Semua Bab Isa pala akong rich kid?!: Bab 2221 - Bab 2230

“T-Takuya…! Hindi ka pwedeng gumawa ng mga unilateral decisions na tulad nito…! At itinaboy niya ang napakaraming tao sa labas ng pamilya nang sabay-sabay...?! Kahit na nakuha mo ang mga kontratang iyon, dapat mong malaman na ikaw ang nangunguna sa muling pagbagsak ng pamilya!" nakangusong sinabi ni Masaru matapos kumalma makalipas ang ilang sandali. “Second uncle, kung pipilitin mong panatilihin sila dito, sisimulan ko nang magtaka kung ano talaga ang intensyon mo sa pamilyang ito... Nakapag-desisyon na ako! Ayoko na ng mga peste sa pamilyang ito!" determinadong sinabi ni Takuya, makikita na seryoso siya tungkol sa bagay na ito. Kung hindi niya ito gagawin ngayon, ang mga bloodsucker na ito ay magiging mga linta lamang sa Fareast Consortium hanggang sa bumalik ang pamilya sa kasalukuyang nalulungkot na kalagayan nito! Natutunan ito ni Takuya sa mahirap na paraan, at hindi niya pwedeng hayaan na maulit ang nakaraan! Sa kabila nito, hindi pa rin inasahan ni Masaru na haharapin siy

“… Sa tingin ko ay highly confidential ang pangalan ko sa Japanese military. Bukod sa mga mula sa aming pamilya, walang ibang tao ang makakaalam na ako ay kasali sa kompetisyon!" nagtatakang sinabi ni Fujiko... "Medyo mataas ang tsansa na ang lahat ng impormasyon ay nagmumula sa loob ng pamilya natin... pero hindi tayo sigurado na si Suke iyon, kahit na masyadong kakaiba na wala siya..." sagot ni Takuya habang hinahaplos ang kanyang balbas. Makalipas ng ilang sandali na inisip ito ni Gerald ay bigla siyang nagtanong, “…Sa tingin mo ay nasa Hanyu manor siya? Kung talagang gusto niyang makaganti sa akin—dahil pinagapang ko siya sa ilalim ng aking crotch—, malakas ang kutob ko na pupunta siya sa pamilyang Hanyu. Binantaan ko sila noong kailan lang at sigurado ako na hindi sila gagawa ng hakbang laban sa akin. Dahil dito ay sigurado ako na nasa loob siya ng manor ng pamilyang Hanyu." Kung tutuusin, si Suke ang iisang tao na makakagawa ng lahat ng ito... “…Nagiging makahulugan na an

“...Alam ko na ang mapa na ito ay pagmamay-ari ng Seadom Tribe, pero nalaman ko lamang ang tungkol dito mula sa aking mga ninuno... Ito rin ang unang pagkakataon na makita ko ang mapa na ito,” bulong ni Takuya na napabuntong-hininga bago niya tiningnan ng sandali ang mapa. “…Alam mo ba kung paano makarating sa… Yearning Island? Kahit papaano ay kung paano natin ito mahahanap? Mula sa aming kaalaman, ang isla ay tila lumulutang sa dagat at matatagpuan lamang sa pamamagitan ng isang special method. Tulad ng sinabi ni Master Ghost, minsang lumitaw ang isla sa mapa, pero hindi na ito naulit mula noon…” sagot ni Gerald na nakasimangot habang nakatingin sa mapa... “Tulad ng hula mo, ang Seadom Tribe ay nakatira sa isla na iyon, pero ilang taon nang nakalipas iyon... Hindi ko alam kung paano makarating doon, pero huwag mag-alala, brother! Dahil malaki ang naitulong mo sa pamilya ko, gagawa ako ng paraan para makapunta ka doon!" deklara ni Takuya habang sinimulan niyang i-recall ang kanyan

Makikita si Derrick na kinakabahan habang tumatakbo sa pintuan. Alam niya na masyadong abrupt ang kanyang pagbisita, at sa totoo lang ay nag-aalala siya na baka magalit si Gerald dahil dito. Gayunpaman, alam niyang kailangan niyang puntahan si Gerald dahil ilang taon na niyang hindi nakakasama si Gerald! Dahil ilang beses umalis si Gerald, si Derrick ay nag-aalala na hindi na niya makikita si Gerald pagkatapos ng ilang taon, kung hindi siya kikilos ngayon! Ang kanyang takot ay mabilis na nawala nang makita niya si Gerald na naglalakad palapit sa kanya. Malawak na nakangiti si Derrick nang tumakbo siya sa manor habang winawagayway ang kanyang kamay at sumisigaw ng, “Brother Gerald!” Pinanood ni Gerald si Derrick na kumukuha ng isang pakete ng sigarilyo bago ito nag-alok ng isa sa kanya, kaya tinanggap ni Gerald ang isa bago siya nakangiting sumagot, "Anong rason sa pagbisita mo?" “Gusto lang kitang makita. Kung palalampsin ko ang pagkakataong ito, sino ang nakakaalam kung gaano ka

"Mabuti naman," sagot ni Gerald sabay tango. “Tama. Hindi mo kailangang mag-alala tungkol dito. Alam ko ang ginagawa ko, kaya hindi tayo makakaranas ng mga unexpected problems,” sabi ni Derrick habang tumatango. Siya pa rin ang nagtatag ng napakalaking kumpanya. Walang problema sa kanya ang humarap sa maliit na problemang tulad nito. “Na-reassure ako sa aking narinig,” nakangiting sinabi ni Gerald bago siya humigop ng tsaa. Nakangiting pabalik si Derrick nang bigla siyang naudyukang magtanong, “Hanggang kailan mo balak manatili dito, brother Gerald...?” "Hindi rin talaga ako sigurado, sa totoo lang. Sa tingin ko mananatili lang ako hanggang sa maresolba ang mga problema ko,” sagot ni Gerald habang umiiling. Kahit pa sinabi niya iyon, alam ni Gerald na kailangan niyang umalis sa lalong madaling panahon dahil isang araw lang ang kakailanganin niya para pabagsakin ang pamilyang Hanyu at Kanagawa... Iyon ay kung kailangan niya talagang umalis sa lalong madaling panahon. Pagkatapo