บททั้งหมดของ Numero Unong Mandirigma: บทที่ 2471 - บทที่ 2480

Kumunot ang noo ni Fane habang nagsisimula siyang umatras, sinusubukan ang kanyang makakaya na sumiksik sa kanyang sulok. Wala siyang ideya kung sinong nagbukas ng pinto, at hindi rin niya alam kung para saan binuksan ang pinto.Napagpasyahan niyang ito ang pinakamagandang gawin sa ngayon, para lang makaiwas sa anumang panganib.“Ayos, bukas na. Tandaan niyo: wala kayong iiwang buhay!” narinig ang boses mula sa labas, malinaw na isa itong utos.Ang mga salitang iyon ay parang hatol ng kamatayan para sa lahat ng nasa loob ng vessel. Muntik nang maihi sila Grayson at Rudy sa sobrang takot. “Huwag mo akong patayin!” tili ni Rudy. “Wala akong alam; isa lang akong estudyante! Huwag mo akong patayin!”Hindi pa nila nakikita ang taong papatay sa kanila at nagmakaawa na si Rudy. Pakiramdam ni Fane baka himatayin pa si Rudy dito. Siya, na isang tunay na duwag sa huli, ay umasta na parang ang galing niya.Si Rudy ay isang malaking kalokohan. Si Rudy na nasa ganitong nakakaawang kalagaya

Ganito rin ang pakiramdam ni Rudy. Ang Phoenix Valley ay hindi na isang lugar na gusto niyang puntahan. Ayaw na rin niyang maging disipulo ng alyansa. Mas gusto niyang mabuhay at magsikap para palakasin ang kanyang sarili!Tinikom ni Fane ang kanyang bibig, walang masabi sa kanyang nakikita.Si Rudy ay mukhang nagkaroon ng pekeng tapang habang nagpapatuloy, “Basta makahanap tayo ng kahit sino o lugar na may bakas ng sibilisasyon, makakahanap tayo ng isang transport array. Kapag natukoy natin kung saan tayo dapat magpunta, makakauwi na tayo. Hindi tayo pwedeng mataranta sa ganitong oras!”Parang kalmado ang pananalita ni Rudy para kay Grayson habang naiisip niya na totoo ang sinasabi ni Rudy. Basta makahanap sila ng sibilisasyon, matutukoy nila kung nasaan na sila at kung paano sila magpapatuloy.Napagpasyahan niyang huwag muna pumunta sa ibang lugar pagkatapos niyang makauwi nang ligtas. Siya ay mananatili sa Rosefinch Pavilion, ang pinakaligtas na lugar na napuntahan niya. Mamumuh

Tumaas ang isang kilay ni Fane nang bigla niyang tinanong si Rudy, "Nakikita mo ba kung nasa anong realm ang lakas ko?"Sandaling nabigla si Rudy bago siya tumingala. Ginamit niya ang pakiramdam niya para sukatin ang lakas ni Fane nang ilang sandali, bago sa huli ay naiilang na nanginig ang mga labi niya. "Hindi mo kaya! Pero ano naman ngayon?" mayabang na singhal ni Rudy. "Kahit gaano ka pa kalakas, malamang ay nasa middle-stage ka pa lang ng innate level!" Natatawang ngumiti si Fane nang hindi nagsasalita. Kumunot ang noo ni Grayson at nagtanong, "May natutunan ka bang skill na nagtatago sa lakas mo? Bakit di ko rin malaman kung nasaang realm ka na?" Umiling si Fane; hindi siya nag-aral ng mga ganitong skill. Ang pinsalang natamo niya noon ang dahilan kung bakit parang nakatago ang lakas niya. Nagpasya si Fane na gamitin ang sitwasyon niya sa sandaling napansin niya ito. Sinadya niyang hindi pagalingin ang ilan sa mga sugat niya sa kagustuhang pigilan ang iba na suriin siy

Walang magagawa ang pag-iyak at kailangan nilang maghanap ng daan palabas. Nang naisip ito ni Grayson, isang kaisipan ang lumitaw sa utak niya. Bigla siyang tumalikod at nagsabing, "Pero, may magagawa tayo ngayon!" Sandaling napahinto sina Fane at Rudy. Pagkatapos ay lumingon sila at nakita nila si Grayson na nakaharap sa spiritual vessel. Nakaturo siya sa pinto habang siguradong-sigurado siyang nagsabing, "Hindi pa sira ang pinto! Pwede pa nating magamit ang pinto!" Nagmadaling nagtanong si Fane, "Hindi ba to sira? Masasara pa ba ito?" Huminga nang malalim si Grayson habang pinunasan niya ang mukha niya gamit ng kamay niya. Pagkatapos pakalmahin ang sarili niya, nagsabi si Grayson, "Nakalimutan ko ang tungkol dun. May maliit na spirit vessel ang master ko noon na kagaya nito, pero sa huli, binenta niya ito para sa mas malaking spirit vessel." "Kahit na maraming problema sa mga spiritual vessel kagaya nito at mura lang ito, may ilan pa rin itong praktikal na gamit. May higit

Kumibot ang labi ni Fane habang nakatingin siya kay Grayson nang walang magawa. Kakapuri lang niya kay Grayson sa pagiging matalino nito nang muli na namang ipakita ni Grayson ang katangahan nito. "Tingin mo ba may mga kalabang hahabol sa kanya sa gubat nang ganito kalalim?" sagot ni Fane nang naiinis. "Bago pa 'yan, bakit hindi mo tingnan ang mga sugat sa katawan niya? Hindi 'yan gawa ng sandata. Siguro mga sugat ito mula sa mga kuko at pangil ng mga halimaw.Nabigla si Grayson sa sinabi ni Fane. Kaagad siyang tumingin sa mga sugat ng lalaking nakaputi. Talagang mukhang mula sa mga pangil ng isang halimaw ang mga sugat nito. Bago pa mailaban ni Grayson ang kanyang ideya, idinagdag ni Fane, "Siguro hinabol ito ng mga halimaw. Natural, mas mabuting huwag na lang makialam, pero iba ang sitwasyong ito. Dahil nandito siya ibig-sabihin alam niya kung paano makakaalis dito. Diba kailangan natin ng gagabay sa atin ngayon?" Tumama sa kanila ang mga salita ni Fane sa kung saan sila dapat