All Chapters of LEGEND OF THREE KINGDOM(Day After Tomorrow): Chapter 11 - Chapter 20

Nasa katanghaliang tapat na nuon nang maisipin ng prinsipe na lumabas ng kanyang silid upang tumungo sa halamanan at duon ay mag palipas ng oras. May ilang araw narin ang lumipas mula ng matanggap ng prinsipe ang gintong palamuti na nuoy ipinag kaloob sa kanya ng mahal na Hari. At mula pa nung araw na yon ay hindi pa siya nakakapag pasya ng maayos, dahil maraming mga bagay na bumabagabag sa kanya at isa na dito ay; Una, iniisip niya ang kanyang tiyuhin na si Haggan, sapagkat siya ang ikalawang anak ng Hari. Kaya naman, kung may taong dapat na iluklok ang Hari sa trono, ay walang iba kundi ang kanyang tiyuhin, subalit naging taliwas ang mga pangyayari at ito ang labis nyang pinag aalala sapagkat hindi niya maisip kung anu ang mararamdaman ng kanyang tiyuhin sa kanya. Pangalawa, nung mga sandaling makausap niya ang mahal na Hari ay may naramdaman syang kakaiba dito. Sapagkat bukod sa batid niyang malakas pa ang pangangatawan nito, ay nagugulumihanan din siya sa

  Habang nakaupo sa isang silya ay naka dungaw ng bahagya sa durungawan nang kanyang silid ang prinsessa kung saan ay isang napaka aliwalas na kapaligiran ang pumupuno sa tanawing kanyang napagmamasdan. Nakaharap sa bundok ang durungawan ng prinsessa kaya naman walang dudang puro mga luntiang puno ang kanyang nakikita, sa kabila pa nitoy naririnig niya ang huni ng mga ibon na tila ba umaawit habang ang lamig naman na simoy ng hangin ay dumadampi sa kanyang mukha. Ang totooy hindi makapaniwala ang prinsessa dahil sa bilis ng takbo ng oras, iniisip niya na parang kanina lang ay kasama niya si  Lady Gania na tumungo sa balon ng kahilingan.  May ilang araw narin na tila hindi nila nakikita ang prinsipe. Kaya nga napuno siya ng panghihinayang dahil hindi man lang nila nakasama ang prinsipe na humiling sa balon, na samantalang dati ay mag kasama pa silang tatlo na tumatakas sa pag sasanay upang makatungo lamang sa balon, mag hagis ng pila

Matapos ang gabi ng pag tatapat ng prinsipe ay tila ba naging isang panaginip ang mga pangyayari, at dahil ditoy hindi na muling naalis pa ang ngiti sa mga labi ng prinsessang si Damina. Gayunpaman, sa kabila ng kaligayahan ay nag dadalawang isip parin siya kung tama ba o hindi ang kanyang mga pag papasyang gagawin. Ang totoo'y labis ang kagalakan sakanyang puso dahil matagal na panahon nya ring inilihim ang pag tatangi niya kay Shattu sapagkat ang buong akala nito'y ang tagapag-ingat ang kanyang iniibig. Kaya naman, bilang pag tugon sa kanyang lihim na nararamdaman ay pinili niyang umiwas na mag bigay ng motibo o kahit na mag tapat sa tagapag-ingat o sa prinsipe dahil sa hindi niya ninais na ito ang maging simula ng kanilang hindi pag kakaintindihan, kaya nga mas pinili niyang manahimik nuon at sa halip ay gumagawa siya ng daan upang makapag usap ang tagapag-ingat at prinsipe ng sarilinan kahit pa masakit ito para sa kanya. Kaya naman,para sa kanya ang pag tatapat n

Nuong gabing tanggapin ni prinsessa Damina ang gintong palamuti ay agaran namang nag pautos ang Mahal na Hari upang itakda ang araw ng pamamangkaw. Kaya naman itinala ang pagsagawa sa parehong buwan ng taon.***PRINSIPE SHATTU'S POV***Ayon sa kautusan ng palasyo  kailangang maging pormal at dalisay ang isang lalaking aakyat ng pangangayaw. Kaya naman pasapit pa lamang nuon ang dapit hapon ay tumungo na sa silid ang aking mga tagapaglingkod."Kamahalan, naririto po kami upang ihanda kayo sa inyong pamamangkaw"Wika nuon ng isa sa mga tagapaglingkod,kaya naman akoy tumayo at tumungo sa kasilyas na nuoy nakaharap sa aking salamin, atsaka nila sinimulan ang paghahanda.Kapag ang isang ginoong mamamangkaw ay nag mula sa tapat na angkan ay nilalagyan siya ng mga pilak na palamuti at ito ay mula sakanyang panyapak hanggang sa kanyang buhok. kasabay din nitoy isinusuot sa kanya ang abot sakong na puting kasuotan na may nakahabing bulaklak n

Sa labas ng palasyo ay binaybay ng punong maestro at prinsipe ang masukal na kagubatan at dahil sa sumapit na ang gabi kaya lubhang napaka dilim na ng paligid. At dahil ditoang punong maestro ay gumawa ng isang ilawan na yari sa kawayan at sa pamamagitan ng dalawang batong ikiniskis ay nakagawa nga siya ng sulo. At pagkatapos nito ay nag hiwalay sila ng landas ng prinsipe, subalit hindi naman ito masyadong kalayuan, nag iba lamang ng direksyon ang punong maestre upang mas mapadali ang kanilang pag hahanap. Makalipas pa ang ilang sandali ng paghahanap ay natuntun naman na ng prinsipe ang kakahuyan sa bandang hilaga ng palasyo. Ito ay ang lugar na madalas pinangangasuhan ng kanilang kaharian dahil napaka rami ditong iba’t-ibang mga uri ng hayop tulad nalang ng Usa, Baboy ramo, at kung minsan ay may mga naliligaw din ditong mababangis na hayop kaya naman ipinag babawal ditong pumunta ang mga hindi masyadong pamilyar sa lugar na ito dahil nga sa mapanganib para sa kanilang tumun