A U T U M N “Autumn! Autumn! Sandali!” His voice caressed my name just like before, pero ngayon, but now it felt like a stab in the back of my ears.  Nang sigurado akong hindi na ako iiyak, nilingon ko siya. He was panting. Nakayuko siya at nakalagay ang isang kamay sa tuhod. “Bakit hindi mo sinabi sa akin na pupunta ka?” “Bakit?” Tiningnan ko siya nang masama. “Nang masabihan mo ‘yang pokpok na ‘yon na maghintay?” Dumiretso siya ng tayo at binigyan ako ng nadidismayang tingin. “Hindi siya pokpok.” “Oh, so abogado ka na niya ngayon?” Umirap ako. “Hindi ‘yan ‘yong akala ko noong nakita ko siyang binibigyan ka ng blowjob.” Nakakabilib kung gaano siya kabilis na nakapagbihis para habulin ako. "Look, Autumn," Joe heavily sighed then straightened up. "Alam kong galit ka pero hindi ko alam kung ano pang puwede kong s

Just like a moth drawn to a flame Oh, you lured me in I couldn't sense the pain Your bitter heart cold to the touch Now I'm gonna reap what I sow I'm left seeing red on my own You watch me bleed until I can't breathe I'm shaking, falling onto my knees And now that I'm without your kisses I'll be needing stitches Tripping over myself

The taste of her breath I'll never get over The noises that you made kept me awake The weight of the things that remained unspoken Built up so much it crushed us everyday  A U T U M N  S U M M E R S Lumunok ako at nagtanong, “sino?” Malakas ang pagtibok ng puso ko sa aking dibdib.“Blake Ryan.” Pumunta si Ty sa upuan kung saan nakalagay ang jacket niya habang pilit ko namang inaalala kung sino si Blake Ryan. Hindi ako gay ani Jess; hindi ko kilala ang lahat o naaalala ang mga ito na para bang walking Facebook. Pero alam kong may

Shout when you wanna get off the ride'Cause you crossed my mind, you crossed my mindI'm a penny in a diamond mineWe could be movers, we could be shakersIf we could just shake somethin' outta the blue We could get off the rideI'm the only sour cherry on the fruit stand, rightAm I the only sour cherry on the fruit stand?Sour Cherry by The Kills A U

 A U T U M N  S U M M E R S Kinabukasan, gumising ako na masakit ang ulo. Tumakbo ako sa banyo sa oras na mapansin ko na nasobrahan ako sa tulog. Nilagpasan ang lahat ng world records sa bilis ng pagligo at paglalagay ng makeup, bumaba ako sa kusina sa loob ng labing-limang minuto. Nasurpresa naman ako nang makita si Kuya at Dad na nakaupo sa dining table, sa sobrang gulay ko, muntik ko nang sipain ang sarili ko para siguraduhin na hindi ito isang panaginip. At hindi pa magkalayo ang mga upuan nila -- madalas nilang gusto na iwasan ang physical contact. Ngayon, magkatabi sila at mukhang magtatay nga.Kinamumuhian ang parehong lalaki sa isa’t isa.Okay, nasobrahan naman ang “kinamumuhian”. Hindi gusto ni Dad ang desisyon ni Kuya na magtrabaho sa entertainment industry. Sa tingin niya, mas okay kung sasama si Steven sa kumpanya kaysa