บททั้งหมดของ Can You See Me? : บทที่ 21 - บทที่ 26

Maingay ang paligid ng beach dahil parang may kasiyahang nagaganap. Kahit madilim na, marami pa ring tao ang nasa dalampasigan."Where are they? And how come you easily found them in this large mass?" tanong ko kay Angelie na akala ko nakasunod sa'kin. Nilingon-lingon ko siya sa paligid pero hindi ko siya makita."Saan kaya nagpunta 'yon? Akala ko ba ituturo niya sa'kin ang pinaroroonan nila?""Good evening po, Sir. Drinks po?" alok sa'kin ng isang nakaunipormeng babae na sa tingin ko ay nagtatrabaho sa resort na 'to."Ah, hindi na. Ano palang kaganapan ngayon dito at marami ang tao?" tanong ko sa kaniya."May team building po ang isang company mula sa siyudad po. Teka, hindi po kayo guest namin, Sir?" parang nagtataka na siya."Hindi, kakarating ko pa lang eh. May sinundan lang akong kakilala.""Sir, before ka kasi makapunta dapat may reservation kana. Po

I had a lunch sa isang kainan malapit sa airport. Dala ko rin ang sasakyan ko hanggang dito pero kukuhanin din ito ni St. Peter... este ni Kuya Peter ko pala.From: Kuya Peter"Nasa airport ka na ba? Kalalabas ko pa lang ng opisina pero papunta na 'ko."Text niya 'yan sa'kin kanina kaya kumain na lang ako habang hinihintay siya. Si Angelie naman, nasa harapan ko na sinisinghot ang pagkain ko. Para tuloy siyang asong tignan ngayon."What?" singhal niya. Aso nga talaga. Buti na nga lang, wala masyadong tao rito sa gawi ko dahil tumatawa na naman ako mag-isa."Oh, your brother is there!" turo niya sa labas.Si Kuya nga na kabababa lang sa taxi. Tinapos ko na agad ang pagkain at pinuntahan siya."Hi, Kuya!" bati ko sa kaniya. Ngumiti lang ito at inakbayan ako."Nakakainggit ka naman, Teo.""Sus, may inggit ka pa

After naming mag-harvest ng palay ay nanghuli naman kami ng mga alimasag at binenta sa kanilang merkado o pamilihan. Mura lang ang presyohan ng mga bilihin dito kung ikukumpara sa nakasanayan ko. Mura na, presko pa.Mga bandang alas-onse na ng umaga naubos lahat ng paninda namin kaya umuwi kami agad sa bahay dahil sa tirik ang araw kaya mainit. Sumakay lang kami ng motor ni Gerome papunta sa palengke at pauwi. Motor o habal-habal at trisikel ang kadalasang transportasyon sa lugar na ito dahil hindi uso ang jeep. May bus naman pero sa malalaking kalsada mo lang makikita."Kumusta ang experience ng panghuhuli at pagbebenta ng lambay?" tanong sa'kin ni Gerome habang siya'y nagd-drive.Ako naman, nakaangkas sa kaniya. "Ayos lang naman, enjoy siya gawin. Kaso, nagkasugat-sugat ang kamay ko."Paano ba naman, kinamay namin ang panghuhuli pero naka-gloves. Kahit gano'n, memorable naman ang experience na 'yon.Sunday na ngayon, so bukas na ang start ng tour