บททั้งหมดของ Numero Unong Mandirigma: บทที่ 1571 - บทที่ 1580

Nagkatinginan ang mga elder, para ba silang nabigla sa impormasyong ito. Pagkatapos ay lumipad ang mga elder at dumating sa harapan ng pintuan ng pavilion, sa harapan ng mga taong gustong bumisita sa kanila. Tinignan ni Harry ang mga tao sa harapan niya at nagtanong nang nagtataka, "Sino kayo…?" Parang pamilyar ang isa sa mga elder pero hindi niya mabigyan ng pangalan ang mukhang iyon. Lalo na't ilang dekada na ang nagdaan simula noong umalis ang junior brother niya. Tumanda na ang lahat mula sa nakaraan. "Senior Brother, ang tagal nating di nagkita!" Tumawa si Matthew Charles at magalang na sumenyas gamit ng mga kamay niya kay Harry na nasa kanyang harapan. Pagkatapos marinig ang pamilyar na boses na ito, nakilala na ni Harry sa wakas ang lalaking nakatayo sa harapan niya. Kaagad na nanigas ang mukha niya at nagsimula siyang magalit. Hinigpitan niya ang kamao niya habang nagsalita siya nang nagngingitngit ang ngipin, "Ang tagal na nga talaga nating di nagkikita. Sinong ma

Gayunpaman, nilagay ni Harry ang kamay niya sa bola at mabilis itong naglaho habang itinabi niya ito ulit. Sandaling walang masabi si Matthew bago siya umatras at umupo. "Dalawa ang bola?" sabi niya nang nakakunot ang noo. "Kaya pala hindi ka interesado na kunin ang stone ball ng Woods family!" "Mayroong higit sa dalawa nito; tig-iisa sa bawat isang Seven Dangers. Hindi ko kailangang sabihin to sa'yo, pero ayos lang na sabihin ko to sa'yo. Lalo na't kahit na sabihin ko sa'yo ang tungkol dito, malalaman mo ang tungkol dito pagkatapos mong lumabas!" nakangiting komento ni Harry. "May tig-iisa nito sa bawat isang Seven Dangers? Sa aling lugar mo naganap ang sa'yo?" tanong kaagad ni Matthew nang may naisip siyang ideya. "Alam ko ang iniisip mo. Gusto mong hanapin ang stone balls sa iba pang mapanganib na lugar, tama ba? Huli ka na. Kumilos na ang iba pang ancient clans at mga pamilya mula sa mainland at malamang nakuha na nila ang stone balls, kaya kung ako sa'yo wag mo nang isipin

Malamig na ngumiti si Fane habang nagsalita siya. Natuwa si Matthew nang mapansin niya kung paanong hindi nagkomento si Fane na hindi siya nagpunta nang mag-isa. Mag-isa siya at parang musika ito sa tainga niya. Whoosh!Sa sandaling iyon, lumipad din si Harry kasama ng mga tao niya habang sunod-sunod na lumipad ang mas marami pang masters ng Pavilion of Gods and Kings. Nang makita niyang dumating si Harry para pigilan sila, ngumiti si Matthew at walang pakialam na nagsalita, "Master Harry, ito ang lalaking hinahanap namin, at mag-isa siya rito. Sana di ka makialam kapag may ginawa kami pagkatapos nito. Lalo na't isa itong pribadong bagay sa pagitan naming dalawa. Pinatay ng binatang ito ang dalawang masters namin na nasa peak stage ng true god-level at marami pang masters na nasa true god-level. Oras na para bumawi kami!" Sandaling natulala si Harry bago siya ngumisi at nagkomento, "Parang di naman tama yun, Hall Master Matthew. Hindi lang kung sino si Fane; siya ang anak ng m

Whoosh!Nagpadala ang espada ni Fane ng isang mala-apoy na atake papunta sa mga tao sa harapan niya. "Atake!" Hinigpitan nila ang hawak nila sa espada nila at kanya-kanyang umatake. Dahil malayo sila kay Fane, pwede silang umatake. Thoom! Thoom! Boom!Tatlong taon ang napatay kasunod ng tunog ng pagsabog habang isang lalaking nasa final stage ng true god-level ang napuruhan. Bumagsak siya sa lapag habang sumuka siya ng dugo. Sa huli ay hindi siya nakatayo ulit. "Grahh!" Sa sandaling iyon, isang elder na nasa peak stage ng true god-level ang dumiretso kay Fane para atakihin siya. Isang malaking tigre na gawa sa Chi ang lumitaw sa harapan niya at sumugod papunta kay Fane. Gayunpaman, hindi nabahala si Fane sa nakakatakot na atake at wala man lang siyang naramdamang kahit na anong bakas ng takot. "Hmph!" singhal niya habang mas tumindi ang kagustuhan niyang lumaban. Isang nakakatakot na motibasyon sa pakikipaglaban ang pumuno sa puso niya. "Big Wave Hits!" Biglang tumalon si

Habang nakatingin kay Fane na kumolekta sa mga tropeyo sa sahig, isang matandang babae mula sa Pavilion of Gods and Kings ang napasigaw, “Masyadong malakas ang lalaking ito. Sobrang dami ng pumaligid sa kanya at umatake, ngunit nagawa niyang pumatay ng higit dalawampu sa mga ito nang hindi nasusugatan. Kung hindi nakatakbo nang mabilis sila Matthew, baka namatay sila!” “Hindi natin pwedeng galitin ang taong ito; baka kailangan pa nating bumuo ng magandang ugnayan sa kanya. Maswerte tayo at hindi tayo masyadong kumikilos nitong nakaraan at hindi natin siya ginalit! Kahit na nasa peak stage ng true god-level ang batang ito, ang combat power niya ay maikukumpara sa isang ultimate god-level, at hindi pa ako nakakakita ng isang master na nasa ultimate god-level!” huminga nang malalim si Harry. Ang nasaksihan niya, lalo na ang huling atakeng ginamit ni Fane, ay tumatak sa kanyang isipan.Tumango ang First Elder ng Pavilion of Gods and Kings habang nagsasalita, “Oo, at ikinakatakot ko na a