Lahat ng Kabanata ng One Best Mistake: Kabanata 31 - Kabanata 40
47 Kabanata
Chapter 30: How About Me
"Clear!" I can hear the noise but I can't open my eyes. Tila ba napakalayo ko. "Clear!" Why can't I open my eyes?"What are you doing?! Save her!" That voice... it seems familiar. "I'm sorry. Time of death... 10:59 pm." "You'll be my girlfriend. For real."Bakit ang layo niya sa akin? Sino nga ulit siya?"Girl, you seduced me with these beautiful eyes.""Stop making an effort to seduce me because even if you do nothing, I'm already attracted to you. I lost and you won, Yzobelle. You seduced me."
Magbasa pa
Chapter 31: Sister Alessia
 Agad akong napatayo. Hinawakan ko sa magkabilang balikat si Lennox para kunin ang atensyon niya kaya napatingin siya sa akin. Basa pa ang buong mukha niya.  "What are you saying? A-anong ikakasal?" takot na tanong ko.  Nanlaki ang mga mata niya na parang ngayon lang naintindihan ang sinabi niya sa akin. Mas lalo kong hinigpitan ang pagkakahawak sa magkabilang braso niya. "Tell, me. Lennox." I threatened him.  He chuckled as he stepped backward. Binitawan ko siya. "H-he's getting married with Princess. Tatlong araw na siyang hindi umuuwi at sinabi niya na lang sa amin na ikakasal na siya. We don't know his reason, basta sinabi niya na huwag ka naming pabayaan."  Napaupo ako. He'
Magbasa pa
Chapter 32: Type of Man
I inhaled a large amount of air. Everything changed.The people I know have changed as well. Sino ba namang hindi magbabago? Isang taon na ang nakalipas. It's been a year since I lost my friend and my mother. Sa isang taon na nagdaan, lahat ay nagbago. Mas lalong umingay ang pangalan ko sa industriya. I never thought I'd be more famous after what happened to me one year ago. I thought they'd curse me to death, they'd hate me but I was wrong. Pinaulanan pa nila ako ng pagmamahal dahil napatunayang inosente ako. Umamin si Ariana sa lahat ng kasalanan niya. Ang dami niyang kasalanan sa akin at hindi ko alam kung kailan ko siya mapapat
Magbasa pa
Chapter 33: Wait
 "Can we talk?"  I looked at him. Seryoso ang mukha niya. "Okay. Go ahead."  "Not here, Yzobelle."  "What do you mean?" tumingin ako kila Harold, Yarin at Ria. They're busy with some things.  "I have something to tell you." He seriously said.  "Okay..." sagot ko na lang. Hinila niya ang kamay ko palabas ng dressing room kaya sumama na lang ako.  Tumigil kami sa elevator at humarap siya sa akin. "Wear this," nailang ako dahil siya mismo ang naglagay ng face mask sa mukha ko. Nagsuot na rin siya. "Saan ba tayo pupunta?"
Magbasa pa
Chapter 34: Yacht
"Are you guys... kidding me?" Pinigil ko ang inis sa boses ko habang nakatingin sa tatlong lalaki na nasa harapan ko. They're holding a bouquet of roses. Ni-reject ko na sila pero bakit ginugulo pa rin nila ang buhay ko?"No." Sabay-sabay na sagot nila kaya nagkatinginan silang tatlo at agad na sinamaan ng tingin ang isa't-isa."Baby, I'll drive you—""Baby?" I glared at him. Rogue chuckled because of my gazes. Nagulat ako nang tinulak siya ni Landon. "I'll drive you home, Yzobelle!" he smiled but I just laughed sarcastically.Napatigil ako sa pagtawa nang biglang tumawa rin si Brylle. Mas malakas pa sa pagtawa ko. "Sabi ko naman sa inyo mga pare, sa kotse ko siya. Ayaw niya sa iny–"Agad ko silang nilagpasan at binuksan ang pinto ng van. Papasok pa lang sana
Magbasa pa
Chapter 35: March 08
 Nagising ako nang maramdamang nabasa ang paa ko. Nasilaw ako dahil wala ako sa kama ko kundi nasa buhanginan. Agad akong tumayo. Nasaan ako? Inilibot ko ang paningin ko at nanliit ang mga mata ko nang makitang may nakahiga hindi kalayuan sa akin. Agad akong tumakbo papunta sa kaniya. "Miss?" tawag ko. Nakadapa siya at dumudugo ang binti. "Mi—P-princess!" sigaw ko dahil nang hinarap ko ang katawan niya ay nakilala ko siya. "Princess, wake up!"  Kinabahan ako. Patuloy na dumudugo ang binti niya kaya pinunit ko ang laylayan ng gown ko at agad na tinalian ang binti niya.  "Princess!" paggising ko sa kaniya. Napahinga ako ng maluwag nang magising siya.  "Mikaela?" aniya. Inilibot niya ang paningin niya
Magbasa pa
Chapter 36: Together
WARNING: R-18. Read at your own risk.—"Nice pose, Ms. Yzobelle!" Naka fierce lang ako at nakapatong ang paa ko sa hagdan. I was wearing a brown two piece swimsuit. Ako kasi ang nag momodel nito sa mga magazines. Gusto ko nang sumabog sa kakatawa dahil namumula na ang tainga ni Rogue sa galit. Nakahalukipkip siya and his eyes tells me 'Bilisan mo, hindi ako natutuwa sa suot mo.' "Landon, pasok!" Natigilan ako. L-landon?I wasn't told that he'd be here! Napatingin ako kay Rogue at nakita kong wala nang ekspresyon ang mukha niya. Blanko.Napalunok ako nang pumasok si Landon. He's just wearing a beach shorts. Nakabalandra ang katawan niya habang pa
Magbasa pa
Chapter 37: She Was Dead
 Pagkatapos ng isang buwan, tahimik na ang buhay ko. Ito naman talaga ang gusto ko. Una pa lang, ito na ang gusto ko sa buhay.  Narinig ko ang pagtunog ng doorbell kaya lumabas ako. Napakunot ang noo ko dahil isang box lang ang naroon. Umupo ako para kunin at muling tumayo.  "Kanino kaya galing 'to?" tanong ko sa sarili at binuksan ang box. Napasigaw ako at agad binitawan ang box nang makita ko ang laman no'n. It was a picture of me and there was a blood on it. Bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa kaba. Nanginginig ang mga kamay kong pinulot 'yon. Sino ang nagpadala nito? I Love You, Yzobelle. Hindi ko alam kung totoong dugo ito o baka dugo lang ng hayop pero bakit nila 'to ginawa sa akin?  
Magbasa pa
Chapter 38: Tragedy
Hindi ko alam kung anong dapat kong gawin. Naguguluhan ako. Ang daming nangyari. Nakakapanghina ang lahat. My whole life was a lie. Nagalit ako kay Daddy dahil akala ko tinalikuran na niya kami ni Mommy pero lumayo lang siya sa amin para protektahan kami dahil pinagbabantaan ni Charlotte ang buhay namin. And now, he's lying on his bed... fighting for his life. Charlotte Verezo ruined my life, she ruined my family... she ruined our lives. Lahat ng pagmamalupit ni Dad ay arte niya lang dahil mas pipiliin niyang masaktan kami ni Mommy kesa tuluyang patayin. Kaya pala, kaya pala galit na galit si Mommy nang malaman niyang ipapakulong ko si Daddy. Alam
Magbasa pa
Chapter 39: We Will Fight
 I lost my child on my own birthday. "I'm sorry..." Nakatulala lang ako.  Traumatized. Wala akong maramdaman kundi sakit.  Nasasaktan ako pero wala nang luhang bumabagsak mula sa mata ko.  "Baby, I'm sorry." He tried to hold me so I spoke. "Don't touch me." Nakatulalang sambit ko sa kawalan.  Hindi ako galit sa kaniya. Nagagalit ako sa sarili ko dahil hindi ko naprotektahan ang anak namin. Hinding-hindi ako magagalit sa kaniya dahil kung nandoon siya, alam kong gagawin niya ang lahat maprotektahan lang kami. Pero noong mga oras na 'yon, ako ang nando'n. Ako ang dapat nag protekta. Ngayon, hiyang-hiya ako kay Rogue. W
Magbasa pa
PREV
12345
DMCA.com Protection Status