บททั้งหมดของ Ang Asawa kong Tinitingala ng Lahat: บทที่ 6661 - บทที่ 6670

Bahagyang nagbuntong hininga ang alkalde habang mabilis itong naglalakad papunta sa platong gawa sa buhangin na nasa harapan ni Paya bago nito sabihing, “Hindi mahusay pagdating sa tubig ang iyong mga heneral at sundalo kaya hinding hindi kayo mananalo gamit ang pangkaraniwang estratehiya na iisipin ng kahit na sino sa labang ito.“Pero sa sadnaling pagkabitkabitin mo ang iyong mga barko gamit ang mga kadena, magiging stable ang mga ito na magpaparamdam sa iyong mga heneral at mga sundalo na para bang nakatungtong sila sa lupa. Dito na nila magagawang makipaglaban ng normal.”Sa huli ay natuwa ang alkalde sa kaniyang sarili habang nagtatanong siya ng, “Punong Heneral, ano sa tingin mo?”Tumitig si Paya sa mga plano habang inaalala ang mga sinabi ng alkalde. Natigilan siya rito. ‘Napakahusay ng istratehiyang ito! Bakit hindi ko ito nagawang maisip?’Samantala, nagtinginan naman ang mga heneral sa sobrang gulat. ‘Napakahusay na ideya ang pagkakabit sa mga barkong pandigma gamit ang m

Pagkatapos ni Bosco sa kaniyang pagsasalita, dinala niya si Moriri papunta sa likurang kuwarto.Isang iglap na lumipas ang gabi. Dahan dahang nawala ang hamog habang tumatama ang sinag ng araw sa ilog.Kapansinpansin ang pagod sa sundalong nagbabantay sa naval base sa Emerald Cloud City.Nang biglang marinig niya ang malalakas na tunog ng tambol sa kabilang banda ng ilog. Ito ang gumising sa mga heneral at mga sundalo sa naval base.“Nako, hindi!” Pagkatapos ng isang segundo, nakita nila kung ano ang paparating kaya nababahala silang sumigaw ng, “Umaatake na ang kalaban. Ito ang mga rebelde nating kalaban! Maghanda kayo sa pagharap natin sa kalaban! Maghanda na tayo sa pakikipaglaban!”Maraming mga sundalo ang naglakad palabas para tingnan ang ilog matapos nila itong marinig. Nagulat sila sa kanilang nasaksihan. Nakita ng gulat nilang mga mata ang ilang mga higanteng bagay na dahan dahang papunta sa kanila.Ang mga naglalakihang bagay na ito ay ang mga magkakadikit na barkong gum

Ngumiti si Darryl nang maramdaman niya ang tingin sa kaniya ng kaniyang mga kasama habang sumisigaw siya kay Paya ng, “Tingnan natin kung kaya mo na talaga akong pabagsakin, Paya.”Habang nagsasalita, tumingin si Darryl sa mga bantay na nasa likuran ni Haring Astro bago niya mahinang sabihin na, “Pagkakataon niyo na po para kumilos.”Hindi nakasuot ng pangkaraniwang mga armor ang mga bantay at sa halip ay nakasuot ang mga ito ng uniporme ng mga sea general.Agad na humarap sa mga ito kay Darryl habang sabay sabay silang sumasagot ng, “Huwag po kayong magalala, Sir! Ipinapangako po namin na matatapos namin ang inyong ipinapagawa.”Nang masagot nila si Darryl, nagmamadaling tumakbo ang mga bantay pababa mula sa siyudad. Dito na sila tumakbo papunta sa ilog mula sa kakahuyan para magpunta sa nagliliitang mga bangka na kanilang ihinanda.Nabalot ng mga tangke ng gasoline ang mga bangkang iyon.Swoosh!Nang makita niya na nakaposisyon ang mga bantay, hidni na nagdalawang isip pa si D

Hindi na nagkaroon ng oras ang mga nasunog na sundalo para miserableng umiyak bago sila maabo sa loob lang ng ilang segundo.Dito na napabuntong hininga ang lahat kabilang na si Paya at ang mga natitirang sundalo.Ganito ba talaga katindi ang apoy na iyan. Paano ito nangyari?Kasabay nito ang panginginig ng alkalde matapos niyang makita ang nangyari mula sa kaniyang pinagtataguan sa kakahuyan. Dito na nablangko ang kaniyang isipan. Hindi niya inasahan na gagamit ng apoy si Darryl para umatake sa huling sandali.Pero ang mas gumulat sa kaniya ay ang nakakatakot na lakas ng purple red na apoy ni Darryl.…Mabilis namang nahimasmasan si Paya, malakas siyang sumigaw sa mga natitirang sundalo sa kaniyang paligid ng, “Dalian ninyo! Gumamit kayo ng tubig para apulahin ang apoy.”Bahagyang nagpasalamat si Paya noong mga sandaling iyon. Kahit na masyadong malakas ang apoy ni Darryl, naglalaban sila sa tubig kaya maaari nila itong gamtin para apulahin ang apoy.Pero sa kasamaang palad, n

Mahinang nagbuntong hininga si Darryl habang nakangiti nitong sinasagbi na, “Masyado po kayong naging mabait, Kamahalan. Wala ng ginawa si Paya kundi maghasik ng lagim at manira ng inosenteng mga buhay. Kaya kahit na hindi ninyo ako lapitan, ako na mismo ang magpapabagsak sa kaniya.”Habang nagsasalita, dahan dahang naglakad ang mga sea general papunta sa pampang habang nagpapakita ng takot na itsura sa kanilang mga mukha.Isang gabi na ang nakalilipas mula noong makatanggap ng utos ang mga sundalo mula sa alkalde na magkunwaring tumakas habang nasa gitna sila ng laban. At ngayong natalo si Paya, wala na silang magagawa kundi bumalik sa gate para humarap sa batang emperor.Hindi na naitago ng lahat ang kanilang galit, kabilang na sina Yankee at Haring Astro nang makita nila ang mga sundalong iyon.Tumakas ang mga heneral ng hukbong dagat sa unang sagupaan nila ng panig ni Paya na nagpahiya ng husto sa kanila, pero nagawa pa rin ng mga itong bumalik sa kanila.Dito na nanlalamig na