บททั้งหมดของ LEGEND OF THREE KINGDOM(Day After Tomorrow): บทที่ 31 - บทที่ 40

***RITWAL***Umaga na nuon ng matapos ang palasyo sa pag hahanda para sa gagawing ritwal. Nakaupo nuon sa bandang unahan ang mag anak ng Hari habang naka suot ng kulay itim na balabal na abot hanggang sakong, habang may telang puti namang naka hulma sa kani-kanilang bewang. Samantala, ang Bagong Hari at ang Reyna ay nakasuot naman nuon ng telang yari sa balat ng hayop, ito ay kulay puting may mahabang sukat na umaabot sa kanilang sakong, habang may kulindang na kulay itim na nakasayad lamang sa sa sahig.Ang mga Waya na nuoy nakaupo sa kaliwang bahagi ng Dampa ay nakasuot naman ng purong itim na balabal, at duon ay nag sasagawa ng isang tradisyunal na ritwal, upang mapanatili ang kadalisayan ng pag kamatay ng Hari.Samantala, ang mga ministro ay nakatayo habang nakayuko't nakahilera sa bandang kanan ng dampa, sa may bandang unahan, malapit sa pinag lalagyan ng mga alay. At tulad ng mga Waya ay nakasuot din ang mga ito ng kulay itim na balabal na umaabot din hanggang sa

Kaya naman, nuong gabing malaman ang kalagayan ng Reyna ay nag pasya ang Hari na ipag paliban ang kanyang mga gawain at sa halip ay naroon siya sa kanyang asawa upang samahan ito at bantayan.Samantala, kinabukasan ay agad namang nag pahanda ang Hari ng isang pag diriwang at dahil nga sa kamamatay lang nuon ng dating Hari at napakarami parin nuong mga dapat na isaalang-alang sa palasyo ay naging payak lamang ang naging pag hahanda.Nakaupo nuon ang Reyna sa kanyang taburete habang nakaharap sa malabong salamin. Tinitignan niya ang kanyang sarili habang nakahawak sa kanyang tiyan. Nuong mga sandaling iyon ay tila ba nakaramdam siya ng biglaang pag aalinlangan sa kanyang sarili dahil sa iniisip niya kung magiging isa ba siyang mabuting Ina sa kanyang magiging anak.Batid ng Reyna na walang dudang magiging mabuting Ama ang kanyang asawa para sa kanilang anak, gayunpaman, hindi siya sigurado sa kanyang sarili sapagkat nung mga sandaling iyon ay napakaram

Nakaupo nuon ang reyna sa harap ng hardin habang tinitignan ang mga bulaklak sa paligid, at namangha siya sa pisikal na anyo nito na syang nag bibigay ng ibat-ibang halimuyak at ganda sa buong palasyo. "kamahalan, naririto lamang po pala kayo."Ang tugon nuon ng isang babae na nakasuot ng mamahaling kasuotang hinabi gamit ang telang enkahe na abot hanggang sakong.Nung mga sandaling iyon ay napangiti ang reyna, sapagkat nasa harap nya nuon ang isang taong nag papasaya at nag papalakas sa kanya na tulad ng mga bulaklak sa kapaligiran na nag bibigay ng kapayapaan. Abot hanggang langit ang kagalakang kanyang nararamdaman nang mga sandalinng iyon, sapagkat batid niyang ang pag mamahal na kanyang nararamdaman ay higit pa sa kaibigan o kapatid kaya naman nag pasya siyang katulad ng kanyang asawa ay Iibigin niya ang taong ito anuman ang mangyari."Nag papahangin lamang ako lady gania."Tugon nuon ng reyna habang tangan ang kanyang matatamis na ngiti. "Halikat samahan mo ako" Punong utos

Habang ginagawa nuon ang pag babasbas sa prinsipe ay bigla namang dumating sa silid ng reyna si binibining Namie na anak ng dating panganay na prinsipeng si Na-il. Humahangos ito dahil sa labis na pag mamadaling mapuntahan agad ang reyna sa kanyang silid."Mahal na Reyna, kailangan po nating makaalis sa dampa ngayon."Sabi nito, sabay ng pag punit sa mamahaling tela na nuoy naka tabing sa higaan kung saan nakahiga ang reyna at nag papahinga, ginagamit ito upang ipang takip. Nung mga sandaling iyon ay bahagyang napaangat ng katawan ang reyna sa kanyanag higaan habang tangan ang labis na pag tataka sa kung anong nangyayari."Subalit bakit kailangan nating umalis?"Tanong naman ng reyna habang sinusundan ng tingin si Namie na nuoy paroo't parito na tila ba hindi mapakali habang nag lalagay ng kaunting pagkain sa bayong na kanyang hawak. Maya-maya pa, ay tumungo na nga ito sa reyna upang alalayan ito ng dahan dahan pababa ng kanyang higaan."Mamaya ko nalang ipapaliwanag kamahalan, kailan

Habang pawis na pawis at habol hininga nuon na nakaupo sa isang madilim na sulok ng balon ang reyna ay tahimik itong napapainda dahil sa labis napag hilab ng kanyang tiyan. Napapaulos siya at napapasipa ng kanyang binti dahil sa sakit na kanyang naramdaman. Maya-maya pa nang ipinosisyon na nuon ng reyna ang kanyang katawan upang ihanda ang sarili sapag labas ng bata, ay bigla namang dumilim ang paligid kung saan tinakpan ng araw ang liwanag ng buwan at kasabay nito ay ang pag labas ng ikalawa niyang anak na prinsessa.Mula sa isang basket na inihulog ng binibining si Namie bago ito umalis ay kinuha ng reyna ang isang tela upang gamitin itong pambalot sa bata. Pagkatapos ay naupo ito sa bandang kanang sulok ng balon habang karga karga nito ang kanyang anak.Ninais sana nuon ng reyna na sumigaw upang maka hingi ng saklolo nang saganun ay makalabas sila sa balon, subalit nag aalangan ito na maaaring nariyan pa ang mga tumutugis sa kanila. Nuong mga sandalling iyon ay napapaisip siya na k