บททั้งหมดของ Isa pala akong rich kid?!: บทที่ 1981 - บทที่ 1990

Napahinto si Fayth sa kanyang narinig bago niya sinabing, “...Elaborate.” “Habang papunta siya sa Heavenstar Town para kumuha ng mga halamang gamot, siya ay sinugod ng ilang mga lalaki mula sa Whitehaar Abbey! Kung hindi ako sumugod para iligtas siya, matatanggap ng iyong sect ang balita tungkol sa inyong namatay sa head disciple!" paliwanag ni Gerald. Nanlaki ang mga mata ni Fayth nang lumingon siya para tingnan si Zianne bago nagtanong, "Nagsasabi ba siya ng totoo?" “Oo, totoo ang sinasabi niya! Ang mga salarin ay si Johnny at apat sa kanyang mga kaibigan sa Whitehaar Abbey! Kung kailangan mo ng ebidensya, tingnan mo lang ang mga sugat na ginawa nila sa akin! Ako ang nag-imbita kay Warrior Crawford na pumunta dito upang ipakita ang aking pagpapahalaga sa kanyang pagligtas sa akin! Alam kong mali ang ginawa ko, kaya parusahan mo ako kung kailangan mo!" sagot ni Zianne. Kumalma si Fayth nang marinig niya iyon bago siya lumapit kay Zianne at tinulungan itong tumayo... Tumaliko

Nang wala na ang tatlo, lumapit si Gerald sa payat na lalaki at tinulungan siyang tumayo. “S-salamat sa pagligtas mo sa akin...! Ako, si Yale Zachrey, malaki ang utang na loob ko sayo!” sabi ng lalaki. “Huwag mo itong alalahanin. Nakita ko lang na binubully ka habang dumadaan ako at hindi pwede na hindi ako tumulong! Kung sa tingin mo ay may utang na loob ka sa akin, bakit hindi mo na lang ako ilibre ng almusal?” nakangiting sinabi ni Gerald habang tinatapik ang likod ni Yale. Nagulat ng sandali si Yale bago siya natauhan ng tuluyan at sinabi, "Sige ba! Ano palang pangalan mo kuya?” "Tawagin mo na lang akong Gerald!" "Okay! Kuya Gerald ang itatawag ko sayo! At saka... Parang hindi ka isang lokal... Saan ka ba galing, kuya Gerald...?" tanong ni Yale nang mapansin niya na hindi ordinaryong tao si Gerald. Naiiba ang itsura niya sa mga lokal dito at dagdag pa dito ang kanyang pambihirang lakas. Tumawa ng sandali si Gerald bago siya sumagot, “Oo! Sabihin na nating traveller ako

Nang marinig iyon, sinenyasan ng lalaking may scar sa mukha ang kanyang mga tauhan na hawakan ang dalawa. Pero bago pa man sila makalapit sa kanya, kusang umatake sa kanila si Gerald! Sa loob ng ilang segundo, silang lahat ay nakahandusay sa lupa at hindi na nila kayang makabangon! Nabigla ang lalaking may scar nang makita niya na napakalakas ni Gerald! Kasunod nito, tiningnan ng masama ni Gerald ang lalaking may peklat at sa sobrang takot nito ay pumunta ito sa isang gilid. Hindi niya sila pipigilang umalis pagkatapos nilang masaksihan ang lahat ng iyon! Sa pamamagitan nito, matagumpay silang umalis sa casino… Maya-maya ay huminto sila sa tabing-ilog at si Gerald ay kumuha ng isang dakot ng mga divine stones bago niya ito binigay kay Yale. “Tulad ng pinangako ko sayo, ibinabalik ko ang divine stones na hiniram ko! Ituring mong pasasalamat ko sayo ang mga ibang bato na binigay ko!” sabi ni Gerald. Nakatitig ngayon si Yale sa lahat ng mga batong ibinibigay sa kanya ni Gera

Hindi nagtagal ay nahanap na ng lalaking may scar ang inn na tinutuluyan nina Gerald at Yale. Sa kabutihang palad, lumabas si Yale sa bintana ng kanilang kwarto nang marinig niya ang kaguluhan sa labas... at agad niyang nakilala ang lalaking may scar! Namumutla na ang mukha niya sa takot na naramdaman niya at mabilis na nilingon ni Yale si Gerald—na nakahiga sa kama—bago siya bumulong, “Ku-kuya Gerald...! Nandito ang gang mula sa casino...! Nandito sila hinahanap tayo...! Anong dapat nating gawin...?!” Dumiretso si Gerald sa bintana para tingnan ito... at sakto namang nakita niya ang lalaking may scar na nagmamadaling pumasok sa inn kasama ang kanyang mga tauhan! Kumunot ang noo ni Gerald nang lumingon siya kay Yale habang nag-uutos, “Halika dali!” Nanlaki ang mga mata ni Yale nang makita niyang umakyat si Gerald sa bintana! Napakadali para kay Gerald na tumalon mula sa windowsill, ngunit mas mahina si Yale kaysa sa kanya. Nakarating si Yale sa windowsill, ngunit hindi siya

Hindi gumalaw si Gerald at uminom lamang siya ng tsaa. Masyado nang normal para sa kanya ang mga ganitong eksena…Nasa harapan na nila ngayon ang halos isang dosenang kalalakihang may suot na itim na damit at ang mga bodyguards ay mukhang handang umatake sa kanila. Na-obserbahan ni Gerald na ang mga kalalakihang ito ay mukhang malalakas at skilled pagdating sa pakikipaglaban. Dahil doon ay nangangamba siya na kaya silang patumbahin ng mga bodyguards…. at makalipas ang ilang segundo, nagkatotoo ang hinala ni Gerald. Marami sa mga bodyguards ay nasa lapag na at malapit nang mamatay, at isa sa mga middle-aged na bodyguard ang tumingin sa mga lalaking naka-itim at sinabi, “Sino ba kayo?! Dapat niyong malaman na ako si Tanner Junas! Ako ang head ng Juans’ Bodyguard Institute sa Shontel! Gusto niyo bang mamatay matapos niyong patayin ang mga bodyguards ng Shontell?!”“Manahimik ka! Ibigay mo sa amin ang mga bato kung gusto mo pang mabuhay!” sabi ng mukhang leader ng grupo.Sumimangot