasped. Hindi ko alam kung paano ko napalabas 'yon. But I think it's because of the emotion I feel in that moment. I wasn't in focus

Zeilyn.I've stayed at my position and continue to stare at him. Unable to speak nor move a muscle. Naramdaman ko ring lumalamig ang ihip ng hangin, if the surrounding earlier was silent, this time is worse. All I hear is the sound of the air and the beat of my heart.Truth to be told, I felt scared when I saw his eyes switched into different colors. Nakaramdam kasi ako ng ibang aura mula sa kan'ya. Nakakatakot at mapanganib.Now that I'm getting really curious about him, I want to know him more. Every details and stories behind."Do you want something?"Napaigtad ako ng konti sa biglaan niyang pagsasalita, pero agad ring huminga ng malalim. I composed myself and spoke. "S-sabi ni Ma'am Trecia ikaw d-daw ang gumawa ng Charm Protector ko. P-pwede ko bang m-makuha?"Instead of answering it, he just stared at me with his emot

Zeilyn. Together with Jhea, we scan the library. Binubuklat namin ang bawat libro kapag walang nakalagay na title sa cover page. Sabi niya ay kulay kayumanggi raw ito tsaka may kakapalan. 'Yon daw ang huli niyang tanda sa libro kaya doon din kami magbabase, at okay na sana...pero halos lahat ng libro na naririto ay kayumanggi. It's been four hours but we're still in the west part of the library. Ni hindi pa nga kami nagkakalahati pero nakakaramdam na ako pamamanhid ng kamay at paa.Napabuntong hininga nalang ako at napasalampak ng upo sa sahig. Ganoon rin ang ginawa niya at magkaharap na kami ngayon. Pareho kaming nakasandal sa shelve at walang ni isa sa amin ang nagsalita. Naramdaman kong pagod rin siya."Nakakapagod." Sambit niya sa mababang boses at tumingin sa akin. "Kumusta ang sugat mo?"