บททั้งหมดของ Ang Munting Asawa ni Mr. Tremont: บทที่ 1481 - บทที่ 1490

Kumunot ang noo ni Sylvain. “Sa iyong mga mata, iniisip mo ba talaga na ang iyong sariling bansa ay hindi maikukumpara sa bansang iyong pinakasalan? I really don't find the overseas to be all that great.”Tumawa si Ursula. “Hindi ko naman sinasadya. Sinusubukan mo bang sabihin na hindi ako tapat sa sarili kong bansa? Ito ay dahil lamang sa nasanay ako sa pamumuhay sa ibang bansa. Syl, tinawagan mo ba ako para sabihin na nagbago na ang isip mo? Aalis ka kasama ko?"Kinagat ni Sylvain ang kanyang mga labi at nag-ipon ng lakas ng loob para sabihing, “I'm sorry, mom, pero hindi talaga ako makakasama sa inyo. Gusto ko dito, at mayroon akong trabaho na gusto ko at isang taong gusto kong makasama habang buhay. Maaari mo bang isaalang-alang ang aking sitwasyon paminsan-minsan? Hindi na kita masisisi sa pag-abandona sa akin at pag-aasawa sa iba nang hindi man lang ako nakipag-ugnayan sa lahat ng mga taon na ito, dahil iyon ang pinili mo. Ang hinihiling ko lang ay huwag mo akong gamitin bilang

Hindi nakaimik si Arianne.Tinulungan ni Arianne na pagkatakpan si Aristotle sa pamamagitan ng pagtatapon ng shirt bago matapos si Mark sa trabaho para hindi siya sigawan ni Mark kapag nakita niya ito. Wala sa mood si Mark matapos sirain ang kanyang mga dokumento, kaya sa malamang ay sasabog siya kapag nakita ito. Maraming damit si Mark kaya malamang hindi niya ito mapapansin.Sa lalong madaling panahon ay napagtanto ni Arianne na masyado siyang optimistic. Nakuha ni Aristotle ang shirt na ginuhitan niya dahil inilapag na ito ni Mark sa kama noon dahil balak niyang isuot ito bukas.Sa oras na makabalik si Mark sa kwarto, ang una niyang itinanong ay tungkol sa damit niya. "Nasaan ang damit ko? Balak ko itong suotin bukas."Gusto sanang sabihin ni Arianne na hindi niya ito nakita, ngunit sa huli ay natakot siya. Nag-ipon siya ng lakas ng loob at sinabing, “Nag-doodle si Smore sa damit mo. Hindi namin maalis ang mga mantsa kaya itinapon namin ito. Anak mo siya, huwag kang magalit. May

Sumakit ang puso ni Robin nang marinig niya ang sinabi ng kanyang ina. Magandang pagkakataon ito para sa kanya na umalis sa kanilang bahay. Kung gagawin niya ito, malamang na hindi na siya makakauwi muli. “Mama! Hindi ako aalis hangga't hindi mo isasantabi ang pride mo. Kailangan kong pumasok sa trabaho. Magpahinga ka muna ngayon, mag-uusap tayo pag-uwi ko."Lumingon si Mrs. Cox sa gilid at tumingin sa pinto nang marinig niyang sumara ito. Nangingilid ang luha sa kanyang mga mata sa sandaling nakaalis si Robin....In-update ni Robin si Sylvain sa nangyari sa bahay. Ngayon, kailangan nilang magdahan-dahan at maging matatag kung hindi ay masisira lang ang lahat ng meron sila.Nakaramdam ng labis na pag-aalala si Sylvain nang marinig niya ito. Alam ng lahat na mahusay si Sylvain sa lahat ng aspeto, pero bakit napakahirap makuha ang approval ni Mrs. Cox? Siya lang ang may kasalanan ng napakalaking iskandalo na iyon kay Jessica. Si Mrs. Cox ay naging tapat sa buong buhay niya at pinaha

Kaswal na hinihithit ni Alejandro ang kanyang sigarilyo mula sa kabilang dulo ng linya. “Seaton S. Bart? Namamalikmata ka ba dahil sa katandaan? Hindi ba na-verify na natin ito? Patay na siya. Sinasabi mo ba na kahit papaano ay nakatakas siya?"Nainis sa kanya si Mark. “Kailangan kong mag-double-check. Maganda kung hindi siya nakatakas, pero kung totoo ito, kailangan nating mahanap siya sa lalong madaling panahon. Kung hindi ito mahalaga sayo, kalimutan mo na lang na tinawagan kita. Kung may pumatay sayo, huwag mo akong sisihin na hindi kita binalaan." Binaba ni Mark ang tawag pagkatapos nito....Ibinaba ni Alejandro ang kanyang cellphone, nagpakawala ng usok, at tinawagan si Jett. “Inutusan kita na bantayan si Seaton sa kulungan. Nakakuha ka ba ng kahit anong kumpirmasyon? Buhay pa ba si Seaton?"“Patay na siya,” confident na sinabi ni Jett, “Ang isang taong tulad niya ay hindi makakaligtas ng higit sa ilang araw na nakakulong kasama ang mga matitigas na kriminal na iyon. Bakit g

Itinaas ni Mark ang ulo niya at tinitigan siya ngunit makikita ang pagkailang sa mga mata nito. "Kaya niyang maghintay ng kaunti pa."Napunta ang mga mata ni Arianne sa kanya, at kumirot ang puso niya. “P-Pwede ba? Naghihintay pa rin para sa atin ang dinner... Bakit ba nalilibugan ka sa lahat ng pagkakataon? God, pwede bang gawin na lang natin ito mamaya?"Ayaw itong tanggapin ni Mark kaya kinagat niya ang gilid ng manggas ni Arianne gamit ang kanyang mga ngipin at hinila ito palayo, dahilan para ma-expose ang chiseled collarbone ni Arianne, hanggang sa napunta ang kanyang mga labi ni Mark sa leeg niya.Naramdaman ni Arianne ang malambot at mainit na sensation na gumugulo sa kanyang isipan, at ang mga braso nito ay awtomatikong pumulupot sa kanyang leeg—Nang lumabas ang dalawa sa study room ni Mark, hindi pa rin nawawala ang scarlet na pamumula sa kanyang mukha, ngunit makikita kay Mark na parang wala siyang nangyari. Mabilis niyang binuhat si Smore pagbaba ng hagdan bago umupo sa