Pakiramdam ni Rhezi iyon na yata ang tanong na hindi nito kayang sagutin sa buong buhay nito. Ang pinakamahirap sa lahat kahit pa ang totoo simple lamang talaga ang sagot. Sadyang hindi kaya ng dalaga na ibuka ang bibig at bitiwan ang mga salitang babago ng lahat."What?! Anak ko ba sila? Is this the reason why you left?" sunud-sunod na tanong nito. "Answer me. Dammit!" mariing sambit ni Kraius. Napapitlag si Rhezi sa kinatatayuan. Tila itinulos ang paa nito na ang balak na paghakbang ay hindi na magawa. Her feet seemed pasted on the floor she was standing while her eyes lingered on Kraius mad expression.Maging ang pagkurap ay hindi na nito nagawa. As she watched Kraius holding Dos little hand, she realized that she couldn't deny it anymore. She couldn't prolongue the truth from him. Nasasaktan ang dalaga sa katotohanang sa lahat ng paghihirap nito, sa huli. . . Ito pa rin ang talo. Na sa lahat ng ginawa nitong pagt

“You can't do this to me!”Isang malakas na sigaw mula kay Rhezi ang umalingawngaw sa opisina ni Kraius nang hapon na iyon. She was pacing back and forth in front of Kraius table while the latter was looking at her with a mocking smile pasted on his lips. He was obviously teasing and playing her to his content.She was busy taking care of Dos when she received a letter from the firm. Declined ang balak na resignation ng dalaga. Kaakibat ng papel na nakuha mula sa firm ay isa pang papel. Papel na naglalaman ng pwedeng ikaso sa kaniya dahil sa pagpapabaya sa trabaho.She had gone mad. She did not waste anytime and went straight to Kraius office. Maayos na ang kalagayan ni Dos kaya pinaubaya muna ng dalaga sa mga katulong ang pag-aalaga dito. Tuloy-tuloy at tila walang pakialam itong pumasok sa Montreal firm kipkip ang papel ngunit mas nagulat ito sa pahayag ng binata tungkol sa mga anak.Definite

Tila itinulos sa kinatatayuan si Rhezi habang ang mga mata ay nakatuon kay Kraius na nakatitig din dito. She wanted to say words for him but her mind seemed shut that she couldn't even think straight. Hindi nito alam kung ano ang dapat na gawin o sabihin. Lalopa't mabilis din ang pagtibok ng puso nito sa hindi mawaring dahilan. Kaya sa huli, hinayaan na lamang nito ang sariling mahulog sa mga malalalim at makahulugan tingin ng binata.Ilang taon na rin mula nang huli silang magsama sa espesyal na lugar na iyon. Sabay pa ng mga itong sinulat sa pader ang mga katagang namumukod-tanging dekorasyon sa lugar. Katagang halos sambahin ni Rhezi kapag naririnig nito iyon mula sa lalaki. Katagang tanging nagniningning sa lugar.SENI SEVIYORUM"It's been a while," wika ni Kraius na nagpabalik kay Rhezi sa kasalukuyan.Rhezi blinked and shook her head. Tumango rin ito bilang pagsang-ayon sa sinabi ng binata. "Yeah," s

Hindi alam ni Rhezi kung paano ito nakarating sa Monterio Hotel. Ang tanging alam ng dalaga ay gusto nitong lumayo mula sa mansion ni Jericho matapos sabihing mahal siya nito higit pa sa isang kaibigan lamang. She didn't saw that coming. Nagimbal siya sa sinabi nito kasabay noon ay ang pait ng pakiramdam na lumukob sa puso ng dalaga dahil sa panlilinlang ng taong itinuring niyang sandalan sa mahabang panahon.She never thought that Jericho would trick her like that. Paniwalang-paniwala si Rhezi na bakla ito. She was lost when he was with her. She was vulnerable and broken. She ran away after he found her. Sa sobrang sakit ng puso niya nakalimutan ng dalaga ang inis dito. Then, she ran away with him and ended all of her connection to her friends and family.Rhezi sighed as she remembered the memories. She was still unwell but she needed to keep her sane. Ilang minuto na rin itong tulala habang nakatitig sa button ng elevator sa loob ng gusa

Hindi sinayang ni Kraius ang sandali. He released Rhezi from his tight hug and cupped her beautiful face. There were still tears in her eyes and he didn't waste time to remove it. Pinunasan nito iyon gamit ang likod ng mga palad nito ng dahan-dahan. Siniguro nitong hindi na masasaktan ang dalaga sa ginagawa. Pagkatapos ay ibinaba nito ang mukha papalapit sa mukha ni Rhezi at hinalikan nito ang mga mata ng dalaga ng banayad.Ipinikit naman kaagad ni Rhezi ang mga mata nito nang maramdaman ang ginawa ni Kraius. Damang-dama ng puso nito ang ibat-ibang emosyon na nagpapahurumentado sa pagtibok niyon. Nasasaktan ito sa mga nalaman at nagsisisi rin ito, ngunit sadyang kakaiba ang hatid ng bawat mga halik ni Kraius sa mukha nito pababa sa labi.Ang banayad na pagdampi ng mga labi ng binata ay para bang sinasabing magiging maayos din ang lahat. Na hindi na dapat ito mag-alala dahil nandito ito, ipaglalaban siya nito. Na hindi na siya masasaktang m