Todos os capítulos de Ang Asawa kong Tinitingala ng Lahat: Capítulo 6511 - Capítulo 6520

‘Siguradong wala ng masasabi ang sinumang tututol sa akin sa sandaling makahuli ako ng isa sa mga ito na siyang maipapakita ko sa Golden Hall. Ito na ang pagkakataon ko para makilala ng lahat bilang Kaiser.’ Isip ni Lukas.“Dalian ninyo!” Kaway ni Lukas sa kaniyang katawan habang nababahala siyang sumisigaw ng, “Dalian na ninyong paligiramn ang mga Wolfires na ito. Nakikita mo ba iyang mature nilang kasama? Hulihin ninyo ang isang iyan ng buhay!”“Opo, Heneral!” Iisang sagot ng mga elite na sundalo.Dito na sila sumugod para paligiran ang mga Wolfires na iyon.Agad na naging alerto ang mga Wolfires nang makita nila ang napakarami nilang mga kalaban. Walang sinuman sa kanila ang natakot habang malakas silang umaalulong.Ang Wolfier ang hari ng mga damuhan kaya agad na naglabas ang mga Wolfire ng napakalakas na aura na tumakot sa mga elite na sundalo nang umalulong ang mga ito. Marami ang napalunok habang marami rin ang nangatog sa kanilang narinig. Nagpalitan sila ng tingin pero

Habang nasa gitna ng mga oras na iyon, hindi magagawang gamitin ng Wolfire ang kaniyang apoy para umatake kaya kinakailangan nitong dumepende sa kaniyang mga pangil at kulo para lumaban.Nasabik ng husto si Lukas nang madiskubre niya ito. ‘Masyadong malakas ang mga Wolfires na ito pero mga halimaw lang sila kung tutuosin. Hindi ko na kailangang matakot kung hindi nila magagawang gumamit ng Blazing Flame Attack.’Isinwing niya ang mahaba niyang saber para sumugod ng buong bilis. Nang mailagan ng lider ng mga Wolfire ang kaniyang pagatake. Ginamit niya ang pagkakataong iyon para umatake gamit ang isa pa niyang kamay. Dito na niya tinamaan ang lider ng mga Wolfire sa likuran.Hindi siya umatake ng husto para mapatay ang Wolfire dahil ito ang diyos diyosan ng mga barbaro. 25 porsyento lang ng kaniyang lakas ang kaniyang ginamit sa pagatakeng iyon.Hindi nagkaroon ng sapat na oras ang lider ng mga Wolfire para mailagan ang pagatake ngayong napakabilis ni Lukas. Malakas itong umungol nan

Samantala, natigilan naman ang mga Wolfire nang makita nilang buhay pa si Darryl. ‘Hindi natakot sa apoy ang taong ito…’Napangiti naman si Darryl nang malaman niyang nagulat ang mga Wolfire sa kaniyang ginawa. Dito an siya nakipagusap sa lider ng mga Wolfire gamit ang wika ng mga ito. “Hindi niyo ako naintindihan. Hindi ako ang inyong kalaban. Isa akong kaibigan.”Dito na mas nasurpresa ang mga Wolfire. ‘Na…nagawa ng taong ito na magsalita gamit ang aming wika?’Samantala, kasalukuyan pa ring nagtatago si Samara. Nagpakita ng curiousity ang maganda niyang mukha nang marinig niyang magsalita si Darryl gamit ang wika na hindi niya maintidihan.‘Ano ang sinasabi niya? Wala akong maintindihan na kahit na ano sa mga sinasabi niya,’ isip nito.At sa wakas ay nagreact at umalulong na rin ang lider ng mga Wolfire. Tumingin ito kay Darryl gamit ang kumplikado niyang mga mata. “Sino ka ba? Paano mo nagawang magsalita gamit ang aming wika? At bakit hindi ka natatakot sa apoy?”Nagpatuloy i

Masyadong naging seryoso ang itsura ni Lukas habang nagsasalita.Kahit na kontrolado niya ang buong palasyo, ayaw pa ring ipakita ni Lukas na nakikipagsabwatan siya sa grupo ng mga mamamatay tao na siyang sisira sa kaniyang reputasyon at sa kaniyang pagkakataon na makuha ang trono.“Opo, Heneral!”Sagot ng bantay bago ito nagmamadaling naglakad palabas ng main hall.…Pagkatapos ng kalahating oras, umupo si Lukas sa isang upuan sa loob ng study room para magmeditate ng magisa.Creak!Nang biglang itulak pabukas ang pinto. Dito na tumayo ang bantay sa pintuan para sabihing. “Naririto na po siya, Heneral!” Kasunod nito ang mabilis na pagatras ng bantay.Kasunod nito ang pagpasok ng isang imahe.Hindi ito katangkaran habang suot ang itim niyang mga robe at isang itim na straw hat. Nabalot ng tansong maskara ang kanyiang mukha at nagkaroon din ito ng magaan na yapak sa kabila ng napakatinding aura na lumalabas sa kaniyang katawan.Ito ay walang iba kundi ang lider ng Foggy Sect n

Whew!Huminga ng malalim ang mga bantay nang makita nila ang eksena sa kanilang harapan, dito na naglagablab ang galit sa kanilang dibdib.“Ang lakas ng loob mo!”“Tinrato na ninyong bakuran ang lugar na ito para magpunta rito kung kailan ninyo gustuhin ah? Pupugutan namin kayo ng ulo!”Habang sumisigaw sa sobrang galit, bumunot ng mahahabang espada ang mga bantay bago sila magsisugod na nagsimula ng isang mabangis na laban sa pagitan ng mga bantay at ng mga mamamatay tayo. Alam ng mga bantay na nakakalaman sila sa bilang kaya magiging madali lang para sa kanilang patayin ang iilang mga mamamatay tao na ito.Pero sa kasamaang palad, dito sila nagkakamali.Habang nasa gitna ng laban, wala na silang ibang nakita kundi ang paglabas masok ng mga mamamatay tao na parang mga kidlat habang gumagawa ang mga ito ng sunod sunod na mga pagatake. Sa loob ng sampung segundo ay nagawa ng mga itong pabagsakin ang nasa tatlongpung mga bantay.‘Buwisit!’Nagulat naman si Darryl sa kaniyang naki