บททั้งหมดของ Ang Munting Asawa ni Mr. Tremont: บทที่ 531 - บทที่ 540

Sumabay sa pakikipag-inuman si Arianne. "Alam ko ito. Nakapag-desisyon ka na at masama ang loob mo ngayon. Hindi pa huli ang lahat. Hindi natin alam kung malulungkot ka buong buhay mo... noong bata pa tayo, naisip natin na makakalampas tayo sa kahit anong problema hangga't mahal natin ang bawat isa at hindi tayo natatakot sa kahit anong hirap o balakid. Pero habang tumatanda tayo, nagkaroon tayo ng malawak na pananaw sa mga bagay. Pero kahit pa ganoon Tiffie, ako ang may utang na loob sayo. Kung hindi nangyari ang mga bagay na iyon, siguro hindi naging mahirap ang relasyon niyo ni Jackson. "Ito ang katotohanan, pero hindi pa rin sinisi ni Tiffany si Arianne. “Paanong naging kasalanan mo ito? Kung magtuturo tayo ng mga daliri, dapat kong sisihin sila Aery at Ethan dahil dito. Bukod pa dito, itinadhana na ito para sa atin. Sinong nakakaalam na mangyayari ito? Siguro kung hindi ko kilala si Ethan, hindi magiging ganito ang mga bagay? Noong naging kami ni Jackson dati, naisip ko na magig

Pagpasok sa sasakyan, sinabi ni Arianne, "Dalhin mo ako sa hotel para makakuha ako ng kwarto na matutuluyan. Phone ko lang ang dala ko. Wala sa akin ang ID ko…"Bahagyang tumango si Mark at nagmaneho pabalik sa hotel. Huminto si Arianne sa paglalakad nang makaabot sila sa counter na nasa lobby, ngunit bigla siyang pinaalalahanan ni Mark, "Hindi ka makakakuha ng isang kwarto nang walang ID. Matulog ka sa kwarto ko. Matutulog ako sa sopa."Naturally, alam niyang hindi siya makakakuha ng isang kwarto kung wala ang kanyang ID. Gayunpaman, tumango si Mark sa kotse kaya't inisip niya na may paraan ang lalaking ito upang makakuha ng isang kwarto. Hindi niya inaasahan na ganito pala ang solusyon niya. Gayunpaman, dahil nandito na siya, hindi naman siya pwedeng tumalikod na lamang at umalis ngayon. Halos four o’clock na ng umaga at pagod na pagod na siya.Bukod pa dito, meron pa siyang trabaho bukas.Alam niya na ang kwarto na madalas na tinutuluyan ni Mark ay isang VIP suite. Meron itong mg

Parang sinaway na bata ang itsura ni Tiffany. Maingat siyang tumango at sinimulang isuksok ang mga pagkain sa kanyang bibig. Marami siyang nainom kagabi at sinuka niya ang lahat ng ito. Nakatulog siya ng mahimbing hanggang tanghali kaya nagugutom na siya.Sa wakas ay naalala niya si Arianne pagkatapos niyang kumain, “Nasaan si Ari? Nandito ka ba lang ba buong gabi? Saan siya pumunta?"Pilit na ngumiti si Jackson, "Sinabihan ko si Mark na ihatid siya. Malamang nasa hotel pa siya ngayon."Medyo magulo pa ang isipan ni Tiffany, "Pumayag si Ari doon?"Nagkibit balikat si Jackson, “Sa tingin ko okay lang siya doon. Pinahirapan mo siya hanggang three o'clock ng umaga. Napagod siya sayo. Sa tingin mo mas magandang matulog sa isang hotel o sa isang maliit na condo na may mga lamok sa paligid? Hindi siya tanga. Malamang gising na sila ni Mark ngayon. Oh, nakakita ako ng isang water park na malapit dito at mainit nga naman ngayon. Gusto mo bang pumunta? Hindi malapit sa dagat ang city na it

Bakit hinayaan lang siya ni Tiffany? Itinulak siya sa braso ni Jackson, "Hawakan mo siya para hindi siya tangayin ng alon. Hawakan mo siya nang mahigpit; darating na ulit ang alon. Mag-eenjoy ka kapag nasanay ka dito. Masaya ito! Nabalitaan ko na binanggit ni Jackson na si Mark ay isang mahusay na swimmer. Bakit hindi ka marunong? Wala kang pinagkaiba sa isang taong hindi marunong lumangoy."Parehong naging awkward ang pakiramdam nila Arianne at Jackson. Bakit naging open-minded si Tiffany? Si Jackson ay nakasuot ng swim shorts at si Arianne ay nakasuot ng isang skimpy bikini. Hindi ba't hindi angkop na magyakapan sila? Hindi naglakas-loob si Jackson na magsalita pa at takot na takot siyang hawakan si Arianne. Si Arianne na lang ang awkward na humawak sa balikat niya, “Tiffie! Anong ginagawa mo? Bakit hindi kita mahawakan?"Nakita ni Tiffany ang kanilang kahihiyan at tumawa siya, "Okay lang sa akin. Kaya kong umangoy, pero ikaw hindi mo kaya. Wala namang mawawala sa akin kapag hinawa

Bumalik si Arianne sa changing room habang dala niya ang gamot. Ininom niya ang gamot at naligo siya sa public bathroom, sinuot niya ang isang kaswal na damit at ayaw na niyang maglaro sa tubig. Pagkatapos nito, naghanap siya ng isang milk tea shop para makapag pahinga sa aircon. Napakainit sa labas. Nararamdaman pa rin niya ang init ng kanyang balat kahit na saglit lang siyang nanatili sa ilalim ng araw.Hindi nagtagal, pumasok rin si Mark sa milk tea shop at umupo sa tapat niya. Nilayo ni Arianne ang mukha niya nang makita niya si Mark, kitang-kita pa rin ang galit sa kanyang mukha. "Ako ang may kasalanan. Hindi ako dapat kumilos base sa nararamdaman ko."Hindi niya napansin na nag-yelo ang katawan ni Arianne. Kailan pa natuto si Mark na aminin ang kasalanan niya? Maliwanag na umaalab sa kanyang puso ang apoy ng kanyang galit, ngunit naantig si Arianne nang humingi siya ng tawad.Umupo ng maayos ni Arianne at mahinang sinabi, "Hindi mo kasalanan iyon. Tama ka sa lahat ng ginagawa